Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Mam zdiagnozowaną nerwicę lękową, biorę lek trittico cr, oraz lek na ciśnienie lercan, ostatnio wystąpiły u mnie niepokojące objawy, swędzenienie skóry i mrowienie w kończynach, a ciśnienie tętnicze np. 117/78 ale ciągle się zmienia co mam dalej robić.
Lek. Jerzy Bajko
Moja mama ma 61 lat,od wielu lat choruje na nadciśnienie tętnicze,dodatkowo jest osobą otyłą, która mimo diety nie chudnie.Rok temu była w szpitalu (wysokie ciśnienie)od tamtej pory łyka 11 tabletek dziennie z czego 9 jest na serce.Aktualnie ma już chorą wątrobę i poważnie chore nerki...
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Produkt leczniczy LERCAN jest przeznaczony do leczenia łagodnego lub umiarkowanego nadciśnienia tętniczego samoistnego.
Każda tabletka powlekana zawiera 20 mg lerkanidypiny chlorowodorku (Lercanidipini hydrochloridum), co odpowiada 18,8 mg lerkanidypiny.
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Zalecana jednorazowa dawka dobowa produktu leczniczego LERCAN wynosi 10 mg. Produkt należy przyjmować doustnie, co najmniej 15 minut przed posiłkiem. Dawkę można zwiększyć do 20 mg na dobę, w zależności od skuteczności produktu u danego pacjenta.
Dawkę należy zwiększać stopniowo, ponieważ oczekiwane pełne działanie przeciwnadciśnieniowe może wystąpić w ciągu 2 tygodni.
W przypadku niewystarczającego obniżenia ciśnienia tętniczego podczas monoterapii, produkt leczniczy LERCAN można stosować w skojarzeniu z lekami blokującymi receptory betaadrenergiczne (np. atenolol), lekami moczopędnymi (np. hydrochlorotiazyd) lub inhibitorami konwertazy angiotensyny (np. kaptopryl lub enalapryl).
Ponieważ krzywa obrazująca zależność między wielkością dawki i skutecznością leczenia ma początkowo ostry przebieg, po którym dla dawek wynoszących 20-30 mg występuje plateau, nie należy stosować dawek większych niż zalecane, gdyż zwiększa się ryzyko wystąpienia działań niepożądanych bez zwiększenia skuteczności leczenia.
Pacjenci w podeszłym wieku:
Chociaż właściwości farmakokinetyczne produktu LERCAN i doświadczenie kliniczne wskazują, że u pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne dostosowanie dawkowania, to jednak leczenie produktem leczniczym LERCAN pacjentów w tej grupie wiekowej należy rozpoczynać z ostrożnością.
Dzieci i młodzież:
Ponieważ brak danych klinicznych na temat stosowania produktu LERCAN u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, nie zaleca się podawania w tej grupie wiekowej.
Niewydolność nerek lub wątroby:
Produkt leczniczy LERCAN należy podawać ze szczególną ostrożnością u pacjentów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek lub wątroby. Mimo, że zalecana zwykle dawka dobowa może być dobrze tolerowana przez takich pacjentów, to jednak należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki do 20 mg na dobę. Przeciwnadciśnieniowe działanie produktu LERCAN może być nasilone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów należy rozważyć dostosowanie dawkowania.
Nie należy podawać produktu leczniczego LERCAN pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (klirens kreatyniny< 30 ml/min).
Lerkanidypinę należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego, którzy nie mają wszczepionego stymulatora serca. Mimo, że w przeprowadzonych badaniach klinicznych nie stwierdzono pogorszenia czynności komór serca przez lerkanidypinę, produktu LERCAN należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca. Istnieją doniesienia, że stosowanie niektórych krótko działających pochodnych dihydropirydyny może zwiększać ryzyko wystąpienia zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Mimo, że LERCAN jest lekiem długo działającym, należy stosować go ostrożnie u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca.
