Metypred

zobacz opinie o produkcie »
Cena
32,10 zł
Forma
tabletki
Dawka
0,016 g
Ilość
100 tabl.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Tak
Producent: ORION CORPORATION

Metypred - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Interakcje z żywnością

Cytrusy

Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

POKAŻ WIĘCEJ

Metypred - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Metypred - opis

Wskazania do stosowania:
Schorzenia wymagające ogólnoustrojowego lub miejscowego leczenia glikokortykosteioidami, takie jak zapalne i układowe choroby reumatyczne, choroby autoimmunologiczne, stany alergiczne, wstrząs anafilaktyczny, ciężka postać astmy, odrzucenie przeszczepu
W skojarzeniu z lekami cytostatycznymi metyloprednizolon jest również stosowany w leczeniu różnych rodzajów białaczek, chłoniaków, szpiczaków oraz raka piersi.
W leczeniu skojarzonym z tymi lekami wykazuje działanie przeciwwymiotne.

Metypred - skład

Jedna fiolka zawiera metyloprednizolonu sodu bursztynian w ilości równoważnej 125 mg, 250 mg, 500 mg lub 1000 mg metyloprednizolonu. Stężenie roztworu po rozpuszczeniu w wodzie do iniekcji wynosi 62,5 mg/ml.

Substancja pomocnicza o znanym działaniu: sód , patrz punkt 4.4. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz: punkt 6.1.

Metypred - dawkowanie

Produkt leczniczy jest przeznaczony do podawania we wstrzyknięciu dożylnym lub domięśniowym lub we wlewie dożylnym. W nagłych przypadkach podaje się wstrzyknięcia dożylne.

Leczenie wspomagające w stanach zagrożenia życia: 30 mg/kg produktu Metypred (sól sodowa bursztynianu metyloprednizolonu) należy podać dożylnie w ciągu co najmniej 30 minut. Dawki mogą być powtarzane co 4 do 6 godzin w ciągu 48 godzin.

Dawkowanie przerywane: zaleca się następujące dawkowanie w zaostrzeniach schorzeń reagujących na kortykosteroidy i (lub) w schorzeniach niereagujących na standardowe leczenie (np. toczniowe zapalenie nerek, reumatoidalne zapalenie stawów):

Choroby reumatyczne: 1 g/dobę dożylnie przez 1, 2, 3 lub 4 dni lub 1 g/miesiąc dożylnie przez 6 miesięcy.

SLE (toczeń rumieniowaty układowy): 1 g/dobę dożylnie przez 3 dni.

Stwardnienie rozsiane: 1 g/dobę dożylnie przez 3 dni lub 1 g/dobę dożylnie przez 5 dni.

Obrzęk, np. kłębuszkowe zapalenie nerek, toczniowe zapalenie nerek: 30 mg/kg dożylnie co drugi dzień

przez 4 dni lub 1 g/dobę dożylnie przez 3, 5 lub 7 dni.

Produkt należy podawać w ciągu co najmniej 30 minut, a dawkę można powtarzać, jeśli w ciągu tygodnia nie obserwuje się poprawy lub jeśli wymaga tego stan pacjenta.

Profilaktyka nudności wywołanych cytostatykami: leki cytostatyczne powodujące łagodne lub umiarkowane nudności: 250 mg produktu Metypred dożylnie w ciągu co najmniej 5 minut na 1 godzinę przed rozpoczęciem leczenia cytostatykiem w momencie rozpoczynania i kończenia podawania dawki. W celu zwiększenia efektu można podać chlorowane pochodne fenotiazyny razem z pierwszą dawką produktu Metypred.

Leki cytostatyczne powodujące silne nudności: 250 mg produktu Metypred dożylnie przez co najmniej 5 minut wraz z odpowiednimi dawkami metoklopramidu lub butyrofenonu na 1 godzinę przed rozpoczęciem leczenia cytostatykiem. Następnie 250 mg produktu Metypred dożylnie w momencie rozpoczynania i kończenia podawania cytostatyku.

Ostry uraz rdzenia kręgowego: Leczenie należy rozpocząć w ciągu 8 godzin od urazu.

Leczenie rozpoczęte w ciągu 3 godzin od urazu: 30 mg/kg w postaci bolusa dożylnego w ciągu 15 minut z następującą przerwą w terapii trwającą przez 45 minut. Następnie 5,4 mg/kg/h w ciągłym wlewie dożylnym przez 23 godziny.

