Roxitron

Roxitron - dawkowanie

Dawkowanie Dorośli 1 tabletka rano i 1 tabletka wieczorem, co 12 godzin (300 mg na dobę). Długość leczenia zależy od wskazań terapeutycznych, drobnoustroju wywołującego zakażenie i obrazu klinicznego choroby. Dzieci i młodzież W razie konieczności zastosowania roksytromycyny u dzieci, należy zastosować produkt o mniejszej zawartości substancji czynnej. Zaburzenia czynności nerek Tylko stosunkowo niewielka ilość leku (około 10% przyjętej doustnie roksytromycyny) jest wydalana przez nerki, dlatego u pacjentów z niewydolnością nerek modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. Niewydolność wątroby Nie zaleca się stosowania produktu Roxitron u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, np. z marskością wątroby z żółtaczką i (lub) wodobrzuszem. Jednak jeśli zastosowanie roksytromycyny jest konieczne, dawkę należy zmniejszyć o połowę i regularnie kontrolować czynność wątroby. Czynność wątroby należy również kontrolować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby oraz u osób, u których niewydolność wątroby wystąpiła podczas stosowania roksytromycyny w przeszłości. Jeśli w trakcie stosowania roksytromycyny dojdzie do pogorszenia parametrów czynności wątroby, należy rozważyć przerwanie podawania produktu Roxitron. Pacjenci w podeszłym wieku U pacjentów w podeszłym wieku modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. Sposób podawania Produkt Roxitron należy podawać przed posiłkami. Tabletki należy połykać popijając dostateczną ilością wody.

Roxitron - środki ostrożności

Donoszono o przypadkach silnego zwężenia naczyń (zatrucia sporyszem), mogącego powodować martwicę kończyn, podczas jednoczesnego stosowania antybiotyków makrolidowych i alkaloidów sporyszu zwężających naczynia krwionośne. Z tego powodu, przed podaniem roksytromycyny, należy upewnić się, że pacjent nie przyjmuje leków z grupy alkaloidów sporyszu. Należy zachować szczególną ostrożność stosując produkt Roxitron u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.2). Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli w trakcie stosowania produktu Roxitron u pacjenta wystąpi biegunka, ponieważ może być ona objawem rzekomobłoniastego zapalenia jelit, wywołanego przez toksyny nadmiernie namnożonej w jelitach bakterii Clostridium difficile. Zapalenie może mieć przebieg lekki lub ciężki - lekkie zwykle ustępuje po odstawieniu leku, a w cięższych przypadkach konieczne może być zastosowanie metronidazolu lub wankomycyny. Pacjent nie powinien przyjmować leków hamujących perystaltykę jelit ani innych działających zapierająco. Makrolidy, w tym roksytromycyna, mogą u niektórych pacjentów powodować wydłużenie odstępu QT. Należy zachować ostrożność stosując roksytromycynę u pacjentów z wrodzonym wydłużeniem odstępu QT, w sytuacjach sprzyjających wystąpieniu zaburzeń rytmu serca (np. niewyrównana hipokaliemia lub hipomagnezemia, klinicznie znacząca bradykardia) oraz u pacjentów otrzymujących leki przeciwarytmiczne klasy IA i III. Roksytromycyna, podobnie jak inne makrolidy, może powodować nasilenie miastenii.

Roxitron - przedawkowanie

Po przedawkowaniu występują zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka). Mogą również wystąpić lub nasilić się takie działania niepożądane, jak bóle i zawroty głowy. Postępowanie po przedawkowaniu obejmuje płukanie żołądka, podawanie węgla aktywnego oraz leczenie objawowe. Nie ma swoistego antidotum.