Quinapril HASCO - dawkowanie
Podanie doustne.
W zależności od schematu dawkowania, można zastosować
jeden z dostępnych produktów Quinapril HASCO o odpowiedniej
mocy.
Tabletki powlekane Quinapril HASCO o mocy 5 mg są
niepodzielne. Jeżeli istnieje konieczność zastosowania mniejszej
dawki początkowej należy zastosować inne produkty zawierające
chinapryl w odpowiedniej dawce.
Chinapryl należy przyjmować codziennie o tej samej porze,
niezależnie od posiłków.
Dorośli
Nadciśnienie tętnicze samoistne
Monoterapia:
Zalecana dawka początkowa chinaprylu u pacjentów nie
przyjmujących leków moczopędnych wynosi 10 mg raz na dobę. W
zależności od reakcji klinicznej dawka może być zwiększana
(dwukrotnie) do dawki podtrzymującej wynoszącej od 20 mg lub 40 mg
na dobę, podawanej w dawce pojedynczej lub w dwóch dawkach
podzielonych. U większości pacjentów w leczeniu przewlekłym stosuje
się pojedynczą dawkę produktu raz na dobę. Maksymalne stosowane
dawki u pacjentów to 80 mg chinaprylu na dobę.
Leczenie w
skojarzeniu z lekami moczopędnymi:
U pacjentów, którzy kontynuują leczenie lekami
moczopędnymi, w celu oceny ryzyka wystąpienia znaczącego
niedociśnienia tętniczego, zalecana dawka początkowa chinaprylu
wynosi 2,5 mg. Następnie należy stopniowo zwiększać dawkę produktu
(w sposób opisany powyżej), aż do uzyskania optymalnej reakcji na
leczenie (patrz punkt 4.5).
Zastoinowa niewydolność serca
W celu oceny ryzyka wystąpienia objawowego niedociśnienia
tętniczego, zalecana dawka początkowa chinaprylu wynosi 5 mg.
Następnie należy zwiększać dawkę do dawki skutecznej (do 40
mg/dobę), podawanej jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych
wraz z lekiem moczopędnym i (lub) glikozydem nasercowym. Skuteczna
dawka chinaprylu w leczeniu skojarzonym wynosi zwykle od 10 mg do
20 mg na dobę.
U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem leczenie należy
rozpoczynać w szpitalu (patrz punkt 4.4). Zaburzenia czynności
nerek
Wraz ze zmniejszeniem klirensu kreatyniny zwiększa się
stężenie chinaprylu w osoczu. W związku z powyższym u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek należy zastosować mniejszą dawkę
początkową chinaprylu. Dawka ta może być zwiększana aż do uzyskania
optymalnej odpowiedzi na leczenie. Ze względu, iż tabletki
Quinapril HASCO, 5 mg są niepodzielne, w przypadku konieczności
zastosowania dawki 2,5 mg/dobę, należy zastosować inne produkty
zawierające chinapryl w tej dawce.
Zaleca się stosowanie następujących dawek
początkowych:
Klirens kreatyniny (ml/min)
|
Maksymalna zalecana dawka początkowa (mg)
|
> 60
|
10
|
30-60
|
5
|
10-30
|
2,5
|
< 10
|
Niewystarczające dane
|
Pacjenci w
podeszłym wieku
Czynność nerek ulega pogorszeniu wraz z wiekiem. Zalecana
dawka początkowa chinaprylu u pacjentów w wieku podeszłym z
nadciśnieniem samoistnym wynosi 5 mg raz na dobę. Dawka ta może być
zwiększana aż do uzyskania optymalnej odpowiedzi na
leczenie.
Dzieci
Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania
chinaprylu u dzieci.
Quinapril HASCO - środki ostrożności
Reakcje
nadwrażliwości
U pacjentów z alergią lub astmą oskrzelową w wywiadzie lub
bez, mogą wystąpić reakcj e nadwrażliwości, takie jak: plamica,
nadwrażliwość na światło, pokrzywka, martwicze zapalenie naczyń
krwionośnych, niewydolność oddechowa, w tym zapalenie płuc i obrzęk
płuc, reakcje anafilaktyczne.
