Rasoltan HCT

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
tabletki powlekane
Dawka
0,05g+0,0125g
Ilość
30 tabl.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: ACTAVIS GROUP PTC EHF

Rasoltan HCT - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Rasoltan HCT - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Rasoltan HCT - opis

Produkt leczniczy Rasoltan HCT jest wskazany w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego u pacjentów, których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas monoterapii losartanem lub hydrochlorotiazydem.

Rasoltan HCT - skład

Rasoltan HCT, 50 mg + 12,5 mg

Każda tabletka zawiera 50 mg losartanu potasowego i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Rasoltan HCT, 100 mg + 25 mg

Każda tabletka zawiera 100 mg losartanu potasowego i 25 mg hydrochlorotiazydu.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Rasoltan HCT - dawkowanie

Produkt leczniczy Rasoltan HCT można stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.

Tabletki produktu leczniczego Rasoltan HCT należy połykać, popijając szklanką wody. Produkt leczniczy Rasoltan HCT można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Nadciśnienie tętnicze

Losartanu z hydrochlorotiazydem nie należy stosować jako leczenia początkowego, ale u pacjentów, których ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane podczas leczenia tylko losartanem potasowym lub tylko hydrochlorotiazydem.

Zalecane jest stopniowe zwiększanie dawki pojedynczych składników (losartanu i hydrochlorotiazydu).

Jeśli jest to klinicznie uzasadnione można rozważyć bezpośrednią zmianę monoterapii na podawanie produktu złożonego u pacjentów których, ciśnienie krwi nie jest wystarczająco kontrolowane.

Zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca produktu leczniczego Rasoltan HCT to jedna tabletka o mocy 50 mg losartanu + 12,5 mg hydrochlorotiazydu, jeden raz na dobę. W przypadku pacjentów, u których nie wystąpiło odpowiednie działanie produktu leczniczego Rasoltan HCT o mocy 50 mg + 12,5 mg, dawkę można zwiększyć do jednej tabletki o mocy 100 mg losartanu + 25 mg hydrochlorotiazydu, jeden raz na dobę. Dawką maksymalną jest jedna tabletka produktu leczniczego Rasoltan HCT o mocy 100 mg + 25 mg, jeden raz na dobę. Zwykle działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu trzech do czterech tygodni od rozpoczęcia leczenia. U pacjentów otrzymujących

100 mg losartanu, którzy wymagają dodatkowej kontroli ciśnienia tętniczego, korzystne może być zastosowanie innych produktów zawierających 100 mg losartanu i 12,5 mg hydrochlorotiazydu.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i u pacjentów hemodializowanych Nie jest konieczne dostosowanie dawki początkowej u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami

czynności nerek (tj. klirensem kreatyniny 30-50 ml/min). Nie zaleca się stosowania produktu złożonego zawierającego losartan i hydrochlorotiazyd u pacjentów hemodializowanych. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (tj. klirensem kreatyniny < 30 ml/min) stosowanie produktu Rasoltan HCT jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.3).

Stosowanie u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej

Przed podaniem tabletek złożonych zawierających losartan i hydrochlorotiazyd należy wyrównać niedobory objętości wewnątrznaczyniowej i (lub) sodu.

Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

Produkt leczniczy Rasoltan HCT jest przeciwwskazany do stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).

Stosowanie u pacjentów w wieku podeszłym

Dostosowanie dawki u osób w podeszłym wieku nie jest zazwyczaj konieczne.

Stosowanie u dzieci i młodzieży (< 18 lat)

Brak doświadczeń u dzieci i młodzieży. Dlatego produktu leczniczego Rasoltan HCT nie należy stosować u dzieci i młodzieży.

Rasoltan HCT - środki ostrożności

Losartan

Obrzęk naczynioruchowy

Należy uważnie obserwować pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie (obrzęk twarzy, warg, gardła i (lub) języka) (patrz punkt 4.8).

Niedociśnienie i zmniejszenie objętości krwi krążącej

Objawowe niedociśnienie, szczególnie po podaniu pierwszej dawki może wystąpić u pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej i (lub) z niedoborem sodu na skutek intensywnego leczenia moczopędnego, ograniczenia ilości soli w diecie, biegunki lub wymiotów. Takie niedobory należy wyrównać przed podaniem produktu leczniczego Rasoltan HCT (patrz punkty 4.2 i 4.3).

