Lenuxin

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
tabletki powlekane
Dawka
5 mg
Ilość
14 tabl. (1 blist.a 14 szt.)
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.

Lenuxin - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Interakcje z żywnością

Alkohol

Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Lenuxin - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Lenuxin - opis

? Leczenie dużych epizodów depresyjnych;

? Leczenie zespołu leku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii;

? Leczenie zespołu lęku społecznego (fobii społecznej);  Leczenie zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego.

Lenuxin - skład

Każda tabletka powlekana zawiera 10 mg escytalopramu (Escitalopramum) w postaci szczawianu. Substancja pomocnicza o znanym działaniu: Jedna tabletka powlekana zawiera 0,53 mg laktozy jednowodnej.

Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Lenuxin - dawkowanie

Dawkowanie

Nie badano bezpieczeństwa stosowania dawek dobowych większych niż 20 mg.

Escytalopram podaje się w pojedynczej dawce dobowej z posiłkiem lub niezależnie od posiłków.

Duże epizody depresyjne

Zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Działanie przeciwdepresyjne występuje zwykle po 2-4 tygodniach stosowania. Po ustąpieniu objawów wymagane jest dalsze leczenie przez co najmniej 6 miesięcy, w celu utrwalenia odpowiedzi na leczenie.

Zespół lęku napadowego z agorafobią lub bez agorafobii.

W pierwszym tygodniu zaleca się podawanie dawki początkowej, wynoszącej 5 mg, a następnie zwiększenie dawki do 10 mg na dobę. Dawkę można następnie zwiększać do dawki maksymalnej, tj 20 mg na dobę, w zależności od reakcji pacjenta. Największą skuteczność osiąga się po około 3 miesiącach stosowania produktu. Leczenie trwa kilka miesięcy.

Zespół lęku społecznego

Zwykle stosowana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Stan pacjenta poprawia się zwykle po 2-4 tygodniach leczenia. Następnie, w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta na lek, dawkę można zmniejszyć do 5 mg lub zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Zespół lęku społecznego jest chorobą o przebiegu przewlekłym i zalecane jest kontynuowanie leczenia przez 12 tygodni w celu utrwalenia odpowiedzi terapeutycznej. Długoterminowa terapia pacjentów odpowiadających na leczenie była analizowana przez 6 miesięcy; można ją rozważyć indywidualnie w celu zapobiegania nawrotom choroby. Efekty prowadzonej terapii powinny być regularnie oceniane.

Leczenie zespołu lęku społecznego jest ściśle zdefiniowanym rozpoznaniem klinicznym określonej choroby, którego nie należy mylić z nadmierną nieśmiałością. Farmakoterapia jest wskazana jedynie w przypadku, gdy zaburzenie to w istotny sposób utrudnia wykonywanie pracy zawodowej oraz kontakty społeczne.

Nie oceniano pozycji omawianego leczenia w odniesieniu do terapii poznawczej - behawioralnej. Farmakoterapia stanowi element kompleksowego postępowania terapeutycznego.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne

Dawka początkowa wynosi 10 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, tj. 20 mg na dobę.

Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne są schorzeniem przewlekłym i z tego względu pacjenci powinni być poddani leczeniu przez odpowiednio długi czas, tak by uzyskać pewność całkowitego ustąpienia objawów choroby.

Korzyści wynikające z leczenia i stosowana dawki powinny być regularnie oceniane (patrz punkt 5.1)

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku (powyżej 65 lat)

Dawka początkowa wynosi 5 mg raz na dobę. W zależności od indywidualnej odpowiedzi u pacjenta, dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę (patrz punkt 5.2).

Nie badano skuteczności stosowania escytalopramu w fobii społecznej u osób w podeszłym wieku.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z łagodną i umiarkowaną niewydolnością nerek. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min; patrz punkt 5.2).

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z niewydolnością wątroby łagodną do umiarkowanej w pierwszych dwóch tygodniach leczenia zaleca się podawanie dawki początkowej, wynoszącej 5 mg na dobę. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę. Uwaga i szczególna ostrożność jest zalecana przy stopniowym zwiększaniu dawki u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 5.2).

Osoby wolno metabolizujące leki z udziałem izoenzymu CYP2C19

Pacjentom, o których wiadomo, że wolno metabolizują leki z udziałem izoenzymu CYP2C19 zaleca się dawkę początkową, wynoszącą 5 mg na dobę, przez pierwsze dwa tygodnie leczenia. W zależności od indywidualnej reakcji pacjenta, dawkę można zwiększyć do 10 mg na dobę (patrz punkt 5.2).

