Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Cz mam powód do zmartwienia?: żelazo 222.5 ;RBC 3.66; MCV 106; MCH 37.2; RDW-CV 15.3; RDW-SD 62.7; HGB 13.6; OB 6. Cholesterol,trójglicerydy,Alat,Aspat,GGT- w normie. Mam 69 lat. Biorę leki: co-bespres, betaloc ZOK25, polocard 75, Atrox10 i Zoxon 2.
Dzien dobry .Jestem po2 zawałach i agioplastyce lecze nadcisnienie nie jest za bardzo wysokie 138-145 -90 -95 puls 65-50 biore leki regularnie :Tritace ,Clopidral ,Diuresin ,Zoxon .Polocard Beto ZK małe dawki jaki lek byłby bezpieczny bez recepty na :Potencje mam lat 64 pozdrawiam Ed
Lek. Aleksandra Witkowska
Mama ma 80 lat i leczy się na nadciśnienie.W zeszłym roku kardiolog mamie przepisał prestarium rano i zoxon 4 mg wieczorem.Bardzo puszły jej nogi więc drugi kardiolog zmienił lek na CO-VALSACOR ,jednak juz 3 dzien ma ciśnienie dochodzące do 200 co robić?
Lekarz chorób wewnętrznych Łukasz Wroński
i 1 inny specjalista Zazywam od lat leki na arytmię - ostatnio Lokren 20,przedtem Bisoratio 10 mg.Jednak wciąż mam nawroty wysokiego cisnienia i arytmię , a biorę też Telmizek 80 i Zoxon 2 mg.Czy taka arytmia jest grozna i co zrobic zeby jej nie bylo?Kasia
Do kardiologa.Mama ma 80 lat leczy się na nadciśnienie.Kardiolog przepisał mamie co-prestarium 10mg+10mg , coronal 5mg + zoxon 4 mg.Jenak zaczęły puchnąć stopy bardzo.Więc inny kardiolog w zastępstwie odstawił co-prestarium oraz coronal i przepisał co-valsacor 320mg+25mg po którym cisnienie zaczęło dochodzić do 220/80.Lekarz w pogotowiu zasugerował ,zeby rozpocząc leczenie lekiem Nitrendypiną-gdyż ciśnienie rozkurczowe nie wzrasta zasugerował ze...
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)
Doksazosynę stosuje się w leczeniu objawowym zaburzeń mikcji spowodowanych łagodnym rozrostem gruczołu krokowego (zmniejszenie strumienia moczu, uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza moczowego, nokturia, częstomocz, bolesne lub nagłe parcie na mocz). Doksazosynę można podawać pacjentom z nadciśnieniem i pacjentom z prawidłowym ciśnieniem tętniczym, u których zdiagnozowano rozrost gruczołu krokowego. W przypadku pacjentów, u których występuje jednocześnie łagodny rozrost prostaty i nadciśnienie, doksazosyna skutecznie działa w obu wskazaniach.
Samoistne nadciśnienie tętnicze
Doksazosyna jest stosowana w leczeniu samoistnego nadciśnienia tętniczego. Jeśli nie można uzyskać zamierzonego obniżenia ciśnienia stosując preparat w monoterapii, można go stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi (tiazydowe leki moczopędne, leki blokujące receptory adrenergiczne P, antagoniści kanałów wapniowych, inhibitory konwertazy angiotensyny - ACEI ). Preparat przeznaczony jest do leczenia pacjentów dorosłych.
Każda tabletka zawiera 1 mg doksazosyny (Doxazosinum) (w postaci mezylanu doksazosyny) Substancja pomocnicza: laktoza 40 mg.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Łagodny rozrost gruczołu krokowego (BPH)
Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę. Jeśli działanie jest niewystarczające (nieprawidłowe wyniki badań urodynamicznych lub utrzymujące się objawy dyzuryczne), po 1 do 2 tygodni dawkę dobową można zwiększyć do 2 mg raz na dobę, a następnie do 4 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 8 mg doksazosyny na dobę.
