Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Przyjęcie leku na czczo powoduje szybkie opróżnienie żołądka, co z kolei prowadzi do natychmiastowego wzrostu stężenia leku we krwi. Dzięki temu pacjent zaczyna odczuwać poprawę. Natomiast przyjęcie lekarstwa po posiłku opóźnia opróżnianie żołądka, co wydłuża czas pasażu leku. Dowiedz się więcej o znaczeniu spożywania leków na czczo lub po posiłku.
Przyjmując leki, należy pamiętać, by zwrócić szczególną uwagę na produkty, które mogą przyczynić się do powstania niebezpiecznych interakcji z medykamentami. Przeczytaj pełny opis interakcji leków z innymi produktami żywnościowymi.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
- Nadciśnienie tętnicze.
- Dławica piersiowa.
- Zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza częstoskurcz nadkomorowy.
- Profilaktyka w celu zapobiegania zgonu z przyczyn sercowych i ponownego zawału serca po przebytej ostrej fazie zawału mięśnia sercowego.
- Kołatania serca spowodowane czynnościowymi zaburzeniami pracy serca.
- Profilaktyka migreny.
- Stabilna objawowa niewydolność serca (klasa II-IV według NYHA, frakcja wyrzutowa lewej komory < 40 %), w skojarzeniu z innymi metodami leczenia niewydolności serca (patrz punkt 5.1).
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera:
47,5 mg bursztynianu metoprololu (Metoprololi succinas), co odpowiada 50 mg winianu metoprololu.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletki bursztynianu metoprololu należy przyjmować jeden raz na dobę, rano. Tabletki należy połykać w całości lub podzielone. Tabletek nie należy żuć ani rozgniatać. Tabletki należy popić wodą (co najmniej pół szklanki).
Dawkowanie należy ustalać zgodnie z następującymi zaleceniami:
Nadciśnienie tętnicze:
U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym 47,5 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 50 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 95 mg - 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 100 mg - 200 mg winianu metoprololu) na dobę lub dołączyć inny lek hipotensyjny do schematu leczenia.
Dławica piersiowa:
95 mg - 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 100 mg - 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę. W razie konieczności do schematu leczenia można dołączyć inne produkty stosowane w leczeniu miażdżycy.
Zaburzenia rytmu serca:
95 mg - 190 mg bursztynianu metoprololu na dobę (co odpowiada 100 mg - 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę.
Leczenie profilaktyczne po zawale serca:
190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę.
Kołatania serca spowodowane czynnościowymi zaburzeniami pracy serca:
95 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 100 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 200 mg winianu metoprololu).
Profilaktyka migreny:
95 mg - 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 100 mg - 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę.
Stabilna objawowa niewydolność serca:
U pacjentów ze stabilną objawową niewydolnością serca, leczoną przy pomocy innych produktów leczniczych, dawka bursztynianu metoprololu jest ustalana indywidualnie. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z niewydolnością serca w klasie III-IV według NYHA wynosi 11,88 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 12,5 mg winianu metoprololu), jeden raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia. Dawkę można zwiększyć do 23,75 mg bursztynianu metoprololu (co stanowi odpowiada 25 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę w drugim tygodniu. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z niewydolnością serca w klasie II według NYHA wynosi 23,75 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 25 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia. Po dwóch pierwszych tygodniach zaleca się podwojenie dawki.
Dawkę należy zwiększać co drugi tydzień do 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę lub do maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta. W długotrwałej terapii dawkę docelową należy ustalić na poziomie 190 mg bursztynianu metoprololu (co odpowiada 200 mg winianu metoprololu) jeden raz na dobę lub na poziomie maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta. Zaleca się, aby lekarz prowadzący posiadał odpowiednią wiedzę na temat leczenia stabilnej objawowej niewydolności serca. Po każdorazowym zwiększeniu dawki należy starannie ocenić stan pacjenta. W razie wystąpienia spadku ciśnienia tętniczego, może zachodzić konieczność zmniejszenia dawki innego produktu leczniczego stosowanego jednocześnie. Spadek ciśnienia tętniczego krwi nie musi być przeszkodą w długotrwałym stosowaniu metoprololu, jednak dawkę należy zmniejszyć do czasu ustabilizowania się stanu pacjenta.
Zaburzenia czynności nerek:
Nie ma konieczności dostosowania dawki.
