MeloxiLek Activ - dawkowanie
Podanie doustne.
Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce
skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów
zmniejsza ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).
Zaostrzenia choroby zwyrodnieniowej stawów i objawów chorób
reumatoidalnych: 7,5 mg/dobę. Jeśli to konieczne, w przypadku braku
poprawy dawkę można zwiększyć do 15 mg/dobę.
Reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów
kręgosłupa: 15 mg/dobę (patrz także „Szczególne grupy
pacjentów”).
W zależności od odpowiedzi na leczenie, dawkę można zmniejszyć
do 7,5 mg/dobę.
NIE WOLNO PRZEKRACZAĆ DAWKI 15 mg na dobę.
Całkowitą dawkę dobową produktu należy przyjmować w pojedynczej
dawce podczas posiłku, popijając wodą lub innym płynem.
Ponieważ ryzyko związane ze stosowaniem meloksykamu może
zwiększać się wraz ze zwiększaniem dawki produktu leczniczego i
okresem leczenia, zaleca się podawanie najmniejszej skutecznej
dawki przez możliwie najkrótszy okres. Należy okresowo weryfikować
potrzebę łagodzenia objawów i reakcję pacjenta na leczenie, dotyczy
to zwłaszcza pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci w podeszłym wieku i pacjenci ze zwiększonym ryzykiem
działań niepożądanych (patrz punkt 5.2):
Zalecana dawka podczas długotrwałego leczenia reumatoidalnego
zapalenia stawów
i zesztywniającego zapalenia stawów kręgosłupa u pacjentów w
podeszłym wieku wynosi 7,5 mg na dobę. U pacjentów ze zwiększonym
ryzykiem działań niepożądanych leczenie należy rozpocząć od dawki
7,5 mg na dobę (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 5.2)
U pacjentów poddawanych dializie z powodu ciężkiej niewydolności
nerek nie należy przekraczać dawki 7,5 mg na dobę.
U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności
nerek (tzn. pacjentów z klirensem kreatyniny większym niż 25
ml/min) zmniejszenie dawki nie jest konieczne. (Pacjenci z ciężką
niewydolnością nerek, niedializowani – patrz punkt 4.3).
Zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 5.2)
U pacjentów z lekkimi do umiarkowanych zaburzeniami czynności
wątroby zmniejszenie dawki nie jest konieczne. (Pacjenci z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby – patrz punkt 4.3).
Dzieci i młodzież
Meloksykamu nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 16
lat.
MeloxiLek Activ - środki ostrożności
Należy unikać jednoczesnego stosowania produktu MeloxiLEK 7,5 z
niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, w tym z selektywnymi
inhibitorami cyklooksygenazy-2.
Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez
najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko
działań niepożądanych (patrz punkt 4.2 oraz wpływ na przewód
pokarmowy i układ krążenia poniżej).
Osoby w podeszłym wieku
U osób w podeszłym wieku zwiększa się częstość działań
niepożądanych związanych ze stosowaniem NLPZ, zwłaszcza krwawienia
z przewodu pokarmowego i perforacji, które może zakończyć się
zgonem (patrz punkt 4.2).
Krwawienie z przewodu pokarmowego, owrzodzenie i
perforacja
Podczas stosowania wszystkich NLPZ opisywano występowanie
krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, z
możliwym skutkiem śmiertelnym), które mogą występować w dowolnym
momencie leczenia, również bez objawów zwiastunowych i poważnych
zdarzeń dotyczących przewodu pokarmowego w wywiadzie.
Ryzyko krwawienia, owrzodzenia lub perforacji w obrębie przewodu
pokarmowego jest większe w przypadku stosowania większych dawek
NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie, zwłaszcza
powikłaną krwawieniem lub perforacją (patrz punkt 4.3), a także u
osób w podeszłym wieku. U tych pacjentów leczenie należy
rozpoczynać od najmniejszej dostępnej dawki.
U tych pacjentów, a także u pacjentów, u których konieczne jest
jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego w małych dawkach
lub innych leków potencjalnie zwiększających ryzyko powikłań
dotyczących przewodu pokarmowego, należy rozważyć jednoczesne
podawanie leków o działaniu osłaniającym, np. mizoprostolu lub
inhibitorów pompy protonowej (patrz niżej oraz punkt 4.5).
Przed rozpoczęciem leczenia meloksykamem należy upewnić się, że
wszelkie podane w wywiadzie przypadki zapalenia błony śluzowej
przełyku, zapalenia błony śluzowej żołądka i (lub) choroby
wrzodowej żołądka i (lub) dwunastnicy zostały całkowicie
wyleczone.