Dzieci i młodzież

Nie należy stosować produktu leczniczego Lenuxin u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat (patrz punkt 4.4).

Objawy z odstawienia obserwowane po przerwaniu leczenia

Należy unikać nagłego odstawienia produktu. Przerwanie podawania escytalopramu należy przeprowadzać poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, przez okres przynajmniej jednego do dwóch tygodni, w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia objawów z odstawienia (patrz punkty 4.4 i 4.8). W razie wystąpienia szczególnie uciążliwych objawów po zmniejszeniu dawki lub po przerwaniu leczenia, należy rozważyć wznowienie stosowania poprzednio przepisanej dawki. Następnie można kontynuować zmniejszanie dawki, jednak w bardziej stopniowy sposób.

Lenuxin - środki ostrożności

Wymienione poniżej specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania odnoszą się do grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (ang. SSRI - Selective Serotonin Reuptake Inhibitors).

Stosowanie u dzieci i młodzieży (poniżej 18 lat).

Nie należy stosować escytalopramu w leczeniu dzieci i młodzieży (w wieku poniżej 18 lat) z powodu niewystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności. W badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży leczonych lekami przeciwdepresyjnymi, obserwowano częstsze w porównaniu z grupą placebo występowanie zachowań samobójczych (prób samobójczych i myśli samobójczych) oraz wrogości (szczególnie agresji, zachowań buntowniczych i przejawów gniewu). Jeśli w oparciu o istniejącą potrzebę kliniczną, mimo to podejmuje się decyzję o rozpoczęciu podawania leków z tej grupy, należy uważnie obserwować pacjenta pod kątem wystąpienia skłonności samobójczych. Ponadto, brak jest danych, dotyczących bezpieczeństwa długoterminowego stosowania u dzieci i młodzieży, dotyczących wzrostu, dojrzewania, rozwoju zdolności poznawczych i rozwoju behawioralnego.

Lęk paradoksalny

U niektórych pacjentów z zespołem lęku napadowego, w początkowym okresie stosowania leków przeciwdepresyjnych może wystąpić nasilenie objawów lękowych. Ta paradoksalna reakcja ustępuje zwykle w ciągu dwóch tygodni ciągłego leczenia. W celu zmniejszenia prawdopodobieństwa wystąpienia stanów lękowych, zaleca się stosowanie małej dawki początkowej (patrz punkt. 4.2).

Napady drgawkowe

Należy przerwać podawanie produktu pacjentom, u których wystąpią drgawki lub jeśli wystąpi zwiększenie częstości napadów drgawkowych (u pacjentów z rozpoznaną wcześniej padaczką).

Należy unikać stosowania leków z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) u pacjentów z niekontrolowaną padaczką, zaś pacjenci z kontrolowaną farmakologicznie padaczką powinni być pozostawać pod stałą kontrolą.

Stany maniakalne

Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny należy stosować ostrożnie u pacjentów z manią lub hipomanią w wywiadzie. Leki z grupy SSRI należy odstawić u każdego pacjenta, u którego wystąpi faza maniakalna.

Cukrzyca

U chorych na cukrzycę stosowanie leków z grupy SSRI może wpływać na kontrolę stężenia glukozy we krwi (hipoglikemia lub hiperglikemia). Może być konieczne dostosowanie dawkowania insuliny i (lub) doustnych leków o działaniu hipoglikemizującym.

Samobójstwo/myśli samobójcze lub pogorszenie stanu klinicznego

Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem pojawienia się myśli samobójczych, samookaleczenia i samobójstwa (zdarzenia związane z samobójstwem). Ryzyko takie występuje do czasu pełnej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić przed upływem pierwszych tygodni leczenia lub jeszcze dłużej, pacjentów należy poddać ścisłej obserwacji do czasu wystąpienia poprawy. Z doświadczenia klinicznego wynika, że ryzyko samobójstwa może zwiększyć się we wczesnym okresie powrotu do zdrowia.

Inne zaburzenia psychiczne, w leczeniu których stosowany jest escytalopram, mogą być również związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia zachowań samobójczych. Ponadto zaburzenia te mogą współistnieć z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi. W związku z tym, u pacjentów leczonych z powodu innych zaburzeń psychicznych należy podjąć takie same środki ostrożności, jak u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami depresyjnymi.