Leczenie rozpoczęte w ciągu 3 do 8 godzin od urazu: 30 mg/kg w postaci bolusa dożylnego w ciągu 15 minut z następującą przerwą w terapii trwającą przez 45 minut. Następnie 5,4 mg/kg/h w ciągłym wlewie dożylnym przez 47 godziny.

Dla pompy infuzyjnej powinien być użyty oddzielny port żylny.

Pneumocystoza (zapalenie płuc wywołane przez Pneumocystis carinii) u pacjentów z AIDS: zalecana dawka wynosi 40 mg produktu Metypred co 6 do 12 godzin, dzięki czemu dawka jest stopniowo zmniejszana przez maksymalnie 21 dni lub do zakończenia leczenia pneumocystozowego zapalenia płuc. Leczenie należy rozpocząć w ciągu 72 godzin od rozpoczęcia leczenia pneumocystozy.

W innych wskazaniach terapeutycznych dawka początkowa wynosi od 10 do 500 mg, w zależności od leczonego schorzenia. Duże dawki mogą być konieczne okresowo w leczeniu ciężkich, ostrych zaburzeń. Początkowe dawki do 250 mg należy podawać dożylnie w ciągu co najmniej 5 minut, a dawki większe w ciągu co najmniej 30 minut. Kolejne dawki mogą być podawane dożylnie lub domięśniowo, w zależności od reakcji pacjenta i stanu klinicznego. Leczenie kortykosteroidami stanowi leczenie uzupełniające, a nie zamiennik konwencjonalnej terapii.

Dzieci i młodzież

Dawki u noworodków i dzieci mogą być zmniejszone, ale jakakolwiek redukcja dawki powinna zależeć od stopnia ciężkości choroby i odpowiedzi na leczenie, a nie od wieku i wielkości pacjenta. Dawka nie powinna być mniejsza niż 0,5 mg/kg/dobę.

Metypred - środki ostrożności

Działanie immunosupresyjne / podatność na zakażenia

Kortykosteroidy mogą zwiększać podatność na zakażenia i maskować objawy zakażeń, a podczas ich stosowania mogą wystąpić nowe zakażenia. Kortykosteroidy mogą osłabiać odporność pacjenta i utrudniać zlokalizowanie zakażenia. Występowanie zakażeń wywoływanych przez dowolny patogen (wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki lub robaki) w dowolnym miejscu organizmu może mieć związek ze stosowaniem kortykosteroidów, oddzielnie lub w połączeniu z innymi lekami immunosupresyjnymi, które mają wpływ na odporność komórkową i humoralną lub na aktywności neutrofilów. Takie zakażenia mogą być łagodne, ale mogą być również poważne, a nawet śmiertelne. Stosowanie dużych dawek kortykosteroidów zwiększa częstotliwość powikłań zapalnych.

Pacjenci stosujący leki immunosupresyjne są bardziej podatni na zakażenia niż osoby zdrowe. Na przykład ospa wietrzna czy odra mogą stać się poważnymi, a nawet śmiertelnymi chorobami dla dzieci stosujących kortykosteroidy lub dla dorosłych, którzy nie są przed tymi chorobami chronieni.

Szczególną ostrożność zaleca się również podczas stosowania kortykosteroidów u pacjentów z rozpoznaną lub podejrzewaną infekcją pasożytniczą, np. zakażenia wywołanego przez Strongyloides

(nicienie). U takich pacjentów immunosupresja spowodowana przez kortykosteroidy może prowadzić do nadkażenia przez Strongyloides i rozprzestrzenienia się infekcji wskutek intensywnej migracji larw. Może to często prowadzić do ciężkiego zapalenia jelit i potencjalnie śmiertelnej posocznicy wywołanej przez bakterie Gram-ujemne.

Znaczenie kortykosteroidów w leczeniu wstrząsu septycznego jest kontrowersyjne, a wstępne badania pokazują zarówno korzystne, jak i niepożądane efekty działania tych leków. Ostatnio pojawiły się sugestie, że dodatkowe podanie kortykosteroidu byłoby korzystne w leczeniu wstrząsu septycznego z towarzyszącą niewydolnością nadnerczy. Jednakże rutynowe stosowanie kortykosteroidów we wstrząsie septycznym nie jest zalecane. Przegląd systematyczny nie popiera stosowania krótkoterminowego leczenia dużymi dawkami kortykosteroidów. Jednakże metaanalizy i przegląd sugerują, że dłużej trwające leczenie (5-11 dni) małymi dawkami kortykosteroidów może zmniejszać śmiertelność.

