Hizentra - opis
Leczenie zastępcze u dorosłych i dzieci (0-18 lat) w
zespołach pierwotnego niedoboru odporności, takich jak:
- wrodzona agammaglobulinemia i
hipogammaglobulinemia
- pospolity zmienny niedobór odporności
- ciężki złożony niedobór odporności - niedobory
podklas IgG z nawracającymi zakażeniami
Leczenie zastępcze w szpiczaku lub przewlekłej białaczce
limfocytowej z ciężką wtórną hipogammglobulinemią i nawracającymi
zakażeniami.
Hizentra - skład
Normalna immunoglobulina ludzka (SCIg). Jeden ml
zawiera:
białko osocza ludzkiego ......... 200 mg
(czystość: co najmniej 98% IgG)
Każda fiolka z 5 ml roztworu zawiera: 1 g białka osocza
ludzkiego
Każda fiolka z 10 ml roztworu zawiera: 2 g białka osocza
ludzkiego
Każda fiolka z 20 ml roztworu zawiera: 4 g białka osocza
ludzkiego
Każda fiolka z 50 ml roztworu zawiera: 10 g białka osocza
ludzkiego
Przybliżony rozkład podklas IgG:
IgG1............62-74%
IgG2............22-34%
IgG3............2-5%
IgG4.........1-3%
Maksymalna zawartość IgA wynosi 50
mikrogramów/ml.
Wyprodukowano z osocza ludzkiego.
Substancje pomocnicze o znanym
działaniu:
Hizentra zawiera około 250 mmol/l (zakres: 210 do 290)
L-proliny.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Hizentra - dawkowanie
Leczenie należy rozpoczynać i wstępnie monitorować pod
nadzorem lekarza specjalisty doświadczonego w leczeniu niedoboru
odporności.
Dawkowanie
Dorośli i dzieci (0-18 lat)
Dawka może wymagać indywidualnego ustalenia dla każdego
pacjenta zależnie od odpowiedzi farmakokinetycznej i klinicznej
oraz minimalnych stężeń IgG w surowicy krwi. Poniższe schematy
dawkowania podane są jako ogólne wytyczne.
Schemat dawkowania drogą podskórną powinien zapewnić stały
poziom IgG. Konieczne może być podanie dawki nasycającej co
najmniej od 0,2 do 0,5 g/kg (od 1,0 do 2,5 ml/kg) masy ciała. Może
to wymagać podzielenia jej na kilka dni. Po osiągnięciu stanu
stacjonarnego stężeń IgG podaje się dawki podtrzymujące w
regularnych odstępach czasu tak, aby osiągnąć skumulowaną
miesięczną dawkę rzędu od 0,4 do 0,8 g/kg (od 2,0 do 4,0 ml/kg)
masy ciała.
Wartości stężenia minimalnego należy mierzyć i oceniać w
zależności od odpowiedzi klinicznej organizmu pacjenta. W
zależności od odpowiedzi klinicznej (np. częstości występowania
zakażeń) można wziąć pod uwagę możliwość zmiany dawki i/lub
odstępów pomiędzy kolejnymi dawkami w celu uzyskania wyższych
stężeń minimalnych.
Ponieważ dawkowanie jest zależne od masy ciała i
dostosowywane do wyniku klinicznego wymienionych wyżej schorzeń,
nie uznaje się potrzeby różnicowania dawkowania w populacji
pediatrycznej w stosunku do dawkowania u osób dorosłych.
Produkt leczniczy Hizentra oceniano u 33 pacjentów
pediatrycznych (21 dzieci [w wieku od 3 do 11 lat] oraz 12
nastolatków [od 12 do 16 lat]) z pierwotnym niedoborem odporności
(PID, ang. Primary Immunodeficiency Disease). Do osiągnięcia
pożądanych stężeń IgG w surowicy krwi nie było potrzeby
zastosowania żadnych zmian dawkowania, dostosowanych specjalnie dla
pacjentów pediatrycznych.