Niektóre pochodne dihydropirydyny mogą w rzadkich przypadkach spowodować wystąpienie bólu w okolicy przedsercowej lub napadów dławicy piersiowej. Bardzo rzadko, u pacjentów z wcześniej rozpoznaną dławicą piersiową może wystąpić nasilenie i zwiększenie częstości występowania napadów dławicy piersiowej. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zawał serca (patrz punkt 4.8).
Niewydolność nerek lub wątroby:
Produkt leczniczy LERCAN należy podawać szczególnie ostrożnie u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek lub wątroby. Mimo, że zalecana zwykle dawka dobowa może być dobrze tolerowana przez takich pacjentów, to jednak należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki do 20 mg na dobę. Przeciwnadciśnieniowe działanie produktu LERCAN może być nasilone u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, więc w tej grupie pacjentów należy rozważyć dostosowanie dawki.
Nie należy podawać produktu leczniczego LERCAN pacjentom z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby lub nerek (klirens kreatyniny< 30 ml/min) (patrz punkt 4.2).
Należy unikać picia alkoholu, ponieważ może on nasilać rozszerzające naczynia działanie leków przeciwnadciśnieniowych (patrz punkt 4.5).
Substancje indukujące cytochrom CYP3A4, takie jak leki przeciwdrgawkowe (np. fenytoina,
karbamazepina), a także ryfampicyna, mogą zmniejszać stężenie lerkanidypiny w surowicy. Jednoczesne podawanie tych leków z lerkanidypiną może spowodować osłabienie działania produktu leczniczego LERCAN (patrz punkt 4.5).
1 tabletka powlekana zawiera 60 mg laktozy jednowodnej. Produktu LERCAN nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Po wprowadzeniu produktu LERCAN do obrotu zanotowano 3 przypadki przedawkowania (150 mg,
280 mg i odpowiednio 800 mg lerkanidypiny połkniętej w trakcie próby samobójczej).
|
Dawka |
Objawy |
Postępowanie |
Rezultat |
|
150 mg + niezdefiniowana ilość alkoholu |
Senność |
Płukanie żołądka Podawanie węgla aktywowanego |
Powrót do zdrowia |
|
280 mg + 5,6 mg |
Wstrząs kardiogenny |
Duże dawki |
Powrót do zdrowia |
|
moksonidyny |
Ciężkie niedokrwienie mięśnia sercowego Umiarkowana niewydolność nerek |
katecholamin Furosemid Glikozydy nasercowe Plazmafereza |
|
|
800 mg |
Wymioty Obniżenie ciśnienia |
Podawanie węgla medycznego Dopamina dożylnie |
Powrót do zdrowia |
Tak jak w przypadku innych pochodnych dihydropirydyny, można oczekiwać, że po przedawkowaniu wystąpi nadmierne rozszerzenie naczyń obwodowych, przejawiające się znacznym niedociśnieniem tętniczym i odruchową tachykardią. W przypadku ciężkiego niedociśnienia tętniczego, bradykardii i utraty przytomności należy rozpocząć leczenie objawowe, np. podając atropinę dożylnie w przypadku bradykardii.
- Nadwrażliwość na substancję czynną (lerkanidypinę), pochodne dihydropirydyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;
- Ciąża i okres karmienia piersią (patrz punkt 4.6);
- Kobiety w wieku rozrodczym, które nie stosują skutecznej antykoncepcji;
- Zwężenie drogi odpływu krwi z lewej komory serca;
- Nie leczona zastoinowa niewydolność serca; - Niestabilna dusznica bolesna;
- Ciężkie zaburzenia czynności nerek lub wątroby;
- Świeży zawał mięśnia sercowego i okres 1 miesiąca od jego wystąpienia; - Jednoczesne stosowanie:
- z silnym inhibitorem cytochromu CYP3A4 (patrz punkt 4.5);
- z cyklosporyną (patrz punkt 4.5); - z sokiem grejpfrutowym (patrz punkt 4.5).