Obrzęk
naczynioruchowy
U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, w tym chinapryl,
obserwowano występowanie obrzęku naczynioruchowego. W razie
wystąpienia objawów, takich jak świst krtaniowy, obrzęk twarzy,
języka i (lub) głośni, produkt należy natychmiast odstawić.
Pacjenta należy leczyć zgodnie z obowiązującymi standardami
medycznymi w warunkach szpitalnych aż do całkowitego i trwałego
ustąpienia objawów. Obrzęk naczynioruchowy krtani może zakończyć
się zgonem. Jeżeli wystąpi obrzęk języka, głośni lub krtani, może
dojść do niedrożności dróg oddechowych. W takich przypadkach należy
natychmiast wdrożyć postępowanie ratunkowe, polegające między
innymi na podaniu podskórnym 0,3-0,5 ml roztworu adrenaliny
(epinefryny) 1:1000 i przywróceniu drożności dróg oddechowych. W
przypadkach ograniczenia obrzęku do twarzy i warg, stan taki
ustępuje zwykle bez leczenia, lecz w celu łagodzenia objawów zaleca
się stosowanie leków przeciwhistaminowych.
U pacjentów stosujących jednocześnie inhibitory ACE i
inhibitory mTOR (np. temsyrolimus) lub inhibitory DPP-1Y (np.
wildagliptyna) istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku
naczynioruchowego. Należy zachować ostrożność.
U pacjentów z obrzękiem naczynioruchowym w wywiadzie,
który wystąpił bez związku ze stosowaniem inhibitorów ACE, istnieje
zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku naczynioruchowego podczas
przyjmowania inhibitorów ACE (patrz punkt 4.3).
Różnice
etniczne
U pacjentów rasy czarnej przyjmujących inhibitory ACE
częściej opisywano występowanie obrzęku naczynioruchowego niż u
pacjentów innych ras. Należy również zauważyć, że w kontrolowanych
badaniach klinicznych inhibitory ACE miały mniejszy wpływ na
obniżenie ciśnienia u pacjentów rasy czarnej, w porównaniu do
pacjentów innych ras.
Obrzęk
naczynioruchowy jelit
U pacjentów leczonych inhibitorami ACE opisywano
wystąpienie obrzęku naczynioruchowego jelit. U tych osób odnotowano
następujące objawy kliniczne: ból brzucha (z nudnościami lub
wymiotami albo bez). W niektórych przypadkach nie opisywano u tych
pacjentów obrzęku naczyniowego twarzy, a stężenia esterazy Cl w
surowicy były prawidłowe. Obrzęk naczynioruchowy rozpoznawano przy
użyciu takich metod jak tomograficzne badanie jamy brzusznej (TK)
lub badanie ultrasonograficzne albo podczas zabiegu operacyjnego, a
objawy kliniczne przemijały po odstawieniu inhibitora ACE. Obrzęk
naczynioruchowy jelit należy uwzględnić w diagnostyce różnicowej
bólów brzucha.
Reakcje
rzekomoanafilaktyczne
Odczulanie:
u pacjentów przyjmujących inhibitory ACE, którzy poddawani
byli odczulaniu jadem owadów błonkoskrzydłych sporadycznie
występowały ciężkie, zagrażające życiu reakcje
rzekomoanafilaktyczne. Reakcji takich można było uniknąć dzięki
odstawieniu inhibitora ACE na czas odczulania, nawracały one jednak
w razie przypadkowego ponownego podania leku. Afereza LDL: u pacjentów
poddawanych aferezie lipoprotein o małej gęstości z zastosowaniem
siarczanu dekstranu i jednocześnie leczonych inhibitorami ACE
istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia reakcji
rzekomoanafilaktycznej. Reakcji tych można uniknąć poprzez czasowe
przerwanie stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny przed
każdym zabiegiem aferezy.