U pacjentów otrzymujących kortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych przeciwwskazane jest podawanie szczepionek żywych lub atenuowanych. Tacy pacjenci mogą otrzymywać szczepionki zabite lub inaktywowane, jednak ich odpowiedź na te szczepionki może być stłumiona. Wymagane szczepienia mogą być podawane pacjentom otrzymującym kortykosteroidy w dawkach niepowodujących immunosupresji.

Kortykosteroidy mogą być stosowane w czynnej gruźlicy tylko u pacjentów z piorunującą lub rozsianą gruźlicą lub pacjentów otrzymujących kortykosteroidy jednocześnie z odpowiednim lekiem przeciwprątkowym. Jeśli kortykosteroidy muszą być podane pacjentowi z utajoną gruźlicą lub z dodatnim odczynem tuberkulinowym, należy go uważnie obserwować, ponieważ może dojść do uaktywnienia choroby. Pacjenci poddani długotrwałej terapii kortykosteroidami powinni otrzymywać leczenie profilaktyczne.

U pacjentów leczonych kortykosteroidami obserwowano występowanie mięsaka Kaposiego. Zaprzestanie leczenia kortykosteroidami może prowadzić do klinicznej remisji.

Krew i tkanka limfatyczna

Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania kwasu acetylosalicylowego i niesteroidowych leków przeciwzapalnych z kortykosteroidami.

Wpływ na układ immunologiczny

Mogą występować reakcje alergiczne. U niektórych pacjentów leczonych kortykosteroidami obserwowano rzadkie przypadki reakcji skórnych oraz reakcji anafilaktycznych/rzekomoanafilaktycznych - przed podaniem kortykosteroidów należy podjąć środki ostrożności, szczególnie u osób ze stwierdzoną alergią na lek.

Wpływ na układ hormonalny

Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów w dawkach farmakologicznych może powodować hamowanie osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (wtórna niewydolność kory nadnerczy). Ciężkość i czas trwania niewydolności nadnerczy różni się w zależności od pacjenta i zależy od dawki, przerw między dawkami, pory podawania dawek oraz czasu trwania terapii glukokortykoidami. Działanie to można zminimalizować, stosując schemat podawania co drugi dzień.

Ostra, prowadząca do śmierci niewydolność nadnerczy może wystąpić, jeżeli leczenie glukokortykoidami zostaje gwałtownie przerwane.

Należy starać się zminimalizować polekową niewydolność kory nadnerczy poprzez stopniowe zmniejszanie dawki. Ten rodzaj względnej niewydolności może utrzymywać się przez kilka miesięcy po zakończeniu leczenia. Z tego powodu leczenie hormonalne należy rozpoczynać u pacjentów w sytuacjach

stresowych, w okresie zaprzestania wspomnianego leczenia. W związku z tym, że wydalanie mineralokortykoidów ulega zmniejszeniu, wskazane jest jednoczesne podawanie suplementów soli i/lub mineralokortykoidów.

Jeśli pacjent jest narażony na silny stres podczas leczenia kortykosteroidami, powinien otrzymać szybko działający kortykosteroid w dawce większej niż zwykle, przed sytuacją wywołującą stres, w jej trakcie i po niej.

„Zespół odstawienia", który nie jest związany z niewydolnością kory nadnerczy, może występować po nagłym przerwaniu stosowania glukokortykoidów. Objawy tego zespołu to brak łaknienia, nudności, wymioty, senność, ból głowy, gorączka, bóle stawów, złuszczanie skóry, bóle mięśniowe, utrata masy ciała i (lub) niedociśnienie tętnicze. Uważa się, że objawy te są spowodowane zmianami stężenia glukokortykoidów, a nie małym stężeniem kortykosteroidów we krwi.

W związku z tym, że glukokortykoidy mogą wywoływać lub zaostrzać zespół Cushinga, należy ich unikać u pacjentów z chorobą Cushinga.

Działanie kortykosteroidów jest silniejsze niż zwykle u pacjentów z niedoczynnością tarczycy.

Metabolizm i odżywianie

Kortykosteroidy, w tym metyloprednizolon, mogą zwiększać stężenie glukozy we krwi, nasilać cukrzycę i predysponować do cukrzycy pacjentów długotrwale leczonych tymi lekami.