Samoistne nadciśnienie tętnicze
Leczenie należy rozpoczynać od dawki 1 mg raz na dobę. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć po 1 do 2 tygodni do 2 mg raz na dobę, następnie, w zależności od reakcji pacjenta na leczenie ocenianej na podstawie osiągniętej wartości ciśnienia tętniczego krwi, do 4 mg raz na dobę, a następnie do 8 mg raz na dobę. Najczęściej stosowana dawka wynosi od 2 mg do 4 mg raz na dobę. Maksymalna zalecana dawka wynosi 16 mg doksazosyny na dobę.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
Farmakokinetyka doksazosyny pozostaje niezmieniona u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie wykazano też, aby stosowanie doksazosyny nasilało istniejące wcześniej zaburzenia czynności nerek. Dlatego w tej grupie pacjentów możliwe jest stosowanie zazwyczaj zalecanej dawki. Jednakże dawka preparatu powinna być możliwie najmniejsza, zaś zwiększanie dawki powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą. Doksazosyna w dużym stopniu wiąże się z białkami osocza, dlatego nie może być usuwana przez dializę.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Podczas stosowania doksazosyny u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Nie ma doświadczenia klinicznego dotyczącego stosowania preparatu u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby (patrz punkt 4.4).
Dawkowanie u dzieci
Z uwagi na brak wystarczającego doświadczenia klinicznego, stosowanie doksazosyny u dzieci nie jest zalecane.
Tabletkę należy połknąć w całości, bez żucia, popijając wodą lub innym napojem bezalkoholowym.
Niedociśnienie ortostatyczne
Rozpoczęcie leczenia:
Z uwagi na właściwości alfa-adrenolityczne doksazosyny, szczególnie na początku leczenia, u pacjentów może wystąpić niedociśnienie ortostatyczne, objawiające się zawrotami głowy i uczuciem słabości lub, rzadko, utratą przytomności (omdlenia). Zaleca się kontrolę ciśnienia tętniczego na początku leczenia, aby ograniczyć możliwość wystąpienia objawów ortostatycznych. Należy pouczyć pacjentów, by w początkowym okresie leczenia unikali sytuacji, w których może dojść do urazu w przypadku zawrotów głowy lub osłabienia.
Stosowanie u pacjentów z ciężką chorobą serca:
Podobnie jak w przypadku pozostałych leków alafa-adrenolitycznych i innych leków rozszerzających naczynia, zaleca się zachowanie ostrożności podczas podawania doksazosyny pacjentom z następującymi ciężkimi chorobami serca:
- obrzęk płuc spowodowany zwężeniem aorty lub zwężeniem zastawki dwudzielnej,
- niewydolność serca przy wysokiej pojemności wyrzutowej,
- prawokomorowa niewydolność serca spowodowana zatorem płucnym lub wysiękiem osierdziowym,
- lewokomorowa niewydolność serca z niskim ciśnieniem napełniania.
U pacjentów z ciężką chorobą wieńcową serca, szybkie i znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi może powodować zaostrzenie dolegliwości dusznicowych.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby:
Podobnie jak w przypadku innych leków w całości metabolizowanych w wątrobie, należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania doksazosyny u pacjentów ze stwierdzoną niewydolnością wątroby. Z uwagi na brak doświadczenia w stosowaniu doksazosyny u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, nie jest zalecane stosowanie preparatu u tych pacjentów.
Stosowanie jednocześnie z inhibitorami PDE-5:
Podczas jednoczesnego podawania doksazosyny z inhibitorem PDE-5 należy zachować ostrożność, ponieważ u niektórych pacjentów może to prowadzić do objawowej hipotonii.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lappa) lub zespołem złego wchłaniania glukozy i galaktozy.
Uwaga: Pacjenci z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego z jednoczesnym przekrwieniem górnych dróg moczowych, przewlekłymi infekcjami dróg moczowych lub kamicą pęcherza moczowego nie powinni być leczeni preparatem Zoxon.