Hemodializa:
Doświadczenia kliniczne wykazały, że u pacjentów
hemodializowanych za pomocą błon o dużej przepuszczalności (typu
high-flux, takich jak błony poliakrylonitryłowe), podczas
jednoczesnego stosowania inhibitorów ACE istnieje zwiększone ryzyko
wystąpienia reakcji rzekomoanafilaktycznej. Ryzyko to można
zmniejszyć stosując inny lek przeciwnadciśnieniowy lub inny rodzaj
błon do hemodializy.
Niedociśnienie
tętnicze
Objawowe niedociśnienie podczas terapii chinapryłem u
pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym było rzadko
obserwowane, może jednak ono wystąpić po podaniu inhibitorów ACE u
pacjentów z odwodnieniem i hiponatremią, spowodowanymi np.
stosowaniem leków moczopędnych, dietą z ograniczeniem soli,
dializoterapią, biegunką lub wymiotami.
U pacjentów otrzymujących leki moczopędne mogą występować
objawy niedociśnienia na początku leczenia chinapryłem. U pacjentów
tych, jeśli jest to możliwe, należy odstawić lek moczopędny na dwa
do trzech dni przed rozpoczęciem leczenia chinapryłem. Jeśli nie
uda się osiągnąć zadowalającej kontroli ciśnienia tętniczego w
monoterapii chinapryłem należy ponownie zacząć podawanie
diuretyków. Jeśli nie można odstawić leków moczopędnych, należy
zastosować niższą początkową dawkę chinaprylu.
U pacjentów z niewydolnością serca, u których istnieje
zwiększone ryzyko nadmiernego zmniejszenia ciśnienia tętniczego,
leczenie produktem Quinapril HASCO należy rozpocząć od zalecanej
dawki pod ścisłą kontrolą lekarską. Należy odpowiednio często
kontrolować czynność układu krążenia, szczególnie przez pierwsze 2
tygodnie od rozpoczęcia leczenia i po każdym zwiększeniu dawki. W
razie wystąpienia objawowego niedociśnienia należy ułożyć pacjenta
na plecach i, jeśli jest to wskazane, podać dożylnie 0,9% roztwór
chlorku sodu. Przemijające niedociśnienie nie jest
przeciwwskazaniem do dalszego stosowania produktu, jednak w razie
jego wystąpienia należy rozważyć możliwość zmniejszenia dawki
chinaprylu, leku moczopędnego lub odstawienia leku
moczopędnego.
Neutropenia/Agranulocytoza
Stosowanie inhibitorów ACE rzadko wiązało się z
wystąpieniem agrunalocytozy i supresji szpiku kostnego u pacjentów
z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym. Zaburzenia te jednak
występowały częściej u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek,
zwłaszcza, jeśli towarzyszyła mu choroba tkanki łącznej dotycząca
naczyń krwionośnych. Agranułacytozę rzadko opisywano podczas
leczenia chinapryłem. Tak jak w przypadku innych inhibitorów ACE,
należy kontrolować liczbę krwinek białych, szczególnie u pacjentów
z chorobą tkanki łącznej dotyczącej naczyń krwionośnych i (lub)
zaburzeniem czynności nerek i poinformować pacjentów, aby zgłaszali
wszelkie objawy zakażenia.
Zaburzenia
czynności nerek
U pacjentów podatnych, wskutek zahamowania układu
renina-angiotensyna-aldosteron, można spodziewać się wystąpienia
zaburzeń czynności nerek. U pacjentów z ciężką niewydolnością
serca, u których czynność nerek zależy od aktywności układu
renina-angiotensyna-aldosteron, leczenie inhibitorami ACE, w tym
także chinapryłem, może wiązać się z występowaniem skąpomoczu i
(lub) postępującej mocznicy, rzadko z ostrą niewydolnością nerek i
(lub) zgonem. Okres półtrwania chinaprylatu wydłuża się wraz ze
zmniejszeniem klirensu kreatyniny. Pacjenci, u których kłirens
kreatyniny jest mniejszy niż 60 ml/min wymagają zastosowania
mniejszej dawki początkowej chinaprylu (patrz punkt 4.2). U
pacjentów tych dawkę należy zwiększać dostosowując ją do wartości
ciśnienia tętniczego i jednocześnie monitoruj ąc czynności nerek.
