Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Przyjęcie leku na czczo powoduje szybkie opróżnienie żołądka, co z kolei prowadzi do natychmiastowego wzrostu stężenia leku we krwi. Dzięki temu pacjent zaczyna odczuwać poprawę. Natomiast przyjęcie lekarstwa po posiłku opóźnia opróżnianie żołądka, co wydłuża czas pasażu leku. Dowiedz się więcej o znaczeniu spożywania leków na czczo lub po posiłku.
Przyjmując leki, należy pamiętać, by zwrócić szczególną uwagę na produkty, które mogą przyczynić się do powstania niebezpiecznych interakcji z medykamentami. Przeczytaj pełny opis interakcji leków z innymi produktami żywnościowymi.
Panie doktorze mam pytanie biore tabletki MetoHexal 95 mg i tabletki ziołowe laif 900 na bazie dziurawca czy moge do tego brac polocard na rozrzadzenie krwi
Lek. Jacek Ławnicki
MOJE PYTANIE TYCZY SIE LACZENIA LEKOW .OBECNIE BIORE LEK NA CISNIENIE METOHEXAL MOJE PYTANIE BRZMI CZY MOGE DO ŁACZYC Z POLOCARDEM I TABLETKAMI ZIOŁOWYMI LAIF 900 NA BAZIE DZURAWCA
dr n. med Monika Łukaszewicz
¨Mam 51 lat i choruje na cukrzyce-zazywam insuline-czy moge zazywac metohexal47,5mg i sildenafil100mg?
Lek. Katarzyna Szymczak
i 1 inny specjalista Panie doktorze mam pytanie biore tabletki MetoHexal 95 mg i tabletki ziołowe laif 900 na bazie dziurawca czy moge do tego brac polocard na rozrzadzenie krwi
Lek. Izabela Ławnicka
Panie doktorze mam pytanie biore tabletki MetoHexal 95 mg i tabletki ziołowe laif 900 na bazie dziurawca czy moge do tego brac polocard na rozrzadzenie krwi
Lek. Izabela Ławnicka
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
• Nadciśnienie tętnicze.
• Dławica piersiowa.
• Zaburzenia rytmu serca, zwłaszcza częstoskurcz nadkomorowy.
• Zapobieganie zgonowi z przyczyn sercowych i ponownemu zawałowi mięśnia sercowego po przebytej ostrej fazie zawału serca.
• Kołatanie serca spowodowane zaburzeniami czynnościowymi serca.
• Zapobieganie migrenie.
• Stabilna objawowa niewydolność serca (klasa II-IV według NYHA, frakcja wyrzutowa lewej komory < 40%) w skojarzeniu z innymi metodami leczenia niewydolności serca (patrz punkt 5.1).
Dzieci i młodzież w wieku od 6 do 18 lat Nadciśnienie tętnicze.
Każda tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera 23,75 mg metoprololu bursztynianu (Metoprololi succinas), co odpowiada 25 mg metoprololu winianu.
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: sacharoza, glukoza i 4,45 mg laktozy w postaci laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Tabletki zawierające metoprololu bursztynian należy przyjmować raz na dobę, najlepiej podczas śniadania. Tabletki należy połykać w całości lub podzielone, nie należy ich jednak żuć ani kruszyć. Tabletki należy popijać wodą (co najmniej połową szklanki).
Dawkę należy ustalać następująco:
Nadciśnienie tętnicze
Dla pacjentów z lekkim do umiarkowanego nadciśnieniem tętniczym 47,5 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 50 mg metoprololu winianu) raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 95-190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 100-200 mg metoprololu winianu) na dobę lub dodać do schematu leczenia inny lek przeciwnadciśnieniowy.
Dławica piersiowa
95-190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 100-200 mg metoprololu winianu) raz na dobę. W razie konieczności do schematu leczenia można dodać inne leki stosowane w leczeniu choroby wieńcowej.
Zaburzenia rytmu serca
95-190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 100-200 mg metoprololu winianu) raz na dobę.
Leczenie profilaktyczne po zawale mięśnia sercowego
190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 200 mg metoprololu winianu) raz na dobę.
Kołatania serca spowodowane czynnościowymi zaburzeniami serca
95 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 100 mg metoprololu winianu) raz na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 200 mg metoprololu winianu).
Zapobieganie migrenie
95-190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 100-200 mg metoprololu winianu) raz na dobę.