Sposób podawania
Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem
lub podaniem produktu leczniczego
Produkt leczniczy należy podawać wyłącznie drogą
podskórną. Produkt leczniczy Hizentra można wstrzykiwać w takie
miejsca jak brzuch, udo, ramię i bok biodra. Jeżeli podaje się duże
dawki (> 25 ml), zaleca się je podawać w różnych
miejscach.
Zalecana początkowa szybkość infuzji zależy od
indywidualnych potrzeb pacjenta i nie powinna przekraczać 15
ml/godz./miejsce (patrz także punkt 4.4). W razie dobrego
tolerowania infuzji jej szybkość można stopniowo zwiększać do 25
ml/godz./miejsce.
Dopuszcza się stosowanie pomp infuzyjnych odpowiednich do
podskórnego podawania immunoglobuliny.
Produkt leczniczy można wstrzykiwać równocześnie w
maksymalnie cztery miejsca, o ile szybkość infuzji we wszystkich
miejscach łącznie nie przekracza 50 ml/godz. Miejsca wstrzyknięć
powinny być od siebie oddalone przynajmniej o 5 cm.
Infuzję podskórną w leczeniu domowym powinien rozpoczynać
i wstępnie monitorować lekarz specjalista doświadczony w
prowadzeniu pacjentów leczonych w domu. Pacjent lub jego opiekun
zostanie przeszkolony w technikach wykonywania infuzji, prowadzeniu
dziennika leczenia i środkach, które powinny być podejmowane w
razie ciężkich działań niepożądanych.
Hizentra - środki ostrożności
Produkt leczniczy Hizentra można podawać wyłącznie
podskórnie. W razie przypadkowego podania produktu leczniczego
Hizentra do naczynia krwionośnego pacjenta może wystąpić
wstrząs.
Należy przestrzegać zalecanej szybkości infuzji podanej w
punkcie 4.2. W czasie wykonywania infuzji należy cały czas
dokładnie monitorować pacjenta i uważnie obserwować pod kątem
jakichkolwiek działań niepożądanych.
Niektóre działania niepożądane mogą występować częściej u
pacjentów, którzy przyjmują normalną immunoglobulinę ludzką po raz
pierwszy, lub w rzadkich sytuacjach, kiedy zmienia się ten produkt
na inny lub leczenie przerwano na dłużej niż osiem
tygodni.
Rzeczywiste reakcje alergiczne występują rzadko. Mogą one
występować w szczególności u pacjentów z przeciwciałami przeciwko
IgA, których należy leczyć szczególnie ostrożnie. Pacjenci z
przeciwciałami przeciwko IgA, dla których leczenie podskórne
produktami IgG pozostaje jedyną możliwością, powinni zmienić
leczenie na leczenie produktem leczniczym Hizentra tylko pod
ścisłym nadzorem medycznym.
W rzadkich sytuacjach normalna immunoglobulina ludzka może
wywoływać spadek ciśnienia krwi połączony z reakcją anafilaktyczną,
nawet u pacjentów, którzy uprzednio dobrze tolerowali leczenie
normalną immunoglobuliną ludzką.
Potencjalnych powikłań można często uniknąć, upewniając
się, że pacjenci:
- nie wykazują nadwrażliwości na normalną
immunoglobulinę ludzką, wstrzykując im początkowo produkt leczniczy
z małą szybkością (patrz punkt 4.2.);
- są starannie monitorowani w celu wykrycia
jakichkolwiek objawów podczas całego okresu stosowania infuzji. W
szczególności podczas podawania pierwszej infuzji oraz w pierwszej
godzinie od jej zakończenia należy monitorować pacjentów
nieleczonych uprzednio normalną immunoglobuliną ludzką, pacjentów
otrzymujących dotychczas alternatywny produkt lub w razie dłuższego
odstępu czasu od poprzedniej infuzji, w celu wykrycia objawów
ewentualnych działań niepożądanych. Wszyscy inni pacjenci powinni
być obserwowani przez co najmniej 20 minut po podaniu produktu
leczniczego.