Wstępne badania nie wskazują, aby chinapryl nasilał zaburzenia
czynności nerek.
U niektórych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub
niewydolnością serca bez stwierdzonej wcześniej choroby nerek,
dochodziło do zwiększenia stężenia mocznika we krwi i kreatyniny w
surowicy, zwłaszcza, jeśli chinapryl był podawany w skojarzeniu z
lekami moczopędnymi. Jest to bardziej prawdopodobne u pacj entów z
uprzednio zaburzoną czynnością nerek. Stan taki może wymagać
zmniejszenia dawki lub zaprzestania podawania leków moczopędnych i
(łub) chinaprylu. Podczas badań klinicznych stosowanie inhibitorów
ACE u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i z obustronnym zwężeniem
tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki
wiązało się
niekiedy ze zwiększeniem stężenia mocznika i kreatyniny w
surowicy. Zaburzenia te przemijały bez specjalnego leczenia po
odstawieniu inhibitorów ACE i (lub) leku moczopędnego. U pacjentów
tych należy monitorować czynność nerek podczas pierwszych tygodni
terapii.
Doświadczenie u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami
czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) jest
niewystarczające. Nie zaleca się zatem stosowania produktu u tych
pacjentów.
Przeszczepienie
nerki
Doświadczenie dotyczące stosowania chinaprylu u pacjentów
po niedawno przebytym przeszczepieniu nerki jest
niewielkie.
Zaburzenia
czynności wątroby
U pacjentów z niewydolnością wątroby lub postępującą
chorobą tego narządu należy ostrożnie stosować chinapryl w
skojarzeniu z lekami moczopędnymi. Nawet niewielkie zaburzenia
równowagi wodno-elektrolitowej mogą doprowadzić do śpiączki
wątrobowej. Metabolizm chinaprylu i chinapry latu jest zależny od
esterazy wątrobowej. Stężenia chinaprylatu są mniejsze u pacjentów
z marskością wątroby, a związane jest to z nieprawidłową
deestryfikacją chinaprylu. Rzadko, stosowanie inhibitorów ACE
powodowało wystąpienie zespołu objawów, rozpoczynającego się
żółtaczką zastoinową i przechodzącego w piorunującą martwicę
wątroby (w niektórych przypadkach zakończoną zgonem). U pacjentów
leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny, u których wystąpiła
żółtaczka lub znaczące zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
należy zaprzestać stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny i
wdrożyć odpowiednie leczenie.
Hiperkaliemia i
leki moczopędne oszczędzające potas
Tak jak w przypadku innych inhibitorów ACE, u pacjentów
przyjmujących chinapryl w monoterapii może wystąpić zwiększenie
stężenia potasu w surowicy. Chinapryl podawany jednocześnie z
lekami moczopędnymi z grupy tiazydów może ograniczać hipokaliemię
wywoływaną przez te leki. Nie prowadzono badań nad jednoczesnym
podawaniem chinaprylu i leków moczopędnych oszczędzających potas.
Ze względu na zwiększone ryzyko znacznego wzrostu stężenia potasu w
surowicy podczas jednoczesnego stosowania chinaprylu i leków
moczopędnych oszczędzających potas, terapię taką należy rozpoczynać
bardzo ostrożnie a stężenie potasu w surowicy należy odpowiednio
często kontrolować (patrz punkt 4.5). Zwiększone ryzyko
hiperkaliemii występuje u pacjentów z niewydolnością nerek,
cukrzycą lub u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki moczopędne
oszczędzające potas, preparaty potasu lub zamienniki soli
zawierające potas, a także u pacjentów stosujących inne leki
powodujące zwiększenie stężenia potasu w surowicy (np. heparynę).
Jeśli jednoczesne stosowanie wymienionych leków uznane jest za
konieczne, należy regularnie kontrolować stężenie potasu w
surowicy.
Hipoglikemia i
cukrzyca
W trakcie stosowania inhibitorów ACE obserwowano przypadki
hipoglikemii u pacjentów z cukrzycą stosujących insulinę lub
doustne leki przeciwcukrzycowe, dlatego należy odpowiednio często
kontrolować stężenie glukozy we krwi, a w razie konieczności
dostosować dawkę leku przeciwcukrzycowego.
