Omnipap (Paracetamol Actavis) - dawkowanie
Paracetamol Actavis, 250 mg
Paracetamol Actavis, 250 mg, tabletki powlekane nie są
przeznaczone do stosowania u dzieci o masie ciała mniejszej niż 20
kg, ponieważ dostępne są inne bardziej odpowiednie postacie
farmaceutyczne.
Paracetamol Actavis, 500 mg
Paracetamol Actavis, 500 mg, tabletki powlekane nie są
przeznaczone do stosowania u dzieci o masie ciała mniejszej niż 26
kg.
Paracetamol Actavis, 1000 mg
Paracetamol Actavis, 1000 mg, tabletki powlekane nie są
przeznaczone do stosowania u dzieci lub młodzieży o masie ciała
mniejszej niż 50 kg.
Dawkowanie
Dorośli i młodzież (o masie ciała większej niż 50
kg)
Zwykle stosowana dawka wynosi 500 mg do 1000 mg co 4 do 6 godzin
w razie potrzeby, do maksimum 3 g na dobę. Maksymalna pojedyncza
dawka to 1000 mg.
Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej z powodu ryzyka
ciężkiego uszkodzenia wątroby (patrz punkty 4.4 i 4.9).
Paracetamol Actavis, 250 mg i Paracetamol Actavis, 500 mg
Dzieci i młodzież (o masie ciała 20 kg do 50
kg)
Zalecana całkowita dawka dobowa paracetamolu wynosi około 60
mg/kg mc. podzielona w 4 lub 6 oddzielnych dawkach lub około 15
mg/kg mc. co 6 godzin lub 10 mg/kg mc. co 4 godziny. Nie należy
przekraczać maksymalnej dawki dobowej z powodu ryzyka ciężkiego
uszkodzenia wątroby (patrz punkty
4.4 i 4.9).
Dawka pediatryczna powinna być ustalona na podstawie masy ciała
i użyta odpowiednia postać farmaceutyczna. Informacja o wieku
dzieci z każdej grupy wagowej podana poniżej jest tylko
orientacyjna.
Regularne podawanie zmniejsza ból i wahania temperatury ciała. U
dzieci podawanie leku powinno być regularne, włączając porę nocną,
najlepiej w odstępach co 6 godzin, w przeciwnym wypadku w odstępach
minimalnie co 4 godziny.
Paracetamol Actavis, 250 mg i Paracetamol Actavis, 500 mg:
Dzieci i młodzież o masie ciała 43 kg do 50 kg (około 12-15
lat)
Zwykle stosowana dawka wynosi 500 mg co 4 godziny w razie
potrzeby, do maksimum 2,5 g na dobę.
Dzieci o masie ciała 34 kg do 43 kg (około 11-12 lat)
Zwykle stosowana dawka wynosi 500 mg co 6 godzin w razie
potrzeby, do maksimum 2 g na dobę.
Dzieci o masie ciała 26 kg do 34 kg (około 8-11 lat)
Zwykle stosowana dawka wynosi 250 mg co 4 godziny lub 500 mg co
6 godzin w razie potrzeby, do maksimum 1,5 g na dobę.
Paracetamol Actavis, 250 mg:
Dzieci o masie ciała 20 kg do 26 kg (około 6-8 lat)
Zwykle stosowana dawka to 250 mg co 4 godziny w razie potrzeby,
do maksimum 1 g na dobę.
Niewydolność nerek
Paracetamol należy stosować z ostrożnością w przypadku
występowania niewydolności nerek i zaleca się w przypadku ciężkiej
niewydolności nerek wydłużyć odstęp pomiędzy dawkami. W przypadku
klirensu kreatyniny mniejszego niż 10 ml/min minimalny odstęp
pomiędzy kolejnymi dawkami powinien wynosić 8 godzin.
Niewydolność wątroby
Paracetamol należy stosować z ostrożnością w przypadku
występowania niewydolności wątroby lub zespołu Gilberta. Dawkę
należy zmniejszyć lub wydłużyć odstęp pomiędzy dawkami.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest wymagane dostosowanie dawki u pacjentów w podeszłym
wieku.
Przewlekły alkoholizm
Przewlekłe spożywanie alkoholu może obniżyć próg toksyczności
paracetamolu. U tych pacjentów odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami
powinien wynosić minimum 8 godzin. Nie należy przekraczać dawki 2 g
paracetamolu na dobę.
Sposób podawania
Do podania doustnego.
Tabletki należy połykać, popijając szklanką wody.
W przypadku wysokiej gorączki lub objawów zakażenia
utrzymujących się dłużej niż po 3 dniach leczenia lub jeżeli ból
utrzymuje się w dalszym ciągu po 5 dniach leczenia, pacjent
powinien skontaktować się z lekarzem.
Omnipap (Paracetamol Actavis) - środki ostrożności
Należy unikać długotrwałego lub częstego stosowania. Pacjenci
powinni zostać poinformowani, aby nie stosowali jednocześnie innych
produktów zawierających paracetamol. Przyjmowanie wielokrotnych
dawek dobowych w jednym podaniu może spowodować ciężkie uszkodzenia
wątroby; w takim przypadku nie występuje utrata przytomności.
Niemniej jednak należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc medyczną.
Długotrwałe stosowanie, z wyjątkiem przyjmowania pod kontrolą
lekarza, może być szkodliwe. U młodzieży leczonej paracetamolem w
dawce dobowej 60 mg/kg, jednoczesne stosowanie z innym lekiem
przeciwgorączkowym nie jest uzasadnione z wyjątkiem przypadku
nieskuteczności.
