Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Witam. Biorę codziennie Kamiren 4 jedna tabletkę, mam pytanie czy mogę dodatkowo profilaktycznie brać Prostatan jeżeli można to jedna czy dwie tabletki dziennie. Proszę o odpowiedz
Lek. Katarzyna Szymczak
Witam. Biorę Kamiren 4.Czy mogę do tego brać profilaktycznie Prostamol uno lub Prostatan i który suplement diety będzie lepszy.Bardzo proszę o poradę.
Dr Jacek Radwański
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Kamiren jest wskazany w leczeniu:
- samoistnego nadciśnienia tętniczego,
- objawów klinicznych łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH).
Każda tabletka zawiera 1 mg, 2 mg lub 4 mg doksazosyny (Doxazosinum), w postaci doksazosyny mezylanu.
Kamiren, 1 mg, 2 mg, 4 mg, tabletki
Substancje pomocnicze o znanym działaniu: laktoza jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dawkowanie
Dawkę należy określić indywidualnie u każdego pacjenta, w zależności od osiągniętych efektów i ewentualnych działań niepożądanych.
Tabletki należy połykać w całości, popijając wystarczającą ilością wody.
Samoistne nadciśnienie tętnicze
Leczenie należy rozpocząć od 1 mg raz na dobę. W indywidualnych przypadkach po 1 do 2 tygodni dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg doksazosyny raz na dobę, wreszcie do 8 mg doksazosyny raz na dobę. Średnia dawka podtrzymująca wynosi 2 do 4 mg doksazosyny raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka to 16 mg doksazosyny na dobę.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)
Leczenie należy rozpocząć od dawki 1 mg raz na dobę (patrz punkt 4.4). W razie potrzeby po 1 do 2 tygodni dawkę można zwiększyć do 2 mg doksazosyny raz na dobę, a następnie do 4 mg raz na dobę, w zależności od reakcji pacjenta.
Maksymalna zalecana dawka dobowa to 8 mg.
Lekarz określa czas trwania terapii.
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie ma potrzeby modyfikowania dawki doksazosyny u pacjentów w podeszłym wieku. Jednak dawka produktu leczniczego powinna być możliwie jak najmniejsza a zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Ponieważ farmakokinetyka doksazosyny nie zmienia się u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz nie wykazano, że doksazosyna nasila istniejącą niewydolność nerek, w tej grupie pacjentów można stosować standardowe dawki. Jednakże dawka produktu leczniczego powinna być możliwie jak najmniejsza, a zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą. Doksazosyna wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza i nie może być usuwana metodą dializoterapii.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Podczas podawania doksazosyny pacjentom z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Brak doświadczenia klinicznego w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).
Dzieci
Ponieważ brak wystarczającego doświadczenia, nie zaleca się stosowania doksazosyny u dzieci.
Sposób podawania Podanie doustne.
Rozpoczęcie leczenia
W związku z blokowaniem receptorów alfa przez doksazosynę u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne objawiające się zawrotami głowy i osłabieniem, a także, rzadko, utratą przytomności (omdlenie), w szczególności na początku leczenia. Dlatego też na początku leczenia należy monitorować ciśnienie tętnicze w celu zminimalizowania możliwości wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy poinformować pacjenta, żeby unikał sytuacji grożących urazem, jeśli na początku leczenia doksazosyną pojawią się zawroty głowy lub osłabienie.
Zastosowanie u pacjentów z ostrymi zaburzeniami serca
Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwnadciśnieniowych rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować ostrożność podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ostrymi zaburzeniami serca:
- obrzęk płuc na skutek zwężenia zastawki aorty lub zastawki dwudzielnej,
- niewydolność serca z dużą pojemnością minutową,
- niewydolność prawokomorowa na skutek zatoru płucnego lub wysięku osierdziowego,
- niewydolność lewokomorowa z niskim ciśnieniem napełniania.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Tak jak w przypadku innych leków w pełni metabolizowanych przez wątrobę, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, doksazosynę należy podawać bardzo ostrożnie. Ponieważ brak doświadczenia klinicznego, nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.
Stosowanie z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 (np. syldenafil, tadalafil i wardenafil), gdyż obie substancje mają działanie rozszerzające naczynia krwionośne i mogą powodować niedociśnienie objawowe u niektórych pacjentów. Aby zmniejszyć ryzyko niedociśnienia ortostatycznego, zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorami fosfodiesterazy typu 5 wyłącznie, jeśli pacjent jest stabilny hemodynamicznie w trakcie leczenia alfa-adrenolitykami. Ponadto zaleca się rozpoczęcie leczenia inhibitorem fosfodiesterazy typu 5 od najmniejszej możliwej dawki oraz zachowanie 6-godzinnej przerwy od podania doksazosyny. Nie przeprowadzono badań z produktami doksazosyny o przedłużonym uwalnianiu.