Zaburzenia równowagi elektrolitowej

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, z cukrzycą lub bez cukrzycy, często występują zaburzenia równowagi elektrolitowej, które wymagają wyrównania. Dlatego też stężenie potasu jak również wartości klirensu kreatyniny w osoczu należy ściśle kontrolować; szczególnie ściśle należy obserwować pacjentów z niewydolnością serca oraz klirensem kreatyniny od 30 do 50 ml/min. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania leków moczopędnych oszczędzających potas, suplementów potasu oraz substytutów soli zawierających potas z produktem Rasoltan HCT (patrz punkt 4.5).

Zaburzenia czynności wątroby

Na podstawie danych farmakokinetycznych, które wykazują znaczne zwiększenie stężenia losartanu w osoczu u pacjentów z marskością wątroby, należy zachować ostrożność, stosując produkt leczniczy Rasoltan HCT u pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby w wywiadzie. Brak doświadczeń terapeutycznych w leczeniu losartanem pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Dlatego też, produkt leczniczy Rasoltan HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).

Zaburzenia czynności nerek

W konsekwencji zahamowania aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, obserwowano zaburzenia czynności nerek z niewydolnością nerek włącznie (szczególnie u pacjentów, u których czynność nerek zależy od aktywności układu renina-angiotensyna-aldosteron, takich jak pacjenci z ciężką niewydolnością serca lub wcześniej występującymi zaburzeniami czynności nerek). Podobnie jak w przypadku innych leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron obserwowano również zwiększenie stężenia mocznika we krwi oraz kreatyniny w surowicy u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki; zmiany czynności nerek mogą ustępować po odstawieniu leku. Losartan należy stosować ostrożnie u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy doprowadzającej krew do jedynej czynnej nerki.

Przeszczepienie nerki

Brak doświadczeń u pacjentów po niedawno przebytym przeszczepieniu nerki.

Pierwotny hiperaldosteronizm

Pacjenci z pierwotnym aldosteronizmem przeważnie nie reagują na leki przeciwnadciśnieniowe, działające przez hamowanie aktywności układu renina-angiotensyna. Dlatego nie zaleca się stosowania produktu leczniczego Rasoltan HCT.

Choroba niedokrwienna serca i choroby naczyniowo-mózgowe

Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych, nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i chorobą naczyń mózgowych może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.

Niewydolność serca

U pacjentów z niewydolnością serca, z zaburzeniami czynności nerek lub bez, istnieje - tak jak w przypadku innych leków działających na układ renina-angiotensyna - ryzyko ciężkiego niedociśnienia tętniczego i (często ciężkich) zaburzeń czynności nerek.

Zwężenie zastawki aortalnej i mitralnej, kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu Tak jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia krwionośne, wskazane jest zachowanie szczególnej ostrożności u pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej lub kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu.

Różnice etniczne

Jak zaobserwowano w przypadku inhibitorów konwertazy angiotensyny, losartan i inni antagoniści angiotensyny zdecydowanie mniej skutecznie zmniejszają ciśnienie krwi u osób rasy czarnej niż u osób innych ras, prawdopodobnie z powodu większej częstości występowania małego stężenia reniny w populacji osób rasy czarnej z nadciśnieniem tętniczym.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać leczenia produktem leczniczym Rasoltan HCT podczas ciąży. U pacjentek planujących ciążę należy zmienić leczenie na podawanie produktów przeciwnadciśnieniowych o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w czasie ciąży, chyba że dalsze leczenie losartanem i hydrochlorotiazydem uważane jest za niezbędne. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać stosowanie produktu leczniczego Rasoltan HCT oraz, jeśli to właściwe, rozpocząć leczenie alternatywne (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Hydrochlorotiazyd

Niedociśnienie i zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej

Podobnie jak w przypadku stosowania innych leków przeciwnadciśnieniowych, u niektórych pacjentów może wystąpić objawowe niedociśnienie. Pacjentów należy obserwować w celu kontroli, czy nie wystąpiły kliniczne objawy zaburzenia równowagi wodnej lub elektrolitowej, np. zmniejszenie objętości krwi krążącej, hiponatremia, zasadowica z małym stężeniem chlorków we krwi, hipomagnezemia lub hipokaliemia, które mogą wystąpić w przypadku współistniejącej biegunki lub wymiotów. U tych pacjentów należy przeprowadzać okresową kontrolę stężenia elektrolitów w surowicy krwi z zachowaniem odpowiednich przerw. U pacjentów z obrzękiem może wystąpić hiponatremia z rozcieńczenia podczas upałów.