Zaburzenia czynności wątroby:
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, na przykład w przypadku pacjentów z zespoleniem żyły wrotnej z żyłą główna dolną należy rozważyć zmniejszenie dawki (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku:
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania produktu leczniczego u pacjentów powyżej 80 lat. Dawkę leku należy zwiększać ze szczególną ostrożnością.
Dzieci i młodzież:
Istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u dzieci i młodzieży.
Beta-blokery należy stosować z ostrożnością u pacjentów z astmą oskrzelową. Jeżeli chory na astmę oskrzelową stosuje leki z grupy beta2 –agonistów (w postaci tabletek lub wziewnie), wówczas rozpoczynając leczenie metoprololem należy skontrolować dawkę leku beta 2 –agonistycznego i zwiększyć ją w razie potrzeby. Metoprolol w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu działa na receptory beta 2 w mniejszym stopniu, niż tradycyjne postacie tabletek selektywnych beta-blokerów. Metoprolol może zmniejszać działanie leków przeciwcukrzycowych i maskować objawy hipoglikemii. Ryzyko zaburzeń metabolizmu węglowodanów lub maskowania objawów hipoglikemii jest mniejsze w przypadku zastosowania metoprololu w postaci tabletek o przedłużonym uwalnianiu, niż w przypadku zwykłych postaci tabletek selektywnych beta-blokerów i znacząco mniejsze, niż w przypadku nieselektywnych beta-blokerów.
Zaburzenia przewodnictwa przedsionkowo-komorowego mogą niekiedy ulegać nasileniu podczas leczenia metoprololem (możliwość wystąpienia bloku przedsionkowo-komorowego).
Metoprolol może nasilać objawy chorób naczyń obwodowych z uwagi na działanie hipotensyjne.
W przypadku gdy metoprolol przepisany jest pacjentom z guzem chromochłonnym nadnerczy (patrz punkt 4.3), przed rozpoczęciem leczenia oraz w trakcie leczenia metoprololem, należy zastosować alfa-bloker.
Leczenie metoprololem może maskować objawy nadczynności tarczycy.
Przed zabiegiem operacyjnym należy poinformować anestezjologa o tym, że pacjent przyjmuje betablokery. Ich odstawienie na czas operacji nie jest zalecane.
Leczenia beta-blokerem nie należy odstawiać nagle. Jeżeli leczenie ma zostać przerwane, w miarę możliwości produkt należy odstawiać stopniowo przez okres co najmniej dwóch tygodni, zmniejszając dawkę o połowę aż do uzyskania najmniejszej dawki odpowiadającej połowie tabletki o przedłużonym uwalnianiu o najniższej mocy, czyli 11,875 mg bursztynianu metoprololu (odpowiadające 12,5 mg winianu metoprololu). Tą końcową dawkę należy stosować przez co najmniej cztery dni przed całkowitym zakończeniem leczenia. W przypadku wystąpienia u pacjenta jakichkolwiek objawów, dawkę należy zmniejszać jeszcze wolniej. Nagłe odstawienie beta-blokera może zaostrzać niewydolność serca i zwiększać ryzyko zawału mięśnia sercowego i nagłego zgonu.
Podobnie jak inne beta-blokery, metoprolol może zwiększać zarówno wrażliwość na alergeny, jak i nasilenie reakcji anafilaktycznych. Adrenalina nie zawsze daje pożądany skutek terapeutyczny u osób leczonych beta-blokerami (patrz również punkt 4.5).
Beta-blokery mogą powodować wystąpienie łuszczycy lub zaostrzyć jej przebieg.
U pacjentów z anginą Prinzmetala selektywne beta1- adrenolityki należy stosować z ostrożnością.
Poza wymienionymi sytuacjami, dotychczas nie uzyskano wystarczających danych dotyczących stosowania metoprololu u pacjentów z niewydolnością serca, współistniejącą z czynnikami wymienionymi poniżej:
- niestabilna niewydolność serca (klasa IV według NYHA ),
- ostry zawał mięśnia sercowego lub niestabilna dławica piersiowa w ciągu poprzednich 28 dni,
- zaburzenia czynności nerek,
- zaburzenia czynności wątroby,
- wiek powyżej 80 lat,
- wiek poniżej 40 lat,
- istotne hemodynamicznie choroby zastawek,
- kardiomiopatia przerostowa zwężająca,
- podczas lub po operacji kardiochirurgicznej w ciągu ostatnich 4 miesięcy przed rozpoczęciem leczenia bursztynianem metoprololu.
Przedawkowanie metoprololu może powodować ciężkie niedociśnienie, znaczne zwolnienie rytmu zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zatrzymanie akcji serca, skurcz oskrzeli, utratę przytomności (nawet śpiączkę), nudności, wymioty i sinicę.
