Yarisen - dawkowanie
Zalecaną dawką dla dorosłych jest jedna tabletka 35 mg doustnie,
jeden raz w tygodniu. Tabletkę należy przyjmować w tym samym dniu
każdego tygodnia.
Wchłanianie sodu ryzedronianu zaburzone jest przez pokarm, tak
więc, aby zapewnić prawidłowe wchłanianie, pacjent powinien
przyjmować produkt leczniczy NORIFAZ 35 mg:
• Przed śniadaniem: co najmniej 30 minut przed pierwszym w danym
dniu posiłkiem, innym produktem leczniczym lub napojem (innym niż
zwykła woda).
Pacjentów należy poinstruować, że jeśli dawka produktu
leczniczego zostanie pominięta, należy przyjąć jedną tabletkę
produktu leczniczego NORIFAZ 35 mg w dniu, w którym pacjent sobie o
tym przypomni. Pacjenci powinni potem wrócić do przyjmowania jednej
tabletki na tydzień w dniu, w którym zwykle przyjmują tabletkę. Nie
należy przyjmować dwóch tabletek tego samego dnia.
Tabletka musi być połknięta w całości, bez ssania lub
rozgryzania. Aby umożliwić szybkie dotarcie tabletki do żołądka,
produkt leczniczy NORIFAZ 35 mg należy przyjmować w pionowej
pozycji, popijając szklanką zwykłej wody (≥120 ml). Pacjenci przez
30 minut po przyjęciu tabletki nie powinni przyjmować pozycji
leżącej (patrz punkt 4.4).
W przypadku niewystarczającej zawartości wapnia i witaminy D w
diecie, należy rozważyć przyjmowanie odpowiednich produktów
leczniczych uzupełniających.
Nie ustalono optymalnego czasu trwania leczenia bisfosfonianami.
Należy okresowo oceniać konieczność dalszego leczenia u każdego
pacjenta indywidualnie w oparciu o korzyści i potencjalne ryzyko
związane ze stosowaniem produktu Norifaz, zwłaszcza po upływie co
najmniej 5 lat terapii.
Pacjenci w podeszłym wieku: nie jest wymagane
dostosowanie dawki, ponieważ biodostępność, dystrybucja i
eliminacja są podobne u osób w podeszłym wieku (> 60 lat) i u
osób młodszych. Dotyczy to również kobiet w bardzo podeszłym wieku,
75 lat i powyżej, będących w okresie pomenopauzalnym.
Zaburzenia czynności nerek: dostosowanie dawki u
pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek nie jest
konieczne. Stosowanie sodu ryzedronianu jest przeciwwskazane u
pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny
mniejszy niż 30 ml/min) (patrz punkty 4.3 i 5.2).
Dzieci i młodzież: Ryzedronian sodunie jest zalecany do
stosowania u dzieci w wieku poniżej lat 18 ze względu na brak
danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności (patrz
także punkt 5.1).
Yarisen - środki ostrożności
Pokarm, napoje (inne niż zwykła woda) oraz leki zawierające
wielowartościowe kationy (takie jak wapń, magnez, żelazo i glin)
wpływają na wchłanianie bisfosfonianów i nie należy przyjmować ich
w tym samym momencie co produkt leczniczy NORIFAZ 35 mg (patrz
punkt 4.5). W celu osiągnięcia zamierzonego działania produktu
leczniczego konieczne jest postępowanie ściśle z zaleceniami
instrukcji przyjmowania produktu leczniczego (patrz punkt 4.2).
Skuteczność bisfosfonianów w leczeniu osteoporozy obserwowana
jest w przypadku malej gęstości mineralnej kości i (lub)
najczęściej występujących złamaniach.
Podeszły wiek lub występowanie jedynie klinicznych czynników
ryzyka złamań nie mogą stanowić podstawy do rozpoczęcia leczenia
osteoporozy za pomocą bisfosfonianu.
Dane potwierdzające skuteczność bisfosfonianów, w tym również
ryzedronianu, u pacjentów w podeszłym wieku (> 80 lat) są
ograniczone (patrz punkt 5.1).
Bisfosfoniany mogą powodować zapalenie błony śluzowej przełyku,
zapalenie żołądka, owrzodzenie błony przełyku, żołądka i
dwunastnicy. Dlatego należy zachować szczególną ostrożność stosując
sodu ryzedronian:
• u pacjentów, u których wystąpiły w wywiadzie choroby
przełyku zaburzające pasaż przełykowy, np. zwężenie lub
achalazja,
• u pacjentów, którzy nie są w stanie utrzymać pozycji
pionowej przez co najmniej 30 minut od przyjęcia tabletki,
• u pacjentów z czynnymi lub w wywiadzie chorobami przełyku
lub górnego odcinka przewodu pokarmowego.