Wpływ na metabolizm i układ wydzielania wewnętrznego

Stosowanie leków z grupy tiazydów może powodować pogorszenie tolerancji glukozy. Może być konieczne dostosowanie dawki leków przeciwcukrzycowych, w tym insuliny (patrz punkt 4.5). Podczas leczenia lekami z grupy tiazydów może ujawnić się cukrzyca utajona.

Leki tiazydowe mogą powodować zmniejszenie wydalania wapnia z moczem oraz mogą wywoływać

występujące z przerwami, niewielkie zwiększenie stężenia wapnia w surowicy. Znaczna hiperkalcemia może być dowodem występowania bezobjawowej nadczynności przytarczyc. Przed przeprowadzaniem badań czynności przytarczyc należy zaprzestać stosowania leków z grupy tiazydów.

Zwiększenie stężenia cholesterolu i triglicerydów może być związane ze stosowaniem tiazydowych leków moczopędnych.

U niektórych pacjentów stosowanie leków z grupy tiazydów może spowodować hiperurykemię i (lub) napady dny moczanowej. Ponieważ losartan powoduje zmniejszenie stężenia kwasu moczowego we krwi, zastosowany w skojarzeniu z hydrochlorotiazydem zmniejsza wywołaną nim hiperurykemię.

Zaburzenia czynności wątroby

Leki z grupy tiazydów należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub postępująca chorobą wątroby, ponieważ mogą powodować wewnątrzwątrobowy zastój żółci, jak również dlatego, że nawet niewielkie zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej mogą spowodować wystąpienie śpiączki wątrobowej.

Produkt leczniczy Rasoltan HCT jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.3 i 5.2).

Inne U pacjentów przyjmujących leki tiazydowe mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości, niezależnie od tego, czy w przeszłości występowała u nich alergia lub astma oskrzelowa. U osób stosujących leki tiazydowe zgłaszano przypadki zaostrzenia lub wystąpienia tocznia rumieniowatego układowego.

Rasoltan HCT - przedawkowanie

Brak specyficznych danych dotyczących leczenia przedawkowania produktu leczniczego Rasoltan HCT. Leczenie jest objawowe i podtrzymujące. Należy odstawić produkt leczniczy Rasoltan HCT i ściśle obserwować pacjenta. Zalecane postępowanie obejmuje wywołanie wymiotów, jeśli przedawkowanie nastąpiło niedawno oraz wyrównanie odwodnienia i zaburzeń elektrolitowych oraz leczenie śpiączki wątrobowej i niedociśnienia standardowymi metodami.

Losartan

Dostępne są ograniczone dane dotyczące przedawkowania u ludzi. Najbardziej prawdopodobne objawy przedawkowania to niedociśnienie tętnicze i tachykardia; z powodu pobudzenia układu przywspółczulnego (nerwu błędnego) może wystąpić bradykardia. W razie wystąpienia objawowego niedociśnienia należy zastosować leczenie podtrzymujące.

Ani losartanu, ani jego czynnego metabolitu nie można usunąć za pomocą hemodializy.

Hydrochlorotiazyd

Najczęstsze objawy to niedobór elektrolitów (hipokaliemia, hipochloremia, hiponatremia) oraz odwodnienie, spowodowane nasiloną diurezą. Jeśli jednocześnie podawane są preparaty naparstnicy, hipokaliemia może powodować zaburzenia rytmu serca.

Nie ustalono, w jakim stopniu hydrochlorotiazyd można usunąć za pomocą hemodializy.

Rasoltan HCT - przeciwwskazania

− Nadwrażliwość na losartan, pochodne sulfonamidu (takie jak hydrochlorotiazyd) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 6.1). − Hipokaliemia lub hiperkalcemia oporna na leczenie.

− Ciężkie zaburzenia czynności wątroby, cholestaza i niedrożność dróg żółciowych. − Hiponatremia oporna na leczenie.

− Hiperurykemia objawowa/dna.

− 2. i 3. trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).

− Ciężkie zaburzenia czynności nerek (tj. klirens kreatyniny < 30 ml/min).

− Bezmocz.

Rasoltan HCT - działania niepożądane

Działania niepożądane wymieniono poniżej według klasyfikacji układowo - narządowej oraz częstości występowania, zgodnie z następującym schematem:

Bardzo często: (≥1/10)

Często: (≥1/100 do < 1/10)

Niezbyt często:

Rzadko: ( < 1/1 000)

Bardzo rzadko: (< 1/10 000)

Nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych badań).