Pacjenci z powikłaniami dotyczącymi przewodu pokarmowego w
wywiadzie, zwłaszcza osoby w podeszłym wieku, powinni zgłaszać
wszelkie nietypowe dolegliwości dotyczące jamy brzusznej (zwłaszcza
krwawienie z przewodu pokarmowego), szczególnie te, które występują
na początku leczenia.
Zaleca się ostrożność w przypadku pacjentów otrzymujących
jednocześnie leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia lub
krwawienia, takie jak podawane doustnie kortykosteroidy, leki
przeciwzakrzepowe (takie jak warfaryna), selektywne inhibitory
wychwytu zwrotnego serotoniny lub leki przeciwpłytkowe, takie jak
kwas acetylosalicylowy (patrz punkt 4.5).
Jeśli u pacjentów otrzymujących MeloxiLEK wystąpi krwawienie z
przewodu pokarmowego lub owrzodzenie, produkt leczniczy należy
odstawić.
NLPZ należy stosować ostrożnie u pacjentów z chorobą przewodu
pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy,
chorobą Leśniowskiego-Crohna), ze względu na możliwość zaostrzenia
przebiegu choroby (patrz punkt 4.8).
Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe
Pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) łagodną
do umiarkowanej zastoinową niewydolnością serca należy odpowiednio
kontrolować i wydawać właściwe zalecenia, gdyż w związku z
leczeniem NLPZ zgłaszane było zatrzymanie płynów i obrzęki.
Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że
przyjmowanie niektórych niesteroidowych leków przeciwzapalnych
(szczególnie długotrwale w dużych dawkach) może wiązać się z
niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub
udar).
Pacjenci z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową
niewydolnością serca, chorobą niedokrwienną serca, chorobą tętnic
obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych powinni być leczeni
meloksykamem bardzo rozważnie. Podobną rozwagę należy zachować
przed rozpoczęciem długotrwałego leczenia pacjentów z czynnikami
ryzyka chorób układu krążenia (np. nadciśnieniem tętniczym,
hiperlipidemią, cukrzycą, palących tytoń).
Poważne reakcje skórne (niektóre z możliwym skutkiem
śmiertelnym), w tym złuszczające zapalenie skóry, zespół
Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka,
były bardzo rzadko opisywane w związku z zastosowaniem NLPZ (patrz
punkt 4.8). Ryzyko takich reakcji jest prawdopodobnie największe w
początkowym okresie leczenia – w większości przypadków występowały
one w pierwszym miesiącu leczenia. Po wystąpieniu pierwszych oznak
wysypki, zmian w obrębie błon śluzowych lub jakichkolwiek innych
objawów nadwrażliwości MeloxiLEK 7,5 należy odstawić.
W rzadkich przypadkach NLPZ mogą być przyczyną śródmiąższowego
zapalenia nerek, kłębuszkowego zapalenia nerek, martwicy kory nerek
lub zespołu nerczycowego.
Podobnie jak w przypadku większości NLPZ, czasami opisywano
zwiększenie aktywności aminotransferaz, stężenia bilirubiny lub
innych wskaźników czynności wątroby w surowicy, a także zwiększenie
stężenia kreatyniny w surowicy lub stężenia azotu mocznika we krwi
oraz inne zmiany wskaźników laboratoryjnych. W większości
przypadków były to zmiany niewielkie i przemijające. W razie
istotnych lub utrzymujących się zmian należy odstawić meloksykam i
przeprowadzić odpowiednie badania.
Niewydolność nerek: NLPZ hamują działanie prostaglandyn
nerkowych, rozszerzających naczynia i mogą być przyczyną
niewydolności nerek na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej.
Opisane działanie niepożądane jest zależne od dawki. Zaleca się
staranne monitorowanie diurezy i czynności nerek na początku
leczenia lub po zmianie dawki u pacjentów z następującymi
czynnikami ryzyka:
- podeszły wiek
- stosowanie
jednoczesne inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), leków z
grupy antagonistów angiotensyny II (takie, jak sartany), lekow
moczopędnych (patrz punkt 4.5)
- hipowolemia
(niezależnie od przyczyny)
- zastoinowa
niewydolność serca
- niewydolność
nerek
- zespół
nerczycowy
- nefropatia
toczniowa
- ciężkie
zaburzenia czynności wątroby (stężenie albuminy w surowicy < 25
g/l lub wartość ≥10 w skali Childa-Pugha).
Hiperkaliemia: Wystąpieniu hiperkaliemii
może sprzyjać cukrzyca lub jednoczesne przyjmowanie leków, które
zwiększają stężenie potasu we krwi (patrz punkt 4.5). W takich
przypadkach należy regularnie kontrolować stężenie potasu w
surowicy.
