Pentasa - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli:
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego, leczenie czynnej fazy
choroby:
Dawkę należy ustalać indywidualnie, do 4 g na dobę jeden raz na
dobę lub w dawkach podzielonych.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego, leczenie
podtrzymujące: Zalecana dawka wynosi 2 g jeden raz na dobę.
Choroba Crohna, leczenie czynnej fazy choroby i leczenie
podtrzymujące:
Dawkę należy ustalać indywidualnie, do 4 g na dobę w dawkach
podzielonych.
U pacjentów z czynną fazą choroby Crohna, u których nie
występuje pożądana reakcja na leczenie dawką 4 g na dobę w ciągu 6
tygodni, oraz u pacjentów z chorobą Crohna, u których w czasie
leczenia podtrzymującego dawką 4 g na dobę dochodzi do uczynnienia
choroby, należy zastosować inne leczenie.
Pacjenci w wieku podeszłym
Nie jest konieczne zmniejszenie dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Patrz punkt
4.4.
Dzieci i młodzież
Dane kliniczne dotyczące stosowania u dzieci (w wieku od 6 do 18
lat) są ograniczone.
Dzieci w wieku 6 lat i starsze:
Leczenie czynnej fazy choroby:
Dawkę należy ustalać indywidualnie; zwykle stosuje się od 30
mg/kg do 50 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych. Dawka
maksymalna: 75 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych.
Całkowita dawka nie powinna być większa niż 4 g na dobę (maksymalna
dawka dla dorosłych).
Leczenie podtrzymujące:
Dawkę należy ustalać indywidualnie; zwykle stosuje się od 15
mg/kg do 30 mg/kg masy ciała na dobę w dawkach podzielonych.
Całkowita dawka nie powinna być większa niż 2 g na dobę.
Ogólne zalecenie jest takie, że połowa dawki dla dorosłych może
być podawana dzieciom o masie ciała do 40 kg, a zwykła dawka dla
dorosłych może być podawana dzieciom o masie ciała powyżej 40
kg.
Sposób podawania
Tabletek nie należy żuć ani rozgryzać. W celu ułatwienia
połykania tabletkę można umieścić w naczyniu z niewielką ilością
wody lub soku, zamieszać i od razu wypić powstałą zawiesinę.
W celu uzyskania pożądanego działania zalecone dawki należy
przyjmować regularnie i konsekwentnie.
Pentasa - środki ostrożności
Podczas leczenia produktem Pentasa należy dokładnie obserwować
pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzono występowanie działań
niepożądanych po zastosowaniu leków zawierających sulfasalazynę. W
przypadku wystąpienia ostrych objawów nietolerancji, takich jak
skurczowe bóle brzucha, ostry ból brzucha, gorączka, silny ból
głowy lub wysypka, należy natychmiast przerwać leczenie.
Należy zachować środki ostrożności u pacjentów z zaburzeniami
czynności wątroby. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia lekarz
prowadzący powinien zlecić wykonanie badań wydolności wątroby,
takie jak AlAT lub AspAT.
Mesalazyny nie należy stosować u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek. Należy regularnie kontrolować parametry czynności
nerek, np. stężenie kreatyniny w surowicy krwi, zwłaszcza w
początkowej fazie leczenia. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia
lekarz prowadzący powinien zlecić wykonanie badań fizykochemicznych
moczu, np. za pomocą testów paskowych. U pacjentów, u których w
czasie leczenia dochodzi do rozwoju zaburzeń czynności nerek,
należy podejrzewać nefrotoksyczne działanie mesalazyny. W przypadku
równoczesnego stosowania innych leków mających działanie
nefrotoksyczne należy zwiększyć częstość kontrolowania czynności
nerek.
Rzadko zgłaszane były powodowane przez mesalazynę reakcje
nadwrażliwości serca (zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie
osierdzia). Bardzo rzadko zgłaszane były poważne zaburzenia składu
krwi. Przed rozpoczęciem i w trakcie leczenia należy, na zlecenie
lekarza prowadzącego, przeprowadzać badanie rozmazu krwi obwodowej.
Jak podano w punkcie 4.5 dotyczącym interakcji, równoczesne
leczenie mesalazyną pacjentów otrzymujących azatiporynę lub
6-merkaptopurynę, lub tioguaninę może zwiększać ryzyko zaburzeń
składu krwi. W razie podejrzenia lub wystąpienia takich działań
niepożądanych należy przerwać leczenie.
Jako wytyczną należy przyjąć wykonanie badań kontrolnych 14 dni
po rozpoczęciu leczenia, a następnie jeszcze 2 do 3 razy w
odstępach 4-tygodniowych. W przypadku prawidłowych wyników kolejne
badania kontrolne należy przeprowadzać co 3 miesiące. Jeśli
wystąpią dodatkowe objawy, badania należy wykonywać
natychmiast.
Pacjenci z zaburzeniami czynności płuc, w szczególności pacjenci
z astmą oskrzelową, powinni być ściśle monitorowani w trakcie
leczenia.
Pentasa - przedawkowanie
Ostra toksyczność u zwierząt: Jednorazowe doustne dawki
mesalazyny do 5 g/kg u świń ani jednorazowe dożylne dawki
mesalazyny 920 mg/kg u szczurów nie były śmiertelne.
Ostra toksyczność u ludzi: Jest tylko ograniczone
doświadczenie kliniczne dotyczące przedawkowania produktu
leczniczego Pentasa, które nie wskazuje na toksyczne działanie na
nerki lub wątrobę. Nie ma specyficznej odtrutki, a leczenie
przedawkowania jest objawowe i podtrzymujące. Istnieją doniesienia
o pacjentach przyjmujących przez miesiąc dawki 8 g na dobę bez
jakichkolwiek działań niepożądanych.