W badaniach klinicznych dotyczących skojarzonego leczenia losartanem potasowym i hydrochlorotiazydem nie stwierdzono występowania specyficznych działań niepożądanych. Występowały jedynie takie działania niepożądane, jakie opisywano wcześniej w odniesieniu do losartanu potasowego i (lub) do hydrochlorotiazydu.

W kontrolowanych badaniach klinicznych dotyczących leczenia pierwotnego nadciśnienia tętniczego zawroty głowy były jedynym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem leku, występującym z częstością większą niż w grupie placebo u co najmniej 1% pacjentów leczonych losartanem potasowym i hydrochlorotiazydem.

Poza tymi działaniami, po wprowadzeniu produktu leczniczego od obrotu zgłaszano dalsze, następujące działania niepożądane:

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Rzadko: Zapalenie wątroby.

Badania diagnostyczne

Rzadko: Hiperkaliemia, zwiększenie aktywności AlAT.

Dodatkowe działania niepożądane obserwowane dla jednego z poszczególnych składników i mogące być potencjalnymi działaniami niepożądanymi dla losartanu potasowego z hydrochlorotiazydem są

następujące:

Losartan

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niezbyt często: Niedokrwistość, plamica Schönleina-Henocha, wybroczyny, hemoliza.

Zaburzenia układu immunologicznego:

Rzadko: Reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Niezbyt często: Anoreksja, dna.

Zaburzenia psychiczne

Często: Bezsenność.

Niezbyt często: Niepokój, zaburzenia lękowe, zaburzenia paniczne, dezorientacja, depresja, niezwykłe sny, zaburzenia snu, senność, zaburzenia pamięci.

Zaburzenia układu nerwowego:

Często: Ból głowy, zawroty głowy.

Niezbyt często: Nerwowość, parestezje, neuropatia obwodowa, drżenie, migrena, omdlenie.

Zaburzenia oka

Niezbyt często: Niewyraźne widzenie, pieczenie/kłucie w oku, zapalenie spojówek, zmniejszenie ostrości widzenia.

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często: Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, szum uszny.

Zaburzenia serca: Niezbyt często: Niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne, ból zamostkowy, dławica piersiowa, blok AV II stopnia, incydent naczyniowo - mózgowy, zawał mięśnia sercowego, kołatanie serca, zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków, bradykardia zatokowa, tachykardia, tachykardia komorowa, migotanie komór).

Zaburzenia naczyniowe:

Niezbyt często: Zapalenie naczyń krwionośnych.

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często: Kaszel, zakażenie górnych dróg oddechowych, przekrwienie błony śluzowej nosa, zapalenie zatok, zaburzenia zatok.

Niezbyt często: Dyskomfort w gardle, zapalenie gardła, zapalenie krtani, duszność, zapalenie oskrzeli, krwawienie z nosa, nieżyt błony śluzowej nosa, przekrwienie dróg

oddechowych.

Zaburzenia żołądka i jelit:

Często: Ból brzucha, nudności, biegunka, niestrawność.

Niezbyt często: Zaparcie, ból zębów, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcie, zapalenie żołądka, wymioty.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:

Nieznana: Zaburzenia czynności wątroby.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:

Niezbyt często: Łysienie, zapalenie skóry, suchość skóry, rumień, uderzenia gorąca

z zaczerwienieniem, nadwrażliwość na światło, świąd, wysypka, pokrzywka, poty.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:

Często: Kurcze mięśni, ból pleców, ból nóg, ból mięśni.

Niezbyt często: Ból ramion, obrzęk stawów, ból w kolanie, ból mięśniowo-szkieletowy, ból barku, sztywność, ból stawów, zapalenie stawów, ból biodra, fibromialgia, osłabienie mięśni.

Nieznana: Radbomioliza.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych:

Niezbyt często: Oddawanie moczu w nocy, częste oddawanie moczu, zakażenie dróg moczowych.

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Niezbyt często: Obniżony popęd płciowy, impotencja.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:

Często: Osłabienie, zmęczenie, ból w klatce piersiowej. Niezbyt często: Obrzęk twarzy, gorączka.

Badania diagnostyczne

Często: Hiperkaliemia, nieznaczne zmniejszenie wartości hematokrytu i stężenia hemoglobiny.

Niezbyt często: Nieznaczne zwiększenie stężenie mocznika i kreatyniny w surowicy krwi. Bardzo rzadko: Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia bilirubiny.