Działania niepożądane są często gorzej
tolerowane przez osoby w podeszłym wieku, o małej masie ciała lub
osłabione, dlatego pacjenci tacy wymagają starannego monitorowania.
Podobnie jak w przypadku innych NLPZ, szczególnej ostrożności
wymagają osoby w podeszłym wieku, u których czynność nerek, wątroby
i serca bywa często zaburzona.
W przypadku niewystarczającego działania
terapeutycznego nie należy przekraczać zalecanej dobowej dawki
maksymalnej ani stosować dodatkowo innego leku z grupy NLPZ,
ponieważ może to zwiększyć działanie toksyczne, a nie ma
udowodnionych korzyści terapeutycznych. Jeżeli po kilku dniach
stosowania produktu leczniczego nie występuje poprawa, należy
ponownie ocenić kliniczne korzyści leczenia.
Podobnie jak inne NLPZ, meloksykam może
maskować objawy istniejącej choroby zakaźnej.
Stosowanie meloksykamu może niekorzystnie
wpływać na płodność u kobiet i nie jest ono zalecane u pacjentek,
które planują ciążę. U kobiet, które mają trudności z zajściem w
ciążę lub które są w trakcie diagnozowania niepłodności należy
rozważyć odstawienie meloksykamu.
Należy zachować ostrożność w przypadku
stosowania meloksykamu u pacjentów z astmą oskrzelową występującą
obecnie lub w przeszłości, gdyż leki z grupy NLPZ mogą wywoływać u
takich pacjentów skurcz oskrzeli.
Meloksykamu nie należy stosować u dzieci w
wieku poniżej 16 lat.
Meloksykam nie jest przeznaczony do
leczenia pacjentów, u których konieczne jest złagodzenie ostrego
bólu.
Produkt leczniczy zawiera laktozę. Nie
powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
MeloxiLek Activ - przedawkowanie
Objawy występujące po ostrym przedawkowaniu NLPZ ograniczają się
na ogół do ospałości, senności, nudności, wymiotów i bólu w
nadbrzuszu, które przeważnie przemijają po zastosowaniu leczenia
wspomagającego. Może wystąpić krwawienie z przewodu
pokarmowego.
Ciężkie zatrucie może prowadzić do nadciśnienia tętniczego,
ostrej niewydolności nerek, zaburzeń czynności wątroby, depresji
oddechowej, śpiączki, drgawek, zapaści sercowo-naczyniowej i
zatrzymania czynności serca.
Reakcje rzekomoanafilaktyczne, które opisywano podczas leczenia
NLPZ, mogą wystąpić również po przedawkowaniu.
Po przedawkowaniu NLPZ pacjentom należy zapewnić leczenie
objawowe i podtrzymujące. W badaniu klinicznym wykazano
przyspieszone wydalanie meloksykamu po podaniu doustnym 4 g
kolestyraminy trzy razy na dobę.
MeloxiLek Activ - przeciwwskazania
Produkt leczniczy jest przeciwwskazany w następujących
przypadkach:
• trzeci trymestr ciąży i okres
karmienia piersią (patrz punkt 4.6);
• nadwrażliwość na
meloksykam, na którąkolwiek substancję pomocniczą lub na substancje
o podobnym działaniu, takie jak niesteroidowe leki przeciwzapalne
(NLPZ), kwas
acetylosalicylowy. Tabletek MeloxiLEK 7,5 nie należy
podawać pacjentom, u których po podaniu kwasu acetylosalicylowego
lub innych NLPZ występowały objawy astmy, polipy nosa, obrzęk
naczynioruchowy lub pokrzywka;
• czynna lub w wywiadzie
nawracająca choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub
krwawienie z przewodu pokarmowego (dwa lub więcej potwierdzonych
epizodów owrzodzenia lub krwawienia);
• ciężkie zaburzenia
czynności wątroby;
• ciężka niewydolność
nerek u pacjentów niedializowanych;
• krwawienie z przewodu
pokarmowego lub perforacja w wywiadzie, związane z wcześniejszym
leczeniem NLPZ, krwawienie z naczyń mózgowych lub inne krwawienia;
ciężka niewydolność
serca.
MeloxiLek Activ - działania niepożądane
a) Opis ogólny
Badanie kliniczne i dane epidemiologiczne wskazują, że
stosowanie NLPZ (zwłaszcza w dużych dawkach i przez długi czas)
może wiązać się z niewielkim zwiększeniem ryzyka zdarzeń
zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu), patrz
punkt 4.4.