Postępowanie w przypadku przedawkowania u ludzi: Leczenie
objawowe w szpitalu. Ścisłe monitorowanie czynności nerek.
Pentasa - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję
czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w
punkcie 6.1, lub salicylany.
• Ciężkie zaburzenia
czynności wątroby i (lub) nerek.
• Choroba wrzodowa
żołądka lub dwunastnicy.
• Skaza
krwotoczna.
Pentasa - działania niepożądane
W badaniach klinicznych najczęściej zgłaszanymi działaniami
niepożądanymi są: biegunka, nudności, ból brzucha, ból głowy,
wymioty oraz wysypka.
Sporadycznie mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości i gorączka
polekowa.
Częstość działań niepożądanych na podstawie badań klinicznych i
zgłoszeń w ramach monitorowania działań niepożądanych:
Klasyfikacja układów i narządów
MedDRA
|
Często
(1/100 do <
1/10)
|
Rzadko
(1/10 000 do < 1/1
000)
|
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
|
Częstość
Nieznana
(częstość nie może być
określona na podstawie
dostępnych danych)
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
|
Eozynofilia (jako część reakcji alergicznej), zmieniona liczba
komórek krwi [niedokrwistość, niedokrwistość aplastyczna,
leukopenia (w tym granulocytopenia i neutropenia)], małopłytkowość,
agranulocytoza, pancytopenia
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
Pancolitis
|
Reakcje nadwrażliwości
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Ból głowy
|
Zawroty głowy
|
Neuropatia obwodowa
|
|
Zaburzenia serca
|
|
Zapalenie mięśnia sercowego*, zapalenie osierdzia*
|
|
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
|
|
Reakcje alergiczne i zmiany włókniste w płucach (w tym duszność,
kaszel, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, eozynofilia
płucna, śródmiąższowa choroba płuc, naciek płucny, zapalenie płuc,
skurcz oskrzeli)
|
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Biegunka, ból brzucha, nudności, wymioty
|
Zwiększona aktywność amylazy, ostre zapalenie trzustki*,
wzdęcie
|
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
|
Zwiększona aktywność enzymów wątrobowych, zwiększone stężenie
wskaźników cholestazy i bilirubiny,
hepatotoksyczność (w tym zapalenie wątroby*, zastoinowe
zapalenie wątroby, marskość, niewydolność wątroby)
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Wysypka (w tym pokrzywka, wysypka rumieniowa)
|
|
Łysienie
|
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
Ból mięśni, ból stawów, reakcje podobne do tocznia
rumieniowatego
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
|
Zaburzenia czynności nerek (w tym ostre i przewlekłe
śródmiąższowe zapalenie nerek*, zespół nerczycowy, niewydolność
nerek), odbarwienie moczu
|
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
Oligospermia (przemijająca)
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
|
|
Gorączka polekowa
|
(*) Mechanizm powodowanego przez mesalazynę zapalenia mięśnia
sercowego, zapalenia osierdzia, zapalenia trzustki, zapalenia nerek
i zapalenia wątroby jest nieznany, ale może mieć podłoże
alergiczne.
Ważne jest, aby mieć na uwadze, że szereg z tych zaburzeń może
być również przypisanych samej chorobie zapalnej jelita.
Pentasa - ciąża i karmienie piersią
Produkt leczniczy Pentasa należy stosować w ciąży i okresie
karmienia piersią ostrożnie, i tylko wówczas, gdy potencjalne
korzyści są większe niż możliwe ryzyko.
Ciąża:
Mesalazyna przenika przez barierę łożyskową i jej stężenie w
osoczu krwi pępowinowej jest dziesięciokrotnie mniejsze niż
stężenie w osoczu matki. Metabolit, acetylomesalazyna, występuje w
takim samym stężeniu w osoczu krwi pępowinowej i osoczu matki. W
żadnym z kilku badań obserwacyjnych nie zgłoszono działania
teratogennego i nie ma dowodów na istotne ryzyko stosowania
mesalazyny u ludzi. Badania na zwierzętach z zastosowaniem
mesalazyny w postaci doustnej nie wykazały bezpośredniego ani
pośredniego szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka
lub płodu, poród i rozwój pourodzeniowy. Donoszono o zaburzeniach
krwi (pancytopenia, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość) u
noworodków matek leczonych produktem leczniczym Pentasa.
W jednym przypadku zgłoszono niewydolność nerek u noworodka po
długotrwałym stosowaniu dużej dawki mesalazyny (2 do 4 g doustnie)
w okresie ciąży.
Karmienie piersią:
Mesalazyna przenika do mleka kobiecego. Stężenie mesalazyny w
mleku jest mniejsze niż we krwi kobiety karmiącej piersią,
natomiast stężenie metabolitu, acetylomesalazyny, jest podobne lub
większe.
Nie przeprowadzano kontrolowanych badań klinicznych dotyczących
stosowania produktu leczniczego Pentasa u matek karmiących
piersią.
Doświadczenie w stosowaniu doustnych postaci mesalazyny u kobiet
karmiących piersią jest ograniczone. Nie można wykluczyć reakcji
nadwrażliwości, takich jak biegunka u dziecka. Jeśli u dziecka
wystąpi biegunka, należy przerwać karmienie piersią.
Pentasa - prowadzenie pojazdów
Nie zaobserwowano wpływu mesalazyny na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Komentarze