IPP - dawkowanie
Produkt leczniczy powinien być podawany przez wykwalifikowany
personel medyczny pod odpowiednim nadzorem lekarza.
Dożylne podawanie produktu Pantoprazol Sandoz zalecane jest
wyłącznie wtedy, gdy podanie doustne nie jest odpowiednie. Dostępne
dane dotyczą dożylnego podawania pantoprazolu przez okres do 7 dni.
Dlatego gdy tylko możliwe stanie się leczenie doustne, leczenie
dożylne należy przerwać i rozpocząć podawanie doustne pantoprazolu
o mocy 40 mg.
Zalecone dawkowanie:
Choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, refluksowe zapalenie
przełyku
Zalecaną dawką dożylną jest jedna fiolka produktu Pantoprazol
Sandoz (40 mg pantoprazolu) na dobę.
Zespół Zollingera-Ellisona i inne zaburzenia przebiegające z
nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu solnego.W
długotrwałym leczeniu zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń
przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu
solnego, leczenie można rozpocząć od dawki dobowej 80 mg produktu
Pantoprazol Sandoz. Następnie dawkę można zwiększyć lub zmniejszyć
na podstawie oznaczeń kwasu solnego. Dawki dobowe większe niż 80 mg
należy podzielić i podawać w postaci dwóch dawek na dobę. Możliwe
jest okresowe zwiększenie dawki pantoprazolu powyżej 160 mg na
dobę, ale nie dłużej niż jest to konieczne dla uzyskania
odpowiedniej kontroli wydzielania kwasu solnego.
Czas leczenia zespołu Zollingera-Ellisona i innych zaburzeń
przebiegających z nieprawidłowym, nadmiernym wydzielaniem kwasu
solnego nie jest ograniczony i powinien być dostosowany do potrzeb
klinicznych.
Jeśli konieczne jest szybkie zmniejszenie wydzielania kwasu, u
większości pacjentów dożylne podanie produktu Pantoprazol Sandoz w
dawce początkowej 2 x 80 mg jest wystarczające do uzyskania w ciągu
1 godziny wydzielania w zakresie docelowym (< 10 mEq/godz).
Szczególne grupy pacjentów
Dzieci i młodzież
Ze względu na ograniczone doświadczenie u dzieci, nie zaleca się
podawania produktu Pantoprazol Sandoz pacjentom w wieku poniżej 18
lat do czasu uzyskania dodatkowych danych.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie zaleca
się stosowania większej dawki dobowej pantoprazolu niż 20 mg (pół
fiolki 40 mg).
Zaburzenia czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zmiana dawkowania nie
jest konieczna.
Osoby w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest
konieczna.
Sposób podawania
Gotowy do podania roztwór przygotowuje się w 10 ml 0,9% (9
mg/ml) roztworu chlorku sodu do wstrzykiwań. Sposób przygotowania
roztworu, patrz punkt 6.6. Przygotowany roztwór można podawać
bezpośrednio lub po zmieszaniu ze 100 ml 0,9% (9 mg/ml) roztworu
chlorku sodu do wstrzykiwań lub 5% (50 mg/ml) roztworu glukozy do
wstrzykiwań.
Roztwór musi być zużyty w ciągu 12 godzin po przygotowaniu.
Produkt leczniczy należy podawać dożylnie przez 2 do 15
minut.
IPP - środki ostrożności
Wystąpienie alarmujących objawów
W razie wystąpienia alarmujących objawów (np. znacznego,
niezamierzonego zmniejszenia masy ciała, nawracających wymiotów,
trudności w połykaniu, krwawych wymiotów, niedokrwistości lub
smolistych stolców) i podejrzenia lub stwierdzenia wrzodu żołądka,
należy wykluczyć możliwość nowotworowego charakteru choroby, gdyż
leczenie pantoprazolem może złagodzić objawy i opóźnić
rozpoznanie.
Jeśli mimo właściwego leczenia objawy utrzymują się, należy
rozważyć dalszą diagnostykę.
Zaburzenia czynności wątroby
U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy
podczas leczenia regularnie kontrolować aktywność enzymów
wątrobowych. Jeśli aktywność enzymów wątrobowych zwiększy się,
należy przerwać podawanie leku (patrz punkt 4.2).
Jednoczesne stosowanie z atazanawirem
Jednoczesne stosowanie atazanawiru i inhibitorów pompy
protonowej nie jest zalecane (patrz punkt 4.5). Jeśli takie
skojarzone leczenie jest nieuniknione, zaleca się ścisłe
kontrolowanie stanu klinicznego pacjenta (np. ocenę miana wirusa) w
połączeniu ze zwiększeniem dawki atazanawiru do 400 mg z
rytonawirem w dawce100 mg. Nie należy stosować większej dawki
pantoprazolu niż 20 mg na dobę.
