Lostar - ulotka preparatu
- OPIS I SKŁAD
- DAWKOWANIE
- DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
- CIĄŻA, KARMIENIE, POJAZDY
Lostar - opis
• Leczenie uzupełniające kobiet po menopauzie z wczesnym
stadium zaawansowania raka piersi, u których stwierdzono obecność
receptorów hormonów.
• Przedłużone leczenie uzupełniające u pacjentek po
menopauzie z hormonozależnym rakiem piersi we wczesnym stadium
zaawansowania, po standardowym leczeniu uzupełniającym tamoksyfenem
trwającym 5 lat.
• Leczenie pierwszego rzutu zaawansowanego hormonozależnego
raka piersi u kobiet po menopauzie.
• Leczenie zaawansowanego raka piersi u kobiet po
menopauzie, występującej fizjologicznie lub wywołanej sztucznie, u
których wystąpił nawrót lub progresja procesu nowotworowego, a
które uprzednio były leczone lekami o działaniu
antyestrogenowym.
• Leczenie neoadjuwantowe HER-2-ujemnego raka piersi z
receptorami dla hormonów u kobiet po menopauzie, u których
chemioterapia nie jest odpowiednim leczeniem, a natychmiastowa
operacja nie jest wskazana.
Nie stwierdzono skuteczności leku u pacjentek z rakiem piersi
bez receptorów hormonów.
Lostar - skład
Każda tabletka zawiera 2,5 mg letrozolu (Letrozolum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: każda tabletka zawiera
61,5 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Lostar - dawkowanie
Dawkowanie
Pacjentki dorosłe oraz w podeszłym wieku
Zalecana dawka letrozolu wynosi 2,5 mg jeden raz na dobę. Nie
jest konieczne modyfikowanie dawkowania u pacjentek w podeszłym
wieku.
U pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi lub rakiem piersi z
przerzutami, leczenie letrozolem należy prowadzić do czasu
pojawienia się dowodów świadczących o progresji procesu
nowotworowego.
W terapii uzupełniającej i przedłużonym leczeniu uzupełniającym
leczenie letrozolem należy kontynuować przez 5 lat lub do momentu
nawrotu choroby nowotworowej, w zależności od tego, które z tych
zdarzeń nastąpi jako pierwsze.
W terapii uzupełniającej można także rozważyć schemat leczenia
sekwencyjnego (letrozol przez 2 lata, a następnie tamoksyfen przez
3 lata) (patrz punkty 4.4 i 5.1).
W terapii neoadjuwantowej leczenie letrozolem może być
kontynuowane przez 4 do 8 miesięcy w celu uzyskania optymalnego
zmniejszenia nowotworu. Jeśli nie ma wystarczającej odpowiedzi,
należy zaprzestać leczenia letrozolem oraz wyznaczyć termin
operacji i (lub) omówić z pacjentką dalsze możliwości leczenia.
Dzieci i młodzież
Produkt leczniczy Lostar nie jest zalecany do stosowania u
dzieci i młodzieży. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani
skuteczności letrozolu u dzieci i młodzieży w wieku do 17 lat.
Dostępne są ograniczone dane i nie ma zaleceń dotyczących
dawkowania.
Zaburzenia czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania produktu
leczniczego Lostar u pacjentek z zaburzeniami czynności nerek, u
których klirens kreatyniny wynosi ≥10 ml/min. Brak wystarczających
danych dotyczących pacjentek z zaburzeniami czynności nerek, u
których klirens kreatyniny jest mniejszy niż 10 ml/min (patrz
punkty 4.4 i 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Nie ma konieczności dostosowywania dawki produktu leczniczego
Lostar u pacjentek z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami
czynności wątroby (stopnia A lub B wg Child-Pugh). Brak
wystarczających danych dotyczących pacjentek z ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby. Pacjentki z ciężkimi zaburzeniami
czynności wątroby (C wg Child-Pugh) wymagają ścisłej kontroli
(patrz punkty 4.4 i 5.2).
Sposób podawania
Produkt leczniczy Lostar należy przyjmować doustnie, z posiłkiem
lub bez posiłku.
Lostar - środki ostrożności
Menop auza
U pacjentek, u których nie wiadomo, czy znajdują się w okresie
pomenopauzalnym, przed rozpoczęciem leczenia letrozolem należy
zbadać stężenie hormonu luteinizującego (LH), hormonu
folikulotropowego (FSH) i (lub) estradiolu. Produkt leczniczy
Lostar mogą otrzymywać wyłącznie kobiety po menopauzie.
