Metfogamma 1000 - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Metfogamma 1000 - opis
Leczenie cukrzycy typu 2. szczególnie u pacjentów otyłych, kiedy
za pomocą ściśle przestrzeganej diety i ćwiczeń fizycznych nie
można utrzymać prawidłowego stężenia glukozy we krwi.
? u osób dorosłych produkt leczniczy Metfogamma 1000,
tabletki powlekane może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu
skojarzonym z innymi doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub z
insuliną.
? u dzieci w wieku od 10 lat oraz u młodzieży, produkt
leczniczy Metfogamma 1000, tabletki powlekane może być stosowany w
monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z insuliną.
U dorosłych z nadwagą i z cukrzycą typu 2., leczonych metforminy
chlorowodorkiem jako lekiem pierwszego wyboru wykazano zmniejszenie
częstości powikłań wywołanych cukrzycą (patrz punkt 5.1).
Metfogamma 1000 - skład
Jedna tabletka powlekana zawiera 1000 mg metforminy
chlorowodorku (Metformini hydrochloridum), co odpowiada 780
mg metforminy.
Szczegółowy wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Metfogamma 1000 - dawkowanie
Dorośli:
Monoterapia i leczenie skojarzone z innymi doustnymi lekami
przeciwcukrzycowymi:
Zazwyczaj dawka początkowa wynosi 500 mg do 850 mg metforminy
chlorowodorku stosowane dwa lub trzy razy na dobę, podczas lub po
posiłku.
Po 10-15 dniach dawkę należy ustalić na podstawie wartości
stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może poprawić
tolerancję leku za strony przewodu pokarmowego.
U pacjentów otrzymujących duże dawki metforminy chlorowodorku (2
do 3 gramów na dobę) można zamienić dwie tabletki powlekane
metforminy chlorowodorku 500 mg na jedną tabletkę powlekaną
produktu leczniczego Metfogamma 1000. Maksymalna zalecana dawka
dobowa metforminy chlorowodorku wynosi 3 g na dobę w trzech dawkach
podzielonych.
Jeśli planowane jest zastąpienie innego doustnego leku
przeciwcukrzycowego metforminy chlorowodorkiem, należy odstawić
poprzednio stosowany lek i rozpocząć leczenie metforminy
chlorowodorkiem zgodnie z zalecanym dawkowaniem.
Leczenie skojarzone z insuliną:
W celu uzyskania lepszej kontroli stężenia glukozy we krwi,
metforminy chlorowodorek i insulina mogą być stosowane
jednocześnie. Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 500 mg
lub 850 mg 2 lub 3 razy na dobę, podczas gdy dawkę insuliny ustala
się na podstawie wyników badania stężenia glukozy we krwi.
Pacjenci w podeszłym
wieku:
U pacjentów w podeszłym wieku ze względu na możliwość
wystąpienia zaburzeń czynności nerek, dawkowanie metforminy
chlorowodorku powinno być ustalone na podstawie oceny czynności
nerek. Podczas leczenia metforminy chlorowodorkiem konieczne jest
regularne kontrolowanie czynności nerek (patrz punkt 4.4).
Dzieci i
młodzież:
Monoterapia i leczenie skojarzone z insuliną
? Produkt leczniczy Metfogamma 1000 tabletki powlekane może
być stosowany u dzieci w wieku od 10 lat i u młodzieży.
? Zazwyczaj stosowana dawka początkowa wynosi 500 mg lub
850 mg metforminy chlorowodorku raz na dobę podawana podczas lub po
posiłku.
Po 10-15 dniach dawkowanie powinno być dostosowane do poziomu
stężenia glukozy we krwi. Powolne zwiększanie dawki może poprawić
tolerancję leku za strony przewodu pokarmowego. Maksymalna zalecana
dawka to 2 g metforminy chlorowodorku na dobę, podawane w 2 lub 3
dawkach podzielonych.
Metfogamma 1000 - środki ostrożności
Kwasica
mleczanowa:
Kwasica mleczanowa jest rzadkim lecz ciężkim powikłaniem
metabolicznym (duża śmiertelność w przypadku nie zastosowania w
porę odpowiedniego leczenia), spowodowanym nagromadzeniem
metforminy chlorowodorku. Znane przypadki kwasicy mleczanowej u
pacjentów leczonych metforminy chlorowodorkiem dotyczyły osób z
poważną niewydolnością nerek. Występowaniu kwasicy mleczanowej
należy zapobiegać kontrolując inne czynniki ryzyka (np. źle
kontrolowana cukrzyca, ketoza, głodzenie, nadmierne spożywanie
alkoholu, niewydolność wątroby oraz jakiekolwiek stany
niedotlenienia).
Rozpoznanie:
Należy rozważyć ryzyko kwasicy mleczanowej, jeśli występują
niespecyficzne objawy takie jak skurcze mięśni, zaburzenia
trawienia, ból brzucha i poważne osłabienie.