Stosownie u pacjentów poddawanych operacji zaćmy
Śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (IFIS, rodzaj zespołu małej źrenicy) obserwowano podczas operacji zaćmy u niektórych pacjentów leczonych obecnie lub wcześniej tamsulosyną. Zgłaszano również pojedyncze przypadki występowania śródoperacyjnego zespołu wiotkiej tęczówki podczas leczenia innymi lekami alfa1-adrenolitycznymi, dlatego nie można wykluczyć możliwości wystąpienia tego działania niepożądanego w przypadku stosowania tej grupy produktów leczniczych. Ponieważ IFIS może prowadzić do zwiększenia liczby powikłań proceduralnych podczas operacji zaćmy, należy pouczyć pacjenta, aby poinformował chirurga operującego zaćmę o aktualnym lub wcześniejszym stosowaniu leków alfa1-adrenolitycznych.
Kamiren zawiera laktozę jednowodną. Nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.
Jeśli przedawkowanie spowoduje niedociśnienie, pacjenta należy natychmiast ułożyć w pozycji na wznak z głową w dół. W poszczególnych przypadkach można też zastosować inne środki podtrzymujące. Ze względu na fakt, że doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, nie zaleca się dializowania.
Jeśli ta metoda nie jest właściwa, wstrząs należy zwalczać z użyciem płynów zwiększających objętość osocza. Jeśli to konieczne, następnie należy zastosować lek obkurczający naczynia. W razie konieczności należy monitorować czynność nerek.
Doksazosyna jest przeciwwskazana:
- u pacjentów ze stwierdzoną nadwrażliwością na chinazoliny (np. prazosyna, terazosyna, doksazosyna) lub którąkolwiek z substancji pomocniczych, - u pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie,
- u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i jednoczesnym przekrwieniem górnej części dróg moczowych, przewlekłym zakażeniem dróg moczowych lub kamieniami w pęcherzu moczowym,
- w czasie karmienia piersią (patrz punkt 4.6)[1], - u pacjentów z niedociśnieniem[2].
Doksazosyna jest przeciwwskazana w monoterapii u pacjentów z inkontynencją z przepełnienia lub bezmoczem z postępującą niewydolnością nerek lub bez.
Działania niepożądane podzielono według następującego schematu:
- bardzo często (≥1/10)
- często (≥1/100 do < 1/10)
- niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100)
- rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000) - bardzo rzadko (< 1/10 000)
- nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
|
Często |
Niezbyt często |
Rzadko |
Bardzo rzadko |
Nieznana |
|
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze |
zakażenia układu oddechowego, zakażenia dróg moczowych |
||||
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego |
leukopenia, małopłytkowość |
||||
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
reakcje alergiczne na lek |
||||
|
Zaburzenia |
dna |
||||
|
metabolizmu i odżywiania |
moczanowa, zwiększone łaknienie, jadłowstręt |
||||
|
Zaburzenia psychiczne |
pobudzenie, depresja, lęk, bezsenność, nerwowość |
||||
|
Zaburzenia układu nerwowego |
senność, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, ból głowy |
incydent naczyniowo - mózgowy, niedoczulica, omdlenie, drżenie |
zawroty głowy związane z postawą ciała, parestezja |
||
|
Zaburzenia oka |
niewyraźne widzenie |
śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki (patrz punkt 4.4) |
|||
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
zawroty głowy pochodzenia obwodowego (błędnikowego) |
szum uszny |
|||
|
Zaburzenia serca |
kołatanie serca, tachykardia |
dusznica bolesna, zawał mięśnia sercowego |
bradykardia, zaburzenia rytmu serca |
||
|
Zaburzenia naczyniowe |
niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie |
uderzenia gorąca |
|||
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia |
zapalenie oskrzeli, kaszel, duszność, zapalenie błony śluzowej nosa |
krwawienie z nosa |
skurcz oskrzeli |
||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
ból brzucha, niestrawność, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności |
zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów, wymioty, zapalenie żołądka i jelit, biegunka |
|||
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych |
nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby |
cholestaza, zapalenie wątroby, żółtaczka |
|||
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
świąd |
wysypka skórna |
pokrzywka, łysienie, plamica |
||
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej |
ból pleców, ból mięśni |
ból stawów |
kurcze mięśni, osłabienie siły mięśniowej |
||
|
Zaburzenia nerek i |
zapalenie |
bolesne |
wielomocz |
zwiększenie |
|
|
dróg moczowych |
pęcherza moczowego, nietrzymanie moczu |
oddawanie moczu, częste oddawanie moczu, krwiomocz, |
diurezy, zaburzenia mikcji, oddawanie moczu w nocy |
||
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi |
impotencja |
ginekomastia, priapizm |
wytrysk wsteczny |
||
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
osłabienie, ból w klatce piersiowej, objawy grypodobne, obrzęki obwodowe |
ból, obrzęk twarzy |
zmęczenie, złe samopoczucie |
||
|
Badania diagnostyczne |
zwiększenie masy ciała |
Ciąża
Wskazanie dotyczące nadciśnienia
Ponieważ brak odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży, nie ustalono bezpieczeństwa stosowania doksazosyny w ciąży. Z tego powodu w ciąży wolno stosować doksazosynę wyłącznie, jeśli potencjalne korzyści są większe niż ryzyko. Mimo, że nie obserwowano działania teratogennego w badaniach na zwierzętach, stwierdzono zmniejszone przeżycie płodów u zwierząt w przypadku zastosowania bardzo dużych dawek (patrz punkt 5.3).