Zaburzenia czynności nerek
Nie wykonano badań letrozolu u odpowiedniej liczby pacjentek z
klirensem kreatyniny poniżej 10 ml/ min. U tych pacjentów przed
zastosowaniem letrozolu należy ocenić potencjalny stosunek korzyści
do ryzyka.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentek z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopnia C
wg Child-Pugh), AUC i okres półtrwania w fazie końcowej były około
dwa razy większe w porównaniu z wartościami u zdrowych ochotników.
Takie pacjentki powinny dlatego pozostawać pod ścisłym nadzorem
(patrz punkt 5.2).
Wpływ na kości
Letrozol jest produktem silnie zmniejszającym stężenie
estrogenu. Kobiety, u których stwierdzono w wywiadzie osteoporozę i
(lub) złamania lub, które są w grupie podwyższonego ryzyka
osteoporozy powinny mieć ocenioną gęstość kości przed rozpoczęciem
leczenia uzupełniającego lub przedłużonego leczenia
uzupełniającego, oraz powinny być monitorowane w kierunku rozwoju
osteoporozy podczas leczenia letrozolem i po okresie leczenia.
Leczenie lub zapobieganie osteoporozie powinno być wprowadzone jako
uzasadnione i dokładnie monitorowane. W terapii uzupełniającej
można również rozważyć schemat leczenia sekwencyjnego (2 lata
leczenia letrozolem, a następnie 3 lata leczenia tamoksyfenem), w
zależności od profilu bezpieczeństwa u danej pacjentki (patrz
punkty 4.2, 4.8 i 5.1).
Inne ostrzeżenia
Należy unikać jednoczesnego podawania produktu leczniczego
Lostar z tamoksyfenem, innymi lekami antyestrogenowymi lub lekami
zawierającymi estrogen, ponieważ substancje te mogą osłabiać
działanie farmakologiczne letrozolu (patrz punkt 4.5).
Ponieważ tabletki zawierają laktozę, produkt leczniczy Lostar
nie jest zalecany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, ciężkim niedoborem laktazy lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Lostar - przedawkowanie
Odnotowano pojedyncze przypadki przedawkowania letrozolu.
Nie jest znane specyficzne postępowanie w przypadku
przedawkowania. Należy zastosować leczenie objawowe oraz
podtrzymujące.
Lostar - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1
• Stan przed menopauzą
• Ciąża (patrz punkt 4.6)
• Karmienie piersią (patrz punkt 4.6)
Lostar - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Częstość występowania działań niepożądanych produktu leczniczego
Lostar została ustalona głównie na podstawie danych z badań
klinicznych.
Działania niepożądane wystąpiły maksymalnie u około jednej
trzeciej pacjentek otrzymujących letrozol w leczeniu nowotworu z
przerzutami oraz u około 80% pacjentek otrzymujących leczenie
uzupełniające i przedłużone leczenie uzupełniające. Większość
działań niepożądanych wystąpiło w ciągu kilku pierwszych tygodni
leczenia.
Najczęściej występującymi działaniami niepożądanymi w badaniach
klinicznych były uderzenia gorąca, hipercholesterolemia, bóle
stawowe, uczucie zmęczenia, nasilone pocenie się i nudności.
Ponadto, ważnymi działaniami niepożądanymi, które mogą wystąpić
po zastosowaniu produktu leczniczego Lostar są: zdarzenia w obrębie
kośćca takie jak osteoporoza i (lub) złamania kości oraz zdarzenia
sercowo-naczyniowe (w tym zdarzenia mózgowo-naczyniowe i
zakrzepowo-zatorowe). Częstość występowania tych działań
niepożądanych podano w Tabeli 1.
Tabelaryczny wykaz działań niepożądanych
Częstość występowania działań niepożądanych letrozolu została
ustalona głównie na podstawie danych z badań klinicznych.
W badaniach klinicznych oraz po wprowadzeniu letrozolu do obrotu
zgłaszano następujące działania niepożądane, wymienione w Tabeli
1:
Tabela 1
Działania niepożądane zostały sklasyfikowane zgodnie z
częstością występowania, najczęściej występujące podano jako
pierwsze, stosując następującą skalę: bardzo często ≥10%, często
≥1% do < 10%, niezbyt często ≥0,1% do < 1%, rzadko ≥0,01% do
≥0,1%, bardzo rzadko < 0,01%, częstość nieznana (częstość nie
może być określona na podstawie dostępnych danych).