Stabilna objawowa niewydolność serca
U pacjentów ze stabilną objawową niewydolnością serca leczoną innymi lekami dawkę metoprololu bursztynianu ustala się indywidualnie. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z niewydolnością serca klasy III-IV według NYHA wynosi 11,88 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 12,5 mg metoprololu winianu) raz na dobę w pierwszym tygodniu leczenia. Dawkę można zwiększyć do 23,75 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 25 mg metoprololu winianu) raz na dobę w drugim tygodniu. Zalecana dawka początkowa u pacjentów z niewydolnością serca klasy II według NYHA wynosi 23,75 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 25 mg metoprololu winianu) raz na dobę w pierwszych dwóch tygodniach leczenia. Następnie zaleca się podwojenie dawki. Dawkę zwiększa się co drugi tydzień do 190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 200 mg metoprololu winianu) raz na dobę lub do największej dawki tolerowanej przez pacjenta. W długotrwałym leczeniu dawkę docelową należy ustalić na poziomie 190 mg metoprololu bursztynianu (co odpowiada 200 mg metoprololu winianu) raz na dobę lub do maksymalnej dawki tolerowanej przez pacjenta. Zaleca się, aby lekarz prowadzący miał odpowiednie doświadczenie w leczeniu stabilnej objawowej niewydolności serca. Po każdorazowym zwiększeniu dawki należy starannie ocenić stan pacjenta. W razie spadku ciśnienia tętniczego może być konieczne zmniejszenie dawki innego, jednocześnie stosowanego leku. Spadek ciśnienia tętniczego nie musi być przeszkodą w długotrwałym stosowaniu metoprololu, jednak dawkę należy zmniejszyć do czasu ustabilizowania stanu pacjenta.
Zaburzenia czynności nerek
Dostosowanie dawki nie jest konieczne.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, na przykład pacjentów z zespoleniem żyły wrotnej z żyłą główną dolną, należy rozważyć zmniejszenie dawki (patrz punkt 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku
Brak danych, które wskazywałyby na konieczność innego dawkowania niż u osób w podeszłym wieku bez innych współistniejących chorób. Należy jednak zachować ostrożność, gdyż nadmierne zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi lub szybkości tętna może być przyczyną niedostatecznego ukrwienia kluczowych narządów.
Brak wystarczających danych dotyczących pacjentów w wieku powyżej 80 lat. Dawkę należy zwiększać u nich ze szczególną ostrożnością.
Dzieci i młodzież
Zalecana początkowa dawka metoprololu bursztynianu u pacjentów w wieku co najmniej 6 lat z nadciśnieniem tętniczym wynosi 0,48 mg/kg mc. raz na dobę. Docelowa dawka wyrażona
w miligramach powinna odpowiadać w przybliżeniu najbliższej dawce obliczonej w mg/kg mc. U pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedzi na 0,48 mg/kg mc., dawkę można zwiększyć do 0,95 mg/kg mc., ale nie więcej niż 47,5 mg metoprololu bursztynianu. U pacjentów, u których nie uzyskuje się odpowiedzi na 0,95 mg/kg mc., dawkę można zwiększyć do maksymalnej dawki dobowej metoprololu bursztynianu, wynoszącej 1,9 mg/kg mc. U dzieci i młodzieży nie oceniano stosowania dawek metoprololu bursztynianu większych niż 190 mg raz na dobę. Nie badano skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci w wieku < 6 lat, dlatego nie zaleca się stosowania metoprololu w tej grupie wiekowej.
Układ sercowo-naczyniowy
Leków beta-adrenolitycznych, w tym metoprololu, nie należy stosować u pacjentów z nieleczoną zastoinową niewydolnością serca (patrz punkt 4.3). Należy najpierw uzyskać stabilizację stanu klinicznego.
Ze względu na ujemny wpływ na przewodzenie przedsionkowo-komorowe, beta-adrenolityki (w tym metoprolol) należy stosować wyłącznie z zachowaniem ostrożności u pacjentów z blokiem przedsionkowo-komorowym pierwszego stopnia (patrz punkt 4.3).
U pacjentów z nasilającą się bradykardią (częstość akcji serca poniżej 50 do 55 uderzeń/min) dawkę produktu leczniczego należy stopniowo zmniejszać lub stopniowo przerwać leczenie (patrz punkt 4.3).