Częstość działań niepożądanych podana niżej oparta jest na
odpowiednich danych z badań klinicznych. Informacje te pochodzą z
badań klinicznych z udziałem 3750 pacjentów, którzy byli leczeni
meloksykamem w tabletkach lub kapsułkach, w dobowych dawkach
doustnych 7,5 mg lub 15 mg przez okres do 18 miesięcy (średni czas
leczenia 127 dni).
Uwzględniono działania niepożądane, które zostały ujawnione na
podstawie doniesień dotyczących stosowania produktu leczniczego po
wprowadzeniu do sprzedaży.
Najczęściej obserwowane działania niepożądane dotyczą przewodu
pokarmowego.
Działania niepożądane zostały uszeregowane w zależności od
częstości występowania: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100, <
1/10); niezbyt często (≥1/1000, < 1/100); rzadko (≥1/10 000,
< 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000).
b) Zestawienie działań niepożądanych
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często: niedokrwistość
Niezbyt często: zaburzenia dotyczące liczby krwinek: leukopenia,
trombocytopenia, agranulocytoza (patrz punkt c)
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcje anafilaktyczne lub rzekomoanafilaktyczne
Zaburzenia psychiczne
Rzadko: zaburzenia nastroju, bezsenność i koszmary senne
Zaburzenia układu nerwowego
Często: oszołomienie, ból głowy
Niezbyt często: zawroty głowy, szumy uszne, senność
Rzadko: dezorientacja
Zaburzenia oka
Rzadko: zaburzenia widzenia, w tym nieostre widzenie
Zaburzenia serca
Niezbyt często: kołatanie serca
Częstość nieznana: niewydolność serca
Zaburzenia naczyniowe
Niezbyt często: zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi (patrz
punkt 4.4), nagłe zaczerwienienie skóry
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Rzadko: wystąpienie napadów astmy u niektórych osób uczulonych
na kwas acetylosalicylowy lub inne NLPZ
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: niestrawność, nudności i wymioty, ból brzucha, zaparcie,
wzdęcie, biegunka Niezbyt często: krwawienie z przewodu
pokarmowego, choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy,
zapalenie błony śluzowej przełyku, zapalenie błony śluzowej jamy
ustnej
(np. wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej)
Rzadko: perforacja przewodu pokarmowego, zapalenie błony
śluzowej żołądka, zapalenie jelita grubego
Owrzodzenie przewodu pokarmowego, perforacja lub krwawienie z
przewodu pokarmowego mogą mieć czasami ciężki przebieg, zwłaszcza u
osób w podeszłym wieku (patrz punkt 4.4).
Po podaniu leku obserwowano występowanie smolistych stolców,
krwawych wymiotów i zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby
Leśniowskiego-Crohna (patrz punkt 4.4).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zapalenie wątroby
Niezbyt często: zaburzenia czynności wątroby (np. zwiększenie
aktywności aminotransferaz lub stężenia bilirubiny)
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: świąd, wysypka Niezbyt często: pokrzywka
Rzadko: reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona,
toksyczne martwicze oddzielanie naskórka i rumień wielopostaciowy,
obrzęk naczynioruchowy, nadwrażliwość na światło.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zatrzymanie sodu i wody, hiperkaliemia (patrz
punkty 4.4 i 4.5)
Rzadko: ostra czynnościowa niewydolność nerek u pacjentów z
czynnikami ryzyka (patrz punkt 4.4) Zaburzenia ogólne i stany w
miejscu podania Często: obrzęki, w tym obrzęki kończyn
dolnych.
Badania diagnostyczne
Niezbyt często: zmiany laboratoryjnych wskaźników czynności
nerek (np. zwiększenie stężenia kreatyniny lub mocznika).
c) Informacje dotyczące poszczególnych działań niepożądanych
o ciężkim przebiegu i (lub) działań często występujących
Opisano pojedyncze przypadki agranulocytozy u pacjentów
leczonych meloksykamem i innymi lekami o potencjalnym działaniu
mielotoksycznym (patrz punkt 4.5)
d) Działania niepożądane, których nie obserwowano
dotychczas w związku ze stosowaniem meloksykamu, ale które uznaje
się powszechnie za związane z innymi lekami tej samej
grupy
Organiczne uszkodzenie nerek, powodujące prawdopodobnie
ostrą niewydolność nerek: opisano pojedyncze przypadki
śródmiąższowego zapalenia nerek, ostrej martwicy kanalikowej,
zespołu nerczycowego i martwicy brodawek nerkowych (patrz punkt
4.4).
Komentarze