Kaszel
Obserwowano przypadki występowania kaszlu w trakcie
leczenia inhibitorami ACE, w tym chinapryłem. Zwykle kaszel ten
jest nieproduktywny, uporczywy i ustępuje po zaprzestaniu leczenia.
Kaszel związany z podawaniem inhibitorów ACE powinien być brany pod
uwagę w diagnostyce różnicowej kaszlu.
Zabiegi
operacyjne/Znieczulenie
Należy zachować ostrożność u pacjentów poddawanych dużym
zabiegom operacyjnym i znieczuleniu, ponieważ inhibitory enzymu
konwertującego angiotensynę blokują syntezę angiotensyny U, a w
wyniku tego do wyrównawczego wyrzutu reniny. Może to doprowadzić do
znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego, czemu można zapobiec
uzupełniając objętość płynu znajdującego się we wnętrzu naczyń
krwionośnych.
Pierwotny
hiperaldosteronizm
U pacjentów z pierwotnym hiperaldosteronizmem, stosowanie
leków przeciwnadciśnieniowych działających poprzez układ
renina-angiotensyna jest nieskuteczne.
Ciąża
Nie należy rozpoczynać stosowania inhibitorów ACE w
okresie ciąży. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia
inhibitorem ACE, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować
alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu
bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży
należy natychmiast przerwać stosowanie inhibitorów ACE i, jeśli
jest to wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne (patrz
punkty 4.3 i 4.6).
Produkt Quinapril HASCO zawiera laktozę, dlatego nie
należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania głukozy-galaktozy.
Quinapril HASCO - przedawkowanie
Wartość LD50 dla chinaprylu podanego doustnie określono u
myszy w granicach 1440 do 4280 mg/kg mc. Brak informacji
dotyczących leczenia przedawkowania chinaprylu. Najbardziej
prawdopodobnymi objawami przedawkowania byłyby objawy związane z
ciężkim niedociśnieniem, stan taki należy leczyć podając we wlewie
dożylnym 0,9% roztwór chlorku sodu. Leczenie jest objawowe i
podtrzymujące, zgodnie z obowiązującymi standardami medycznymi.
Hemodializa i dializa otrzewnowa ma niewielki wpływ na eliminację
chinaprylu i chinaprylatu z organizmu.
Quinapril HASCO - przeciwwskazania
- nadwrażliwość na chinapryl lub którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,
- drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i
4.6),
- obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie, spowodowany
wcześniejszym leczeniem inhibitorami ACE,
- zwężenie drogi odpływu krwi z lewej komory
serca;
- stosowanie u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniami
czynności nerek (GFR < 60 min/min/l,73m2), jednocześnie
przyjmujących aliskiren;
- dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk
naczynioruchowy.
Quinapril HASCO - działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych określono
zgodnie z konwencją MedDRA: bardzo często (> =1/10), często
(> =1/100 do < 1/10), niezbyt często (> =1/1000 do <
1/100), rzadko (> =1/10 000 do < 1/1000) i bardzo rzadko
(< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona
na podstawie dostępnych danych).