Zawał mięśnia sercowego
Jeśli u pacjenta z zawałem mięśnia sercowego wystąpi znaczące niedociśnienie tętnicze, należy przerwać stosowanie metoprololu i uważnie zbadać status hemodynamiczny pacjenta i rozległość niedokrwienia mięśnia sercowego. Może być konieczne intensywne monitorowanie stanu hemodynamicznego i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Jeśli niedociśnienie tętnicze wiąże się ze znaczną bradykardią lub blokiem przedsionkowo-komorowym, należy zastosować leczenie w celu
wyrównania zaburzeń.
Zaburzenia czynności wątroby
Metoprolol podlega znaczącemu efektowi pierwszego przejścia i eliminowany jest głównie w wyniku metabolizmu wątrobowego (patrz punkt 5.2). Dlatego zaburzenia czynności wątroby mogą spowodować zwiększoną ogólnoustrojową dostępność biologiczną metoprololu i zmniejszenie jego całkowitego klirensu, a w konsekwencji zwiększenie stężenia w osoczu.
Dławica Prinzmetala
Beta-adrenolityki mogą zwiększyć liczbę i wydłużyć czas trwania napadów dławicowych u pacjentów z dławicą Prinzmetala (odmiana dławicy piersiowej).
Zespół oczno-śluzówkowo-skórny
Podczas stosowania metoprololu nie obserwowano pełnego zespołu oczno-śluzówkowo-skórnego. Występowały jednak niektóre objawy tego zespołu (suchość oczu albo sama, albo sporadycznie z wysypką skórną), ustępujące w większości przypadków po przerwaniu leczenia metoprololem. Pacjentów należy uważnie obserwować, czy nie występują u nich objawy oczne, a w razie ich wystąpienia należy rozważyć odstawienie metoprololu.
Choroby spastyczne oskrzeli
Zasadniczo, pacjentom z chorobami spastycznymi oskrzeli nie należy podawać leków beta-adrenolitycznych, w tym metoprololu. Jednak ze względu na jego względną kardioselektywność, doustny metoprolol można stosować ostrożnie pacjentów z chorobami spastycznymi oskrzeli
0 nasileniu małym lub umiarkowanym, którzy nie reagują na inne odpowiednie leczenie lub go nie tolerują. Ponieważ wybiórczość wobec receptorów beta-1-adrenergicznych nie jest całkowita, należy stosować beta-2-adrenomimetyk jednocześnie z metoprololem w najmniejszej możliwej dawce.
Cukrzyca
Metoprolol należy stosować ostrożnie u pacjentów z cukrzycą, zwłaszcza otrzymujących insulinę lub doustne leki przeciwcukrzycowe (patrz punkt 4.5). Pacjentów tych należy ostrzec o możliwości maskowania przez leki beta-adrenolityczne (w tym metoprolol) tachykardii towarzyszącej hipoglikemii, bez znaczącego wpływu na inne objawy hipoglikemii, takie jak zawroty głowy
1 nasilone pocenie. Nasilenie pocenia może być nawet większe.
Zaburzenia krążenia obwodowego
Metoprolol należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami obwodowego krążenia tętniczego (np. z chorobą lub zespołem Raynauda, chromaniem przestankowym), gdyż leczenie beta-adrenolitykami może zaostrzyć ich przebieg (patrz punkt 4.3).
Guz chromochłonny
Pacjentom, u których stwierdzono lub podejrzewa się guz chromochłonny, metoprolol należy zawsze podawać w skojarzeniu z lekiem alfa-adrenolitycznym i wyłącznie po rozpoczęciu stosowania alfa-adrenolityku (patrz punkt 4.3).
Nadczynność tarczycy
Beta-adrenolityki maskują niektóre objawy kliniczne nadczynności tarczycy. Dlatego w przypadku podawania metoprololu pacjentom, u których stwierdzono nadczynność tarczycy lub podejrzewa się jej rozwój, należy ściśle kontrolować czynność tarczycy i serca.
Znieczulenie ogólne i zabiegi chirurgiczne
Przed dużym zabiegiem chirurgicznym nie należy rutynowo przerywać przewlekłego leczenia beta-adrenolitykiem. Osłabiona zdolność serca do odpowiedzi na bodźce z układu współczulnego może zwiększyć ryzyko związane ze znieczuleniem ogólnym i zabiegami chirurgicznymi. Jeśli pacjent leczony metoprololem musi być poddany znieczuleniu ogólnemu, należy poinformować anestezjologa o przyjmowaniu przez pacjenta leku beta-adrenolitycznego. Należy zastosować lek znieczulający o możliwie najmniejszym działaniu kardiodepresyjnym (patrz punkt 4.5). Jeśli przerwanie leczenia beta-adrenolitykiem (również metoprololem) przed operacją uznane zostanie za konieczne, lek należy
odstawiać stopniowo w taki sposób, aby zakończyć jego stosowanie około 48 godzin przed znieczuleniem ogólnym.
