Resorpate - dawkowanie
Zalecana dawka u pacjentów dorosłych to jedna tabletka 35 mg
doustnie raz w tygodniu. Tabletkę należy przyjmować tego samego
dnia każdego tygodnia.
Pokarm ma wpływ na wchłanianie ryzedronianu sodu, tak więc, aby
zapewnić prawidłowe wchłanianie, pacjenci powinni przyjmować
produkt leczniczy Resorpate:
przed śniadaniem: co najmniej 30 minut przed pierwszym
posiłkiem, innym produktem leczniczym lub napojem (innym niż woda)
w danym dniu.
Pacjentów należy poinstruować, że jeżeli dawka zostanie
pominięta, należy przyjąć jedną tabletkę produktu leczniczego
Resorpate w dniu, w którym pacjent sobie o tym przypomni. Następnie
pacjenci powinni powrócić do przyjmowania jednej tabletki raz w
tygodniu, w dniu, w którym zwykle go przyjmowali. Nie należy
przyjmować dwóch tabletek tego samego dnia.
Tabletkę należy połykać w całości, nie należy jej ssać ani żuć.
Aby ułatwić dotarcie tabletki do żołądka, tabletkę należy
przyjmować w pozycji pionowej, popijając szklanką zwykłej wody
(≥120 ml). Przez 30 minut po przyjęciu tabletki pacjenci nie
powinni się kłaść (patrz punkt 4.4).
W przypadku niewystarczającej podaży wapnia i witaminy D w
diecie, należy rozważyć przyjmowanie odpowiednich produktów
uzupełniających.
Pacjenci w podeszłym wieku: nie ma konieczności
dostosowania dawki, ponieważ dostępność biologiczna, dystrybucja i
wydalanie są podobne u osób w podeszłym wieku (> 60 lat) w
porównaniu do osób młodszych. Zostało to również wykazane u
pacjentów w bardzo podeszłym wieku, powyżej 75 lat oraz populacji
kobiet po menopauzie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: nie ma
konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnym do
umiarkowanego zaburzeniem czynności nerek. Stosowanie ryzedronianu
sodu jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkim zaburzeniem
czynności nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) (patrz
punkty 4.3 i 5.2).
Dzieci i młodzież:z uwagi na niewystarczające dane
dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania, nie zaleca się
podawania ryzedronianu dzieciom i młodzieży poniżej 18 roku życia
(patrz także punkt 5.1).
Nie ustalono optymalnego czasu stosowania bisfosfonianów w
leczeniu osteoporozy. Należy regularnie oceniać korzyści i
potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem produktu leczniczego
Resorpate i konieczność dalszego leczenia u każdego pacjenta
indywidualnie, zwłaszcza po upływie 5 lat od rozpoczęcia
terapii.
Resorpate - środki ostrożności
Pokarm, napoje (inne niż zwykła woda) oraz produkty lecznicze
zawierające wielowartościowe kationy (takie jak wapń, magnez,
żelazo i glin) wpływają na wchłanianie bisfosfonianów i nie należy
ich przyjmować w tym samym czasie co produkt leczniczy Resorpate
(patrz punkt 4.5). W celu osiągnięcia zamierzonej skuteczności
konieczne jest postępowanie ściśle z zaleceniami dotyczącymi
dawkowania (patrz punkt 4.2).
Skuteczność bisfosfonianów w leczeniu osteoporozy jest związana
z małą gęstością mineralną kości i (lub) występującymi
złamaniami.
Podeszły wiek lub występowanie jedynie klinicznych czynników
ryzyka złamań nie mogą stanowić podstawy do rozpoczęcia leczenia
osteoporozy z zastosowaniem bisfosfonianu.
Dane potwierdzające skuteczność bisfosfonianów, w tym
ryzedronianu, u pacjentów w bardzo podeszłym wieku (> 80 lat) są
ograniczone (patrz punkt 5.1).
Stosowanie bisfosfonianów wiązało się z występowaniem zapalenia
błony śluzowej przełyku, zapalenia błony śluzowej żołądka,
owrzodzenia błony śluzowej przełyku oraz żołądka i dwunastnicy.
