Mycosyst - opis
? Zakażenia narządów płciowych wywołane przez drożdżaki
Candida spp.: ostra nawracająca kandydoza pochwy,
kandydozowe zakażenie żołędzi prącia.
? Zakażenia błon śluzowych wywołane przez drożdżaki
Candida spp.: jamy ustnej, gardła i przełyku, dróg
moczowych, nieinwazyjne zakażenia oskrzeli i płuc, przewlekła
zanikowa kandydoza policzków (rozwijająca się pod protezami
zębowymi).
? Zakażenie skóry wywołane przez drożdżaki Candida
spp.\
grzybica stóp, grzybica skóry gładkiej nieowłosionej, grzybica
podudzi oraz łupież pstry.
? Zakażenia układowe wywołane przez Candida
spp.:
zakażenia drożdżakowe krwi, rozsiana kandydoza (zakażenie
wsierdzia, otrzewnej, płuc i układu moczowo-płciowego).
? Zakażenia układowe wywoływane przez Cryptococcus
spp.:
kryptokokowe zakażenia dróg oddechowych, skóry i błon śluzowych
oraz kryptokokowe zapalenie opon mózgowych.
? Zapobieganie:
- nawrotom zakażeń wywołanych przez Cryptococcus
spp. u pacjentów z AIDS;
- zakażeniom u pacjentów ze zmniejszoną odpornością,
narażonych na zakażenie Candida po zabiegach przeszczepienia
narządów, podczas leczenia antybiotykami, lekami cytostatycznymi
lub immunosupresyjnymi oraz leczonych napromienieniem.
Mycosyst - skład
1 kapsułka zawiera 50 mg lub 100 mg Fluconazolum
(flukonazolu). Substancje pomocnicze biologicznie czynne: laktoza.
Pełny wykaz substancji pomocniczych - patrz punkt 6.1.
Mycosyst - dawkowanie
Dobowa dawka flukonazolu zależy od rodzaju i nasilenia
zakażenia. Lek należy podawać do ustąpienia objawów klinicznych i
dopóki wyniki badań laboratoryjnych nie będą wskazywać na całkowitą
eliminację patogenu (wyjątek stanowi ostra kandydoza pochwy, którą
na ogół można wyleczyć pojedynczą dawką 150 mg).
Przedwczesne zakończenie leczenia może prowadzić do nawrotów
zakażenia. U pacjentów z AIDS i kryptolcokowym zapaleniem opon
mózgowych zwykle konieczne jest długotrwałe leczenie.
W zależności od stanu pacjenta flukonazol może być podawany we
wlewie dożylnym. W razie zmiany sposobu podawania z dożylnego na
doustny nie ma konieczności zmiany dawki dobowej.
Dorośli:
? Kandydoza narządów płciowych
Ostra kandydoza pochwy - pojedyncza dawka 150 mg flukonazolu
doustnie. Kandydozowe zakażenie żołędzi prącia - pojedyncza dawka
150 mg flukonazolu doustnie.
? Kandydoza błon śluzowych
W kandydozie jamy ustnej i gardła dawka dobowa wynosi zwykle 50
mg przez 7 do 14 dni. U pacjentów z ciężkim upośledzeniem układu
odpornościowego można stosować dłuższe leczenie.
W innych kandydozach błon śluzowych, takich jak zakażenie
przełyku, dróg moczowych, nieinwazyjne zakażenia oskrzeli i płuc,
zwykle stosuje się dawkę dobową 50 mg przez 14 do 30 dni.
W kandydozie okolicy policzkowej z zanikiem, dawka dobowa wynosi
zwykle 50 mg przez 14 dni z jednoczesnym stosowaniem miejscowych
środków antyseptycznych.
W ciężkich zakażeniach Candida błon śluzowych dawka
dobowa może być zwiększona do 100 mg.
? Kandydoza skóry
W leczeniu grzybicy stóp, tułowia lub podudzi, wywołanych przez
dermatofity oraz w zakażeniach skóry wywołanych przez
Candida zaleca się stosowanie codziennie 50 mg flukonazolu.
Czas trwania leczenia wynosi zwykle od 2 do 4 tygodni, ale w
przypadku grzybicy stóp może wynosić nawet 6 tygodni. W leczeniu
łupieżu pstrego zaleca się stosowanie dawki 50 mg na dobę przez 2
do 4 tygodni.
? Zakażenia układowe wywołane przez Candida spp.