Zaburzenia psychiczne

Zaburzenia psychiczne, takie jak euforia, bezsenność, zmiany nastroju, zmiany osobowości, głęboka depresja lub określone objawy psychotyczne mogą pojawić się lub ulec nasileniu w związku ze stosowaniem kortykosteroidów. Podczas leczenia kortykosteroidami może dojść do pogorszenia stanu u pacjentów niestabilnych emocjonalnie lub u osób ze skłonnościami do zaburzeń psychotycznych.

Podczas stosowania ogólnoustrojowych steroidów mogą wystąpić potencjalnie poważne działania niepożądane o charakterze psychiatrycznym. Zazwyczaj objawy pojawiają się po kilku dniach lub tygodniach od rozpoczęcia leczenia. Większość reakcji ustępuje po zmniejszeniu dawki lub zaprzestaniu leczenia, chociaż może być konieczne swoiste leczenie. Zaburzenia psychiatryczne obserwowano po zaprzestaniu stosowania kortykosterydów. Częstość takich działań jest nieznana. Pacjenci i (lub) ich opiekunowie powinni być zachęcani do skontaktowania się z lekarzem, jeśli pojawiają się objawy psychiczne, szczególnie jeśli podejrzewa się u pacjenta nastrój depresyjny lub myśli samobójcze. Pacjenci i (lub) ich opiekunowie powinni mieć świadomość potencjalnych skutków psychicznych, które mogą wystąpić po zmniejszeniu dawki kortykosteroidów lub bezpośrednio po zaprzestaniu ich stosowania.

Wpływ na układ nerwowy

Należy zachować ostrożność podczas stosowania kortykosteroidów u pacjentów z napadami drgawek.

Należy zachować ostrożność, jeśli pacjent choruje na miastenię (patrz też rozdział o miopatii pod: Wpływ na kości i mięśnie).

Wpływ na oczy

Ze względu na ryzyko perforacji rogówki należy zachować ostrożność podczas stosowania kortykosteroidów w zakażeniu gałki ocznej wywołanym wirusem herpes simplex.

Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów może powodować zaćmę podtorebkową tylną i zaćmę jądrową (szczególnie u dzieci), wytrzeszcz oraz zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, co może prowadzić do jaskry i ewentualnego późniejszego uszkodzenia nerwu wzrokowego. U pacjentów przyjmujących

glukokortykoidy może wzrastać częstość występowania wtórnych grzybiczych i wirusowych zakażeń oczu.

Wpływ na serce

Glukokortykoidy powodują działania niepożądane w obrębie układu sercowo-naczyniowego, takie jak dyslipidemia oraz wysokie ciśnienie krwi. W związku z tym stosowanie dużych dawek oraz długotrwałe leczenie glukokortykoidami może predysponować pacjentów z rozpoznanymi czynnikami ryzyka zdarzeń sercowo-naczyniowych również do innych działań niepożądanych obejmujących układ sercowo-naczyniowy. Dlatego zaleca się ostrożność podczas stosowania kortykosteroidów u tych pacjentów, zwracając szczególną uwagę na czynniki ryzyka; w razie potrzeby należy monitorować czynność serca. Stosowanie małych dawek oraz schematu podawania co drugi dzień może przyczynić się do zmniejszenia występowania powikłań związanych z terapią kortykosteroidami.

W następstwie szybkiego dożylnego podania dużych dawek soli sodowej bursztynianu metyloprednizolonu (ponad 0,5 g w ciągu mniej niż 10 minut) zgłaszano przypadki zaburzeń rytmu serca i (lub) zapaści, i (lub) zatrzymania krążenia. Podczas podawania takich dawek lub po ich podaniu obserwowano również występowanie bradykardii, jednak mogło to być spowodowane czymś innym niż szybkość lub czas trwania wlewu.

Należy zachować ostrożność podczas stosowania ogólnoustrojowych kortykosteroidów; powinny one być wykorzystywane tylko w krytycznych przypadkach - jeśli pacjent ma zastoinową niewydolność serca.

Wpływ na układ naczyniowy

Należy zachować ostrożność podczas stosowania kortykosteroidów u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi.

Wpływ na przewód pokarmowy

Nie ma zgodności odnośnie do tego, czy wrzody trawienne pojawiające się podczas leczenia spowodowane są stosowaniem kortykosteroidów. Leczenie glukokortykoidami może maskować objawy wrzodów trawiennych, co umożliwia powstanie perforacji lub krwawienia bez zauważalnego bólu.

