Pemetrexed Zentiva - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Pemetrexed Zentiva - opis
Złośliwy międzybłoniak opłucnej
Produkt Pemetrexed Zentiva w skojarzeniu z cisplatyną jest
przeznaczony do stosowania u nieleczonych wcześniej chemioterapią
pacjentów z nieoperacyjnym złośliwym międzybłoniakiem
opłucnej.
Niedrobnokomórkowy rak płuca
Produkt Pemetrexed Zentiva w skojarzeniu z cisplatyną wskazany
jest, jako leczenie pierwszego rzutu u pacjentów z
niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium miejscowo zaawansowanym
lub z przerzutami, o histologii innej niż w przeważającym stopniu
płaskonabłonkowa.
Produkt Pemetrexed Zentiva jest wskazany do stosowania w
monoterapii, jako leczenie podtrzymujące u pacjentów z
niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium miejscowo zaawansowanym
lub z przerzutami, o histologii innej niż w przeważającym stopniu
płaskonabłonkowa, u których nie nastąpiła progresja choroby
bezpośrednio po zakończeniu chemioterapii opartej na pochodnych
platyny.
Pemetrexed Zentiva w monoterapii jest wskazany do stosowania,
jako leczenie drugiego rzutu u pacjentów, z niedrobnokomórkowym
rakiem płuca w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, o
histologii innej niż w przeważającym stopniu płaskonabłonkowa.
Pemetrexed Zentiva - skład
Każda fiolka zawiera 100 mg (w postaci pemetreksedu disodowego
2,5-wodnego).
Po rekonstytucji, każda fiolka zawiera 25 mg/ml
pemetreksedu.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu:
Każda 100 mg fiolka zawiera około 11 mg sodu (< 1 mmol)
Pemetrexed Zentiva - dawkowanie
Dawkowanie
Produkt Pemetrexed Zentiva można podawać wyłącznie pod kontrolą
lekarza wykwalifikowanego w zakresie stosowania chemioterapii
przeciwnowotworowej.
Pemetrexed Zentiva w skojarzeniu z cisplatyną
Zalecana dawka produktu Pemetrexed Zentiva wynosi 500 mg/m
2 powierzchni ciała (pc.). Produkt należy podawać we
wlewie dożylnym w ciągu 10 minut, w pierwszym dniu każdego
21-dniowego cyklu. Zalecana dawka cisplatyny wynosi 75 mg/m
2 pc. Cisplatynę należy podawać we wlewie w ciągu 2
godzin, rozpoczynając około 30 minut po zakończeniu wlewu
pemetreksedu pierwszego dnia każdego 21-dniowego cyklu leczenia.
Pacjentowi należy podać leki przeciwwymiotne oraz płyny w
odpowiedniej ilości przed i (lub) po podaniu cisplatyny
(szczegółowe dane na temat cisplatyny można znaleźć w
Charakterystyce Produktu Leczniczego tego leku).
Pemetrexed Zentiva w monoterapii
W przypadku pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca
poddawanych wcześniej chemioterapii zalecana dawka produktu
Pemetrexed Zentiva wynosi 500 mg/m 2 pc. Produkt należy
podawać we wlewie dożylnym w ciągu 10 minut w pierwszym dniu
każdego 21-dniowego cyklu leczenia.
Premedykacja
W celu ograniczenia częstości występowania i nasilenia odczynów
skórnych, w dniu poprzedzającym podanie pemetreksedu, jak również w
dniu podania leku i następnego dnia pacjent powinien otrzymać lek z
grupy kortykosteroidów. Dawka kortykosteroidu powinna odpowiadać
dawce 4 mg deksametazonu, podawanego doustnie, dwa razy na
dobę.
W celu ograniczenia objawów toksyczności pacjenci leczeni
pemetreksedem powinni również otrzymywać suplementację witaminową.
Codziennie należy podawać doustnie kwas foliowy lub produkt
multiwitaminowy zawierający ten związek (od 350 do 1000
mikrogramów). W ciągu 7 dni poprzedzających podanie pierwszej dawki
pemetreksedu pacjent powinien przyjąć, co najmniej 5 dawek kwasu
foliowego. Kwas foliowy należy także podawać przez cały cykl
leczenia i przez 21 dni po podaniu ostatniej dawki pemetreksedu. W
tygodniu poprzedzającym przyjęcie pierwszej dawki pemetreksedu, a
następnie co trzy cykle leczenia pacjenci muszą także otrzymywać
domięśniowo witaminę B 12 (1000 mikrogramów). Kolejne
wstrzyknięcia witaminy B 12 można wykonywać w dniu
podania pemetreksedu.
Kontrola stanu pacjenta
Przed podaniem każdej dawki pemetreksedu należy wykonać pełną
morfologię krwi, w tym oznaczenie wzoru odsetkowego krwinek białych
(rozmaz) i liczby płytek krwi. Przed każdym podaniem
chemioterapeutyku należy wykonać badania krwi oceniające czynności
nerek i wątroby. Warunkiem umożliwiającym rozpoczęcie każdego cyklu
chemioterapii są następujące wartości parametrów laboratoryjnych:
bezwzględna liczba neutrofilów (ang. Absolute Neutrophil Count,
ANC) ≥1500 komórek/mm 3 , liczba płytek krwi ≥100 000
komórek/mm 3 , klirens kreatyniny ≥45 ml/min, bilirubina
całkowita ≤1,5 razy górna granica wartości uznanych za prawidłowe;
fosfataza zasadowa, aminotransferaza asparaginianowa (AspAT),
aminotransferaza alaninowa (AlAT) ≤3 razy górna granica wartości
uznanych za prawidłowe. U pacjentów z przerzutami guza do wątroby
dopuszczalne są wartości aktywności fosfatazy zasadowej, AspAT i
AlAT ≤5-krotnej wartości uznanej za prawidłowe.