Zakażenie drożdżakowe krwi, rozsiana kandydoza i inne inwazyjne
zakażenia Candida zwykle leczy się dawką 400 mg w pierwszym
dniu i 200 mg w dniach następnych. W zależności od stanu
klinicznego można także zastosować dawki dobowe 400 mg. Czas
trwania leczenia zależy od poprawy stanu pacjenta.
? Zakażenia układowe wywołane przez Cryptoccocus
spp.
W kryptokokowym zapaleniu opon mózgowych i innych zakażeniach
wywołanych przez Cryptococcus spp. podaje się w pierwszym
dniu dawkę 400 mg, a w dniach następnych od 200 do 400 mg na dobę.
Czas trwania leczenia zależy od reakcji klinicznej oraz wyników
badań mikologicznych. W leczeniu kryptokokowego zapalenia opon
mózgowych czas ten wynosi co najmniej 6 do 8 tygodni.
? Zapobieganie nawrotom zakażeń wywołanych przez
Cryptococcus spp. u pacjentów z AIDS.
W celu zapobiegania nawracającemu kryptokokowemu zapaleniu opon
mózgowych u pacjentów z AIDS stosuje się dawkę 200 mg na dobę. W
zapobieganiu kandydozie u pacjentów z upośledzoną odpornością
stosuje się dawkę dobową od 50 do 400 mg.
Dzieci:
Mycosyst w postaci kapsułek nie jest przeznaczony dla
dzieci.
Dzieciom można podawać flukonazol w postaci roztworu do wlewów
dożylnych.
Tak jak w przypadku podobnych zakażeń u dorosłych, dawkowanie i
czas trwania leczenia powinny być określone indywidualnie, na
podstawie reakcji klinicznej i stwierdzonej w badaniach
mikologicznych. Na ogół flukonazol jest podawany w pojedynczej
dawce dobowej.
Pacjenci w wieku
podeszłym:
W przypadku prawidłowej czynności nerek można stosować zwykłe
dawki. U osób z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 50
ml/min) konieczne jest odpowiednie zmniejszenie dawki. Pacjenci z niewydolnością
nerek:
Dawkę należy zmniejszyć w zależności od stopnia niewydolności
nerek (patrz poniżej).
W przypadku podawania pojedynczej dawki (kandydoza pochwy) nie
jest konieczna zmiana dawki.
W leczeniu długotrwałym, pacjentom z niewydolnością nerek podaje
się
początkowo dawkę nasycającą od 50 do 400 mg.
Przerwy między następnymi dawkami należy skorygować w
zależności
od klirensu kreatyniny, zgodnie z poniższym zestawieniem:
Klirens kreatyniny
(ml/min) Dawkowanie
> 50 zwykła dawka dobowa
11-50 pół zwykłej dawki dobowej
Pacjenci dializowani jedna dawka po każdej dializie
Mycosyst - środki ostrożności
U niektórych pacjentów, zwłaszcza u tych, u których w wywiadzie
stwierdzono AIDS lub choroby nowotworowe, podczas leczenia
flukonazolem obserwowano zaburzenia hematologiczne, zaburzenia
czynności wątroby, nerek lub
nieprawidłowe wyniki innych testów biochemicznych. Jednak
związek przyczynowo-skutkowy nie jest udowodniony.
Bardzo rzadko u pacjentów, którzy zmarli z powodu wyżej
wymienionych ciężkich chorób i leczonych wielokrotnymi dawkami
flukonazolu stwierdzono pośmiertnie martwicę wątroby. Pacjenci ci
byli leczeni jednocześnie wieloma innymi lekami, o których wiadomo,
że działająhepatotoksycznie i (lub) pacjenci przebyli chorobę,
która mogła spowodować martwicę wątroby. Ponieważ związek
przyczynowo-skutkowy pomiędzy stosowaniem flukonazolu a podanymi
wyżej objawami nie może być wykluczony, u pacjentów, u których
stwierdza się znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
leczenie flukonazolem może być kontynuowane po starannym rozważeniu
bilansu ryzyka i korzyści. Pacjenci, u których stwierdza się
znaczne zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych powinni być
starannie obserwowani, aby nie doszło do ciężkich uszkodzeń
wątroby. Flukonazol należy odstawić, jeżeli w czasie leczenia
nasilą się objawy wskazujące na uszkodzenie wątroby. Rzadko podczas
stosowania flukonazolu występowały złuszczające reakcje skórne, jak
zespół Stevensa-Johnsona i martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Pacjenci z AIDS są szczególnie podatni na występowanie różnych
reakcji skórnych podczas stosowania wielu leków.