Kwasica mleczanowa charakteryzuje się dusznością, bólami
brzucha, hypotermią i następującą po niej śpiączką. W badaniach
laboratoryjnych stwierdza się zmniejszenie pH krwi, zwiększenie
stężenia mleczanów w osoczu powyżej 5 mmol/l, zwiększenie luki
anionowej oraz zwiększenie stosunku mleczanów do stężenia
pirogronianów. W przypadku podejrzenia kwasicy metabolicznej,
należy przerwać podawanie chlorowodorku metforminy i natychmiast
umieścić pacjenta w szpitalu (patrz punkt 4.9).
Czynność
nerek:
Ponieważ metforminy chlorowodorek jest wydalany przez nerki,
przed rozpoczęciem leczenia należy oznaczyć w surowicy klirens
kreatyniny (można stosować wzór Cockcrofta-Gault'a na podstawie
stężenia kreatyniny w surowicy), a następnie regularnie je
kontrolować:
- co najmniej raz w roku u pacjentów z prawidłową
czynnością nerek,
- co najmniej dwa do czterech razy w roku u pacjentów, u
których klirens kreatyniny jest niższy od normy i u osób w
podeszłym wieku.
U pacjentów w podeszłym wieku pogorszenie czynności nerek
występuje często i bezobjawowo. Szczególną ostrożność należy
zachować w sytuacjach, w których może dojść do zaburzenia czynności
nerek (np. kiedy rozpoczyna się stosowanie leku obniżającego
ciśnienie lub leku moczopędnego lub niesteroidowych leków
przeciwzapalnych).
Środki kontrastujące
zawierające jod:
Ponieważ dożylne zastosowanie środków kontrastujących
zawierających jod w czasie badań radiologicznych może prowadzić do
zaburzenia czynności nerek, nie wolno zażywać metforminy
chlorowodorku przed, w czasie i do 48 godzin po badaniu. Podawanie
leku można wznowić po stwierdzeniu prawidłowej czynności nerek
(patrz punkt 4.5).
Zabiegi
chirurgiczne:
W przypadku planowanego zabiegu chirurgicznego ze znieczuleniem
ogólnym dordzeniowym lub zewnątrzoponowym, należy przerwać
podawanie metforminy chlorowodorku na 48 godzin przed zabiegiem.
Terapia może zostać wznowiona nie wcześniej niż 48 godzin po
zabiegu, kiedy normalne odżywianie pacjenta zostało wznowione oraz
po upewnieniu się, że czynność nerek jest prawidłowa.
Dzieci i
młodzież:
Należy potwierdzić rozpoznanie cukrzycy typu 2. przed
rozpoczęciem terapii metforminy chlorowodorkiem.
Podczas trwających rok kontrolowanych badań klinicznych nie
stwierdzono wpływu metforminy chlorowodorku na wzrost i
dojrzewanie; jednakże nie były prowadzone badania długoterminowe. Z
tego powodu zaleca się dokładne monitorowanie wpływu metforminy
chlorowodorku na te parametry u dzieci leczonych metforminy
chlorowodorkiem, szczególnie w przypadku dzieci przed okresem
dojrzewania.
Dzieci w wieku od 10 do 12 lat:
W badaniach klinicznych przeprowadzonych wśród dzieci i
młodzieży było tylko 15 dzieci w wieku 10-12 lat. Skuteczność i
bezpieczeństwo stosowania metforminy chlorowodorku u dzieci w wieku
poniżej 12 lat
nie różni się od skuteczności i bezpieczeństwa podawania
metforminy chlorowodorku u starszych dzieci i młodzieży. Zaleca się
szczególnie ostrożnie przepisywać metforminy chlorowodorek dzieciom
w wieku 1012 lat.
Inne środki
ostrożności:
Wszyscy pacjenci powinni przestrzegać zaleceń diety regulującej
regularne przyjmowanie węglowodanów w ciągu dnia. Pacjenci z
nadwagą powinni przestrzegać diety niskokalorycznej. Należy
regularnie wykonywać badania laboratoryjne charakterystyczne dla
cukrzycy. Metforminy chlorowodorek nie wywołuje hipoglikemii,
jednak należy zachować szczególną ostrożność w razie stosowania go
w skojarzeniu z insuliną lub innymi doustnymi produktami
przeciwcukrzycowymi (np. pochodnymi sulfonylomocznika lub
meglitynidami).
Metfogamma 1000 - przedawkowanie
Po jednorazowym zażyciu 85 g metforminy chlorowodorku nie
obserwowano hipoglikemii chociaż w takich przypadkach może rozwinąć
się kwasica mleczanowa. Silne przedawkowanie metforminy
chlorowodorku lub produktu podawanego w leczeniu skojarzonym może
prowadzić do kwasicy mleczanowej. Kwasica mleczanowa jest nagłym
przypadkiem i wymaga leczenia szpitalnego. Najbardziej efektywną
metodą usunięcia z organizmu mleczanu i metforminy chlorowodorku
jest hemodializa.