Modyfikacja dawki
Decyzję o modyfikacji dawki przed rozpoczęciem kolejnego cyklu
chemioterapii należy podejmować na podstawie najniższych wartości
parametrów morfologii krwi oznaczonych podczas poprzedniego cyklu
lub największego nasilenia objawów toksyczności, przy którym nie
wystąpiły zmiany w obrazie krwi. Rozpoczęcie kolejnego cyklu można
opóźnić, by w ten sposób umożliwić normalizację stanu zdrowia
pacjenta. Po uzyskaniu odpowiedniej poprawy stanu pacjenta należy
kontynuować leczenie zgodnie z zasadami przedstawionymi w tabelach
1, 2 i 3, które odnoszą się zarówno do stosowania produktu
Pemetrexed Zentiva w monoterapii, jak i w skojarzeniu pemetreksedu
z cisplatyną.
Tabela 1 - Modyfikacja dawki
pemetreksedu (w monoterapii lub leczeniu skojarzonym) i cisplatyny
– zmiany w obrazie krwi
|
Najmniejsza bezwzględna liczba neutrofilów
< 500/mm 3 i najmniejsza liczba płytek krwi ≥50
000/mm 3
|
75% poprzedniej dawki (zarówno pemetreksedu jak i
cisplatyny)
|
Najmniejsza liczba płytek krwi < 50 000/mm 3 bez
względu na to, jaka jest najmniejsza liczba neutrofilów
|
75% poprzedniej dawki (zarówno pemetreksedu jak i
cisplatyny)
|
Najmniejsza liczba płytek krwi < 50 000/mm 3 oraz
krwawienie a bez względu na to, jaka jest najmniejsza
liczba neutrofilów
|
50% poprzedniej dawki (zarówno pemetreksedu jak i
cisplatyny)
|
a zgodnie z definicją krwawień stopnia
2. lub wyższego wg ogólnych kryteriów toksyczności (ang. Common
Toxicity Criteria, CTC, v2.0; NCI 1998) National Cancer
Institute.
Jeżeli wystąpią działania niepożądane ≥ 3. stopnia, inne niż
zmiany w obrazie krwi (bez objawów toksyczności neurologicznej),
należy przerwać stosowanie pemetreksedu aż do powrotu ocenianych
parametrów do wartości sprzed leczenia lub niższych. Ponowne
leczenie należy rozpocząć zgodnie z wytycznymi z tabeli 2.
Tabela 2 - Modyfikacja dawki
pemetreksedu (w monoterapii lub leczeniu skojarzonym) i cisplatyny
– działania toksyczne inne niż zmiany w obrazie krwi a,
b
|
|
Dawka pemetreksedu (mg/m 2 )
|
Dawka cisplatyny (mg/m 2 )
|
Jakiekolwiek działania niepożądane stopnia 3. lub 4. z wyjątkiem
zapalenia błon śluzowych
|
75% poprzedniej dawki
|
75% poprzedniej dawki
|
Biegunka wymagająca hospitalizacji (bez względu na nasilenie)
lub biegunka stopnia 3. lub 4.
|
75% poprzedniej dawki
|
75% poprzedniej dawki
|
Zapalenie błon śluzowych stopnia 3. lub 4.
|
50% poprzedniej dawki
|
100% poprzedniej dawki
|
a Ogólne kryteria toksyczności (ang.
Common Toxicity Criteria, CTC v2.0; NCI 1998) wg National Cancer
Institute
b bez objawów toksyczności
neurologicznej
Jeżeli wystąpią objawy toksyczności neurologicznej, dawkę
pemetrexedu i cisplatyny należy zmodyfikować zgodnie z danymi z
tabeli 3. W przypadku wystąpienia toksyczności neurologicznej
stopnia 3. lub 4., leczenie należy przerwać.
Tabela 3 - Modyfikacja dawki
pemetreksedu (w monoterapii lub leczeniu skojarzonym) i cisplatyny
– toksyczność neurologiczna
|
Nasilenie objawów wg CTC a
|
Dawka pemetreksedu (mg/m 2 )
|
Dawka cisplatyny (mg/m 2 )
|
0 – 1
|
100% poprzedniej dawki
|
100% poprzedniej dawki
|
2
|
100% poprzedniej dawki
|
50% poprzedniej dawki
|
a CTC –Ogólne Kryteria Toksyczności
(ang. Common Toxicity Criteria, CTC v2.0; NCI 1998) wg National
Cancer Institute
Leczenie pemetreksedem należy przerwać, jeżeli u pacjenta
wystąpią objawy toksyczności hematologicznej lub innego rodzaju
stopnia 3. lub 4. po dwukrotnym zmniejszeniu dawki. Leczenie należy
przerwać natychmiast, jeżeli wystąpią objawy toksyczności
neurologicznej stopnia 3. lub 4.
Szczególne grupy pacjentów
Osoby w podeszłym wieku
W badaniach klinicznych nie stwierdzono, by osoby w wieku 65 lat
i starsze były w większym stopniu narażone na działania
niepożądane, w porównaniu z osobami w wieku poniżej 65 lat. Brak
szczególnych zaleceń dotyczących zmniejszania dawki u osób w
podeszłym wieku z wyjątkiem zaleceń ustalonych dla wszystkich
pacjentów.