Jeśli wystąpi wysypka u pacjentów leczonych flukonazolem z
powodu zakażeń grzybiczych, lek należy odstawić.
Jeśli wysypka wystąpi u pacjentów z grzybicą inwazyjną
(układową), należy ich starannie obserwować. Jeśli wystąpią zmiany
pęcherzowe lub wysiękowy rumień wielopostaciowy, flukonazol należy
odstawić.
W rzadkich przypadkach, podobnie jak podczas stosowania innych
pochodnych azolowych, flukonazol może powodować reakcje
anafilaktyczne. Uważa się, że niektóre pochodne azolowe, w tym
flukonazol, mogą powodować wydłużeniem odstępu QT w
elektrokardiogramie.
Podczas badań po wprowadzeniu leku na rynek u pacjentów
przyjmujących flukonazol obserwowano rzadkie przypadki wydłużenia
odstępu QT i torsade de pointes. Chociaż związek pomiędzy
przyjmowaniem flukonazolu a wydłużeniem odstępu QT nie został w
pełni ustalony, flukonazol należy stosować ostrożnie u pacjentów z
predyspozycjami do arytmii takimi, jak: - wrodzone lub nabyte
wydłużenie odstępu QT,
- kardiomiopatia, szczególnie w niewydolności serca,
- bradykardia zatokowa,
- istniejące arytmie objawowe,
-jednoczesne podawanie leków nie metabolizowanych przez CY34A, o
których wiadomo, że powodują wydłużanie odstępu QT,
- zaburzenia równowagi elektrolitowej, jak hipokaliemia,
hipomagnezemia, hipokalcemia.
Zobacz też punkt 4.5 Interakcje z innymi lekami i inne rodzaje
interakcji. Ze względu na zawartość laktozy lek nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, nietolerancją laktozy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Mycosyst - przedawkowanie
Zaleca się leczenie objawowe i płukanie żołądka.
Wymuszona diureza zwiększa usuwanie flukonazolu przez nerki. Po
trzech godzinach hemodializy następuje zmniejszenie stężenia
flukonazolu w osoczu o 50%.
Mycosyst - przeciwwskazania
Znana nadwrażliwość na flukonazol lub inne pochodne azolowe, lub
którąkolwiek z substancji pomocniczych zawartych w preparacie. Nie
należy stosować jednocześnie z cyzaprydem lub terfenadyną (patrz
punkt 4.5).
Mycosyst - działania niepożądane
Flukonazol jest na ogół dobrze tolerowany.
Najczęściej
występujące działania niepożądane obserwowane w czasie badań
klinicznych z zastosowaniem flukonazolu:
Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy. Zaburzenia
skóry i tkanki podskórnej: wysypka.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: bóle brzucha, biegunka,
wzdęcia, nudności. U niektórych pacjentów, przede wszystkim u tych
z ciężką chorobą, taką jak AIDS czy choroby nowotworowe,
obserwowano zmiany w wynikach badań czynności nerek i układu
krwiotwórczego oraz zaburzenia czynności wątroby, jednak znaczenie
kliniczne i związek z zastosowaniem flukonazolu nie został
jednoznacznie ustalony (patrz punkt 4.4. Specjalne ostrzeżenia i
specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: objawy toksycznego
działania na wątrobę, czasem prowadzące do zgonu, zwiększona
aktywność fosfatazy zasadowej, aminotransferaz AspAT i Al AT,
zwiększone stężenie bilirubiny.
Działania niepożądane,
które wystąpiły po wprowadzeniu preparatu na rynek:
Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, drgawki,
zaburzenia smaku.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: łysienie,
złuszczające choroby skóry, w tym zespół Stevensa-Johnsona i
martwica toksyczno-rozpływna naskórka.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: niestrawność, wymioty.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: leukopenia, w tym
neutropenia i agranulocytoza, trombocytopenia.
Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje alergiczne:
reakcje anafilaktyczne (w tym obrzęk naczynioruchowy, obrzęk
twarzy, świąd), pokrzywka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niewydolność
wątroby, zapalenie wątroby, martwica komórek wątroby,
żółtaczka.
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania:
hipercholesterolemia, hipertrójglicerydemia, hipokaliemia.
Zaburzenia serca: wydłużenie odstępu QT, torsade de
pointes (patrz punkt 4.4. Specjalne ostrzeżenia i specjalne
środki ostrożności dotyczące stosowania).
Komentarze