Cladronate - dawkowanie
Zalecaną dawką dla dorosłych jest jedna tabletka 35 mg na
tydzień podawana doustnie. Tabletkę należy przyjmować tego samego
dnia w każdym tygodniu.
Wchłanianie sodu ryzedronianiu zaburzone jest przez pokarm, tak
więc, aby zapewnić prawidłowe wchłanianie, pacjent powinien
przyjmować produkt leczniczy Cladronate w dawce 35 mg:
• Przed śniadaniem: co najmniej 30
minut przed pierwszym w danym dniu posiłkiem, innym produktem
leczniczym lub napojem (innym niż zwykła woda).
Pacjentów należy poinformować, że jeśli
zapomną przyjąć dawkę, powinni przyjąć jedną tabletkę produktu
leczniczego Cladronate w dawce 35 mg tego dnia, w którym sobie
przypomną. Pacjenci powinni potem wrócić do przyjmowania jednej
tabletki na tydzień w dniu, w którym zwykle przyjmują tabletkę. Nie
należy przyjmować dwóch tabletek tego samego dnia.
Tabletka musi być połknięta w całości, bez
ssania lub rozgryzania. Aby umożliwić szybkie dotarcie tabletki do
żołądka, produkt leczniczy Cladronate w dawce 35 mg należy
przyjmować w pozycji pionowej, popijając szklanką zwykłej wody
(≥120 ml). Pacjenci przez 30 minut po przyjęciu tabletki nie
powinni przyjmować pozycji leżącej (patrz punkt 4.4).
Lekarz powinien rozważyć podanie suplementu
wapnia i witaminy D, jeśli stosowana dieta nie zapewnia właściwej
podaży.
Nie ustalono optymalnego czasu trwania
leczenia bisfosfonianami. Należy okresowo oceniać konieczność
dalszego leczenia u każdego pacjenta indywidualnie w oparciu o
korzyści i potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem produktu
Cladronate, zwłaszcza po upływie co najmniej 5 lat
terapii.
Szczególne grupy
pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku: nie jest
wymagane dostosowanie dawki, ponieważ biodostępność, dystrybucja i
eliminacja były podobne u osób w podeszłym wieku (> 60 lat) w
porównaniu z osobami młodszymi.
Zaburzenia czynności nerek: nie jest
wymagane dostosowanie dawki u pacjentów z łagodnymi do średnio
nasilonych zaburzeniami czynności nerek. Stosowanie sodu
ryzedronianu jest
przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi
zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 30
ml/min) (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby: brak
badań oceniających bezpieczeństwo i skuteczność ryzedronianu w tej
populacji. Ryzedronian nie jest metabolizowany przez wątrobę,
dlatego jest mało prawdopodobne, że potrzebne jest dostosowanie
dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Dzieci i młodzież: nie zaleca się
stosowania leku u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 roku życia
z powodu braku wystarczających danych dotyczących skuteczności i
bezpieczeństwa stosowania (patrz punkt 5.1).
Cladronate - środki ostrożności
Pokarm, napoje (inne niż zwykła woda) oraz produkty lecznicze
zawierające wielowartościowe kationy (takie jak wapń, magnez,
żelazo i glin) wpływają na wchłanianie bisfosfonianów i nie należy
przyjmować ich w tym samym momencie, co produkt leczniczy
Cladronate w dawce 35 mg (patrz punkt 4.5). W celu osiągnięcia
zamierzonego działania produktu leczniczego konieczne jest
postępowanie ściśle z zaleceniami instrukcji przyjmowania produktu
(patrz punkt 4.2).
Skuteczność bisfosfonianów w leczeniu osteoporozy obserwowana
jest w przypadku małej gęstości mineralnej kości i (lub) skłonności
do złamań.
Podeszły wiek lub występowanie jedynie klinicznych czynników
ryzyka złamań nie mogą stanowić podstawy do rozpoczęcia leczenia
osteoporozy za pomocą bisfosfonianu.
Dane potwierdzające skuteczność bisfosfonianów, w tym również
ryzedronianiu, u pacjentów w podeszłym wieku (> 80 lat) są
ograniczone (patrz punkt 5.1).
Stosowanie bisfosfonianów może powodować zapalenie błony
śluzowej przełyku, zapalenie żołądka, owrzodzenie błony śluzowej
przełyku i owrzodzenie żołądka i (lub) dwunastnicy. Dlatego też
należy zachować szczególną ostrożność:
• u pacjentów, u których
wystąpiły w wywiadzie choroby przełyku zaburzające pasaż przełykowy
lub opróżnianie przełyku, np. zwężenie lub
achalazja,
• u pacjentów, którzy nie
są w stanie utrzymać pozycji pionowej przez co najmniej 30 minut od
przyjęcia tabletki,
• jeśli ryzedronian
stosowany jest u pacjentów z czynną chorobą lub niedawno
występującymi problemami z przełykiem lub górnym odcinkiem przewodu
pokarmowego (włączając pacjentów z rozpoznanym przełykiem
Baretta).