Dzieci i młodzież
Stosowanie produktu leczniczego Pemetrexed Zentiva u dzieci i
młodzieży, nie jest właściwe w leczeniu złośliwego międzybłoniaka
opłucnej i niedrobnokomórkowego raka płuca.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (Obniżenie GFR
obliczane na podstawie standardowego wzoru Cockrofta i Gaulta lub
przez pomiar przesączania kłębuszkowego metodą klirensu Tc99m-DPTA
z surowicy): Pemetreksed jest wydalany głównie w postaci
niezmienionej przez nerki. W badaniach klinicznych nie stwierdzono
konieczności zmiany dawki (z wyjątkiem zaleceń ustalonych dla
wszystkich pacjentów) u pacjentów z klirensem kreatyniny ≥45
ml/min. Nie zebrano dostatecznych danych na temat stosowania
pemetreksedu u pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 45
ml/min. Z tego względu nie zaleca się stosowania pemetreksedu u
tych pacjentów.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie wykazano związku między aktywnością AspAT, AlAT, całkowitym
stężeniem bilirubiny a farmakokinetyką pemetreksedu. Nie
przeprowadzano jednak osobnych analiz dla podgrup pacjentów z
objawami zaburzeń czynności wątroby jak np. zwiększenie stężenia
bilirubiny > 1,5 krotnie powyżej górnej granicy wartości
uznanych za prawidłowe i (lub) zwiększenie aktywności
aminotransferaz > 3 krotniepowyżej górnej granicy wartości
uznanych za prawidłowe (u pacjentów bez przerzutów nowotworu do
wątroby) lub > 5 krotnie powyżej górnej granicy wartości
uznanych za prawidłowe (u pacjentów z przerzutami nowotworowymi do
wątroby).
Sposób podawania
Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub
podaniem produktu leczniczego Pemetrexed Zentiva, znajdują się w
punkcie 6.6 Charakterystyki Produktu Leczniczego.
Pemetreksed należy podawać we wlewie dożylnym w ciągu 10 minut w
pierwszym dniu każdego 21-dniowego cyklu. Instrukcja dotycząca
rekonstytucji i rozcieńczania produktu Pemetrexed Zentiva przed
podaniem znajduje się w punkcie 6.6 Charakterystyki Produktu
Leczniczego.
Pemetrexed Zentiva - środki ostrożności
Pemetreksed może wywoływać mielosupresję, objawiającą się
neutropenią, małopłytkowością i niedokrwistością (lub
pancytopenią). Wystąpienie tego powikłania jest działaniem
toksycznym ograniczającym dawkę produktu leczniczego. Podczas
leczenia należy obserwować, czy nie występują objawy mielosupresji.
Pemetreksedu nie należy podawać, aż do momentu gdy całkowita liczba
neutrofilów zwiększy się co najmniej do wartości 1500 komórek/mm
3 , a liczba płytek krwi zwiekszy sie co najmniej do
wartości 100 000 komórek/mm 3 . Decyzje o zmniejszeniu
dawki leku podczas kolejnych cyklów chemioterapii należy podejmować
na podstawie obserwowanych w poprzednim cyklu najmniejszych
wartości liczby neutrofilów i płytek krwi i największego stopnia
nasilenia objawów toksyczności niehematologicznej.
U pacjentów, którzy przyjmowali kwas foliowy i witaminę B
12 przed rozpoczęciem leczenia pemetreksedem stwierdzono
mniejszą toksyczność oraz zmniejszenie częstości występowania
działań niepożądanych hematologicznych i niehematologicznych
stopnia 3. lub 4., np. neutropenii, gorączki neutropenicznej i
zakażeń z neutropenią stopnia 3. lub 4. Wszystkim pacjentom
leczonym pemetreksedem należy zatem zalecić profilaktyczne
stosowanie kwasu foliowego i witaminy B 12 w celu
ograniczenia działań niepożądanych związanych z leczeniem.
U pacjentów, którym przed leczeniem pemetreksedem nie podawano
kortykosteroidów, obserwowano odczyny skórne. Częstość występowania
i nasilenie odczynów skórnych może zmniejszyć premedykacja
deksametazonem (lub innym równoważnym lekiem).
W badaniach leku nie uczestniczyła odpowiednio liczna grupa
pacjentów z klirensem kreatyniny mniejszym niż 45 ml/min. Z tego
względu nie zaleca się stosowania pemetreksedu u osób z klirensem
kreatyniny mniejszym niż 45 ml/min.
Pacjenci z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (klirens
kreatyniny od 45 do 79 ml/min) powinni unikać przyjmowania
niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) takich jak ibuprofen
i kwas acetylosalicylowy (> 1,3 g na dobę) na 2 dni przed
podaniem pemetreksedu, w dniu podania leku i przez 2 dni po podaniu
pemetreksedu.
U pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek,
zakwalifikowanych do terapii pemetreksedem, należy przerwać
stosowanie NLPZ o długim okresie półtrwania na co najmniej 5 dni
przed podaniem pemetreksedu, w dniu podania leku i przez co
najmniej 2 dni po podaniu pemetreksedu.
Po podaniu pemetreksedu w monoterapii lub w skojarzeniu z innymi
lekami chemioterapeutycznymi, zgłaszano wystąpienie ciężkich
zdarzeń, w tym ostrej niewydolności nerek. U większości pacjentów,
u których pojawiły się te zaburzenia stwierdzono obecność czynników
ryzyka wystąpienia tych zdarzeń, w tym odwodnienie, wcześniej
rozpoznane nadciśnienie lub cukrzycę.
Wpływ płynu w trzeciej przestrzeni, np. wysięku do opłucnej lub
wodobrzusza, na pemetreksed nie został w pełni określony. W badaniu
2. fazy, u 31 pacjentów z guzami litymi i stabilnym płynem w
trzeciej przestrzeni, po podaniu dawki pemetreksedu nie obserwowano
różnic w znormalizowanym stężeniu w osoczu ani w klirensie w
porównaniu z wartościami obserwowanymi u pacjentów, u których nie
stwierdzono nagromadzenia płynu w trzeciej przestrzeni. Dlatego
też, należy rozważyć wykonanie drenażu płynu nagromadzonego w
trzeciej przestrzeni przed podaniem pemetreksedu, jednak może nie
być to konieczne.
Obserwowano przypadki znacznego odwodnienia związanego z
toksycznym działaniem pemetreksedu stosowanego w skojarzeniu z
cisplatyną na układ pokarmowy. W związku z tym przed podaniem leków
należy podać pacjentowi leki przeciwwymiotne oraz przed i (lub) po
ich podaniu płyny w odpowiedniej ilości.
Ciężkie zdarzenia sercowo - naczyniowe, w tym zawał mięśnia
sercowego i zdarzenia mózgowo- naczyniowe obserwowano niezbyt
często podczas badań klinicznych z zastosowaniem pemetreksedu.
