Panadol Novum

Panadol Novum - dawkowanie

Dorośli:

Doustnie, 2 tabletki (1000 mg). W razie konieczności dawkę można powtarzać nie częściej niż co 4 godziny, do 4 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa paracetamolu: 4000 mg (8 tabletek).

Dzieci w wieku 6-12 lat:

Doustnie, ½ - 1 tabletki (250 mg -500 mg). W razie konieczności dawkę można powtarzać nie częściej niż co 4 godziny, do 4 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa paracetamolu: 60 mg/kg masy ciała/24 godziny podawane w dawkach podzielonych do 4 razy na dobę po 15 mg/kg masy ciała.

Nie podawać leku dzieciom w wieku poniżej 6 lat.

Bez konsultacji z lekarzem leku nie należy stosować regularnie dłużej niż przez 3 dni.

Nie stosować dawki większej niż zalecana.

Nie stosować jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol.

Panadol Novum - środki ostrożności

Produkt zawiera paracetamol. Ze względu na ryzyko przedawkowania, pacjentów należy poinformować, aby nie przyjmowali produktu jednocześnie z innymi lekami zawierającymi paracetamol.

Należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby i (lub) nerek, z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej i reduktazy methemoglobinowej.

W czasie przyjmowania produktu nie należy pić alkoholu ze względu na zwiększone ryzyko uszkodzenia wątroby.

Szczególne ryzyko przedawkowania prowadzącego do zagrażającego życiu uszkodzenia wątroby jest u pacjentów z chorobą alkoholową przebiegającą bez marskości i wyniszczonych.

Nie stosować dawki większej niż zalecana, nie częściej niż co 4 godziny. Pacjentów należy informować, aby skonsultowali się z lekarzem, jeśli cierpią na łagodną postać zapalenia stawów, ale potrzebują stosować leki przeciwbólowe codziennie.

Pacjentów należy informować aby skonsultowali się z lekarzem, jeśli cierpią na przewlekłe bóle głowy.

W razie nasilenia się objawów należy skonsultować się z lekarzem. Lek przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.

Panadol Novum - przedawkowanie

U osób dorosłych, które spożyły jednorazowo co najmniej 10g paracetamolu możliwe jest uszkodzenie wątroby. Spożycie co najmniej 5 g paracetamolu może spowodować uszkodzenie wątroby u osób z czynnikami ryzyka (patrz poniżej). Czynniki ryzyka

- regularne, długoterminowe stosowanie karbamazepiny, fenobarbitalu, fenytoiny, prymidonu, ryfampicyny, ziela dziurawca lub innych leków indukujących enzymy wątrobowe

- regularne nadmierne spożywanie alkoholu

- występowanie niedoboru glutationu np. związane z zaburzeniami łaknienia, mukowiscydozą, zakażeniem HIV, głodzeniem, wychudzeniem

Objawy:

Przedawkowanie produktu może spowodować w ciągu 24 godzin objawy takie jak bladość, nudności, wymioty, brak łaknienia i ból nadbrzusza. Uszkodzenie wątroby może pojawić się po 12 – 48 godzinach od spożycia.

Mogą pojawić się nieprawidłowości w metabolizmie glukozy oraz kwasica metaboliczna. W ciężkich przypadkach niewydolność wątroby może powodować encefalopatię, krwotok, hipoglikemię, obrzęk mózgu i śmierć.

Może pojawić się ciężka niewydolność nerek z ostrą martwicą kanalików, objawiająca się bólem lędźwiowym, krwiomoczem i białkomoczem. Zgłaszano występowanie arytmii i zapalenia trzustki.

Postępowanie przy przedawkowaniu:

W przypadku przedawkowania paracetamolu wymagane jest natychmiastowe podjęcie leczenia. Nawet pomimo braku znaczących wczesnych objawów pacjentów należy natychmiast kierować do szpitala. Objawy przedawkowania mogą ograniczać się do nudności lub wymiotów i mogą nie odzwierciedlać poziomu przedawkowania lub ryzyka uszkodzenia narządów. Postępowanie przy przedawkowaniu powinno być zgodne z przyjętymi wytycznymi. Jeśli od spożycia nie upłynęło więcej czasu niż godzina należy rozważyć podanie pacjentowi 60-100 g węgla aktywnego doustnie, najlepiej rozmieszanego z wodą.

Należy monitorować stężenie paracetamolu w osoczu po co najmniej 4 godzinach od spożycia leku (wcześniejsze wyniki są niewiarygodne). W ciągu 24 godzin od spożycia należy podać pacjentowi N-acetylocysteinę, jednakże jest ona najbardziej skuteczna w okresie do 8 godzin od spożycia, po czym jej skuteczność gwałtownie spada. W razie potrzeby należy podać pajentowi N-acetylocysteinę dożylnie, zgodnie z przyjętym schematem dawkowania. Jeśli po zatruciu nie występują wymioty, można podać doustnie metioninę, szczególnie gdy nie ma możności leczenia pacjenta w warunkach szpitalnych. Postępowanie z pacjentami, u których doszło do ciężkiej niewydolności wątroby po okresie 24 godzin od spożycia paracetamolu, należy uzgodnić z toksykologiem lub hepatologiem.