Podejrzenie reakcji alergicznych lub anafilaktycznych
wymaga natychmiastowego przerwania iniekcji. W razie wstrząsu
należy zastosować standardowe leczenie medyczne.
Powikłania zakrzepowo-zatorowe
Ze stosowaniem immunoglobulin związane było występowanie
tętniczych i żylnych incydentów zakrzepowo-zatorowych, takich jak
zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zakrzepica żył głębokich i
zatorowość płucna. Należy zachować ostrożność u pacjentów z
obecnymi wcześniej czynnikami ryzyka incydentów zakrzepowych
(takimi jak podeszły wiek, nadciśnienie, cukrzyca i incydenty
zakrzepowe lub choroba naczyń w wywiadzie, pacjenci z nabytą lub
wrodzoną nadkrzepliwością, pacjenci unieruchomieni przez dłuższy
czas, pacjenci z ciężką hipowolemią, pacjenci z chorobami, które
zwiększają lepkość krwi). Pacjentów należy poinformować, o
pierwszych objawach incydentów zakrzepowo-zatorowych, obejmujących
duszność, ból i obrzęk kończyny, ogniskowe, ubytkowe objawy
neurologiczne i ból w klatce piersiowej oraz należy im zalecić
natychmiastowe zgłoszenie się do lekarza w razie wystąpienia
objawów. Przed otrzymaniem immunoglobulin pacjenci powinni być
odpowiednio nawodnieni.
Zespół jałowego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych
(AMS)
Po dożylnym lub podskórnym podaniu immunoglobulin
opisywano występowanie AMS. Zespół zwykle rozpoczyna się kilka
godzin do 2 dni po leczeniu immunoglobulinami. AMS charakteryzują
następujące objawy: silny ból głowy, sztywność karku, senność,
gorączka, światłowstręt, nudności i wymioty. U pacjentów z objawami
AMS należy przeprowadzić pełne badanie neurologiczne, w tym badania
płynu mózgowo-rdzeniowego, w celu wykluczenia innych przyczyn
zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Przerwanie leczenia
immunoglobulinami może doprowadzić do ustąpienia AMS w ciągu kilku
dni bez żadnych następstw.
Informacje na temat bezpieczeństwa w odniesieniu do
czynników zakaźnych Standardowe środki
zapobiegania zakażeniom wynikającym z użycia produktu medycznego
przygotowanego z ludzkiej krwi lub osocza obejmują selekcję dawców,
badania przesiewowe poszczególnych pobranych próbek krwi i całych
pul osocza pod kątem specyficznych markerów zakażenia oraz
wdrożenie skutecznych kroków produkcyjnych mających na celu
inaktywację lub usunięcie wirusów. Pomimo tego, podczas podawania
produktów medycznych przygotowanych z ludzkiej krwi lub osocza nie
można całkowicie wykluczyć możliwości przeniesienia czynników
zakaźnych. Dotyczy to również nieznanych lub nowo odkrytych wirusów
i innych patogenów.
Podejmowane środki uważane są za skuteczne wobec wirusów
otoczkowych, takich jak HIV, HBV i HCV, a także wirusów
bezotoczkowych HAV i parwowirusa B19.
Doświadczenie kliniczne potwierdza brak przypadków
przeniesienia wirusowego zapalenia wątroby (WZW) typu A lub
parwowirusa B19 za pośrednictwem immunoglobulin. Ponadto przyjmuje
się, że zawartość przeciwciał w znacznym stopniu przyczynia się do
zapewnienia ochrony przeciwko tym wirusom.
Zdecydowanie zaleca się, aby każdorazowo podając
pacjentowi produkt leczniczy Hizentra odnotowywać nazwę i numer
serii w celu powiązania pacjenta z daną serią tego
produktu.