Zaburzenia ogólne i siany w miejscu
podania
Często: ból w klatce piersiowej, zmęczenie,
astenia
Niezbyt często: gorączka, obrzęk uogólniony, obrzęk
obwodowy
Zaburzenia serca:
Niezbyt często: kołatanie serca, dławica piersiowa,
tachykardia, zawał mięśnia sercowego
Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból
brzucha Niezbyt często: suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia
Rzadko: zaburzenia smaku, zaparcie, zapalenie języka Bardzo rzadko:
niedrożność jelit, obrzęk naczynioruchowy jelit Częstość nieznana:
zapalenie trzustki *
Zaburzenia krwi i układu
chłonnego:
Częstość nieznana: neutropenia, agranulocytoza,
niedokrwistość hemolityczna, małopiytkowość
Zaburzenia układu nerwowego:
Często: zawroty głowy, ból głowy, parestezja Niezbyt
często: senność, przemijający napad niedokrwienny Rzadko:
zaburzenia równowagi, omdlenia Częstość nieznana: incydent
naczyniowo-mózgowy
Zaburzenia skóry i tkanki
podskórnej:
Niezbyt często: świąd, wysypka, zwiększona potliwość,
obrzęk naczynioruchowy Rzadko: pokrzywka, rumień wielopostaciowy,
pęcherzyca Bardzo rzadko: wykwit łuszczycopodobny
Częstość nieznana: Zespół Stevensa- Johnsona, złuszczające
zapalenie skóry, łysienie, martwica naskórka, nadwrażliwość na
światło. Zmianom skórnym może towarzyszyć gorączka, ból mięśni i
stawów (zapalenie stawów), zapalenie naczyń krwionośnych, zapalenie
błon surowiczych i niektóre zmiany w wynikach badań laboratoryjnych
(eozynofilia, leukocytoza i (lub) zwiększone miano przeciwciał
przeciwjądrowych, zwiększone OB).
Zaburzenia nerek i dróg
moczowych:
Niezbyt często: zaburzenia czynności nerek,
białkomocz
Zaburzenia oka:
Niezbyt często: niedowidzenie Bardzo rzadko: niewyraźne
widzenie
Zaburzenia ucha i błędnika:
Niezbyt często: szum uszny, zawroty głowy pochodzenia
błędnikowego
Zaburzenia mięśniowo- szkieletowe i tkanki
łącznej: Często: ból pleców, ból
mięśni
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia: Często: kaszel,
duszność,
Niezbyt często: suchość błony śluzowej gardła,
eozynofilowe zapalenie płuc Rzadko: skurcz oskrzeli
Częstość nieznana: W pojedynczych przypadkach, obrzęk
naczynioruchowy górnych dróg oddechowych powodował niedrożność dróg
oddechowych (niekiedy zakończoną zgonem).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
Częstość nieznana: żółtaczka, zapalenie wątroby
Zaburzenia układu rozrodczego i
piersi: Niezbyt często: impotencja
Zaburzenia naczyniowe: Często:
niedociśnienie
Niezbyt często: rozszerzenie naczyń krwionośnych Częstość
nieznana: niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia psychiczne Często:
bezsenność
Niezbyt często: nerwowość, depresja,
dezorientacja
Zaburzenia metabolizmu i
odżywiania:
Często: hiperkaliemia
Zaburzenia układu
immunologicznego:
Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne
Badania diagnostyczne:
Często: zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy,
zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi **
Częstość nieznana: zmniejszenie stężenia hemoglobiny,
zmniejszenie wartości hematokrytu i liczby krwinek białych, jak
również zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych i stężenia
bilirubiny. U pacjentów z wrodzonym niedoborem G-6-PDH donoszono o
pojedynczych przypadkach występowania niedokrwistości
hemolitycznej.
Zakażenia i zarażenia
pasożytnicze
Często: zapalenie gardła, nieżyt błony śluzowej
nosa,
Niezbyt często: zapalenie oskrzeli, zapalenie górnych dróg
oddechowych, zapalenie dróg moczowych, zapalenie zatok
* Zapalenie trzustki odnotowano u pacjentów stosujących
inhibitory ACE; w niektórych przypadkach zakończone były
zgonem.
**Możliwość wystąpienia powyższych działań niepożądanych u
pacjentów stosujących diuretyki wraz z chinapryłem jest większa niż
u pacjentów stosujących monoterapię. Zazwyczaj działania te
ustępują z czasem trwania terapii.
W trakcie stosowania innych inhibitorów ACE zaobserwowano
wystąpienie zapalenia naczyń krwionośnych oraz ginekomastię;
jednakże nie można wykluczyć, że takie działania niepożądane są
typowe dla tej grupy produktów leczniczych.
Zgłaszanie
podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji
Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
(aktualny adres, nr telefonu i faksu ww. Departamentu} e-mail:
ndl@urpl.gov.pl.
Komentarze