Nagłe przerwanie leczenia
Leków beta-adrenolitycznych nie należy odstawiać nagle. Jeżeli leczenie ma zostać przerwane, w miarę możliwości lek należy odstawiać stopniowo przez co najmniej dwa tygodnie, zmniejszając dawkę o połowę aż do uzyskania najmniejszej dawki stanowiącej połowę tabletki o przedłużonym uwalnianiu 23,75 mg (= 11,875 mg metoprololu bursztynianu, co odpowiada 12,5 mg metoprololu winianu). Tę końcową dawkę należy stosować przez co najmniej cztery dni przed całkowitym zakończeniem leczenia. W przypadku wystąpienia u pacjenta objawów, dawkę należy zmniejszać jeszcze wolniej. Nagłe odstawienie leków beta-adrenolitycznych może zaostrzać niewydolność serca i zwiększać ryzyko zawału mięśnia sercowego i nagłego zgonu.
Reakcje anafilaktyczne
U pacjentów przyjmujących leki beta-adrenolityczne reakcje anafilaktyczne wywołane przez inne czynniki mogą być szczególnie ciężkie i oporne na standardowe dawki adrenaliny. Jeśli to możliwe, należy unikać stosowania beta-adrenolityków (w tym metoprololu) u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem anafilaksji.
Ostrzeżenie
Ten produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy, nietolerancją fruktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Objawy przedmiotowe i podmiotowe
Przedawkowanie metoprololu może powodować ciężkie niedociśnienie tętnicze, zwolnienie rytmu zatokowego, blok przedsionkowo-komorowy, zawał mięśnia sercowego, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zatrzymanie czynności serca, skurcz oskrzeli, zaburzenia świadomości (lub nawet śpiączkę), drgawki, nudności, wymioty, sinicę i zgon.
Objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą być nasilone w przypadku przyjmowania w tym samym czasie alkoholu, leków przeciwnadciśnieniowych, chinidyny lub barbituranów.
Pierwsze objawy przedawkowania występują po upływie od 20 minut do 2 godzin od przyjęcia leku. Objawy znacznego przedawkowania mogą utrzymywać się przez kilka dni, mimo zmniejszenia stężenia metoprololu w osoczu.
Postępowanie
Pacjenta należy umieścić w szpitalu i zasadniczo leczyć na oddziale intensywnej opieki medycznej, ciągle monitorując czynność serca, gazometrię i parametry biochemiczne krwi. Jeśli to wskazane, należy zastosować leczenie podtrzymujące w nagłych sytuacjach, np. wentylację mechaniczną lub
stymulator serca. Nawet pacjentów w pozornie dobrym stanie, którzy w niewielkim stopniu przedawkowali metoprolol, należy uważnie obserwować przez co najmniej 4 godziny, czy nie występują u nich objawy zatrucia.
W razie potencjalnie zagrażającego życiu doustnego przedawkowania należy wywołać wymioty lub zastosować płukanie żołądka (jeśli od zażycia metoprololu nie upłynęło więcej niż 4 godziny) i (lub) podać węgiel aktywowany w cel usunięcia leku z przewodu pokarmowego. Jest mało prawdopodobne, aby hemodializa była przydatna w usunięciu metoprololu z organizmu.
Inne objawy kliniczne przedawkowania należy leczyć objawowo, zgodnie z nowoczesnymi metodami stosowanymi w warunkach intensywnej opieki medycznej.
Po przedawkowaniu mogą wystąpić objawy z odstawienia beta-adrenolityku (patrz punkt 4.4).
• Rozpoznana nadwrażliwość na metoprolol i pochodne związki lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1; nadwrażliwość na inne leki beta-adrenolityczne (możliwa jest krzyżowa nadwrażliwość między beta-adrenolitykami).
• Blok przedsionkowo-komorowy drugiego lub trzeciego stopnia.
• Nieleczona niewydolność serca (obrzęk płuc, zastój krwi lub niedociśnienie) i stałe lub okresowe stosowanie leków zwiększających kurczliwość mięśnia sercowego (agonistów receptorów beta-adrenergicznych).