Zdarzenia te występowały zwykle w przypadku gdy pemetreksed był
stosowany w skojarzeniu z innym lekiem cytotoksycznym. U większości
pacjentów, u których wystąpiły opisywane zdarzenia niepożądane,
występowały wcześniej czynniki ryzyka chorób układu
krążenia. U pacjentów chorych na nowotwory złośliwe często
stwierdza się upośledzenie układu odpornościowego. W związku z tym
nie zaleca się jednoczesnego podawania szczepionek żywych
atenuowanych.
Pemetreksed może uszkadzać materiał genetyczny. Zaleca się, aby
mężczyźni dojrzali płciowo nie decydowali się na poczęcie dziecka
podczas leczenia i w okresie 6 miesięcy po jego zakończeniu. Zaleca
się stosowanie środków antykoncepcyjnych lub wstrzemięźliwość
seksualną. Ze względu na możliwość wywołania przez pemetreksed
trwałej niepłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia
mężczyźni zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w
zamrażaniu nasienia.
Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody
antykoncepcji w okresie leczenia pemetreksedem.
U pacjentów poddawanych radioterapii przed, w trakcie lub po
stosowaniu pemetreksedu zgłaszano przypadki zapalenia płuc po
napromienianiu. Należy zwrócić szczególną uwagę podczas leczenia
tych pacjentów oraz zachować ostrożność w przypadku stosowania
innych środków promieniouwrażliwiających.
U pacjentów, którzy w ciągu poprzedzających tygodni lub lat
poddawani byli radioterapii zgłaszano przypadki nawrotu objawów
popromiennych .
Pemetrexed Zentiva, 100 mg zawiera około 11 mg sodu (< 1
mmol) w jednej fiolce, to znaczy lek uznaje się za „wolny od
sodu”.
Pemetrexed Zentiva, 500 mg zawiera około 54 mg sodu. (2,35 mmol)
w jednej fiolce, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów
kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Pemetrexed Zentiva, 1000 mg zawiera około 108 mg sodu (4,70
mmol) w jednej fiolce, co należy wziąć pod uwagę u pacjentów
kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Pemetrexed Zentiva - przedawkowanie
Odnotowane objawy przedawkowania to: neutropenia,
niedokrwistość, małopłytkowość, zapalenie błon śluzowych,
polineuropatia czuciowa i wysypka. Prawdopodobne powikłania
przedawkowania to: mielosupresja, objawiająca się neutropenią,
małopłytkowością i niedokrwistością. Mogą także wystąpić zakażenia
z gorączką lub bez gorączki, biegunka i (lub) zapalenie błon
śluzowych. Jeżeli podejrzewane jest przedawkowanie leku należy
monitorować stan pacjenta, wykonując morfologię krwi, i w razie
potrzeby wdrożyć leczenie podtrzymujące. Jeżeli doszło do
przedawkowania pemetreksedu, należy rozważyć zastosowanie folianu
wapnia i (lub) kwasu foliowego.
Pemetrexed Zentiva - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
Karmienie piersią.
Jednoczesne podanie szczepionki przeciwko żółtej gorączce.
Pemetrexed Zentiva - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych podczas
stosowania pemetreksedu w monoterapii i w skojarzeniu należą:
zahamowanie czynności szpiku objawiające się niedokrwistością,
neutropenią, leukopenią, małopłytkowością; objawy toksyczności w
obrębie układu pokarmowego, takie jak: jadłowstręt, nudności,
wymioty, biegunka, zaparcie, zapalenie gardła, zapalenie błon
śluzowych i zapalenie jamy ustnej. Do innych działań niepożądanych
należą: nefrotoksyczność, zwiększona aktywność aminotransferaz,
łysienie, zmęczenie, odwodnienie, wysypka, zakażenie i (lub)
posocznica i neuropatia. Rzadko obserwowane objawy to: zespół
Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się
naskórka.
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W zamieszczonej poniżej tabeli przedstawiono częstość
występowania oraz nasilenie działań niepożądanych obserwowanych u
ponad 5% pacjentów z ogólnej liczby 168 osób z międzybłoniakiem
opłucnej, których przydzielono w sposób losowy do grupy leczonej
cisplatyną w skojarzeniu z pemetreksedem i 163 pacjentów z
międzybłoniakiem opłucnej, których przydzielono do grupy
otrzymującej cisplatynę w monoterapii. W obu grupach wszystkim
pacjentom (nie leczonym wcześniej chemioterapią) podawano w
odpowiednich dawkach kwas foliowy i witaminę B12
.
Działania niepożądane
Ocena częstości: bardzo często (≥1/10), często (≥1/100 do <
1/10), niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do
< 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie
można określić na podstawie dostępnych danych).
Objawy niepożądane występujące z tą samą częstością są
przedstawione w kolejności zmniejszającego się nasilenia
objawów.