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
Niezbyt często: zakażenia układu moczowego
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i
polipy)
Niezbyt często: ból nowotworowy1
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Niezbyt często: leukopenia
Zaburzenia układu immunologicznego
Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo często: hipercholesterolemia
Często: jadłowstręt, wzmożony apetyt
Zaburzenia psychiczne
Często: depresja
Niezbyt często: lęk (w tym nerwowość), drażliwość
Zaburzenia układu nerwowego
Często: bóle głowy, zawroty głowy
Niezbyt często:senność, bezsenność, zaburzenia pamięci,
nieprawidłowe odczuwanie bodźców (w tym parestezje, niedoczulica),
zaburzenia smaku, udar mózgu
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaćma, podrażnienie oka, niewyraźne widzenie
Zaburzenia serca
Niezbyt często:kołatania serca1, tachykardia,
incydenty niedokrwienia serca (w tym nowe przypadki lub nasilenie
już istniejącej dusznicy, dusznica wymagająca leczenia
chirurgicznego, zawał mięśnia sercowego i niedokrwienie mięśnia
sercowego)
Zaburzenia naczyniowe
Bardzo często: uderzenia gorąca
Często: nadciśnienie tętnicze
Niezbyt często:zakrzepowe zapalenie żył (w tym zakrzepowe
zapalenie żył powierzchownych i głębokich)
Rzadko: zator tętnicy płucnej, zakrzepica tętnic, udar
niedokrwienny mózgu
Zaburzenia oddechowe, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: duszność, kaszel
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, niestrawność1, zaparcia, ból
brzucha, biegunka, wymioty
Niezbyt często: suchość jamy ustnej, zapalenie jamy
ustnej1
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Niezbyt często: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Częstość nieznana: zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Bardzo często: zwiększona potliwość
Często:łysienie, wysypka (w tym wysypka rumieniowa, wysypka
plamisto-grudkowa, wysypka przypominająca zmiany łuszczycowe i
pęcherzykowa), suchość skóry
Niezbyt często: świąd, pokrzywka
Częstość nieznana: obrzęk naczynioruchowy, toksyczna nekroliza
naskórka, rumień wielopostaciowy
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Bardzo często: bóle stawów
Często: ból mięśni, ból kości1, osteoporoza, złamania
kości
Niezbyt często: zapalenie stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zwiększona częstość oddawania moczu
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często: krwawienia z dróg rodnych
Niezbyt często: wydzielina z dróg rodnych, suchość pochwy, ból
piersi
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Bardzo często: uczucie zmęczenia (w tym astenia, złe
samopoczucie ogólne)
Często: obrzęk obwodowy
Niezbyt często: obrzęk ogólny, suchość błon śluzowych,
pragnienie, gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Często:
|
zwiększenie masy ciała
|
Niezbyt często:
|
zmniejszenie masy ciała
|
1 Działania niepożądane leku zgłaszane tylko w
leczeniu nowotworów z przerzutami.
Niektóre działania niepożądane występowały ze znacznie różniącą
się częstością w leczeniu uzupełniającym. W poniższych tabelach
przedstawiono informacje o istotnych różnicach w częstości
występowania działań niepożądanych wśród pacjentek otrzymujących
letrozol w porównaniu z pacjentkami otrzymującymi tamoksyfen w
monoterapii oraz pacjentkami otrzymującymi leczenie sekwencyjne
letrozolem - tamoksyfenem:
Tabela 2 Monoterapia uzupełniająca letrozolem w porównaniu z
monoterapią tamoksyfenem – zdarzenia niepożądane wykazujące istotne
różnice
|
Letrozol, częstość występowania
|
Tamoksyfen, częstość występowania
|
Złamanie kości
|
10,1% (13,8%)
|
7,1% (10,5%)
|
Osteoporoza
|
5,1% (5,1%)
|
2,7% (2,7%)
|
Zdarzenia zakrzepowo-zatorowe
|
2,1% (2,9%)
|
3,6% (4,5%)
|
Zawał mięśnia sercowego
|
1,0% (1,5%)
|
0,5% (1,0%)
|
Hiperplazja endometrium /rak endometrium
|
0,2% (0,4%)
|
2,3% (2,9%)
|
Uwaga: Mediana czasu trwania leczenia wyniosła 60 miesięcy.
Zdarzenia zgłaszano podczas leczenia oraz przez 30 dni po jego
zaprzestaniu.
Wartości procentowe w nawiasach wskazują częstość występowania
zdarzenia w jakimkolwiek czasie po randomizacji, z uwzględnieniem
leczenia po zakończeniu badania. Mediana czasu obserwacji wyniosła
73 miesiące.
|
Tabela 3 Leczenie sekwencyjne w porównaniu z monoterapią
letrozolem – zdarzenia niepożądane wykazujące istotne
różnice
|
Monoterapia letrozolem
|
Letrozol-
> tamoksyfen
|
Tamoksyfen> Letrozol
|
Złamania kości
|
9,9%
|
7,6%*
|
9,6%
|
Zaburzenia proliferacyjne endometrium
|
0,7%
|
3,4%**
|
1,7%**
|
Hipercholesterolemia
|
52,5%
|
44,2%*
|
40,8%*
|
Uderzenia gorąca
|
37,7%
|
41,7%**
|
43,9%**
|
Krwawienia z dróg rodnych
|
6,3%
|
9,6%**
|
12,7%**
|
* Istotnie mniej w porównaniu z monoterapią letrozolem
** Istotnie więcej w porównaniu z monoterapią letrozolem
Uwaga: Zdarzenia zgłaszano podczas leczenia oraz przez 30 dni po
jego zaprzestaniu.