• Objawowa i klinicznie istotna bradykardia zatokowa (czynność serca < 50/min).
• Zespół chorego węzła zatokowego.
• Wstrząs kardiogenny.
• Ciężkie zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego.
• Niedociśnienie tętnicze (ciśnienie skurczowe < 90 mm Hg).
• Kwasica metaboliczna.
• Ciężka astma oskrzelowa lub przewlekła obturacyjna choroba płuc.
• Nieleczony guz chromochłonny (patrz punkt 4.4).
• Jednoczesne stosowanie inhibitorów monoaminooksydazy (innych niż inhibitory MAO-B).
• Podejrzenie zawału lub stwierdzony zawał mięśnia sercowego z częstością akcji serca poniżej
45 do 50 uderzeń/min, odstępem P-R dłuższym niż 0,24 sekundy, ciśnieniem skurczowym poniżej 100 mm Hg i (lub) ciężka niewydolność serca.
Ponadto metoprololu nie wolno stosować u pacjentów z niewydolnością serca i powtarzającym się ciśnieniem skurczowym poniżej 100 mm Hg (wskazane jest badanie przed rozpoczęciem leczenia).
Jednoczesne podawanie dożylne antagonistów wapnia typu werapamilu i diltiazemu lub innych leków o działaniu przeciwarytmicznym (jak dyzopiramid) jest przeciwwskazane z wyjątkiem oddziału intensywnej opieki medycznej.
Działania niepożądane są przeważnie lekkie i przemijające. Działania niepożądane wymienione niżej występowały w trakcie badań klinicznych lub podczas stosowania w lecznictwie i dotyczyły głównie metoprololu winianu w tabletkach. W wielu przypadkach nie potwierdzono związku przyczynowego z zastosowaniem metoprololu.
|
Bardzo często > =1/10 |
Często > =1/100 i < 1/10 |
Niezbyt często > =1/1000 i < 1/100 |
Rzadko > =1/10 000 i < 1/1000 |
Bardzo rzadko < 1/10 000, w tym pojedyncze przypadki |
|
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
małopłytkowość, leukopenia |
||||
|
Zaburzenia endokrynologiczne |
zaostrzenie utajonej cukrzycy |
||||
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania |
zwiększenie masy ciała |
||||
|
Zaburzenia psychiczne |
depresja, senność, bezsenność, koszmary senne |
nerwowość, napięcie |
zapominanie lub osłabienie pamięci, splątanie, omamy, zmiany osobowości (np. zmiany nastroju) |
||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
zawroty głowy, ból głowy |
parestezje |
zmniejszony poziom świadomości |
||
|
Zaburzenia oka |
osłabione widzenie, suchość oczu, podrażnienie |
|
oczu, zapalenie spojówek |
|||||
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
szumy uszne, zaburzenia słuchu |
||||
|
Zaburzenia serca |
bradykardia, zaburzenia równowagi (bardzo rzadko połączone z omdleniem), kołatanie serca |
niewydolność serca, blok przedsionkowo -komorowy pierwszego stopnia, ból w klatce piersiowej |
czynnościowe objawy zaburzeń pracy serca, zaburzenia rytmu, zaburzenia przewodzenia |
||
|
Zaburzenia naczyniowe |
znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego i niedociśnienie ortostatyczne, bardzo rzadko z omdleniem |
zimne dłonie i stopy |
nasilenie chromania przestankowego lub objawu Raynauda |
martwica u pacjentów z ciężkimi chorobami naczyń obwodowych występującymi przed leczeniem |
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
duszność wysiłkowa |
skurcz oskrzeli |
zapalenie błony śluzowej nosa |
||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Nudności i wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaparcie |
suchość błony śluzowej jamy ustnej |
zaburzenia smaku, zwłóknienie zaotrzewnowe (nie ustalono ostatecznie związku przyczynowego ze stosowaniem metoprololu) |
||
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby |
zapalenie wątroby |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
wysypka (pokrzywka łuszczyco- podobna i dystroficzne zmiany skórne), zwiększone pocenie |
wypadanie włosów |
reakcje nadwrażliwości na światło, zaostrzenie łuszczycy, wystąpienie łuszczycy, łuszczyco- podobne zmiany skórne |
||
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe |
kurcze mięśni |
bóle stawów, osłabienie mięśni, zapalenie stawów |
|
i tkanki łącznej |
|||||
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
impotencja i zaburzenia libido, plastyczne stwardnienie prącia (choroba Peyroniego) |
||||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
uczucie zmęczenia |
obrzęk |
Działania niepożądane ze spontanicznych zgłoszeń oraz przypadki literaturowe (częstość nieznana)
W okresie po wprowadzeniu metoprololu do obrotu wymienione niżej reakcje niepożądane zostały zgłoszone w spontanicznych raportach lub opisane w piśmiennictwie. Ponieważ informacje dotyczą dobrowolnych zgłoszeń od populacji o nieznanej liczebności i podlegaj ą mylącym czynnikom, Niemożliwe jest wiarygodne oszacowanie ich częstości, więc określono ją jako nieznaną.