Dlatego też należy zachować ostrożność:
- u pacjentów z zaburzeniami przełyku powodującymi
opóźnienie pasażu przełykowego w wywiadzie, np. zwężenie przełyku
lub achalazja;
- u pacjentów, którzy nie są w stanie utrzymać pozycji
pionowej przez co najmniej 30 minut od przyjęcia tabletki;
- jeżeli ryzedronian jest podawany pacjentom z czynnymi lub
niedawno przebytymi zaburzeniami przełyku lub górnego odcinka
przewodu pokarmowego (włączając pacjentów z rozpoznanym przełykiem
Barretta).
Lekarze przepisujący produkt leczniczy powinni zwrócić uwagę
pacjentów na znaczenie przestrzegania instrukcji dotyczących
dawkowania oraz na konieczność zachowania czujności w razie
wystąpienia objawów przedmiotowych i podmiotowych wskazujących na
możliwość reakcji w obrębie przełyku. Pacjentów należy
poinstruować, aby w razie pojawienia się objawów podrażnienia
przełyku takich jak utrudnione połykanie, ból przy połykaniu, ból
zamostkowy, pojawienie się lub nasilenie zgagi niezwłocznie szukali
pomocy lekarskiej.
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym Resorpate
należy przeprowadzić leczenie hipokalcemii. Inne zaburzenia
metabolizmu kości i przemiany mineralnej (np. zaburzenia czynności
przytarczyc, niedobór witaminy D) należy leczyć w okresie
rozpoczynania leczenia produktem leczniczym Resorpate.
Martwicę kości szczęki, na ogół związaną z ekstrakcją zęba i
(lub) miejscowym stanem zapalnym (w tym zapalenie szpiku kostnego),
odnotowano u pacjentów u których zdiagnozowano raka, otrzymujących
leczenie, w tym podawane głównie dożylnie bisfosfoniany. Wielu z
tych pacjentów otrzymywało również chemioterapię oraz
kortykosteroidy. Martwicę kości szczęki odnotowano również u
pacjentów z osteoporozą otrzymujących doustne bisfosfoniany.
Przed rozpoczęciem leczenia bisfosfonianami u pacjentów ze
współistniejącymi czynnikami ryzyka (np. rak, chemioterapia,
radioterapia, kortykosteroidy, nieprawidłowa higiena jamy ustnej)
należy rozważyć wykonanie przeglądu stomatologicznego z odpowiednią
profilaktyką stomatologiczną.
Jeśli jest to możliwe, w trakcie leczenia pacjenci ci powinni
unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. U pacjentów, u
których w trakcie leczenia bisfosfonianami wystąpi martwica kości
szczęki, zabieg stomatologiczny może zaostrzyć stan. U pacjentów, u
których wymagane są zabiegi stomatologiczne, nie ma dostępnych
danych sugerujących, czy przerwanie leczenia bisfosfonianami
zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy kości szczęki.
Ocena kliniczna lekarza powinna być podstawą ustalenia schematu
leczenia dla każdego pacjenta, na podstawie indywidualnej oceny
korzyści do ryzyka.
Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu
kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u pacjentów
długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub
krótkie, skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż
całej kości udowej - od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem
mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu złamań dochodzi
po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają
ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach obrazowych często na kilka
tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem kości udowej
widoczne są cechy złamań z przeciążenia. Złamania często występują
obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u
których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać
kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się
tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do
ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie
kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu
przeprowadzenia oceny.
Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się
jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny
występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent
zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem
obecności niecałkowitego złamania kości udowej.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Produktu leczniczego nie
należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Resorpate - przedawkowanie
Nie ma konkretnych danych dotyczących leczenia przedawkowania
ryzedronianu sodu.
W razie znaczącego przedawkowania można spodziewać się
zmniejszenia stężenia wapnia w surowicy krwi. U niektórych
pacjentów mogą wystąpić objawy przedmiotowe i podmiotowe
hipokalcemii.
Aby związać ryzedronian sodu i zmniejszyć jego wchłanianie
należy podać mleko lub środki zobojętniające sok żołądkowy
zawierające magnez, wapń lub glin. W przypadkach znaczącego
przedawkowania można rozważyć wykonanie płukania żołądka w celu
usunięcia niewchłoniętego ryzedronianu sodu.
Najwcześniej wystąpującymi objawami hipokalcemii jest uczucie
mrowienia w obrębie rąk i stóp. Inne objawy to skurcze mięśni lub
brzucha.
Resorpate - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Hipokalcemia (patrz punkt 4.4).
Ciąża i laktacja.
Ciężkie zaburzenie czynności nerek (klirens kreatyniny < 30
ml/min).