Pacjenci, z zachowaniami samobójczymi w wywiadzie lub pacjenci przejawiający przed rozpoczęciem leczenia znacznego stopnia skłonności samobójcze należą do grupy zwiększonego ryzyka wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych i należy ich poddać ścisłej obserwacji w trakcie leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych dotyczących stosowania leków przeciwdepresyjnych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi, wykazała zwiększone (w porównaniu z placebo) ryzyko zachowań samobójczych u pacjentów w wieku poniżej 25 lat, stosujących leki przeciwdepresyjne.

W trakcie leczenia, zwłaszcza na początku terapii i w przypadku zmiany dawki, należy ściśle obserwować pacjentów, szczególnie z grupy podwyższonego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy uprzedzić o konieczności zwrócenia uwagi na każdy objaw klinicznego nasilenia choroby, wystąpienie zachowań lub myśli samobójczych oraz nietypowych zmian w zachowaniu, a w razie ich wystąpienia, o konieczności niezwłocznego zwrócenia się do lekarza.

Hiponatremia

Hiponatremia, wynikająca prawdopodobnie z nieprawidłowego wydzielania hormonu antydiuretycznego (SIADH), jest rzadko obserwowana podczas stosowania selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i na ogół ustępuje po przerwaniu leczenia. Należy zachować ostrożność u pacjentów z grupy ryzyka, tzn. osób w podeszłym wieku, pacjentów z marskością wątroby lub pacjentów stosujących jednocześnie leki, które powodują hiponatremię.

Krwotoki

Podczas stosowania leków z grupy SSRI obserwowano przypadki krwawień śródskórnych, takich jak wybroczyny i plamica. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny jednocześnie z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi, lekami wpływającymi na czynność płytek krwi (np. atypowe leki przeciwpsychotyczne i pochodne fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, kwas acetylosalicylowy i niesteroidowe leki przeciwzapalne, tyklopidyna i dipirydamol) oraz u pacjentów ze skłonnością do krwawień.

Leczenie elektrowstrząsami

Doświadczenie kliniczne, dotyczące jednoczesnego stosowania leków z grupy SSRI i leczenia elektrowstrząsami jest ograniczone i dlatego zaleca się zachowanie ostrożności.

Akatyzja/niepokój psychoruchowy

Stwierdzono związek pomiędzy stosowaniem leków z grupy SSRI/SNRI a rozwojem akatyzji, charakteryzującej się występowaniem nieprzyjemnego lub przykrego stanu niepokoju i konieczności poruszania się, którym często towarzyszy niezdolność siedzenia lub stania w bezruchu. Objawy takie mogą wystąpić zwłaszcza w pierwszych tygodniach leczenia, Zwiększanie dawki może być szkodliwe u pacjentów, u których występują te objawy.

Zespół serotoninowy

Należy zachować ostrożność stosując escytalopram w skojarzeniu z produktami leczniczymi o działaniu serotoninergicznym, takimi jak sumatryptan i inne leki z grupy tryptanów, tramadol oraz tryptofan. W rzadkich przypadkach obserwowano zespół serotoninowy u pacjentów stosujących równocześnie leki z grupy SSRI z lekami o działaniu serotoninergicznym. Na wystąpienie tego zespołu może wskazywać jednoczesne wystąpienie takich objawów, jak: pobudzenie, drżenie mięśniowe, drgawki kloniczne mięśni i hipertermia. W razie wystąpienia takiego zespołu objawów należy natychmiast przerwać leczenie selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny oraz lekiem o działaniu serotoninergicznym i rozpocząć leczenie objawowe.

Ziele dziurawca

Jednoczesne stosowanie leków z grupy SSRI z produktami roślinnymi, zawierającymi ziele dziurawca (Hypericum perforatum) może zwiększyć ryzyko działań niepożądanych (patrz punkt 4.5).

Objawy z odstawienia, obserwowane po przerwaniu leczenia

Często po przerwaniu leczenia występują objawy z odstawienia, szczególnie, gdy nagle przerwano podawanie leku (patrz punkt 4.8). Badania kliniczne wykazały występowanie działań niepożądanych w wyniku przerwania leczenia u około 25% pacjentów stosujących escytalopram oraz u 15% pacjentów przyjmujących placebo.