Metfogamma 1000 - przeciwwskazania
- nadwrażliwość na metforminy chlorowodorek lub
którykolwiek ze składników leku;
- kwasica ketonowa, cukrzycowy stan przedśpiączkowy;
- niewydolność nerek lub zaburzenia czynności nerek
(klirens kreatyniny < 60 ml/min);
- ostre choroby mogące prowadzić do zaburzenia czynności
nerek np.:
? odwodnienie,
? ciężkie zakażenia,
? wstrząs,
? dożylne podawanie środków cieniujących zawierających jod
(patrz punkt 4.4).
- ostre lub przewlekłe choroby, które mogą spowodować
niedotlenienie tkanek:
? niewydolność serca lub oddechowa,
? świeżo przebyty zawał mięśnia sercowego,
? wstrząs.
- niewydolność wątroby, ostre zatrucie alkoholem,
alkoholizm
Metfogamma 1000 - działania niepożądane
Niżej wymienione działania niepożądane wystąpiły w czasie
terapii metforminy chlorowodorkiem. W ocenie działań niepożądanych
zastosowano następujące częstotliwości:
bardzo często (> = 1/10), często (> = 1/100 do <
1/10),
niezbyt często (> = 1/1000 do < 1/100), rzadko (>
= 1/10 000 do < 1/1000),
bardzo rzadko (< 10 000),
częstość nieznana (nie może być określona na podstawie
dostępnych danych).
W obrębie każdej grupy o określonej częstości występowania
działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Zaburzenia układu
nerwowego: Często: zaburzenia smaku.
Zaburzenia żołądka i
jelit:
Bardzo często: zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jak:
nudności, wymioty, biegunka, ból brzucha, utrata apetytu. Te objawy
niepożądane występują najczęściej na początku leczenia i w
większości przypadków przemijają samoistnie. Aby im zapobiec,
zaleca się przyjmowanie metforminy w czasie posiłku lub po posiłku.
Powolne zwiększanie dawki może poprawić tolerancję leku ze strony
przewodu pokarmowego.
Zaburzenia skóry i
tkanki podskórnej:
Bardzo rzadko: reakcje skórne takie jak: rumień, świąd
skóry, pokrzywka.
Zaburzenia metabolizmu
i odżywiania:
bardzo rzadko:
Kwasica mleczanowa (patrz punkt 4.4).
Zmniejszenie wchłaniania witaminy B12 i zmniejszenie jej
stężenia w surowicy występowało u pacjentów w czasie terapii
długotrwałej. Zaleca się branie pod uwagę takiej etiologii u
pacjentów z anemią megaloblastyczną.
Zaburzenia wątroby i
dróg żółciowych:
częstość nieznana:
Pojedyncze przypadki nieprawidłowości w badaniach czynności
wątroby lub zapalenie wątroby przemijające po przerwaniu leczenia
metforminy chlorowodorkiem.
W opublikowanych danych z badań postmarkietingowych i
kontrolowanych badań klinicznych w ograniczonej grupie pacjentów
pediatrycznych w wieku 10-16 lat przyjmujących metforminę przez
okres 1 roku, działania niepożądane wykazują podobną częstotliwość,
rodzaj i nasilenie działań niepożądanych jak u dorosłych.
Metfogamma 1000 - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Niekontrolowana cukrzyca w okresie ciąży (ciążowa lub nie)
powiązana jest ze zwiększonym ryzykiem wad wrodzonych i
umieralności okołoporodowej.
Ograniczone dane dotyczące stosowania metforminy u kobiet
ciężarnych nie wykazują zwiększonego ryzyka powstawania wad
wrodzonych. Badania na zwierzętach nie wykazują szkodliwego
działania na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, poród i rozwój
dziecka po urodzeniu. Pacjentki z cukrzycą planujące ciążę lub
które są w ciąży, nie powinny przyjmować chlorowodorku metforminy.
W takich przypadkach, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia wad
rozwojowych płodu powstałych w wyniku nieprawidłowych stężeń
glukozy we krwi, prawidłowe stężenie glukozy we krwi powinno być
utrzymywane za pomocą insuliny.
Laktacja
Metformina przenika do mleka kobiecego. Nie obserwowano działań
niepożądanych u noworodków i dzieci karmionych piersią. Jednak z
powodu braku wystarczających danych nie zaleca się karmienia
piersią podczas stosowania metforminy. Decyzję czy przerwać
karmienie piersią, czy odstawić metforminy chlorowodorek należy
podjąć biorąc pod uwagę pozytywny wpływ karmienia piersią oraz
możliwe ryzyko dla dziecka.
Metfogamma 1000 - prowadzenie pojazdów
Monoterapia metforminy chlorowodorkiem nie wywołuje hipoglikemii
i w związku z tym nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów
mechanicznych i obsługiwania maszyn.
Jednak należy poinformować pacjenta, że metforminy chlorowodorek
stosowany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwcukrzycowymi
(sulfonylomocznik, insulina, meglitynidy) może wywołać ryzyko
hipoglikemii.
Komentarze