Lekarz przepisując produkt, powinien podkreślić
konieczność zwrócenia uwagi przez tych pacjentów na przestrzeganie
instrukcji dotyczącej sposobu przyjmowania produktu i ewentualne
jakiekolwiek objawy problemów z przełykiem. Należy poinstruować
pacjenta, aby niezwłocznie poszukiwał pomocy lekarskiej, jeśli
wystąpią objawy podrażnienia przełyku, takie jak: dysfagia, ból
podczas przełykania, ból zamostkowy lub nowy/pogorszenie
zgagi.
Leczenie hipokalcemii należy przeprowadzić przed
rozpoczęciem terapii produktem leczniczym Cladronate w dawce 35 mg.
Inne zaburzenia metabolizmu kości i przemiany mineralnej (np.
zaburzenia czynności przytarczyc, niedobór witaminy D) należy
leczyć w okresie rozpoczynania terapii produktem leczniczym
Cladronate w dawce 35 mg.
Martwica kości szczęki, najczęściej powiązana z ekstrakcją
zębów i (lub) miejscowym zakażeniem (z zapaleniem szpiku włącznie)
została opisana u pacjentów z rakiem i będących w trakcie leczenia
z uwzględnieniem początkowego dożylnego podania bisfosfonianów.
Wielu z pacjentów otrzymywało również chemioterapię i
kortykosteroidy. Istnieją również doniesienia o przypadkach
martwicy kości szczęki u pacjentów z osteoporozą, leczonych
podawanymi doustnie bisfosfonianami.
Przed rozpoczęciem terapii bisfosfonianami należy rozważyć
badanie stomatologiczne wraz z zastosowaniem odpowiedniej
profilaktyki dentystycznej u pacjentów ze współistniejącymi
czynnikami ryzyka (np. rak, chemioterapia, radioterapia, leczenie
kortykosteroidami, niewłaściwa higiena jamy ustnej).
W trakcie leczenia u tych pacjentów powinno się, o ile to
możliwe, unikać inwazyjnych zabiegów stomatologicznych. U
pacjentów, u których wystąpi martwica kości szczęki w trakcie
leczenia bisfosfonianami, zabiegi stomatologiczne mogą prowadzić do
zaostrzenia stanu. Brak dostępnych danych sugerujących, czy
zaprzestanie leczenia bisfosfonianami u pacjentów wymagających
leczenia stomatologicznego zmniejsza ryzyko martwicy kości
szczęki.
Lekarz powinien dobrać metodę leczenia indywidualnie dla
każdego pacjenta, biorąc pod uwagę stan kliniczny oraz oceniając
korzyści i ryzyko danej metody.
Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i
trzonu kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u
pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne
lub krótkie skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu
wzdłuż całej kości udowej - od miejsca zlokalizowanego tuż pod
krętarzem mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu
złamań dochodzi po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy
pacjenci odczuwają ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach
obrazowych często na kilka tygodni lub miesięcy przed całkowitym
złamaniem kości udowej widoczne są cechy złamań z przeciążenia.
Złamania często występują obustronnie, dlatego u leczonych
bisfosfonianami pacjentów, u których stwierdzono złamanie trzonu
kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie.
Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie
indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u
których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy
rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia
oceny.
Należy zalecić pacjentom, żeby zgłaszali pojawienie się
jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny
występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent
zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem
obecności niecałkowitego złamania kości udowej.
Ten produkt leczniczy zawiera w składzie laktozę. U
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozygalaktozy nie należy stosować tego produktu
leczniczego.
Cladronate - przedawkowanie
Brak dostępnych danych o leczeniu przedawkowania sodu
ryzedronianu.
W przypadku przedawkowania produktu można spodziewać się
zmniejszenia stężenia wapnia w surowicy. U niektórych pacjentów
mogą wystąpić przedmiotowe i podmiotowe objawy hipokalcemii.
Obejmują one mrowienie wokół ust i parestezje, które są
najwcześniejszymi objawami hipokalcemii, skurcze mięśni, drgawki i
możliwe zagrażające życiu powikłania, takie jak skurcz krtani i
zaburzenia rytmu serca.
Aby związać sodu ryzedronian i zmniejszyć jego wchłanianie
należy podać mleko i środki zawierające sole magnezu, wapnia i
glinu zobojętniające sok żołądkowy. W przypadku znacznego
przedawkowania produktu leczniczego należy rozważyć wykonanie
płukania żołądka w celu usunięcia niewchłoniętego sodu
ryzedronianu.