Ryzyko wystąpienia objawów z odstawienia uzależnione jest od szeregu czynników, w tym od czasu trwania leczenia oraz stosowanej dawki, jak również szybkości zmniejszania dawki. Do najczęściej opisywanych objawów należą: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje oraz wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu (w tym bezsenność oraz wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, splątanie, nadmierne pocenie, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. Na ogół objawy te mają niewielkie lub umiarkowane nasilenie, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie. Występują one na ogół w ciągu pierwszych kilku dni po odstawieniu produktu, jednak istnieją bardzo rzadkie doniesienia o takich objawach u pacjentów, którzy przypadkowo pominęli dawkę. Na ogół objawy te ustępują samoistnie w ciągu 2 tygodni, jakkolwiek u niektórych pacjentów mogą utrzymywać się dłużej (2-3 miesiące lub jeszcze dłużej). Dlatego zaleca się przerywanie leczenia escytalopramem poprzez stopniowe zmniejszanie dawki, przez okres kilku tygodni lub miesięcy - w zależności od reakcji pacjenta (patrz punkt 4.2 ?Objawy z odstawienia, obserwowane po przerwaniu leczenia?).

Choroba niedokrwienna serca

Ze względu na ograniczone doświadczenie kliniczne, zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z chorobą niedokrwienna serca (patrz punkt 5.3).

Wydłużenie odstępu QT

Escytalopram powoduje zależne od dawki wydłużenie odstępu QT. Po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT i arytmii komorowej w tym typu torsades de pointes, szczególnie u kobiet, u pacjentów z hipokaliemią lub z występującym wcześniej wydłużeniem odstępu QT, lub z innymi chorobami serca (patrz punkty 4.3, 4.5, 4.8, 4.9 i 5.1).

Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów ze znaczącą bradykardią, u pacjentów, u których niedawno wystąpił ostry zawał mięśnia sercowego lub z niewyrównaną niewydolnością serca.

Zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia i hipomagnezemia, zwiększają ryzyko wystąpienia złośliwych arytmii, dlatego też należy je wyrównać przed rozpoczęciem leczenia escytalopramem.

W przypadku uczulenia pacjentów ze stabilną chorobą serca, należy rozważyć wykonanie badania EKG przed rozpoczęciem leczenia.

W przypadku wystąpienia objawów arytmii serca podczas stosowania escytalopramu, leczenie należy przerwać i wykonać badanie EKG.

Laktoza

Produkt leczniczy zawiera laktozę, dlatego nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Lenuxin - przedawkowanie

Toksyczność

Dane kliniczne, dotyczące przedawkowania escytalopramu są ograniczone i w wielu przypadkach dotyczą jednoczesnego przedawkowania innych leków. W większości przypadków obserwowano objawy łagodne lub brak objawów. Rzadko opisywano śmiertelne przypadki przedawkowania samego escytalopramu, większość przypadków dotyczyła przedawkowania kilku przyjętych jednocześnie leków, w tym escytalopramu. Sam escytalopram w dawkach pomiędzy 400 i 800 mg, nie wywoływał żadnych ciężkich objawów.

Objawy

Obraz kliniczny przedawkowania escytalopramu obejmuje: objawy związane z ośrodkowym układem nerwowym (od zawrotów głowy, drżenia i pobudzenia do rzadkich przypadków zespołu serotoninowego, napadów drgawkowych i śpiączki), objawy związane z układem pokarmowym (nudności/wymioty), układem sercowo-naczyniowym (niedociśnienie tętnicze, tachykardia, wydłużenie odstępu QT oraz arytmia) oraz objawy związane z równowagą wodno-elektrolitową (hipokaliemia, hiponatremia).

Leczenie

Brak swoistej odtrutki. Należy zapewnić drożność dróg oddechowych, odpowiednie nasycenie tlenem oraz wspomagać w razie potrzeby czynność oddechową. Możliwie jak najszybciej po zażyciu leku należy wykonać płukanie żołądka. Można rozważyć podanie węgla aktywowanego. Zaleca się monitorowanie czynności serca i czynności życiowych oraz ogólne objawowe postępowanie podtrzymujące.

W przypadku przedawkowania, zaleca się wykonanie badania EKG u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca i (lub) bradyarytmią, u pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze, które powodują wydłużenie odstępu QT lub u pacjentów ze zaburzonym metabolizmem, np. z zaburzeniami czynności wątroby.

Lenuxin - przeciwwskazania

 Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymieniona w punkcie 6.1.