Zakażenia przewodu pokarmowego wywołane przez
bakterie
Pantoprazol, tak jak wszystkie inhibitory pompy protonowej, może
zwiększyć liczbę bakterii obecnych zwykle w górnym odcinku przewodu
pokarmowego. Leczenie produktem Pantoprazol Sandoz może prowadzić
do niewielkiego zwiększenia ryzyka zakażeń przewodu pokarmowego
takimi bakteriami, jak Salmonella i
Campylobacter.
IPP - przedawkowanie
Objawy przedawkowania u ludzi nie są znane.
Dawki do 240 mg podawane dożylnie przez 2 minuty były dobrze
tolerowane.
W przypadku przedawkowania z klinicznymi objawami zatrucia
obowiązują zwykle zalecane metody postępowania. Ze względu na duży
stopień wiązania z białkami, pantoprazol nie ulega łatwo dializie.
Poza leczeniem objawowym i podtrzymującym nie ma innych,
szczególnych zaleceń terapeutycznych.
IPP - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pantoprazol, podstawione benzoimidazole lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
IPP - działania niepożądane
Ocenia się, że u około 5% pacjentów leczonych pantoprazolem mogą
wystąpić działania niepożądane. Najczęściej zgłaszane są biegunka i
ból głowy – oba działania występują u około 1% pacjentów.
Poniższa tabela zamieszcza listę działań niepożądanych
notowanych podczas leczenia pantoprazolem, uszeregowanych według
częstości występowania:
bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt
często (≥1/1000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1000);
bardzo rzadko (< 1/10 000), częstość nieznana (nie może być
określona na podstawie dostępnych danych).
Żadnemu z działań niepożądanych zgłaszanych po wprowadzeniu
produktu do obrotu nie można przypisać określonej częstości,
dlatego zakwalifikowano je do grupy „częstość nieznana”.
W obrębie każdej grupy o określonej częstości działania
niepożądane wymieniono zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Tabela 1. Działania niepożądane pantoprazolu notowane w
badaniach klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu.
Częstość/ Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Częstość nieznana
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
|
Agranulocytoza
|
Małopłytkowość; Leukopenia;
Pancytopenia
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
Nadwrażliwość (w tym reakcje anafilaktyczne i wstrząs
anafilaktyczny)
|
|
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
|
|
Hiperlipidemie i zwiększenie stężenia lipidów (triglicerydy,
cholesterol);
Zmiany masy ciała
|
|
Hiponatremia;
Hipomagnezemia
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
Zaburzenia snu
|
Depresja (i jej zaostrzenie)
|
Dezorientacja
(i jej
zaostrzenie)
|
Omamy;
Splątanie (zwłaszcza u pacjentów predysponowanych, a także
nasilenie objawów już
|
|
|
|
|
|
istniejących)
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Bóle głowy;
Zawroty głowy
|
Zaburzenia smaku
|
|
|
Zaburzenia oka
|
|
|
Zaburzenia widzenia/ niewyraźne widzenie
|
|
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
Biegunka; Nudności/ wymioty;
Uczucie rozpierania w jamie brzusznej i wzdęcie; Zaparcie;
Suchość w jamie ustnej; Ból brzucha i uczucie dyskomfortu
|
Nudności/wymioty
|
Suchość błony śluzowej jamy ustnej
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
Zwiększona aktywność enzymów
wątrobowych
(aminotransferaz,
γ-GT);
|
Zwiększenie stężenia bilirubiny
|
|
Uszkodzenie miąższu wątroby; Żółtaczka; Niewydolność wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
Wysypka/wyk-wity
skórne; Świąd
|
Pokrzywka; Obrzęk
naczynioruchowy
|
|
Zespół Stevensa-
Johnsona;
Zespół Lyella; Rumień wielopostaciowy; Nadwrażliwość na
światło
|
Zaburzenia
mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
Złamania biodra, nadgarstka lub
kręgosłupa
|
Bóle stawów; Bóle mięsni
|
|
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
|
|
|
Śródmiąższowe zapalenie nerek
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
Ginekomastia
|
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Zakrzepowe zapalenie żyły w miejscu podania
|
Astenia, uczucie zmęczenia i złe samopoczucie
|
Zwiększona
temperatura ciała; Obrzęki obwodowe
|
|
|
Komentarze