Omnitamgen

Omnitamgen - dawkowanie

Dawkowanie

Jedna tabletka na dobę.

Tamsulosynę można przyjmować niezależnie od posiłków.

Dzieci i młodzież

Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności tamsulosyny u dzieci i młodzieży. Dostępne obecnie dane zostały opisane w punkcie 5.1.

Sposób podawania

Podanie doustne.

Tabletki należy połykać w całości. Tabletek nie należy kruszyć ani żuć, ponieważ ma to wpływ na przedłużone uwalnianie substancji czynnej leku.

Pacjenci z niewydolnością nerek

Nie określono odpowiedniego dawkowania u pacjentów z niewydolnością nerek.

Nie określono odpowiedniego dawkowania u pacjentów z niewydolnością wątroby o nasileniu łagodnym do umiarkowanego (patrz punkt 4.3, Przeciwwskazania).

Omnitamgen - środki ostrożności

Tak samo jak inne leki blokujące receptory alfa-adrenergiczne, tamsulosyna może powodować u niektórych pacjentów obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, co w rzadkich przypadkach może być przyczyną omdleń. W przypadku zaobserwowania początkowych objawów niedociśnienia ortostatycznego (zawroty głowy, osłabienie) pacjent powinien usiąść lub położyć się, do czasu ustąpienia tych objawów.

Przed rozpoczęciem leczenia tamsulosynąnależy zbadać pacjenta w celu wykluczenia innych schorzeń, które mogą powodować objawy podobne do objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Gruczoł krokowy należy zbadać per rectum i, jeśli istnieją wskazania, oznaczać u pacjenta stężenie swoistego antygenu gruczołu krokowego (ang. prostate-specific antigen - PSA) przed rozpoczęciem leczenia oraz systematycznie w trakcie jego trwania.

Leczenie pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 10 ml/min) należy prowadzić z zachowaniem ostrożności ze względu na brak badań w tej grupie chorych.

U niektórych pacjentów w trakcie leczenia lub uprzednio leczonych tamsulosyną, podczas operacji zaćmy obserwowano śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki [(ang. Intraoperative Floppy Iris Syndrome – IFIS), który jest odmianą zespołu zwężenia źrenicy (ang. Small Pupil Syndrome)]. Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki może prowadzić do zwiększenia powikłań w trakcie operacji. Nie należy rozpoczynać leczenia tamsulosyną u pacjentów, dla których jest zaplanowania operacja.

Według niepotwierdzonych źródeł, przerwanie leczenia na okres od 1 do 2 tygodni przed operacją zaćmy jest uważane za pomocne, ale korzyści i okres wymaganego przerwania leczenia przed operacją zaćmy nie został ustalony.

Podczas badania przed operacją chirurg i zespół okulistyczny powinien spytać czy pacjenci, dla których jest zaplanowana operacja zaćmy są lub byli leczeni tamsulosyną w celu upewnienia się, że odpowiednie środki potrzebne do opanowania IFIS będą dostępne w czasie operacji.

Czasami w kale można zaobserwować pozostałości tabletki.

Omnitamgen - przedawkowanie

Odnotowano ostre przedawkowanie chlorowodorku tamsulosyny w dawce 5 mg. Obserwowano ostre niedociśnienie (ciśnienie skurczowe krwi 70 mm Hg), wymioty oraz biegunkę. Po zastosowaniu leczenia polegającego na uzupełnieniu płynów, pacjent mógł zostać zwolniony ze szpitala tego samego dnia.

W przypadku wystąpienia ostrego niedociśnienia po przedawkowaniu tamsulosyny należy zastosować leczenie podtrzymujące układ sercowo-naczyniowy. Ciśnienie tętnicze krwi i częstość pracy serca można przywrócić do prawidłowych wartości układając pacjenta w pozycji leżącej. Jeśli takie postępowanie jest nieskuteczne, można podać środki zwiększające objętość krwi lub, w razie konieczności, leki kurczące naczynia. Należy monitorować czynność nerek i zastosować ogólne leczenie podtrzymujące.

Tamsulosyna w bardzo dużym stopniu związana jest z białkami, więc nieskuteczne jest zastosowanie dializy.

Aby zapobiec wchłanianiu preparatu można wywołać wymioty. W przypadku przyjęcia dużych ilości preparatu można wykonać płukanie żołądka oraz podać węgiel aktywowany i osmotycznie działające środki przeczyszczające (takie jak siarczan sodu).