 Jednoczesne leczenie nieselektywnymi, nieodwracalnymi inhibitorami monoaminooksydazy (MAO) jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego, objawiającego się pobudzeniem, drżeniem, hipertermią, itp. (patrz punkt 4.5).

 Jednoczesne stosowanie escytalopramu z odwracalnymi inhibitorami MAO (np. z moklobemidem) lub odwracalnym, nieselektywnym inhibitorem MAO - linezolidem jest przeciwwskazane ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu serotoninowego (patrz punkt

4.5).

? Stosowanie escytalopramu jest przeciwwskazane u pacjentów ze stwierdzonym wydłużeniem odstępu QT lub z wrodzonym zespołem wydłużonego odstępu QT.

? Stosowanie escytalopramu jednocześnie z produktami leczniczymi, które wydłużają odstęp QT jest przeciwwskazane (patrz punkt 4.5).

Lenuxin - działania niepożądane

Działania niepożądane występują najczęściej w pierwszym lub drugim tygodniu leczenia, a ich nasilenie i częstość występowania na ogół ulegają zmniejszeniu wraz z czasem trwania leczenia. Poniżej wymieniono działania niepożądane, występujące podczas stosowania leków z grupy SSRI, obserwowane również dla escytalopramu w badaniach z grupą kontrolną, otrzymującą placebo lub zgłaszane po wprowadzeniu produktu do obrotu.

Działania niepożądane wymienione poniżej zostały pogrupowane według układów i narządów. Dane o częstości pochodzą z wyników uzyskanych w badaniach klinicznych; nie zostaly uwzględnione wartości uzyskane w grupie placebo. Częstość występowania określono w następujący sposób: bardzo często (≥1/10), często (≥ 1/100, < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000, < 1/100), rzadko (≥1/10 000, < 1/1000), bardzo rzadko (≤1/10 000, w tym pojedyncze przypadki) lub nie określono (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).

Klasyfikacja układów i narządów

Częstość

Działanie niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Nie określono

Małopłytkowość

Zaburzenia układu immunologicznego

Rzadko

Reakcje anafilaktyczne

Zaburzenia endokrynologiczne

Nie określono

Nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH)

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Często

Zmniejszenie łaknienia, zwiększenie łaknienia, zwiększenie masy ciała

Niezbyt często

Zmniejszenie masy ciała

Nie określono

Hiponatremia, jadłowstręt2

Zaburzenia psychiczne

Często

Lęk, niepokój, nietypowe sny Kobiety i mężczyźni: zmniejszenie popędu płciowego

Kobiety: anorgazmia

Niezbyt często

Bruksizm, pobudzenie, nerwowość, napady panicznego lęku, stany splątania

Rzadko

Agresja, depersonalizacja, omamy

Nie określono

Stany maniakalne, myśli samobójcze, zachowania samobójcze1

Zaburzenia układu nerwowego

Często

Bezsenność, senność, zawroty głowy, parestezje, drżenie

Niezbyt często

Zaburzenia smaku, zaburzenia snu, omdlenia

Rzadko

Zespół serotoninowy

Nie określono

Dyskineza, zaburzenia ruchowe, napady drgawkowe, niepokój psychoruchowy

/akatyzja2

Zaburzenia oka

Niezbyt często

Rozszerzenie źrenic, zaburzenie widzenia

Zaburzenia ucha i błędnika

Niezbyt często

Szumy uszne

Zaburzenia serca

Niezbyt często

Tachykardia

Rzadko

Bradykardia

Nie określono

Wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, arytmia komorowa w tym typu torsade de pointes

Zaburzenia naczyniowe

Nie określono

Niedociśnienie ortostatyczne

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Często

Zapalenie zatok, ziewanie

Niezbyt często

Krwawienie z nosa

Zaburzenia żołądka i jelit

Bardzo często

Nudności

Często

Biegunka, zaparcia, wymioty, suchość w jamie ustnej

Niezbyt często

Krwawienie z przewodu pokarmowego

(w tym krwawienie z odbytu)

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Nie określono

Zapalenie wątroby, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Często

Zwiększone pocenie

Niezbyt często

Pokrzywka, łysienie, wysypka, świąd

Nie określono

Wybroczyny, obrzęk naczynioruchowy

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

Często

Bóle stawów, bóle mięśni

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Nie określono

Zatrzymanie moczu

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Często

Mężczyźni: zaburzenia wytrysku, impotencja

Niezbyt często

Kobiety: krwotok z macicy, krwotok miesiączkowy

Nie określono

Mlekotok;

Mężczyźni: priapizm

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Często

Uczucie zmęczenia, gorączka

Niezbyt często

Obrzęki

1

Zgłaszano przypadki myśli i zachowań samobójczych podczas leczenia escytalopramem lub w niedługim czasie po przerwaniu leczenia (patrz punkt 4.4).