Zgodnie z ostrożną praktyką medyczną leki z tej grupy nie powinny być podawane pacjentom z przepełnieniem pęcherza, bezmoczem lub postępującą niewydolnością nerek.
Głównym objawem przedawkowania doksazosyny jest niedociśnienie. Podstawowe działanie doraźne polega na ułożeniu pacjenta na plecach z uniesionymi nogami (tak, aby głowa położona była niżej niż nogi). Leczenie jest objawowe i ma na celu stabilizację krążenia krwi i podtrzymanie czynności życiowych. Ponieważ doksazosyna jest w dużym stopniu wiązana z białkami osocza, nie ulega dializie w znaczącym klinicznie stopniu.
Stosowanie preparatu jest przeciwwskazane:
? u pacjentów ze znaną nadwrażliwością na doksazosynę, inne pochodne chinazoliny lub jakąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie,
? u pacjentów z niedociśnieniem lub niedociśnieniem ortostatycznym w wywiadzie,
? u kobiet karmiących piersią.
Najczęściej występujące działania niepożądane związane ze stosowaniem doksazosyny, obserwowane w kontrolowanych badaniach klinicznych dotyczących leczenia nadciśnienia, miały charakter zaburzeń ortostatycznych (rzadko objawiających się zasłabnięciami, występującymi przede wszystkim po podaniu pierwszej dawki, choć mogą również wystąpić po zwiększeniu dawki lub po przerwie w leczeniu przekraczającej kilka dni), lub były to niespecyficzne działania niepożądane obejmujące zawroty głowy, ból głowy, uczucie nadmiernego zmęczenia, złe samopoczucie, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, obrzęki, osłabienie, senność, nudności i nieżyt nosa. W bardzo rzadkich przypadkach odnotowano nietrzymanie moczu (objaw prawdopodobnie związany z działaniem farmakologicznym doksazosyny).
Podczas dalszych obserwacji pacjentów leczonych z powodu nadciśnienia odnotowano występowanie innych działań niepożądanych, dla których nie dowiedziono związku przyczynowo-skutkowego z leczeniem doksazosyną. Należą do nich pobudzenie, drżenia, tachykardia, uczucie kołatania serca, ból w klatce piersiowej, dławica piersiowa, zawał serca, epizody naczyniowo-mózgowe i zaburzenia rytmu serca; rzadko występował ból brzucha, biegunka i wymioty. Odnotowano pojedyncze przypadki reakcji nadwrażliwości (wysypka na skórze, świąd, zaczerwienienie, żółtaczka z towarzyszącym zwiększeniem aktywności aminotransferaz) i krwawienie z nosa. Odnotowano przypadki priapizmu.
Stosowanie doksazosyny nie wpływa na stężenie swoistego antygenu gruczołu krokowego (PSA) we krwi.
Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. Opóźniony wzrost i zmniejszona przeżywalność płodów obserwowano po podaniu bardzo dużych dawek doksazosyny. Dawki stosowane w tych badaniach przekraczały ponad 300 razy maksymalne dawki terapeutyczne stosowane u ludzi. Ponieważ nie są dostępne wyniki odpowiednich, dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią, nie można uznać, że udowodniono bezpieczeństwo stosowania doksazosyny w okresie ciąży lub karmienia piersią. Dlatego preparat można stosować u kobiet w ciąży lub karmiących piersią tylko w przypadku, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym ryzykiem dla płodu lub dziecka.
Możliwe wystąpienie nudności, zwiększonej męczliwości i zawrotów głowy na początku leczenia może prowadzić do zaburzenia zdolności wykonywania czynności wymagających zwiększonej uwagi, koordynacji ruchowej i szybkiego podejmowania decyzji (takich jak prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn).
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Selektywny i kompetycyjny bloker postsynaptycznych receptorów α1-adrenergicznych, który powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego, a także pozytywnie wpływa na profil lipidowy, obniża poziom trójglicerydów i cholesterolu całkowitego, hamuje agregację płytek krwi, a u pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego zmniejsza dolegliwości. Stosowany jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego i łagodnym przeroście gruczołu krokowego.
Komentarze