Lekarz przepisując produkt leczniczy powinien podkreślić
konieczność ścisłego przestrzegania instrukcji dotyczącej sposobu
przyjmowania produktu leczniczego oraz zwrócenia uwagi na
jakiekolwiek oznaki lub symptomy ewentualnych zaburzeń przełyku.
Ponadto, pacjenci powinni zostać poinformowani o konieczności
natychmiastowego skonsultowania się z lekarzem w przypadku
stwierdzenia wystąpienia objawów podrażnienia przełyku, takich jak
utrudnione przełykanie, ból podczas przełykania, ból zamostkowy lub
pojawienie się lub nasilenie zgagi.
Leczenie hipokalcemii powinno być przeprowadzone przed
rozpoczęciem terapii produktem leczniczym NORIFAZ 35 mg. Inne
zaburzenia metabolizmu kości i przemiany mineralnej (np. zaburzenia
czynności przytarczyc, niedobór witaminy D) należy leczyć w okresie
rozpoczynania terapii produktem leczniczym NORIFAZ 35 mg.
Martwica kości szczęki, przeważnie kojarzona z ekstrakcją zęba i
(lub) z miejscową infekcją (włącznie z zapaleniem szpiku) została
stwierdzona u pacjentów z rakiem poddawanych określonym trybom
leczenia, polegających przede wszystkim na podawaniu dożylnie
bisfosfanianów. Wielu spośród tych pacjentów otrzymywało także
chemioterapię oraz kortykosteroidy. Martwica kości szczęki została
również stwierdzona u pacjentów z osteoporozą, którym podawano
bisfosfaniany doustnie.
Przed rozpoczęciem terapii z wykorzystaniem bisfosfanianów u
pacjentów z współwystępującymi czynnikami ryzyka (np. rak,
chemioterapia, radioterapia, leczenie kortykosteroidami,
niewłaściwa higiena jamy ustnej) należy rozważyć możliwość
przeprowadzenia badania stomatologicznego wraz z leczeniem
profilaktycznym.
Jeśli jest to możliwe, podczas leczenia pacjenci powinni unikać
inwazyjnych zabiegów dentystycznych. W przypadku pacjentów z
martwicą kości szczęki poddawanych terapii z wykorzystaniem
bisfosfanianów, chirurgiczny zabieg dentystyczny może zaostrzyć
przebieg choroby. W przypadku pacjentów wymagających leczenia
stomatologicznego, nie ma dostępnych danych wskazujących na to, czy
odstawienie bisfosfonianów zmniejsza ryzyko wystąpienia martwicy
kości szczęki.
Ocena kliniczna lekarza powinna stanowić podstawę do opracowania
indywidualnego planu leczenia dla każdego pacjenta, z
uwzględnieniem potencjalnych korzyści i ryzyka.
Nietypowe złamania kości udowej
Zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu
kości udowej u osób stosujących bisfosfoniany, głównie u pacjentów
długotrwale leczonych z powodu osteoporozy. Te poprzeczne lub
krótkie skośne złamania mogą pojawić się w dowolnym miejscu wzdłuż
całej kości udowej – od miejsca zlokalizowanego tuż pod krętarzem
mniejszym aż do okolicy nadkłykciowej. Do tego typu złamań dochodzi
po minimalnym urazie lub bez urazu, a niektórzy pacjenci odczuwają
ból uda lub ból w pachwinie. W badaniach obrazowych często na kilka
tygodni lub miesięcy przed całkowitym złamaniem kości udowej
widoczne są cechy złamań z przeciążenia. Złamania często występują
obustronnie, dlatego u leczonych bisfosfonianami pacjentów, u
których stwierdzono złamanie trzonu kości udowej, należy zbadać
kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również przypadki
trudnego gojenia się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny
stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się
nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie
bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny.
Należy zalecić pacjentom, aby zgłaszali fakt pojawienia się
jakiegokolwiek bólu w obrębie uda, biodra lub pachwiny
występującego w trakcie leczenia bisfosfonianami, a każdy pacjent
zgłaszający się z takimi objawami powinien być zbadany pod względem
obecności niecałkowitego złamania kości udowej.
Produkt leczniczy zawiera w składzie laktozę. Produkt leczniczy
nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp)
lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Yarisen - przedawkowanie
Brak danych o leczeniu przedawkowania sodu ryzedronianu.
W przypadku przedawkowania produktu leczniczego można spodziewać
się zmniejszenia stężenia wapnia w surowicy. U niektórych pacjentów
mogą wystąpić przedmiotowe i podmiotowe objawy hipokalcemii.
Aby związać sodu ryzedronian i zmniejszyć jego wchłanianie
należy podać mleko i środki zawierające sole magnezu, wapnia i
glinu zobojętniające sok żołądkowy. W przypadku znacznego
przedawkowania produktu leczniczego należy rozważyć wykonanie
płukania żołądka w celu usunięcia niewchłoniętego sodu
ryzedronianu.