2 Zdarzenia te zgłaszano dla leków z grupy SSRI.

Po wprowadzeniu produktu do obrotu zgłaszano przypadki wydłużenia odstępu QT, arytmii komorowej, w tym typu torsade de pointes, szczególnie u kobiet, u pacjentów z hipokaliemią lub u pacjentów z występującym wcześniej wydłużeniem odstępu QT lub z innymi chorobami serca (patrz punkty 4.3, 4.4, 4.5, 4.9 i 5.1).

Badania epidemiologiczne przeprowadzone głównie u pacjentów w wieku 50 lat i starszych, wykazują zwiększone ryzyko złamań kości u pacjentów przyjmujących leki z grup SSRI i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych. Mechanizm prowadzący do zwiększenia tego ryzyka nie jest znany.

Objawy z odstawienia, występujące po przerwaniu leczenia

Przerwanie stosowania leków z grupy SSRI/SNRI (szczególnie nagłe) często prowadzi do objawów z odstawienia. Do najczęściej opisywanych objawów należą: zawroty głowy, zaburzenia czucia (w tym parestezje oraz wrażenie porażenia prądem elektrycznym), zaburzenia snu (w tym bezsenność oraz wyraziste sny), pobudzenie lub niepokój, nudności i (lub) wymioty, drżenie, splątanie, nadmierne pocenie, ból głowy, biegunka, kołatanie serca, chwiejność emocjonalna, drażliwość oraz zaburzenia widzenia. Na ogół objawy te mają charakter łagodny lub umiarkowany oraz ustępują samoistnie, jednak u niektórych pacjentów mogą być ciężkie i (lub) utrzymywać się dłużej. Dlatego, gdy nie jest już dłużej konieczne leczenie escytalopramem, zaleca się stopniowe zmniejszanie dawki aż do odstawienia produktu (patrz punkty 4.2 i 4.4).

Lenuxin - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Niewiele jest danych klinicznych dotyczących stosowania escytalopramu u kobiet w ciąży. W badaniach dotyczących szkodliwego wpływu escytalopramu na reprodukcję, przeprowadzonych na szczurach, zaobserwowano działanie szkodliwe na zarodek i płód, ale nie stwierdzono zwiększonej częstości występowania wad rozwojowych (patrz punkt 5.3). Escytalopramu nie należy stosować w okresie ciąży, o ile nie jest to bezwzględnie konieczne oraz jedynie po dokładnym rozważeniu ryzyka i oczekiwanych korzyści.

Należy poddać obserwacji noworodki, których matki kontynuowały stosowanie escytalopramu w późniejszym okresie ciąży, zwłaszcza w trzecim trymestrze. Należy unikać nagłego przerwania stosowania produktu w ciąży.

Dane epidemiologiczne sugerują, że stosowanie leków z grupy SSRI w ciąży, zwłaszcza w późniejszym jej okresie, może zwiększać ryzyko wystąpienia przetrwałego nadciśnienia płucnego noworodków (PPHN). Obserwowane ryzyko wynosi około 5 przypadków na 1000 ciąż, wobec 1 do 2 przypadków PPHN na 1000 ciąż w populacji ogólnej.

U noworodków, których matki stosowały leki z grupy SSRI/SNRI w zaawansowanej ciąży, obserwuje się następujące objawy: zaburzenia oddychania, sinica, bezdech, napady drgawkowe, wahania ciepłoty ciała, trudności w karmieniu, wymioty, hipoglikemia, hipertonia, hipotonia, hiperrefleksja, drżenie, drżączka, rozdrażnienie, letarg, ciągły płacz, senność i trudności w zasypianiu. Objawy te mogą wynikać z działania serotoninergicznego lub objawów z odstawienia. W większości przypadków zaburzenia występują bezpośrednio lub w niedługim czasie (< 24 godzin) po porodzie.

Dane z badań na zwierzętach wykazały, że cytalopram może wpływać na jakość nasienia (patrz punkt 5.3). Opisy przypadków u ludzi związane ze stosowaniem niektórych leków z grupy SSRI wykazały, że działanie na nasienie jest odwracalne. Dotychczas nie zaobserwowano wpływu na płodność u ludzi.