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania kortykosterydów, jeżeli istnieje ryzyko perforacji, ropnia lub innego ropnego zakażenia u pacjenta z nieswoistym wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, zapaleniem uchyłków jelit, ze świeżym zespoleniem jelitowym oraz z czynnym lub utajonym wrzodem trawiennym.

Wpływ na wątrobę i pęcherzyk żółciowy

Duże dawki kortykosteroidów mogą powodować ostre zapalenie trzustki.

Wpływ na kości i mięśnie

Opisywano występowanie ostrej miopatii w związku z zastosowaniem dużych dawek kortykosteroidów. Najczęściej występuje ona u pacjentów z zaburzeniami przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego (np. miastenia) oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie środki antycholinergiczne, takie jak blokery nerwowo-mięśniowe (np. pankuronium). Ten rodzaj ostrej miopatii ma charakter uogólniony i może obejmować mięśnie oka oraz mięśnie oddechowe, a także prowadzić do niedowładu czterokończynowego. Może wystąpić podwyższenie aktywności kinazy kreatynowej. Uzyskanie klinicznego wyleczenia może zająć kilka tygodni lub lat.

Osteoporoza jest częstym, choć rzadko rozpoznawanym działaniem niepożądanym długotrwałego leczenia dużymi dawkami glukokortykoidów.

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Należy zachować ostrożność podczas stosowania kortykosteroidów u pacjentów z niewydolnością nerek.

Badania diagnostyczne

Średnie i duże dawki hydrokortyzonu i kortyzonu mogą podwyższać ciśnienie krwi, zwiększać retencję sodu i wody oraz wydalanie potasu. Działania takie są rzadkie i występują tylko po stosowaniu dużych dawek syntetycznych pochodnych. Może być konieczne ograniczenie użycia soli i przyjmowanie suplementów potasu. Wszystkie kortykosteroidy zwiększają wydalanie wapnia.

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

Jak pokazują wyniki wieloośrodkowego badania, sól sodowa bursztynianu metyloprednizolonu nie powinna być rutynowo stosowana w terapii urazów głowy. Wyniki badań wskazują na zwiększoną śmiertelność w ciągu 2 tygodni lub 6 miesięcy od urazów u pacjentów, którzy otrzymywali sól sodową bursztynianu metyloprednizolonu w porównaniu z pacjentami, którzy otrzymywali placebo. Związek przyczynowo-skutkowy dotyczący podawania tym pacjentom soli sodowej bursztynianu metyloprednizolonu nie został ustalony.

Inne działania niepożądane

Należy zachować ostrożność podczas długotrwałej terapii kortykosteroidami u pacjentów w podeszłym wieku, ponieważ takie leczenie może wiązać się ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia osteoporozy, jak również ze zwiększeniem ryzyka zatrzymania płynów, co może potencjalnie powodować rozwój nadciśnienia tętniczego.

Jednoczesne stosowanie metyloprednizolonu i fluorochinolonów zwiększa ryzyko zerwania ścięgien, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku.

Powikłania terapii glukokortykoidami zależą od wielkości dawki i czasu trwania leczenia. W celu podjęcia decyzji, czy pacjent będzie leczony w schemacie codziennym czy przerywanym należy rozważyć działania niepożądane i korzyści indywidualnie dla każdego pacjenta w odniesieniu do dawki i czasu trwania leczenia.

Należy stosować możliwie najniższą dawkę kortykosteroidów niezbędną do leczenia choroby. Jeśli możliwe jest zredukowanie dawki, powinno się ono odbywać stopniowo.

Dzieci i młodzież

Należy starannie obserwować wzrost i rozwój niemowląt i dzieci poddawanych długotrwałemu leczeniu kortykosterydami. U dzieci poddawanych długotrwałemu leczeniu gluokortykoidami w podzielonych dawkach dobowych może dojść do zahamowania wzrostu. Takie leczenie powinno być ograniczone tylko do ostrych przypadków. Tego działania niepożądanego można zwykle uniknąć lub je zminimalizować, stosując schemat podawania co drugi dzień.

Niemowlęta i dzieci poddane długotrwałemu leczeniu kortykosteroidami są szczególnie narażone na wystąpienie zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego.

Duże dawki kortykosteroidów mogą powodować zapalenie trzustki u dzieci.

Każda fiolka zawiera sód:

125 mg: mniej niż 1 mmol (23 mg) „nie zawiera sodu" 250 mg: 1,15 mmol (26,58 mg) 500 mg: 2,31 mmol (53,18 mg) 1000 mg: 7,29 mmol (167,59 mg)

Należy mieć to na uwadze u pacjentów na diecie z kontrolowaną zawartością sodu.