Cladronate - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję
pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Hipokalcemia (patrz punkt 4.4).
Ciąża i okres karmienia piersią.
Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30
ml/min).
Cladronate - działania niepożądane
Sodu ryzedronian był stosowany w badaniach klinicznych III fazy
u ponad 15 000 pacjentów. Większość działań niepożądanych
obserwowanych w badaniach klinicznych była łagodna do umiarkowanej
i zwykle nie wymagała przerwania leczenia.
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych III fazy
u kobiet z osteoporozą po menopauzie leczonych do 36 miesięcy sodu
ryzedronianem w dawce 5 mg na dobę (n=5020) lub placebo (n=5048) i
uznane za możliwe lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem sodu
ryzderonianu są wymienione poniżej, stosując następującą konwencję
(częstość zdarzeń w porównaniu z placebo podano w nawiasach):
bardzo często (≥1/10) często (≥1/100, < 1/10) niezbyt często
(≥1/1 000, < 1/100) rzadko (≥1/10 000, < 1/1 000) bardzo
rzadko (< 1/10 000) częstość nieznana (częstość nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia układu nerwowego
Często: ból głowy (1,8% w porównaniu z 1,4%).
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zapalenie tęczówki*.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: zaparcie (5,0% w porównaniu z 4,8%), niestrawność
(4,5% w porównaniu z
4,1%), nudności (4,3% w porównaniu z 4,0%), ból brzucha (3,5% w
porównaniu z 3,3%), biegunka (3,0% w porównaniu z 2,7%).
|
|
Niezbyt często:
|
zapalenie błony śluzowej żołądka (0,9% w porównaniu z 0,7%),
zapalenie błony śluzowej przełyku (0,9% w porównaniu z 0,9%),
utrudnienie połykania (0,4% w porównaniu z 0,2%), zapalenie błony
śluzowej dwunastnicy (0,2% w porównaniu z 0,1%), owrzodzenie
przełyku (0,2% w porównaniu z 0,2%).
|
Rzadko:
|
zapalenie języka (< 0,1% w porównaniu z 0,1%), zwężenie
przełyku (< 0,1% w porównaniu z 0,0%).
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
Często: bóle mięśniowo-kostne (2,1% w porównaniu z
1,9%).
Badania diagnostyczne
Rzadko: nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych
wątroby.*
* Przypadki niezwiązane z badaniami III fazy u pacjentów z
osteoporozą, częstość w oparciu o działania niepożądane i (lub)
wyniki badań laboratoryjnych z wcześniejszych faz badań
klinicznych.
W badaniach trwających 1 rok, przy zastosowaniu podwójnie ślepej
próby, wieloośrodkowych, w których porównano sodu ryzedronian 5 mg
stosowany codziennie (n=480) i sodu ryzedronian 35 mg
stosowany co tydzień (n=485) u kobiet w okresie pomenopauzalnym
z osteoporozą, ogólny profil bezpieczeństwa i tolerancji był
podobne.
Opisano następujące dodatkowe działania niepożądane, rozważane
jako możliwe lub prawdopodobnie związane (częstość większa w grupie
stosującej sodu ryzedronian 35 mg niż sodu ryzedronian 5 mg):
choroby żołądka i jelit (odpowiednio 1,6% i 1,0%) i ból
(odpowiednio 1,2% i 0,8%).
W badaniach trwających 2 lata u mężczyzn z osteoporozą, ogólny
profil bezpieczeństwa i tolerancji był podobny w grupie leczonej i
placebo. Działania niepożądane pokrywały się z tymi poprzednio
obserwowanymi u kobiet.
Wyniki badań laboratoryjnych
U niektórych pacjentów obserwowano wczesne, przemijające,
bezobjawowe i łagodne zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w
surowicy.
Dodatkowo następujące działania niepożądane były obserwowane po
wprowadzenia produktu do obrotu:
Zaburzenia oka
Częstość nieznana: zapalenie tęczówki, zapalenie błony
naczyniowej oka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Częstość nieznana: nadwrażliwość i reakcje skórne w tym
obrzęk naczynioruchowy, uogólniona
wysypka, pokrzywka i pęcherze skórne, czasami o ciężkim
przebiegu w tym pojedyncze przypadki zespołu Stevensa-Johnsona,
toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, martwicze zapalenie
naczyń, łysienie.
Zaburzenia mięśniowo - szkieletowe i tkanki
łącznej
Rzadko: nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości
udowej (działanie niepożądane leków należących do klasy
bisfosfonianów).
Częstość nieznana: martwica kości szczęki.
Zaburzenia układu immunologicznego
Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Częstość nieznana: poważne choroby wątroby. W większości
przypadków, o których donoszono, pacjenci byli leczeni innymi
produktami leczniczymi powodującymi choroby wątroby.
Komentarze