Karmienie piersią

Przypuszczalnie escytalopram przenika do mleka kobiecego. Z tego względu nie zaleca się karmienia piersią podczas leczenia escytalopramem.

Lenuxin - prowadzenie pojazdów

Wykazano, że escytalopram nie wpływa na sprawność intelektualną ani psychofizyczną, jednak wszelkie leki psychoaktywne mogą wpływać na zdolność osądu i sprawność. Należy ostrzec pacjentów o ryzyku niekorzystnego wpływu leku na ich zdolność prowadzenia samochodu i obsługiwania maszyn.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Lenuxin - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Escitalopramum

    Substancja o działaniu przeciwdepresyjnym. Należy do tzw. grupy wybiórczych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny. Stosowana w leczeniu depresji, zaburzeń lękowych, fobii społecznej oraz zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych. Działanie lecznicze substancji pojawia się po około 2-4 tygodniach terapii.

    Dostępne opakowania
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 14 tabl. (1 blist.a 14 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 20 tabl. (2 blist.po 10 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 28 tabl. (2 blist.po 14 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 30 tabl. (3 blist.po 10 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 50 tabl. (5 blist.po 10 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 56 tabl. (4 blist.po 14 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 98 tabl. (7 blist.po 14 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 100 tabl. (10 blist.po 10 szt.) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Lenuxin

    Lenuxin

    tabletki powlekane - 200 tabl. (20x10) - 5 mg
    GEDEON RICHTER POLSKA SP.Z O.O.
    Powiązane artykuły
    Leczenie depresji - farmakoterapia, psychoterapia, wsparcie bliskich

    Leki psychotropowe - lista, wskazania i skutki uboczne

    Leki psychotropowe - lista, wskazania i skutki uboczne

    Leki psychotropowe to preparaty, które posiadają zdolność do przekraczania tak zwanej bariery krew-mózg oraz wpływania na funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego. Są stosowane głównie w psychiatrii, ale nie tylko. Co stanowi wskazanie do terapii?...

    Leki antydepresyjne - rodzaje, działanie, możliwe skutki uboczne

    Xanax - działanie, dawkowanie, przeciwwskazania, ulotka, cena

    Xanax - działanie, dawkowanie, przeciwwskazania, ulotka, cena

    Xanax należy do leków psychotropowych, ma działanie uspokajające, przeciwlękowe oraz nasenne. Stosuje się go w stanach lękowych oraz w celu leczenia depresji. Xanax dostępny jest jedynie na receptę, ponieważ wykazuje silne właściwości uzależniające. Jak...

    Depresja - przyczyny, objawy, rodzaje, leczenie

    Fakty i mity dotyczące depresji

    Fakty i mity dotyczące depresji

    Depresja może dotknąć każdego z nas Depresja może się pojawić u każdego człowieka. Badania kliniczne sugerują jednak, że to kobiety są bardziej narażone na wystąpienie zmian biochemicznych w mózgu związanych z tą chorobą. Niemniej jednak, może to mieć...

    Leczenie depresji - farmakoterapia, psychoterapia, wsparcie bliskich

    Leki przeciwdepresyjne a seks

    Leki przeciwdepresyjne a seks

    Stosowanie leków przeciwdepresyjnych może wiązać się z zaburzeniami funkcji seksualnych. Mogą one dotyczyć nawet 80% leczonych lekami z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), niezależnie od tego, który z nich był stosowany....

    Leki antydepresyjne - rodzaje, działanie, możliwe skutki uboczne

    Antydepresanty a alkohol

    Antydepresanty a alkohol

    Antydepresanty i alkohol - czy można je łączyć? Większość osób zażywających długotrwale takie leki psychotropowe zastanawiało się nad tym chociaż raz. Spożycie alkoholu etylowego w niewielkiej ilości przy stosowanej farmakologicznej terapii antydepresyjnej...

    Leki antydepresyjne - rodzaje, działanie, możliwe skutki uboczne

    W których krajach ludzie łykają najwięcej antydepresantów?

    W których krajach ludzie łykają najwięcej antydepresantów?

    Jak się okazuje, na całym świecie stosuje się coraz więcej leków przeciw depresji. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. Organization for Economic Cooperation and Development - OECD) dokładniej przyjrzała się skali stosowania antydepresantów...