Metypred - przedawkowanie

Nie ma zespołu klinicznego odpowiadającego ostremu przedawkowaniu kortykosteroidów. Zgłoszenia dotyczące wystąpienia ostrej toksyczności i (lub) zgonu z powodu przedawkowania kortykosteroidów są rzadkie. Nie ma swoistego antidotum. W przypadku przedawkowania należy zastosować konwencjonalne leczenie podtrzymujące funkcje życiowe oraz leczenie objawowe. Metyloprednizolon podlega dializie.

Metypred - przeciwwskazania

Sól sodowa bursztynianu metyloprednizolonu jest przeciwwskazana

- u pacjentów z układowymi zakażeniami grzybiczymi

- u pacjentów z nadwrażliwością na substancję czynną lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienionych w punkcie 6.1

- w podawaniu dokanałowym.

U pacjentów otrzymujących kortykosteroidy w dawkach immunosupresyjnych przeciwwskazane jest podawanie szczepionek żywych lub atenuowanych.

Metypred - działania niepożądane

Działania niepożądane zostały przedstawione poniżej w Tabeli 2 według klasy układów narządów i częstotliwości: bardzo często (> = 1/10), często (> = 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> = 1/1 000 do < 1/100), rzadko (> = 1/10 000 do < 1/1 000), bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Tabela 2: Działania niepożądane według klas układów narządów oraz częstotliwości.

Klasyfikacja układów i narządów MedDRA

Częstotliwość

Działania niepożądane

Nowotwory: łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i polipy)

Częstość nieznana

Zespół rozpadu guza

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Często

Zakażenia

 

Częstość nieznana

Zakażenia oportunistyczne

Zaburzenia układu immun ologicznego

Częstość nieznana

Reakcje nadwrażliwości na leki (w tym reakcje anafilaktyczne i rzekomoanafilaktyczne z zapaścią lub bez, zatrzymanie akcji serca, skurcz oskrzeli)

Zaburzenia endokrynologiczne

Często

Hamowanie wydzielania ACTH i kortyzolu przez własny organizm (podczas długotrwałego leczenia), choroba Cushinga

 

Częstość nieznana

Niedoczynność przysadki, zespół odstawienia sterydów

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często

Zatrzymywanie sodu i płynów w organizmie

 

Częstość nieznana

Upośledzona tolerancja glukozy, zasadowica hipokaliemiczna, dyslipidemia, kwasica metaboliczna, wzrost zapotrzebowania na insulinę (lub doustne leki hipoglikemizujące u pacjentów z cukrzycą), ujemny bilans azotu (ze względu na katabolizm białek), podwyższone stężenie mocznika we krwi, zwiększenie apetytu (co może prowadzić do wzrostu masy

 

   

ciała), stłuszczenie

Zaburzenia psychiczne

Często

Obniżenie nastroju, euforia. U dzieci najczęstszymi działaniami niepożądanymi są zmiany nastroju, zaburzenia zachowania, bezsenność i rozdrażnienie.

 

Częstość nieznana

Zmiany nastroju, uzależnienie psychiczne, myśli samobójcze, zaburzenia psychotyczne (w tym mania, urojenia, omamy i schizofrenia lub jej zaostrzenie), dezorientacja, zaburzenia psychiczne, niepokój, zmiana osobowości, zaburzenia zachowania, bezsenność

Zaburzenia układu

Częstość nieznana

Podwyższone ciśnienie

nerwowego

 

śródczaszkowe (z obecnością tarczy zastoinowej [łagodny wzrost ciśnienia śródczaszkowego]), drgawki, niepamięć, zaburzenia poznawcze, zawroty głowy, bóle głowy

Zaburzenia oka

Często

Zaćma

 

Częstość nieznana

Wytrzeszcz, jaskra

Zaburzenia ucha i błędnika

Częstość nieznana

Zaburzenia równowagi

Zaburzenia serca

Częstość nieznana

Zastoinowa niewydolność serca (u pacjentów podatnych), zaburzenia rytmu serca

Zaburzenia naczyniowe

Często

Nadciśnienie tętnicze

 

Częstość nieznana

Niedociśnienie tętnicze

Zaburzenia układu

Częstość nieznana

Czkawka

oddechowego, klatki

   

piersiowej i śródpiersia

   

Zaburzenia żołądka i jelit

Często

Wrzód trawienny (który może krwawić oraz ulegać perforacji)