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość
|
Zdarzenie niepożądane*
|
Pemetreksed/cisplatna
|
Cisplatyna
|
(N = 168)
|
(N = 163)
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego
|
Bardzo często
|
Neutrofile/ Granulocyty – zmniejszona liczba
|
56,0
|
23,2
|
13,5
|
3,1
|
Leukocyty- zmniejszona liczba
|
53,0
|
14,9
|
16,6
|
0,6
|
Hemoglobina- zmniejszone stężenie
|
26,2
|
4,2
|
10,4
|
0,0
|
Płytki krwi- zmniejszona liczba
|
23,2
|
5,4
|
8,6
|
0,0
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Często
|
Odwodnienie
|
6,5
|
4,2
|
0,6
|
0,6
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo często
|
Neuropatia nerwów czuciowych
|
10,1
|
0,0
|
9,8
|
0,6
|
Często
|
Zaburzenia smaku
|
7,7
|
0,0***
|
6,1
|
0,0***
|
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość
|
Zdarzenie niepożądane*
|
Pemetreksed/cisplatna
|
Cisplatyna
|
(N = 168)
|
(N = 163)
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Zaburzenia oka
|
Często
|
Zapalenie spojówek
|
5,4
|
0,0
|
0,6
|
0,0
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Biegunka
|
16,7
|
3,6
|
8,0
|
0,0
|
Wymioty
|
56,5
|
10,7
|
49,7
|
4,3
|
Zapalenie jamy ustnej/ zapalenie gardła
|
23,2
|
3,0
|
6,1
|
0,0
|
Nudności
|
82,1
|
11,9
|
76,7
|
5,5
|
Jadłowstręt
|
20,2
|
1,2
|
14,1
|
0,6
|
Zaparcie
|
11,9
|
0,6
|
7,4
|
0,6
|
Często
|
Niestrawność
|
5,4
|
0,6
|
0,6
|
0,0
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
Bardzo często
|
Wysypka
|
16,1
|
0,6
|
4,9
|
0,0
|
Łysienie
|
11,3
|
0,0***
|
5,5
|
0,0***
|
Zaburzenia nerek
i dróg
moczowych
|
Bardzo często
|
Kreatynina – zwiększenie stężenia
|
10,7
|
0,6
|
9,8
|
1,2
|
Zmniejszenie klirensu kreatyniny**
|
16,1
|
0,6
|
17,8
|
1,8
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo często
|
Uczucie zmęczenia
|
47,6
|
10,1
|
42,3
|
9,2
|
* Definicje określające każdy stopień toksyczności można
znaleźć w dokumencie CTC wersja 2 wg National Cancer Institute, z
wyjątkiem terminu „zmniejszenie klirensu kreatyniny” ** Wywodzi się
od terminu „inne nerkowe/moczowo-płciowe”.
*** Wg NCI CTC (v2.0; NCI 1998) zaburzenia smaku i łysienie
należy zgłaszać jedynie jako objawy toksyczności stopnia 1. lub
2.
W tabeli przyjęto 5% jako wartość progową częstości występowania
wszystkich zdarzeń, w przypadku których osoba je rejestrująca brała
pod uwagę możliwość związku z podawaniem pemetreksedu i
cisplatyny.
Klinicznie istotne objawy toksyczności wg CTC, które stwierdzono
u ≥1% i ≤5% pacjentów, przydzielonych losowo do grupy leczonej
cisplatyną i pemetreksedem to: niewydolność nerek, zakażenia,
gorączka, gorączka neutropeniczna, zwiększenie aktywności AspAT,
AlAT i GGT, pokrzywka i ból w klatce piersiowej.
Klinicznie istotne objawy toksyczności wg CTC, które stwierdzono
u < 1% pacjentów przydzielonych losowo do grupy leczonej
cisplatyną i pemetreksedem to: arytmia i neuropatia nerwów
ruchowych.
W poniższej tabeli przedstawiono częstość występowania oraz
nasilenie działań niepożądanych, które wystąpiły u ponad 5%
pacjentów z ogólnej liczby 265 osób przydzielonych w sposób losowy
do grupy leczonej pemetreksedem w monoterapii z suplementacją kwasu
foliowego i witaminy B 12 i 276 pacjentów przydzielonych
do grupy otrzymującej docetaksel w monoterapii. U wszystkich
pacjentów rozpoznano miejscowo zaawansowany lub dający przerzuty
niedrobnokomórkowy rak płuca. Wszyscy pacjenci byli wcześniej
poddani chemioterapii.
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość
|
Zdarzenie niepożądane*
|
Pemetreksed
|
Docetaksel
|
N = 265
|
N = 276
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego
|
Bardzo często
|
Neutrofile/ Granulocyty – zmniejszona liczba
|
10,9
|
5,3
|
45,3
|
40,2
|
Leukocyty- zmniejszona liczba
|
12,1
|
4,2
|
34,1
|
27,2
|
Hemoglobina- zmniejszone stężenie
|
19,2
|
4,2
|
22,1
|
4,3
|
Często
|
Płytki krwi- zmniejszona liczba
|
8,3
|
1,9
|
1,1
|
0,4
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Biegunka
|
12,8
|
0,4
|
24,3
|
2,5
|
Wymioty
|
16,2
|
1,5
|
12,0
|
1,1
|
Zapalenie jamy ustnej/ zapalenie gardła
|
14,7
|
1,1
|
17,4
|
1,1
|
Nudności
|
30,9
|
2,6
|
16,7
|
1,8
|
Jadłowstręt
|
21,9
|
1,9
|
23,9
|
2,5
|
Często
|
Zaparcie
|
5,7
|
0,0
|
4,0
|
0,0
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Często
|
AlAT – zwiększona aktywność
|
7,9
|
1,9
|
1,4
|
0,0
|
AspAT – zwiększona aktywność
|
6,8
|
1,1
|
0,7
|
0,0
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
Bardzo często
|
Wysypka/ łuszczenie skóry
|
14,0
|
0,0
|
6,2
|
0,0
|
Często
|
Świąd
|
6,8
|
0,4
|
1,8
|
0,0
|
Łysienie
|
6,4
|
0,4**
|
37,7
|
2,2**
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo często
|
Znużenie
|
34,0
|
5,3
|
35,9
|
5,4
|
Często
|
Gorączka
|
8,3
|
0,0
|
7,6
|
0,0
|
* Definicje określające każdy stopień toksyczności można znaleźć
w dokumencie CTC wersja 2 wg National Cancer Institute
** Wg NCI CTC (v2.0; NCI 1998) łysienie należy zgłaszać jedynie
jako objaw toksyczności stopnia 1. lub 2.
W tabeli przyjęto 5% jako wartość progową częstości występowania
wszystkich zdarzeń, w przypadku których osoba je rejestrująca brała
pod uwagę możliwość związku z podawaniem pemetreksedu.