Yarisen - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na sodu ryzedronian lub którąkolwiek substancję
pomocniczą.
Hipokalcemia (patrz punkt 4.4).
Ciąża i okres karmienia piersią.
Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30
ml/min).
Yarisen - działania niepożądane
Sodu ryzedronian był stosowany w badaniach klinicznych III fazy
u ponad 15 000 pacjentów. Większość działań niepożądanych
obserwowanych w badaniach klinicznych była łagodna lub umiarkowana
i zwykle nie wymagała przerwania leczenia.
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych III fazy
u kobiet z osteoporozą po menopauzie leczonych do 36 miesięcy
ryzedronianem w dawce 5 mg/dobę (n=5020) lub placebo (n=5048) i
uznane za możliwe lub prawdopodobnie związane ze stosowaniem
rizderonianu sodu są wymienione poniżej stosując następującą
konwencję (częstość zdarzeń w porównaniu z placebo podano w
nawiasach): bardzo często (≥ 1/10); często (≥ 1/100; < 1/10);
niezbyt często (≥ 1/1000; < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000; <
1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000)..
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: ból głowy (1,8% w porównaniu z 1,4%).
Zaburzenia oka:
Niezbyt często: zapalenie tęczówki*.
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: zaparcie (5,0% w porównaniu z 4,8%), niestrawność (4,5%
w porównaniu z 4,1%), nudności (4,3% w porównaniu z 4,0%), ból
brzucha (3,5% w porównaniu z 3,3%), biegunka (3,0% w porównaniu z
2,7%).
Niezbyt często: zapalenie błony śluzowej żołądka (0,9% w
porównaniu z 0,7%), zapalenie błony śluzowej przełyku (0,9% w
porównaniu z 0,9%), utrudnienie połykania (0,4% w porównaniu z
0,2%), zapalenie błony śluzowej dwunastnicy (0,2% w porównaniu z
0,1%), owrzodzenie przełyku (0,2% w porównaniu z 0,2%).
Rzadko: zapalenie języka (< 0,1% w porównaniu z 0,1%),
zwężenie przełyku (< 0,1% w porównaniu z 0,0%).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Często: bóle mięśniowo-kostne (2,1% w porównaniu z 1,9%).
Badania diagnostyczne:
Rzadko: nieprawidłowe wyniki prób czynnościowych wątroby*.
* Przypadki niezwiązane z badaniami III fazy u pacjentów z
osteoporozą, częstość w oparciu o działania niepożądane lub wyniki
badań laboratoryjnych z wcześniejszych faz badań klinicznych.
W jednorocznym, wieloośrodkowym badaniu metodą podwójnie ślepej
próby, porównującym sodu ryzedronian w dawce 5 mg raz na dobę
(n=480) i sodu ryzedronian w dawce 35 mg na tydzień (n=485) u
kobiet z osteoporozą po menopauzie, ogólne profile bezpieczeństwa i
tolerancji były podobne. Zaobserwowano następujące działania
niepożądane mogące wynikać z prowadzonego leczenia ryzedronianem
sodu w dawce 35 mg, w porównaniu z grupą pacjentów otrzymujących
sodu ryzedronian w dawce 5 mg: zaburzenia żołądka i jelit (1,6% w
porównaniu z 1,0%) oraz ból (1,2% w porównaniu z 0,8%).
W trwającym dwa lata badaniu z udziałem mężczyzn z osteoporozą,
profil bezpieczeństwa i tolerancji w grupie leczonej i w grupie
placebo był podobny. Działania niepożądane były podobne do tych,
które były obserwowane wcześniej w badaniach z udziałem kobiet.
Wskaźniki laboratoryjne: U niektórych pacjentów na
początku leczenia obserwowano przemijające, bezobjawowe i łagodne
zmniejszenie stężenia wapnia i fosforanów w surowicy.
Następujące dodatkowe działania niepożądane opisano po
wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu (częstość
nieznana):
Zaburzenia oka:
Zapalenie tęczówki i błony naczyniowej oka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Martwica kości szczęki
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Nadwrażliwość i reakcje skórne w tym obrzęk naczynioruchowy,
uogólniona wysypka, pokrzywka i pęcherze skórne, czasami o ciężkim
przebiegu włącznie z pojedynczymi przypadkami syndromu Stevensa
Johnsona i toksycznego matrwiczego oddzielania się naskórka oraz
leukocytoklastyczne zapalenie naczyń. Łysienie
Zaburzenia układu immunologicznego: Reakcja
anafilaktyczna
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Ciężkie zaburzenia wątroby. W większości zgłoszonych przypadków
pacjenci byli również leczeni innymi lekami o znanym wpływie na
zaburzenia wątroby.
Po wprowadzeniu produktu do obrotu obserwowano następujące
działania niepożądane (częstość występowania: rzadko):
Nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej
(działanie niepożądane leków należących do grupy bifosfonianów)
Komentarze