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Działania niepożądane dotyczące serca
W leczeniu uzupełniającym, oprócz danych przedstawionych w
Tabeli 2, zgłaszano następujące zdarzenia niepożądane odpowiednio
dla letrozolu i tamoksyfenu (przy medianie czasu trwania leczenia
wynoszącej 60 miesięcy plus 30 dni): dusznica wymagająca leczenia
chirurgicznego (1,0% w porównaniu z 1,0%); niewydolność serca (1,1%
w porównaniu z 0,6%); nadciśnienie tętnicze (5,6% w porównaniu z
5,7%); udar naczyniowo-mózgowy i (lub) przemijający napad
niedokrwienny (2,1% w porównaniu z 1,9%).
W przedłużonym leczeniu uzupełniającym odpowiednio dla letrozolu
(mediana czasu leczenia 5 lat) i placebo (mediana czasu leczenia 3
lata) zgłaszano: dusznicę wymagającą leczenia chirurgicznego (0,8%
w porównaniu z 0,6%); nowe przypadki dusznicy lub nasilenie
istniejącej dusznicy (1,4% w porównaniu z 1,0%); zawał mięśnia
sercowego (1,0% w porównaniu z 0,7%); zdarzenia zakrzepowozatorowe*
(0,9% w porównaniu z 0,3%); udar i (lub) przemijający napad
niedokrwienny* (1,5% w porównaniu z 0,8%).
Zdarzenia oznaczone * wykazywały statystycznie istotne różnice
pomiędzy dwiema grupami leczenia.
Działania niepożądane w obrębie kośćca
Dane o bezpieczeństwie stosowania leku dla kośćca w leczeniu
uzupełniającym, patrz Tabela 2.
W przedłużonym leczeniu uzupełniającym u istotnie większej
liczby pacjentek leczonych letrozolem wystąpiły złamania kości lub
osteoporoza (złamania kości 10,4% a osteoporoza 12,2%) niż u
pacjentek z grupy placebo (odpowiednio 5,8% i 6.4%). Mediana czasu
trwania leczenia wyniosła 5 lat w przypadku letrozolu i 3 lata w
przypadku placebo.
Lostar - ciąża i karmienie piersią
Kobiety w wieku okołomenopauzalnym lub rozrodczym
Produkt leczniczy Lostar powinien być stosowany wyłącznie u
kobiet, u których wyraźnie potwierdzono, że są one po menopauzie
(patrz punkt 4.4). Z uwagi na doniesienia o wznowieniu czynności
jajników u pacjentek podczas leczenia letrozolem mimo wyraźnie
stwierdzonego wieku pomenopauzalnego w chwili rozpoczynania
terapii, lekarz powinien omówić z pacjentką odpowiednie metody
antykoncepcji, gdy jest to konieczne.
Ciąża
Na podstawie danych dotyczących stosowania u ludzi, u których
występowały pojedyncze przypadki wad wrodzonych (sklejenie warg
sromowych, obojnacze narządy płciowe), letrozol może powodować wady
wrodzone, gdy jest stosowany w okresie ciąży. Badania na
zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt
5.3).
Produkt Lostar jest przeciwwskazany do stosowania w okresie
ciąży (patrz punkty 4.3 i 5.3).
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy letrozol i (lub) jego metabolity przenikają do
mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków i
(lub) niemowląt.
Produkt Lostar jest przeciwwskazany podczas karmienia piersią
(patrz punkt 4.3).
Płodność
Farmakologiczne działanie letrozolu polega na zmniejszaniu
wytwarzania estrogenów poprzez hamowanie aktywności aromatazy. U
kobiet przed menopauzą zahamowanie syntezy estrogenów skutkuje
zwrotnym zwiększeniem stężenia gonadotropin (LH, FSH). Z kolei
zwiększone stężenie FSH stymuluje wzrost pęcherzyka jajnika i może
wywołać owulację.
Lostar - prowadzenie pojazdów
Lostar wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn. Po zastosowaniu letrozolu obserwowano
uczucie zmęczenia i zawroty głowy, a niezbyt często zgłaszano
senność, dlatego zaleca się ostrożność podczas prowadzenia pojazdów
i obsługiwania maszyn.
Komentarze