Objawy mogą ulegać zaostrzeniu w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu lub zażycia leków hipotensyjnych, chinidyny lub barbituranów. Pierwsze objawy przedawkowania pojawiają się po upływie od 20 minut do 2 godzin od przyjęcia produktu leczniczego.
Leczenie:
Węgiel leczniczy, w razie konieczności płukanie żołądka. W przypadku ciężkiego niedociśnienia, bradykardii lub ryzyka niewydolności serca, pacjentowi należy podawać lek o działaniu beta1-agonistycznym (np. prenalterol), dożylnie w odstępach 2 do 5 minut lub w postaci stałego wlewu kroplowego aż do uzyskania żądanego efektu. Jeżeli selektywny beta1-agonista nie jest dostępny, można zastosować dopaminę. Można również podać siarczan atropiny (0,5 do 2,0 mg dożylnie) w celu zablokowania nerwu błędnego.
Jeżeli nie udaje się uzyskać pożądanego efektu, można zastosować inny lek sympatykomimetyczny, np. dobutaminę lub noradrenalinę.
Pacjentowi można również podać l do 10 mg glukagonu. Może być konieczne zastosowanie rozrusznika serca. Aby uniknąć skurczu oskrzeli, można podać dożylnie lek o działaniu beta2-agonistycznym.
Uwaga: Dawki wymagane w leczeniu przedawkowania są dużo większe od zwykle stosowanych dawek terapeutycznych z uwagi na zablokowanie receptorów beta przez beta-bloker.
- Nadwrażliwość na bursztynian metoprololu, inne beta-blokery lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
- Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia.
- Nieleczona niewydolność serca (obrzęk płuc, zmniejszenie przepływu krwi lub niedociśnienie) i stałe lub okresowe stosowanie leków zwiększających kurczliwość serca (agoniści receptorów beta-adrenergicznych).
- Objawowa lub klinicznie istotna bradykardia zatokowa (częstość akcji serca < 50/min). - Zespół chorego węzła zatokowego.
- Wstrząs kardiogenny.
- Ciężkie zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego.
- Niedociśnienie (ciśnienie skurczowe< 90 mm Hg).
- Kwasica metaboliczna.
- Ciężka astma oskrzelowa lub przewlekła obturacyjna choroba płuc.
- Nie leczony guz chromochłonny nadnerczy (phaeochromocytoma) (patrz punkt 4.4).
- Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO (za wyjątkiem inhibitorów MAO –B) (patrz także punkt 4.5).
Metoprololu nie należy podawać pacjentom z podejrzeniem ostrego zawału mięśnia sercowego, z częstością akcji serca poniżej 45 uderzeń/ min, odstępem PQ > 0,24 sekundy lub ciśnieniem skurczowym < 100 mm Hg.
Ponadto metoprolol jest przeciwskazany u pacjentów z niewydolnościa serca i powtarzającym się ciśnieniem skurczowym poniżej 100 mmHg (wskazane jest badanie przed rozpoczęciem leczenia).
Przeciwwskazane jest (z wyjątkiem oddziału intensywnej opieki medycznej) jednoczesne podawanie dożylne leków blokujących kanał wapniowy, jak werapamil lub diltiazem lub innych leków o działaniu przeciwarytmicznym (jak dizopiramid) (patrz także punkt 4.5).
Działania niepożądane mają przeważnie charakter łagodny i przemijający. Działania niepożądane wymienione poniżej występowały w trakcie badań klinicznych lub podczas zastosowania w lecznictwie i dotyczyły głównie winianu metoprololu w tabletkach. W wielu przypadkach nie potwierdzono związku przyczynowego z zastosowaniem metoprololu.