Klinicznie istotne objawy toksyczności zgodne z CTC, które
stwierdzono u ≥1% i ≤5% pacjentów, przydzielonych losowo do grupy
leczonej pemetreksedem to: zakażenie bez neutropenii, gorączka
neutropeniczna, reakcja alergiczna i (lub) nadwrażliwość,
zwiększenie stężenia kreatyniny, neuropatia nerwów ruchowych,
neuropatia nerwów czuciowych, rumień wielopostaciowy i ból
brzucha.
Klinicznie istotne objawy toksyczności zgodne z CTC, które
stwierdzono u < 1% pacjentów przydzielonych losowo do grupy
leczonej pemetreksedem to: arytmie nadkomorowe.
Stwierdzono podobieństwo istotnych klinicznie objawów
toksyczności stopnia 3. i 4. obserwowanych w badaniach
laboratoryjnych wykonanych w przebiegu trzech badań II fazy z
zastosowaniem pemetreksedu w monoterapii (n = 164) i w opisanym
wyżej badaniu III fazy, również dotyczącym zastosowania
pemetreksedu w monoterapii. Różnice dotyczyły częstości
występowania neutropenii (odpowiednio 12,8% versus 5,3%) i
zwiększonej aktywności aminotransferazy alaninowej (odpowiednio
15,2% versus 1,9%). Stwierdzone różnice prawdopodobnie
wynikały ze zróżnicowania populacji pacjentów, ponieważ w badaniach
II fazy uczestniczyły zarówno pacjentki z rakiem piersi
niepoddawane wcześniej chemioterapii, jak i pacjentki wcześniej
intensywnie leczone z powodu raka piersi, z wykrytymi wcześniej
przerzutami do wątroby i (lub) nieprawidłowymi wynikami badań
czynności wątroby przed rozpoczęciem badań.
W zamieszczonej poniżej tabeli przedstawiono częstość
występowania oraz nasilenie działań niepożądanych potencjalnie
związanych ze stosowaniem leku jakie zgłoszono u > 5% z 839
pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca, których przydzielono
w sposób losowy do grupy leczonej cisplatyną w skojarzeniu z
pemetreksedem i u 830 pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca,
których przydzielono w sposób losowy do grupy otrzymującej
cisplatynę w skojarzeniu z gemcytabiną. Wszyscy pacjenci otrzymali
badaną terapię jako leczenie pierwszego rzutu niedrobnokomórkowego
raka płuca w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami. W
obu grupach wszystkim pacjentom podawano w odpowiednich dawkach
kwas foliowy i witaminę B 12 .
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość
|
Zdarzenie niepożądane**
|
Pemetreksed/Cisplatyna
|
Gemcytabina/cisplatyna
|
(N = 839)
|
(N = 830)
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego
|
Bardzo często
|
Hemoglobina- zmniejszone stężenie
|
33,0*
|
5,6*
|
45,7*
|
9,9*
|
Neutrofile/ Granulocyty – zmniejszona liczba
|
29,0*
|
15,1*
|
38,4*
|
26,7*
|
Leukocyty- zmniejszona liczba
|
17,8
|
4,8*
|
20,6
|
7,6*
|
Płytki krwi- zmniejszona liczba
|
10,1*
|
4,1*
|
26,6*
|
12,7*
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Neuropatia nerwów czuciowych
|
8,5*
|
0,0*
|
12,4*
|
0,6*
|
Zaburzenia smaku
|
8,1
|
0,0***
|
8,9
|
0,0***
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Nudności
|
56,1
|
7,2*
|
53,4
|
3,9*
|
Wymioty
|
39,7
|
6,1
|
35,5
|
6,1
|
Jadłowstręt
|
26,6
|
2,4*
|
24,2
|
0,7*
|
Zaparcie
|
21,0
|
0,8
|
19,5
|
0,4
|
Zapalenie jamy ustnej/ zapalenie gardła
|
13,5
|
0,8
|
12,4
|
0,1
|
Biegunka bez kolostomii
|
12,4
|
1,3
|
12,8
|
1,6
|
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość
|
Zdarzenie niepożądane**
|
Pemetreksed/Cisplatyna
|
Gemcytabina/cisplatyna
|
(N = 839)
|
(N = 830)
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
|
Często
|
Niestrawność/ Zgaga
|
5,2
|
0,1
|
5,9
|
0,0
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo często
|
Łysienie
|
11,9*
|
0***
|
21,4*
|
0,5***
|
Często
|
Wysypka/ łuszczenie skóry
|
6,6
|
0,1
|
8,0
|
0,5
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Bardzo często
|
Zwiększenie stężenia kreatyniny
|
10,1*
|
0,8
|
6,9*
|
0,5
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo często
|
Uczucie zmęczenia
|
42,7
|
6,7
|
44,9
|
4,9
|
* Wartość P < 0,05 z użyciem testu Fisher Exact odnosi
się do porównań pomiędzy terapią skojarzoną pemetreksedem z
cisplatyną a terapią skojarzoną gemcytabiną z cisplatyną
** Definicje określające każdy stopień toksyczności można
znaleźć w dokumencie National Cancer Institute CTC (v2.0; NCI
1998)
*** Wg NCI CTC (v2.0; NCI 1998) zaburzenia smaku i łysienie
należy zgłaszać jedynie jako objawy toksyczności stopnia 1. lub
2.
W tabeli przyjęto 5% jako wartość progową częstości występowania
wszystkich zdarzeń, w przypadku których osoba je rejestrująca brała
pod uwagę możliwość związku z podawaniem pemetreksedu i
cisplatyny.
Klinicznie istotne objawy toksyczności, które stwierdzono u ≥1%
i ≤5% pacjentów przydzielonych w sposób losowy do grupy leczonej
cisplatyną i pemetreksedem to: zwiększenie aktywności AspAT,
zwiększenie aktywności AlAT, zakażenia, gorączka neutropeniczna,
niewydolność nerek, gorączka, odwodnienie, zapalenie spojówek i
zmniejszenie klirensu kreatyniny.