Zaburzenia układu nerwowego Stan splątania.
Badania diagnostyczne
Zwiększenie stężenia triglicerydów i zmniejszenie stężenia cholesterolu HDL we krwi.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181C
02-222 Warszawa
tel.: + 48 22 49 21 301
faks: + 48 22 49 21 309
e-mail: ndl@urpl.gov.pl
Ciąża
Po potwierdzeniu ciąży pacjentka powinna natychmiast poinformować o tym swojego lekarza. Brak odpowiednio kontrolowanych badań z stosowaniem metoprololu u kobiet w ciąży, a dane dotyczące leczenia metoprololem kobiet w ciąży są ograniczone. Z tego względu metoprolol można podawać pacjentkom w okresie ciąży jedynie w razie bezwzględnej konieczności.
Leki beta-adrenolityczne powodują zmniejszenie perfuzji łożyska i mogą powodować śmierć płodu oraz przedwczesny poród. Obserwowano opóźnienie rozwoju wewnątrzmacicznego płodu po długotrwałym stosowaniu metoprololu u kobiet w ciąży z lekkim i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym. Leki beta-adrenolityczne mogą przedłużać poród oraz wywoływać bradykardię u płodu i noworodka. U noworodków notowano również hipoglikemię, niedociśnienie tętnicze, zwiększoną bilirubinemię oraz zmniejszoną odpowiedź na niedotlenienie tkanek.
Jeśli metoprolol stosowany jest w czasie ciąży, należy podawać możliwie najmniejszą jego dawkę i rozważyć przerwanie leczenia na 48 do 72 godzin przed spodziewanym terminem porodu. Jeśli nie jest to możliwe, noworodka należy obserwować przez 48 do 72 godzin po urodzeniu, czy nie występują u niego objawy podmiotowe i przedmiotowe zablokowania receptorów beta-adrenergicznych (np. powikłań sercowych i płucnych).
Leki beta-adrenolityczne nie wykazywały działania teratogennego u zwierząt, ale stwierdzano zmniejszony przepływ krwi przez pępowinę, opóźnienie wzrostu płodu, osłabione kostnienie oraz zwiększoną częstość zgonów w okresie przed- i poporodowym.
Karmienie piersią
Stężenie metoprololu w mleku jest około trzykrotnie większe niż w osoczu. Wprawdzie po podaniu leku w dawkach terapeutycznych ryzyko działań niepożądanych u oseska jest niewielkie (z wyjątkiem osób o powolnym metabolizmie), niemowlę karmione piersią należy uważnie obserwować, czy nie występują u niego objawy zablokowania receptorów beta-adrenergicznych.
Płodność
Nie badano wpływu metoprololu na płodność ludzi.
W badaniach płodności zwierząt wykazano, że winian metoprololu podawany w dawkach leczniczych wpływa na spermatogenezę u samców szczurów, zaś w znacznie większych dawkach nie ma wpływu na odsetek zapłodnień.
Podczas leczenia metoprololem mogą wystąpić zawroty głowy, uczucie zmęczenia lub zaburzenia widzenia (patrz punkt 4.8), dlatego pacjenci powinni ocenić, jaka jest ich reakcja na lek zanim zaczną prowadzić samochód lub obsługiwać maszyny. Opisane objawy mogą się nasilać w przypadku jednoczesnego spożywania alkoholu lub po zmianie leku.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje receptor beta 1, dzięki czemu dochodzi do zmniejszenie częstości akcji serca, zwiększenia przepływu wieńcowego i poprawy odżywienia mięśnia sercowego. Substancja stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego, stabilnej dławicy piersiowej oraz zastoinowej niewydolności serca.
Komentarze