 

Częstość nieznana

Krwawienie w obrębie żołądka, perforacja jelit, zapalenie trzustki, zapalenie otrzewnej, wrzodziejącego zapalenie przełyku, zapalenie przełyku, ból brzucha, obrzęk brzucha, biegunka, niestrawność, nudności

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

Obrzęki obwodowe, siniaki, zanik skóry, trądzik

 

Częstość nieznana

Obrzęk naczynioruchowy, wybroczyny, rozstępy,

 

   

odbarwienie skóry, nadmierne owłosienie, wysypka, rumień, świąd, pokrzywka, nadmierne pocenie się

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej

Często

Opóźnienie wzrostu (u dzieci), osteoporoza, osłabienie mięśni

 

Częstość nieznana

Martwica kości, patologiczne złamania, zanik mięśni, miopatia, artropatia neuropatyczna, ból stawów, ból mięśni

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Częstość nieznana

Nieregularne miesiączki

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często

Nieprawidłowe gojenie się ran

 

Częstość nieznana

Reakcje skórne w miejscu podania, zmęczenie, złe samopoczucie

Badania diagnostyczne

Często

Obniżone stężenie potasu we krwi

 

Częstość nieznana

Zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej (AlAT), aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i fosfatazy alkalicznej we krwi, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, upośledzenie tolerancji węglowodanów, podwyższone stężenie wapnia w moczu, hamowanie odczynów testów skórnych

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

Częstość nieznana

Pęknięcie ścięgna (zwłaszcza ścięgna Achillesa), złamanie kompresyjne kręgosłupa

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań

niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania

produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać wszelkie

podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania Niepożądanych

Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i

Produktów Biobójczych

Al. Jerozolimskie 181C

PL-02 222 Warszawa

Tel.: + 48 22 49 21 301

Faks: + 48 22 49 21 309

e-mail: ndl@urpl.gov.pl.

Metypred - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Badania na zwierzętach pokazały, że duże dawki kortykosteroidów podawane ciężarnym samicom mogą powodować wady rozwojowe płodu. Jednakże nie wydaje się, aby kortykosteroidy powodowały wady wrodzone, jeśli są podawane kobietom w ciąży. Pomimo tego sól sodową bursztynianu metyloprednizolonu należy stosować w okresie ciąży jedynie w przypadkach krytycznych, ponieważ badania u ludzi nie pozwalają na ustalenie bezpieczeństwa stosowania produktu podczas w ciąży.

Niektóre kortykosteroidy z łatwością przenikają przez łożysko. Podczas badania retrospektywnego zaobserwowano częstsze występowanie niskiej masy urodzeniowej u dzieci, których matki stosowały kortykosteroidy. Chociaż niewydolność nadnerczy jest rzadka u dzieci, które były narażone na działanie kortykosteroidów w łonie matki, jednak dzieci narażone na duże dawki kortykosteroidów powinny być dokładnie monitorowane i badane pod kątem ryzyka niewydolności nadnerczy.

Wpływ kortykosteroidów na poród nie jest znany.

Występowanie zaćmy obserwowano u niemowląt matek, które poddane były długotrwałemu leczeniu kortykosteroidami w czasie ciąży.

Karmienie piersią

Kortykosteroidy przenikają do mleka kobiet karmiących piersią.

Kortykosteroidy wydzielane w mleku matki mogą hamować rozwój niemowląt karmionych piersią i zaburzać endogenną produkcję glukokortykoidów. W związku z tym, że badania dotyczące wpływu kortykosteroidów na rozród u ludzi są niewystarczające kortykosteroidy powinny być stosowane u matek karmiących piersią tylko wtedy, gdy korzyści z leczenia są większe niż potencjalne ryzyko dla dziecka.

Przed podaniem tego produktu leczniczego kobietom w ciąży lub karmiącym piersią, lub kobietom w wieku rozrodczym należy porównać możliwe korzyści płynące ze stosowania kortykosteroidów z możliwymi działaniami niepożądanymi u matki i płodu.

Płodność

Nie ma dowodów na to, że kortykosteroidy upośledzają płodność.