Hydrochlorotiazyd

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niezbyt często: Agranulocytoza, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna, zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi, plamica, małopłytkowość.

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko: Reakcje anafilaktyczne.

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Niezbyt często: Anoreksja, hiperglikemia, hiperurykemia, hipokaliemia, hiponatremia.

Zaburzenia psychiczne

Niezbyt często: Bezsenność.

Zaburzenia układu nerwowego:

Często: Ból głowy.

Zaburzenia oka

Niezbyt często: Przemijające niewyraźne widzenie, widzenie na żółto.

Zaburzenia naczyniowe

Niezbyt często: Martwicze zapalenie naczyń krwionośnych (zapalenie naczyń, zapalenie naczyń skóry).

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Niezbyt często: Niewydolność oddechowa, w tym zapalenie płuc oraz obrzęk płuc.

Zaburzenia żołądka i jelit

Niezbyt często: Zapalenie ślinianki, skurcze, podrażnienie żołądka, nudności, wymioty, biegunka, zaparcie.

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Niezbyt często: Żółtaczka (cholestaza wewnątrzwątrobowa), zapalenie trzustki.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Niezbyt często: Nadwrażliwość na światło, pokrzywka, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Niezbyt często: Kurcze mięśni.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niezbyt często: Cukromocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zaburzenia czynności nerek, niewydolność nerek.

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Niezbyt często: Gorączka, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego.

Rasoltan HCT - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRA):

Nie zaleca się stosowania antagonistów receptora angiotensyny (AIIRA) podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie AIIRA jest przeciwwskazane podczas 2. i 3. trymestru ciąży (patrz punkty 4.3. i 4.4).

Dane epidemiologiczne odnoszące się do ryzyka działania teratogennego w przypadku narażenia na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są rozstrzygające; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego zwiększenia ryzyka. Chociaż brak danych z kontrolowanych badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka stosowania antagonistów receptora angiotensyny II (AIIRA), podobne ryzyko może istnieć dla tej grupy leków. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia AIIRA, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie

przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie AIIRA i, jeśli jest to wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne.

Narażenie na AIIRA w drugim i trzecim trymestrze ciąży powoduje toksyczne działanie na ludzki płód (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia). (Patrz także punkt 5.3).

Jeśli narażenie na AIIRA wystąpiło od drugiego trymestru ciąży zaleca się badanie ultrasonograficzne czynności nerek i czaszki.

Noworodki, których matki przyjmowały AIIRA należy ściśle obserwować ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Hydrochlorotiazyd

Doświadczenie ze stosowaniem hydrochlorotiazydu podczas ciąży, zwłaszcza podczas pierwszego trymestru ciąży jest ograniczone. Badania na zwierzętach są niewystarczające.

Hydrochlorotiazyd przenika przez barierę łożyska. Na podstawie farmakologicznego mechanizmu działania hydrochlorotiazydu wiadomo, że jego stosowanie w drugim i trzecim trymestrze może zaburzać płodowo-łożyskowy przepływ krwi i powodować u płodu i noworodka żółtaczkę, zaburzenia równowagi elektrolitowej i małopłytkowość.

Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w przypadku obrzęków w ciąży, nadciśnienia ciężarnych, stanu przedrzucawkowego w ciąży ze względu na ryzyko zmniejszenia objętości osocza i hipoperfuzji łożyska i bez korzystnego wpływu na przebieg schorzenia.

Hydrochlorotiazydu nie należy stosować w nadciśnieniu tętniczym u kobiet w ciąży, z wyjątkiem rzadkich sytuacji, gdy nie może być zastosowane inne leczenie.

Laktacja Antagoniści receptora angiotensyny II (AIIRA)

Losartan nie jest zalecany podczas karmienia piersią z powodu braku dostępnych danych dotyczących stosowania losartanu w tym okresie i zaleca się podawanie innych preparatów, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania podczas karmienia piersią, zwłaszcza w przypadku karmienia noworodka

lub wcześniaka.

Hydrochlorotiazyd

Hydrochlorotiazyd przenika do mleka matki w niewielkiej ilości. Tiazydy w dużych dawkach powodują nasiloną diurezę, która może powodować hamowanie produkcji mleka. Nie zaleca się stosowania hydrochlorotiazydu podczas karmienia piersią. Jeśli stosuje się hydrochlorotiazyd podczas karmienia piersią, dawki powinny być tak niewielkie jak to tylko możliwe.