Klinicznie istotne objawy toksyczności, które stwierdzono u <
1% pacjentów przydzielonych w sposób losowy do grupy leczonej
cisplatyną i pemetreksedem to: zwiększenie aktywności GGT, ból w
klatce piersiowej, arytmia i neuropatia nerwów ruchowych.
Istotne klinicznie objawy toksyczności w grupach z podziałem
według płci były podobne do tych obserwowanych w całkowitej
populacji pacjentów otrzymujących pemetreksed i
cisplatynę.
W zamieszczonej poniżej tabeli przedstawiono częstość
występowania oraz nasilenie działań niepożądanych potencjalnie
związanych ze stosowaniem leku jakie zgłoszono u > 5% z 800
pacjentów, których przydzielono w sposób losowy do grupy
otrzymującej pemetreksed w monoterapii i u 402 pacjentów, których
przydzielono w sposób losowy do grupy otrzymującej placebo, w
badaniu poświęconym ocenie leczenia podtrzymującego z zastosowaniem
pemetreksedu w monoterapii (JMEN: N = 663) oraz badaniu poświęconym
ocenie leczenia podtrzymującego pemetreksedem w ramach kontynuacji
leczenia tym lekiem (PARAMOUNT: N = 539). U wszystkich pacjentów
rozpoznano niedrobnokomórkowego raka płuca w stopniu zaawansowania
IIIB lub IV i zastosowano wcześniej chemioterapię opartą na
pochodnych platyny. W obu grupach wszystkim pacjentom podawano w
odpowiednich dawkach kwas foliowy i witaminę B 12 .
Klasyfikacja układów i
narządów
|
Częstość *
|
Zdarzenie niepożądane**
|
Pemetreksed***
|
Placebo***
|
(N = 800)
|
(N = 402)
|
Toksyczność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksy- czność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Toksy- czność –
wszystkie
stopnie
(%)
|
Toksycz ność -
stopień
3 - 4
(%)
|
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego
|
Bardzo często
|
Hemoglobina- zmniejszone stężenie
|
18,0
|
4,5
|
5,2
|
0,5
|
Często
|
Leukocyty- zmniejszona liczba
|
5,8
|
1,9
|
0,7
|
0,2
|
Neutrofile – zmniejszona liczba
|
8,4
|
4,4
|
0,2
|
0,0
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Często
|
Neuropatia nerwów czuciowych
|
7,4
|
0,6
|
5,0
|
0,2
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Bardzo często
|
Nudności
|
17,3
|
0,8
|
4,0
|
0,2
|
Jadłowstręt
|
12,8
|
1,1
|
3,2
|
0,0
|
Często
|
Wymioty
|
8,4
|
0,3
|
1,5
|
0,0
|
Zapalenie błony śluzowej/ zapalenie jamy ustnej
|
6,8
|
0,8
|
1,7
|
0,0
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Często
|
Zwiększenie aktywności AlAT (SGPT)
|
6,5
|
0,1
|
2,2
|
0,0
|
Zwiększenie aktywności
AspAT (SGOT)
|
5,9
|
0,0
|
1,7
|
0,0
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Często
|
Wysypka/ łuszczenie skóry
|
8,1
|
0,1
|
3,7
|
0,0
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo często
|
Znużenie
|
24,1
|
5,3
|
10,9
|
0,7
|
Często
|
Ból
|
7,6
|
0,9
|
4,5
|
0,0
|
Obrzęk
|
5,6
|
0,0
|
1,5
|
0,0
|
Zaburzenia nerek
|
Często
|
Zaburzenia nerek****
|
7,6
|
0,9
|
1,7
|
0,0
|
Skróty: AlAT = aminotransferaza alaninowa, AspAT =
aminotransferaza asparaginowa, CTCAE = ang. Common Terminology
Criteria for Adverse Event; NCI = ang. National Cancer Institute;
SGOT
= aminotransferaza glutaminianowo-szczawiooctowa, SGPT =
aminotransferaza glutaminopirogronianowa.
* Określenie częstości występowania: bardzo często ≥ 10%;
często > 5% i < 10%. W tabeli przyjęto 5% jako wartość
progową częstości występowania wszystkich zdarzeń, w przypadku
których osoba je rejestrująca brała pod uwagę możliwość związku z
podawaniem pemetreksedu.
** Definicje określające każdy stopień toksyczności można
znaleźć w dokumencie CTCAE (wersja 3.0 NCI 2003) wg National Cancer
Institute. Pokazane częstości występowania są zgodne z wersją 3.0
dokumentu CTCAE.
*** Zbiorcza tabela działań niepożądanych zestawia wyniki
badania JMEN poświęconego ocenie leczenia podtrzymującego
pemetreksedem (N = 663) oraz badania PARAMOUNT poświęconego ocenie
leczenia podtrzymującego pemetreksedem w ramach kontynuacji
leczenia tym lekiem (N = 539).
**** Określenie zbiorcze obejmuje zwiększenie stężenia
kreatyniny w surowicy krwi lub we krwi, zmniejszenie szybkości
przesączania kłębuszkowego, niewydolność nerek i zaburzenia nerek
lub zaburzenia układu moczowo-płciowego – inne.
Klinicznie istotne objawy toksyczności wg CTC, które stwierdzono
u ≥1% i ≤5% pacjentów, przydzielonych losowo do grupy leczonej
pemetreksedem: gorączka neutropeniczna, zakażenie, zmniejszona
liczba płytek krwi, biegunka, zaparcie, łysienie, świąd, swędzenie,
gorączka (bez neutropenii), choroba warstwy powierzchniowej gałki
ocznej (w tym zapalenie spojówek), wzmożone łzawienie, zawroty
głowy i neuropatia nerwów ruchowych.
Klinicznie istotne objawy toksyczności wg CTC, które stwierdzono
u < 1% pacjentów przydzielonych w sposób losowy do grupy
leczonej pemetreksedem to: reakcja alergiczna lub nadwrażliwość,
rumień wielopostaciowy, arytmia nadkomorowa i zatorowość
płucna.