Resorpate - działania niepożądane
Ryzedronian sodu badano w badaniach klinicznych III fazy z
udziałem ponad 15 000 pacjentów. Większość działań niepożądanych
obserwowanych w badaniach klinicznych miała nasilenie łagodne do
umiarkowanego i w większości przypadków nie wymagała przerwania
leczenia.
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych III fazy
u kobiet po menopauzie, z osteoporozą, leczonych do 36 miesięcy
ryzedronianem sodu w dawce 5 mg/dobę (n=5020) lub placebo (n=5048)
i uznane za możliwie lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem
ryzedronianu sodu zostały wymienione poniżej zgodnie z następującą
konwencją (częstość zdarzeń w porównaniu z placebo podano w
nawiasach): bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10);
niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do <
1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000).
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: ból głowy (1,8% vs. 1,4%)
Zaburzenia oka:
Niezbyt często: zapalenie tęczówki*
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: zaparcia (5,0% vs. 4,8%), niestrawność (4,5%
vs. 4,1%), nudności (4,3% vs. 4,0%), ból brzucha
(3,5% vs. 3,3%), biegunka (3,0% vs. 2,7%)
Niezbyt często: zapalenie błony śluzowej żołądka (0,9%
vs. 0,7%), zapalenie błony śluzowej przełyku
(0,9% vs. 0,9%), utrudnione przełykanie (0,4% vs.
0,2%), zapalenie błony śluzowej dwunastnicy
(0,2% vs. 0,1%), owrzodzenie przełyku (0,2% vs.
0,2%)
Rzadko: zapalenie języka (< 0,1% vs. 0,1%), zwężenie
przełyku (< 0,1% vs. 0,0%).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Często: ból mięśniowo-szkieletowy (2,1% vs. 1,9%)
Badania diagnostyczne:
Rzadko: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby*
* Nie ma działań niepożądanych z badań III fazy u pacjentów z
osteoporozą; częstość ustalono w oparciu o działania niepożądane,
wyniki badań laboratoryjnych lub wyniki badań reekspozycji na
produkt leczniczy z wcześniejszych badań klinicznych.
W jednorocznym wieloośrodkowym badaniu przeprowadzonym z
zastosowaniem podwójnie ślepej próby, porównującym ryzedronian sodu
w dawce 5 mg na dobę (n=480) i ryzedronian sodu w dawce 35 mg raz
na tydzień u kobiet po menopauzie z osteoporozą, ogólne profile
bezpieczeństwa stosowania i tolerancji były podobne. Zaobserwowano
następujące dodatkowe działania niepożądane uważane przez badaczy
za możliwie lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem produktu
(częstość większa w grupie otrzymującej ryzedronian sodu w dawce 35
mg niż w grupie otrzymującej ryzedronian sodu w dawce 5 mg):
zaburzenia żołądka i jelit (1,6% vs. 1,0%) oraz ból (1,2%
vs. 0,8%).
W trwającym 2 lata badaniu przeprowadzonym u mężczyzn z
osteoporozą, ogólne profile bezpieczeństwa stosowania i tolerancji
w grupie otrzymującej leczenie i w grupie otrzymującej placebo były
podobne. Działania niepożądane były podobne do tych, które
obserwowano wcześniej w badaniach z udziałem kobiet.
Wskaźniki laboratoryjne: u niektórych pacjentów na
początku leczenia obserwowano wczesne, przemijające, bezobjawowe i
łagodne zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy
krwi.
Następujące dodatkowe działania niepożądane opisywano po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (częstość
nieznana):
Zaburzenia oka:
zapalenie tęczówki, zapalenie błony naczyniowej oka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
martwica kości szczęki
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
nadwrażliwość i reakcje skórne, w tym obrzęk naczynioruchowy,
uogólniona wysypka, pokrzywka i pęcherzowe reakcje skórne, czasem
ciężkie, w tym pojedyncze przypadki zespołu Stevensa-Johnsona,
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka oraz
leukocytoklastyczne zapalenie naczyń; wypadanie włosów
Zaburzenia układu immunologicznego:
reakcja anafilaktyczna
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: ciężkie zaburzenia
wątroby; w większości opisywanych przypadków pacjentów leczono
również innymi produktami powodującymi zaburzenia wątroby.
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu obserwowano
następujące działania niepożądane (częstość: rzadko):
Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej
(działanie niepożądane występujące w grupie bisfosfonianów)
Komentarze