U około 1,8% pacjentów leczonych produktem leczniczym LERCAN obserwowano wystąpienie działań niepożądanych.
W tabeli podano częstość występowania działań niepożądanych, które pogrupowano według wpływu na układy i narządy zgodnie z klasyfikacją MedRA i uszeregowano według częstości występowania.
Jak pokazano w tabeli, w trakcie badań klinicznych najczęściej występowały następujące działania niepożądane: ból, zawroty głowy, obrzęki obwodowe, częstoskurcz, uczucie kołatania serca, uczucie uderzenia gorąca. Wszystkie z powyżej wymienionych działań niepożądanych występowało u mniej niż 1% pacjentów.
|
Klasyfikacja układów i narządów |
Częstość występowania |
Preferowane określenie |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
nadwrażliwość |
|
Zaburzenia psychiczne |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
senność |
|
Zaburzenia układu nerwowego |
Niezbyt często (> 1/1000 < 1/100) |
bóle, zawroty głowy |
|
Zaburzenia serca |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) Niezbyt często (> 1/1000 < 1/100) |
dławica piersiowa częstoskurcz, uczucie kołatania serca |
|
Zaburzenia naczyniowe |
Niezbyt często (> 1/1000 < 1/100) Bardzo rzadko (< 1/10 000) |
uczucie uderzenia gorąca omdlenia |
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
nudności, niestrawność, biegunka, ból brzucha, wymioty |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
wysypka |
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe, tkanki łącznej i kości |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
bóle mięśniowe |
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
wielomocz |
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
Niezbyt często (> 1/1000 < 1/100) Rzadko (> 1/10 000 < 1/1000) |
obrzęki obwodowe, osłabienie, zmęczenie |
Po wprowadzeniu produktu LERCAN do obrotu obserwowano następujące działania niepożądane występujące bardzo rzadko (< 1/10 000) w zgłoszeniach spontanicznych: przerost dziąseł, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, niedociśnienie tętnicze, zwiększona częstość oddawania moczu, bóle w klatce piersiowej.
Niektóre pochodne dihydropirydyny mogą w rzadkich przypadkach spowodować wystąpienie bólu w okolicy przedsercowej lub napadów dławicy piersiowej. Bardzo rzadko, u pacjentów z wcześniej rozpoznaną dławicą piersiową może wystąpić nasilenie i zwiększenie częstości występowania napadów bólów wieńcowych. W pojedynczych przypadkach może wystąpić zawał serca. Lerkanidypina nie wpływa niekorzystnie na stężenie glukozy w krwi ani na stężenie lipidów w osoczu.
Podawanie lerkanidypiny szczurom i królikom nie spowodowało wystąpienia działania teratogennego i nie wpływało na płodność.
Produkt leczniczy LERCAN jest przeciwwskazany do stosowania u kobiet w ciąży, ponieważ brak jest badań klinicznych dotyczących stosowania lerkanidypiny u kobiet w ciąży. U zwierząt stwierdzono działanie teratogenne innych pochodnych dihydropirydyny.
Kobiety w wieku rozrodczym przyjmujące lerkanidypinę powinny stosować skuteczną antykoncepcję.
Z powodu właściwości lipofilnych lerkanidypiny LERCAN może przenikać do mleka kobiecego. Produktu leczniczego LERCAN nie należy podawać w okresie karmienia piersią.
Dane kliniczne wskazują, że lerkanidypina nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Jednak z powodu możliwości wystąpienia zawrotów głowy, uczucia nadmiernego osłabienia, zmęczenia lub senności, w czasie leczenia lerkanidypiną należy zachować ostrożność.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja, która jest antagonistą wapnia, bezpośrednio rozkurczającą naczynia krwionośne, co powoduje zmniejszenie oporu obwodowego naczyniowego. Jest stosowana w leczeniu nadciśnienia tętniczego umiarkowanego i lekkiego. Charakteryzuje się długotrwałym działaniem.
Komentarze