Bezpieczeństwo oceniono u pacjentów, których przydzielono w
sposób losowy do grup otrzymujących pemetreksed (N = 800). Częstość
występowania zdarzeń niepożądanych została określona na podstawie
zgłoszeń od pacjentów, którzy otrzymali ≤ 6 cykli leczenia
podtrzymującego pemetreksedem (N = 519) i porównana z częstością
obserwowaną u pacjentów, którzy otrzymali > 6 cykli leczenia
pemetreksedem (N = 281). Obserwowano zwiększenie częstości
występowania zdarzeń niepożądanych (wszystkich stopni) wraz z
wydłużeniem czasu ekspozycji. Obserwowano istotne zwiększenie
częstości występowania neutropenii stopnia 3. lub 4. potencjalnie
związanej ze stosowaniem leku w przypadku dłuższego stosowania
pemetreksedu (≤6 cykli: 3,3%, > 6 cykli: 6,4%: p=0,046). Nie
obserwowano istotnych statystycznie różnic w częstości występowania
innych poszczególnych zdarzeń niepożądanych stopnia 3., 4. lub 5. w
przypadku dłuższego stosowania produktu leczniczego.
W trakcie badań klinicznych z zastosowaniem pemetreksedu
obserwowano niezbyt częste ciężkie zdarzenia sercowo – naczyniowe i
mózglowo - naczyniowe, w tym zawał mięśnia sercowego, dławica
piersiowa, udar mózgu, przemijający atak niedokrwienny, występujące
zwykle wtedy, gdy pemetreksed był stosowany w połączeniu z innym
lekiem cytotoksycznym. U większości pacjentów, u których wystąpiły
opisywane zdarzenia niepożądane, stwierdzono wcześniej wystąpienie
czynników ryzyka chorób sertcowo - naczyniowych.
Rzadkie przypadki zapalenia wątroby, potencjalnie ciężkie, były
zgłaszane w czasie prowadzenia badań klinicznych z
pemetreksedem.
Podczas badań klinicznych z pemetreksedem niezbyt często
obserwowano pancytopenię.
W trakcie badań klinicznych, u pacjentów leczonych pemetreksedem
niezbyt często zgłaszano przypadki zapalenia okrężnicy (w tym
krwawienie z jelit i odbytu, czasami prowadzące do zgonu,
perforację jelit, martwicę jelit i zapalenie jelita
ślepego).
Podczas badań klinicznych u pacjentów leczonych pemetreksedem
niezbyt często zgłaszano przypadki śródmiąższowego zapalenia płuc z
niewydolnością oddechową, czasami prowadzące do zgonu.
U pacjentów leczonych pemetreksedem niezbyt często zgłaszano
przypadki obrzęków.
Podczas badań klinicznych z pemetreksedem niezbyt często
obserwowano zapalenie przełyku lub popromienne zapalenie
przełyku.
Podczas badań klinicznych z pemetreksedem często zgłaszano
wystąpienie posocznicy, niekiedy będącej przyczyną zgonu.
Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu u chorych
leczonych pemetreksedem obserwowano i zgłoszono następujące objawy
niepożądane:
Po zastosowaniu pemetreksedu w monoterapii lub w skojarzeniu z
innymi chemioterapeutykami, niezbyt często zgłaszano przypadki
ostrej niewydolności nerek.
U pacjentów poddawanych radioterapii przed, w trakcie lub po
stosowaniu pemetreksedu niezbyt często zgłaszano przypadki
popromiennego zapalenia płuc.
U pacjentów poddanych uprzednio radioterapii rzadko zgłaszano
przypadki nawrotów objawów popromiennych.
Niezbyt często zgłaszano przypadki niedokrwienia obwodowego
prowadzącego niekiedy do martwicy kończyny.
Rzadko zgłaszano skórne choroby pęcherzowe, w tym zespół
Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, w
niektórych przypadkach prowadzące do zgonu.
Rzadko u pacjentów leczonych pemetreksedem, zgłaszano
występowanie niedokrwistości hemolitycznej.
Rzadko zgłaszano przypadki wstrząsu anafilaktycznego.
Pemetrexed Zentiva - ciąża i karmienie piersią
Antykoncepcja u mężczyzn i kobiet
Kobiety w wieku rozrodczym muszą stosować skuteczne metody
antykoncepcji w okresie leczenia pemetreksedem. Pemetreksed może
uszkadzać materiał genetyczny. Dojrzali płciowo mężczyźni nie
powinni decydować się na spłodzenie dziecka podczas leczenia i w
okresie 6 miesięcy po jego zakończeniu. Zaleca się stosowanie
środków antykoncepcyjnych lub wstrzemięźliwość seksualną.
Ciąża
Nie ma danych dotyczących stosowania pemetreksedu u kobiet w
ciąży, jednak należy podejrzewać, że pemetreksed stosowany w
okresie ciąży, podobnie jak inne antymetabolity, może powodować
poważne uszkodzenia płodu. W badaniach na zwierzętach wykazano
szkodliwy wpływ leku na rozrodczość. Pemetreksedu nie należy
stosować w okresie ciąży, chyba że po starannym rozważeniu potrzeb
matki i ryzyka dla płodu okazuje się to konieczne.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy pemetreksed przenika do mleka matki. Nie można
wykluczyć występowania objawów niepożądanych u dzieci karmionych
mlekiem matki leczonej pemetreksedem. W okresie leczenia
pemetreksedem należy zaprzestać karmienia piersią.
Płodność
Ze względu na możliwość wywołania przez pemetreksed trwałej
niepłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni
zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w
przechowywaniu nasienia.
Pemetrexed Zentiva - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzano badań nad wpływem leku na zdolność
prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Donoszono jednak o
występowaniu uczucia zmęczenia u osób leczonych pemetreksedem.
Należy ostrzec pacjentów, by nie prowadzili pojazdów i nie
obsługiwali maszyn, jeżeli wystąpi uczucie zmęczenia.
Komentarze