Karmienie piersią
Należy zaprzestać karmienia piersią, jeśli leczenie doksazosyną jest konieczne (patrz punkt 5.3).
Stosowanie doksazosyny w czasie karmienia piersią jest przeciwwskazane, gdyż ulega ona kumulacji w mleku samic szczurów, natomiast brak danych odnośnie przenikania doksazosyny do mleka kobiet karmiących piersią.
Wskazanie dotyczące łagodnego rozrostu gruczołu krokowego Nie dotyczy.
Mogą wystąpić zaburzenia zdolności prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn, zwłaszcza na początku leczenia.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Selektywny i kompetycyjny bloker postsynaptycznych receptorów α1-adrenergicznych, który powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego, a także pozytywnie wpływa na profil lipidowy, obniża poziom trójglicerydów i cholesterolu całkowitego, hamuje agregację płytek krwi, a u pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego zmniejsza dolegliwości. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego i łagodnym przeroście gruczołu krokowego.
Główny Inspektorat Farmaceutyczny (GIF) poinformował o wycofaniu leku Sumilar HCT dla pacjentów z nadciśnieniem. W jednej partii preparatu leczniczego wykryto możliwą wadę jakościową. Decyzja GIF - wstrzymanie obrotu leku Sumilar Do Głównego Inspektoratu...
Hiszpańscy naukowcy donoszą, że zastosowanie taniego leku na nadciśnienie - Metoprololu - w leczeniu COVID-19 przynosi zaskakująco dobre efekty. Pierwsze wyniki badań dają nadzieję, że nareszcie udało się znaleźć lek na infekcję SARS-CoV-2. - Właściwie...
Nowy lek przeciwzakrzepowy uzyskał aprobatę Komisji Europejskiej. Jest on skuteczny w profilaktyce powstawania zakrzepów u chorych cierpiących na ostre zespoły wieńcowe, jednocześnie znacznie zmniejszając ryzyko powtórnego zawału serca. Zagrożenie...
Chorzy na nadciśnienie tętniczesą w trudnej sytuacji. W aptekach mogą już nie dostać potrzebnego im leku, a zapasy jego zamienników są coraz szczuplejsze. Nie wiadomo też, kiedy nowe dostawy trafią do polskich aptek. Popularny lek dla chorych na serce...
Wpływ leku na nadciśnienie na ryzyko udaru mózgu jest częstym przedmiotem badań. Stan podwyższonego ciśnienia diagnozuje się, gdy wynik pomiaru wynosi pomiędzy 120/80 mm Hg, a 139/89 mm Hg, nadciśnienie to z kolei wartości równe lub przekraczające 140/90...
Główny Inspektor Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu z obrotu na terenie całego kraju czterech leków na nadciśnienie firmy Pfizer. Chodzi o produkty Accupro 5, Accupro 10, Accupro 20 i Accupro 40. W sumie wycofano kilkadziesiąt serii leków. Cztery...
Leki na nadciśnienie mogą mieć wpływ na pracę mózgu - to najnowszy wniosek płynący z badań przeprowadzonych przez naukowców z Minnesoty. Podzielili się swoimi wynikami na łamach czasopisma "Science". Leki na nadciśnienie a funkcjonowanie mózgu Grupa...
Główny Inspektorat Farmaceutyczny poinformował o wycofaniu tabletek polecanych na nadciśnienie, niewydolność serca lub po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego. Wykryto w nich wadę jakościową. Sytuacja jest o tyle niebezpieczna, że problemy, które...
Pacjenci z ciężkim przebiegiem COVID są w grupie ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych. Lekarze alarmują też o niepokojąco wysokim odsetku amputacji kończyn u wielu spośród tych pacjentów. Z kolei u osób, które przechodziły COVID łagodnie, obserwują zapalenie...
Leki przeciwzakrzepowe Warunkiem prawidłowego krążenia krwi w układzie sercowo-naczyniowym jest jej płynny przepływ. Jakiekolwiek utrudnienia na drodze krwi - takie jak powstawanie skrzeplin i zakrzepów - może być przyczyną powikłań groźnych dla zdrowia,...
Komentarze