|
Bardzo często: (≥1/10) |
Często: (≥ 1/100 i < 1/10) |
Niezbyt często: (≥ 1/1000 i < 1/100) |
Rzadko: (≥1/10 000 i < 1/1000) |
Bardzo rzadko: (< 1/10 000), Nieznane (nie może być określona na dostępnych danych) |
|
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
Trombocytopenia, leukopenia |
||||
|
Zaburzenia endokrynologicz ne |
Zaostrzenie utajonej cukrzycy |
||||
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
Zwiększenie wagi ciała |
||||
|
Zaburzenia psychiczne |
Depresja, zaburzenia koncentracji, senność lub bezsenność, koszmarne sny |
Nerwowość, niepokój |
Zaburzenia lub osłabienie pamięci, dezorientacja, halucynacje, zmiany osobowości (np.zmiany nastroju) |
||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Zawroty głowy, ból głowy |
Parestezje |
|||
|
Zaburzenia oka |
Zaburzenia widzenia, suchość lub podrażnienie oczu, zapalenie spojówek |
||||
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
Szumy uszne, zaburzenia słuchu |
||||
|
Zaburzenia serca |
Bradykardia, zaburzenia równowagi (bardzo rzadko połączone z omdleniem), kołatanie serca |
Przejściowe zaostrzenie objawów niewydolności serca, blok przedsionkowokomorowy I stopnia, ból w okolicy przedsercowej |
Czynnościowe objawy zaburzeń pracy serca, zaburzenia rytmu serca, zaburzenia przewodnictwa w sercu |
||
|
Zaburzenia naczyniowe |
Wyraźne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi, niedociśnienie ortostatyczne bardzo rzadko z omdleniem |
Zimne dłonie i stopy |
Martwica u pacjentów z ciężkimi chorobami naczyń obwodowych, występującymi przed leczeniem, pogorszenie chromania przestankowego lub zespołu Reynaud’a |
||
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
Duszność wysiłkowa |
Skurcz oskrzeli |
Nieżyt nosa |
||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Nudności, ból brzucha, biegunka, zaparcia |
Wymioty |
Suchość w ustach |
Zaburzenia smaku |
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
Nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby |
Zapalenie wątroby |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Wysypka (pokrzywka łuszczycopodobn a i dystroficzne zmiany skórne), zwiększona potliwość |
Wypadanie włosów |
Reakcje związane z nadwrażliwością na światło, zaostrzenie łuszczycy, wystąpienie łuszczycy, łuszczycopodobne zmiany skórne |
||
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
Kurcze mięśni |
||||
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
Impotencja lub inne zaburzenia seksualne, plastyczne stwardnienie prącia (choroba Peyrone’a) |
||||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Zmeczenie |
Obrzęk |
Ciqża
Ze względu na brak odpowiednio kontrolowanych badań dotyczących stosowania metoprololu u kobiet w ciąży, produkt leczniczy można podawać pacjentkom w okresie ciąży jedynie w przypadku, gdy korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla zarodka lub płodu.
Beta-blokery mogą zmniejszać perfuzję łożyska i powodować śmierć płodu oraz przedwczesny poród. Obserwowano opóźnienie rozwoju wewnątrzmacicznego płodu po długotrwałym stosowaniu metoprololu u kobiet w ciąży z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Beta-blokery mogą przedłużać poród oraz wywoływać bradykardię u płodu i noworodka. Istnieją także doniesienia o występowaniu hipoglikemii, niedociśnienia, zwiększonej bilirubinemii oraz utrudnionej odpowiedzi na niedotlenienie tkanek u noworodka. Stosowanie metoprololu należy przerwać na 48 do 72 godzin przed planowanym porodem. W przypadku, gdy nie jest to możliwe - noworodka należy obserwować przez 48 do 72 godzin po urodzeniu pod kątem objawów podmiotowych i przedmiotowych zablokowania receptorów beta-adrenergicznych (np. powikłań sercowych i płucnych).
Beta-blokery nie wykazywały działania teratogennego u zwierząt, ale stwierdzano zmniejszony przepływ krwi przez pępowinę, opóźnienie rozwoju, osłabione kostnienie oraz zwiększoną częstość występowania zgonów w okresie przed- i poporodowym.
Laktacja
Stężenie metoprololu w mleku jest około trzykrotnie większe niż w osoczu. Chociaż po stosowaniu leku w dawkach terapeutycznych ryzyko szkodliwego działania na dziecko jest niewielkie (z wyjątkiem osób o powolnym metabolizmie), niemowlę karmione piersią należy obserwować w kierunku objawów zablokowania receptorów beta-adrenergicznych.
METOSTAD wywiera niewielki lub umiarkowany wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Podczas leczenia metoprololem mogą wystąpić zawroty głowy i zmęczenie, dlatego pacjenci powinni ocenić, jaka jest ich reakcja na produkt leczniczy zanim zaczną prowadzić samochód lub obsługiwać urządzenia mechaniczne w ruchu. Opisane objawy mogą się nasilać w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu lub po zmianie leku.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje receptor beta 1, dzięki czemu dochodzi do zmniejszenie częstości akcji serca, zwiększenia przepływu wieńcowego i poprawy odżywienia mięśnia sercowego. Substancja stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej oraz zastoinowej niewydolności serca.
Komentarze