Metypred - prowadzenie pojazdów

Wpływ kortykosteroidów na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn nie został kompleksowo zbadany. Działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia widzenia i zmęczenie mogą wystąpić w związku ze stosowaniem kortykosteroidów. Jeśli takie działania wystąpią, nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Metypred - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Methylprednisolonum

    Substancja, która jest syntetycznym glikokortykosteroidem mającym silne i długotrwałe działanie przeciwzapalne i immunosupresyjne. Wykazuje efekt supresyjny na układ immunologiczny. Stosuje się ją w leczeniu chorób reumatycznych, zapaleniu stawów, pourazowej chorobie zwyrodnieniowej stawów, w chorobach alergicznych o przebiegu ciężkim, takich jak: astma oskrzelowa, AZS, chorobach hematologicznych, ciężkiej postaci gruźlicy płuc i opon mózgowo-rdzeniowych.

    Dostępne opakowania
    Metypred

    Metypred

    tabletki - 100 tabl. - 0,016 g
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    tabletki - 100 tabl. - 4 mg
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - 1 fiol.a 4ml - 0,125 g
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - 1 fiol.a 10ml - 0,25 g
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - 1 fiol.a 20ml - 0,5 g
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań - 1 fiol.a 30ml - 1 g
    ORION CORPORATION
    Metypred

    Metypred

    tabletki - 30 tabl. - 0,016 g
    ORION CORPORATION
    32,10 zł
    Metypred

    Metypred

    tabletki - 30 tabl. - 4 mg
    ORION CORPORATION
    9,21 zł
    Powiązane artykuły
    Leki i suplementy

    Lek biopodobny nie jest generykiem

    Lek biopodobny nie jest generykiem

    Wykorzystanie inżynierii genetycznej umożliwiło leczenie wielu chorób lekami biologicznymi. Biopodobne przeciwciała monoklonalne mogą zmniejszyć koszty terapii, ale brak odpowiednich regulacji prawnych stwarza realne niebezpieczeństwo wystąpienia nieznanych...

    Newsy

    Depresja może być leczona lekami przeciwzapalnymi

    Depresja może być leczona lekami przeciwzapalnymi

    Po ustaleniu, że układ immunologiczny odgrywa ważną rolę w ochronie zdrowia psychicznego, badacze uzyskali kolejne dowody, że leki, które redukują stan zapalny w wielu chorobach autoimmunologicznych, mogą również pomóc w leczeniu objawów depresji....

    Leki i suplementy

    Nowy lek przeciwzapalny alternatywą dla steroidów

    Nowy lek przeciwzapalny alternatywą dla steroidów

    Nowa klasa leków może wkrótce stanowić alternatywę dla steroidów. Naukowcy odkryli bowiem, że białko chroniące przed rakiem odgrywa kluczową rolę w działaniu przeciwzapalnym steroidów. Jego zastosowanie może prowadzić do opracowania leków zastępujących...

    Leki i suplementy

    Hydrokortyzon - czym jest, kiedy i jak go stosować

    Hydrokortyzon - czym jest, kiedy i jak go stosować

    Hydrokortyzon to lek o działaniu przeciwzapalnym, przeciwreumatycznym i przeciwalergicznym. Stosowany w leczeniu alergii skórnych, w chorobach reumatycznych, a także w leczeniu chorób nadnerczy. Jaki skład ma hydrokortyzon? Czy może wywoływać skutki uboczne?...

    Normy laboratoryjne

    Anty-TG - co to jest, wskazania do badania, normy, interpretacja

    Anty-TG - co to jest, wskazania do badania, normy, interpretacja

    Anty-TG to badania przeciwciał przeciwtarczycowych, które stosuje się przede wszystkim w celu diagnozy chorób tarczycy. Wyróżniamy trzy typy przeciwciał anty-TG, których obecność może świadczyć o różnych chorobach gruczołu tarczowego. Badanie na ich obecność...

    Leki i suplementy

    Steroidy - charakterystyka, zastosowanie, skutki uboczne

    Steroidy - charakterystyka, zastosowanie, skutki uboczne

    Steroidy są skuteczną metodą leczenia farmakologicznego, jednak oprócz wysokiej skuteczności zwłaszcza w leczeniu chorób o charakterze zapalnym, substancje te mogą wywoływać silne działania uboczne. Skala niepożądanych skutków będących wynikiem stosowania...

    Choroby o podłożu alergicznym

    Choroby alergiczne stawów

    Choroby alergiczne stawów

    Choroby alergiczne mogą zaatakować stawy. Alergia pokarmowa to nieodpowiedni wpływ niektórych pokarmów na organizm. Jedzenie, na które jesteś uczulony, może wywołać zapalenie stawów oraz ból. Nieprawdopodobne, a jednak prawdziwe. Odpowiednia dieta może...