Należy zachować ostrożność w przypadku stosowania paracetamolu u
pacjentów z umiarkowaną lub ciężką niewydolnością nerek, łagodną do
umiarkowanej niewydolnością wątroby (włączając zespół Gilberta),
ciężką niewydolnością wątroby (Child-Pugh > 9), ostrym
zapaleniem wątroby, jednoczesnego stosowania produktów leczniczych
wpływających na czynność wątroby, niedoboru dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej, niedokrwistości hemolitycznej, uzależnienia
od alkoholu, odwodnienia i przewlekłego niedożywienia.
Ryzyko przedawkowania jest większe u pacjentów z alkoholową
chorobą wątroby bez marskości. Należy zachować ostrożność w
przypadku przewlekłej choroby alkoholowej. W takim przypadku dawka
dobowa nie powinna przekroczyć 2 g. Nie należy spożywać alkoholu
podczas leczenia paracetamolem.
W przypadku wysokiej gorączki lub objawów zakażenia
utrzymujących się dłużej niż po 3 dniach leczenia lub jeżeli ból
utrzymuje się w dalszym ciągu po 5 dniach leczenia, pacjent
powinien skontaktować się z lekarzem.
Po leczeniu długoterminowym (ponad 3 miesiące) lekami
przeciwbólowymi stosowanymi co drugi dzień lub częściej, może
wystąpić lub nasilić się ból głowy. Ból głowy związany z
nadużywaniem leków przeciwbólowych (ang. medication overuse
headache – MOH) nie powinien być leczony poprzez zwiększenie dawki.
W takich przypadkach, po konsultacji z lekarzem należy zaprzestać
stosowania leków przeciwbólowych.
Nagłe odstawienie po długotrwałym, w dużych dawkach,
niewłaściwym stosowaniu leków przeciwbólowych może prowadzić do
bólu głowy, zmęczenia, bólu mięśni, nerwowości i objawów
wegetatywnych. Te objawy z odstawienia ustępują po kilku dniach. Do
tego czasu, należy unikać przyjmowania leków przeciwbólowych i nie
rozpoczynać ponownie ich stosowania bez wcześniejszej porady
lekarskiej.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z astmą wrażliwych na
kwas acetylosalicylowy, ponieważ donoszono o łagodnych reakcjach
skurczu oskrzeli po paracetamolu (reakcja krzyżowa).
W przypadku przedawkowania, nawet jeśli pacjent czuje się
dobrze, należy niezwłocznie zgłosić się po poradę do lekarza, z
powodu ryzyka nieodwracalnego uszkodzenia wątroby (patrz punkt
4.9).
Omnipap (Paracetamol Actavis) - przedawkowanie
Istnieje ryzyko zatrucia paracetamolem zwłaszcza u pacjentów w
podeszłym wieku, małych dzieci, pacjentów z chorobami wątroby, w
przypadkach przewlekłego alkoholizmu, u pacjentów z przewlekłym
niedożywieniem i pacjentów przyjmujących substancje indukujące
enzymy. Przedawkowanie może być śmiertelne.
Objawy
Objawy przedawkowania paracetamolu to nudności, wymioty, brak
łaknienia, bladość, ból brzucha i występują one zwykle w ciągu 24
godzin po przyjęciu leku. Przedawkowanie poprzez przyjęcie w
pojedynczej dawce 7,5 g lub więcej paracetamolu u dorosłych lub 140
mg/kg masy ciała w pojedynczej dawce u dzieci, powoduje cytolizę
wątroby, która może prowadzić do całkowitej i nieodwracalnej
martwicy, co powoduje niewydolność komórek wątrobowych, kwasicę
metaboliczną i encefalopatię, a w rezultacie może to prowadzić do
śpiączki lub zgonu. Jednocześnie obserwowano zwiększenie aktywności
aminotransferaz wątrobowych (AspAT, AlAT), dehydrogenazy
mleczanowej i stężenia bilirubiny oraz jednocześnie zmniejszenie
stężeń protrombiny, co może nastąpić w ciągu 12 do 48 godzin po
podaniu. Kliniczne objawy uszkodzenia wątroby występują zwykle po
raz pierwszy po 2 dniach i osiągają maksimum po 4 do 6 dniach.
Nawet w przypadku braku ciężkiego uszkodzenia wątroby, może
wystąpić ostra niewydolność nerek z martwicą kanalików nerkowych.
Inne objawy niezwiązane z wątrobą po przedawkowaniu paracetamolem
to zaburzenia serca i zapalenie trzustki.
Leczenie
- Natychmiastowa hospitalizacja.
- Jak najszybsze pobranie próbki krwi po przedawkowaniu w
celu określenia stężenia paracetamolu przed rozpoczęciem
leczenia.
- Szybkie usunięcie połkniętego produktu poprzez płukanie
żołądka, po nim podanie węgla aktywowanego (w celu adsorpcji) i
siarczanu sodu (środek przeczyszczający).
- Dializa może zmniejszyć stężenie paracetamolu w
osoczu.
- Leczenie polegające na podaniu antidotum:
N-acetylocysteiny (NAC) dożylnie lub doustnie, jeśli to możliwe,
przed upływem dziesiątej godziny po przyjęciu. NAC może nawet
chronić po 10 godzinach, ale w takim przypadku zastosowane leczenie
jest przedłużone.
- Leczenie objawowe.
- Badania wątroby należy przeprowadzić na początku leczenia
i powtarzać co 24 godziny. W większości przypadków,
aminotransferazy wątrobowe powrócą do wartości prawidłowych w ciągu
jednego do dwóch tygodni, z pełnym przywróceniem czynności wątroby.
Jednakże w bardzo rzadkich przypadkach może być wskazany przeszczep
wątroby.
Komentarze