Rasoltan HCT - prowadzenie pojazdów

Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy pamiętać o możliwości wystąpienia zawrotów głowy lub senności w trakcie leczenia przeciwnadciśnieniowego, zwłaszcza na początku leczenia lub po zwiększeniu dawki.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Rasoltan HCT - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Losartanum kalic., Hydrochlorothiazidum

    Jest to złożony lek zawierający antagonistę receptora AT1 angiotensyny II i tiazydowy diuretyk. Stosowany jest w terapii nadciśnienia tętniczego pierwotnego, kiedy zastosowanie monoterapii każdym ze składników osobno nie przynosi wystarczającej kontroli ciśnienia. Substancje czynne preparatu wykazują efekt addycyjny, czyli działają, zmniejszając ciśnienie tętnicze mocniej niż każdy ze składników osobno. Dawkę ustala się za pomocą preparatów pojedynczych.

    Dostępne opakowania
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 30 tabl. - 0,05g+0,0125g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 56 tabl. - 0,05g+0,0125g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 60 tabl. - 0,05g+0,0125g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 90 tabl. - 0,05g+0,0125g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 28 tabl. - 0,1g+0,025g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 30 tabl. - 0,1g+0,025g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 56 tabl. - 0,1g+0,025g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 60 tabl. - 0,1g+0,025g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Rasoltan HCT

    Rasoltan HCT

    tabletki powlekane - 90 tabl. - 0,1g+0,025g
    ACTAVIS GROUP PTC EHF
    Powiązane artykuły
    Leki i suplementy

    Kolejne wycofania leków na nadciśnienie. Nie tylko w Polsce

    Kolejne wycofania leków na nadciśnienie. Nie tylko w Polsce

    Główny Inspektorat Farmaceutyczny wydał decyzję o wycofaniu z obrotu kolejnych serii leków Co-Bespres i Bespres. Tym razem chodzi o serie leków sprowadzane z Portugalii. Globalne wycofanie GIF uzasadnia swoją decyzję otrzymaniem informacji w systemie...

    Leki i suplementy

    Zażywasz leki z walsartanem? Zobacz, co powinieneś zrobić

    Zażywasz leki z walsartanem? Zobacz, co powinieneś zrobić

    Od kilki dni GIF wycofuje kolejne serie leków na nadciśnienie zawierające substancję czynną walsartan. Co mają zrobić osoby, które mają w swojej apteczce wycofane leki? Zanieczyszczenie substancji czynnej Przyczyną wycofania kolejnych serii leków...

    Leki i suplementy

    Wycofanie leków na nadciśnienie. Kolejne serie znikają z aptek

    Wycofanie leków na nadciśnienie. Kolejne serie znikają z aptek

    Główny Inspektorat Farmaceutyczny wycofuje kolejne partie leków na nadciśnienie. Tym razem z aptek znikają serie leków Valsartan i Valsargen. Podmiot opdowiedzialny za te leki to Mylan S.A.S. i Mylan Healthcare Sp. z o.o. Kolejne wycofanie Główny...

    Leki i suplementy

    Kolejne leki na nadciśnienie wycofane

    Kolejne leki na nadciśnienie wycofane

    Główny Inspektorat Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu ze sprzedaży na terenie całego kraju dwóch leków na nadciśnienie. Informacja dotyczy: Apo-Lozart 50 mg, Apo-Lozart 100 mg oraz Loreblok 50 mg, Loreblok HCT 50 mg + 12,5 mg. Przyczyny wycofania...

    Nadciśnienie

    Rimal - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania

    Rimal - skład, działanie, wskazania i przeciwwskazania

    Rimal dwuskładnikowy lek stosowany w leczeniu nadciśnienia. Jego substancjami czynnymi są ramipryl i amlodypina. Wdraża się go u osób, które stosowały wcześniej obie substancje czynne w oddzielnych preparatach. Czy istnieją zamienniki preparatu? Jak go...

    Leki i suplementy

    Kolejne wycofanie leków na nadciśnienie. Powodem zanieczyszczenie

    Kolejne wycofanie leków na nadciśnienie. Powodem zanieczyszczenie

    10 grudnia GIF wydał decyzje dotyczące wycofania kolejnych serii leków na nadciśnienie z powodu podejrzenia zanieczyszczenia substancji czynnej. Tym razem wycofano serie leku Vanatex, za dystrybucję którego odpowiedzialne są Zakłady Farmaceutyczne POLPHARMA...