Zaburzenia wyników testów serologicznych
Po wstrzyknięciu immunoglobuliny, przejściowy wzrost
liczby różnych biernie przenoszonych przeciwciał do krwi pacjenta
może spowodować mylące pozytywne wyniki w badaniach
serologicznych.
Bierne przeniesienie przeciwciał przeciwko antygenom
krwinek czerwonych, np. antygenom A, B, D może zakłócić wyniki
niektórych testów serologicznych w kierunku przeciwciał reagujących
z krwinkami czerwonymi, na przykład testu antyglobulinowego (test
Coombsa).
Zawartość sodu
Hizentra praktycznie nie zawiera sodu.
Dzieci i młodzież
Te same ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą dzieci i
młodzieży.
Hizentra - przedawkowanie
Konsekwencje przedawkowania nie są znane.
Hizentra - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję(e) czynną(e) lub którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1.
Pacjenci z hiperprolinemią typu I lub II.
Produktu leczniczego Hizentra nie wolno podawać
donaczyniowo.
Hizentra - działania niepożądane
Podsumowanie profilu bezpieczeństwa
Niekiedy mogą występować działania niepożądane takie, jak
dreszcze, ból głowy, gorączka, wymioty, reakcje alergiczne,
nudności, ból stawów, zmniejszenie ciśnienia krwi i umiarkowany ból
pleców.
W rzadkich przypadkach normalna immunoglobulina ludzka
może wywoływać nagłe zmniejszenie ciśnienia krwi, a w pojedynczych
przypadkach wstrząs anafilaktyczny nawet, jeśli po poprzednim
podaniu produktu pacjent nie wykazywał nadwrażliwości.
Reakcje miejscowe w miejscach infuzji, tj. obrzęk,
bolesność, zaczerwienienie, stwardnienie, miejscowe odczuwanie
ciepła, swędzenie, zasinienie i wysypka.
Informacje na temat bezpieczeństwa w odniesieniu do
przenoszonych czynników, patrz punkt 4.4. Tabelaryczne
zestawienie działań niepożądanych
Działania niepożądane pozyskano z jednego badania fazy I z
udziałem zdrowych uczestników (n = 28) oraz dwóch badań fazy III z
udziałem pacjentów z pierwotnym niedoborem odporności (n = 100),
przyjmujących produkt leczniczy Hizentra. Zgłaszane działania
niepożądane w tych trzech badaniach klinicznych zestawiono poniżej
i podzielono na kategorie według klasyfikacji układów i narządów
MedDRA oraz częstości występowania. Częstość występowania na liczbę
infuzji oceniono według następujących kryteriów: bardzo często
(> =1/10), często (> =1/100 do < 1/10), niezbyt często
(> =1/1 000 do < 1/100) oraz rzadko (> =1/10 000 do <
1/1 000).
Częstość występowania działań niepożądanych w badaniach
klinicznych produktu leczniczego Hizentra
Klasyfikacja układów i narządów (MedDRA)
|
Częstość działań niepożądanych (Zalecane terminy
MedDRA)
|
Bardzo często (> =1/10)
|
Często (> =1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często (> =1/1 000 do < 1/100)
|
Rzadko (> =1/10 000 do < 1/1 000)
|
Zakażenia i
zarażenia
pasożytnicze
|
|
|
|
Zapalenie jamy nosowo-gardłowej
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Nadwrażliwość
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Ból
głowy
|
|
Zawroty głowy, migrena, nadaktywność psychomotoryczna,
senność
|
Zaburzenia serca
|
|
|
|
Tachykardia
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
|
|
Krwiak, uderzenia gorąca
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
|
|
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
|
|
Wymioty
|
Uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, rozdęcie brzucha,
ból brzucha, ból w dolnej części jamy brzusznej, ból w górnej
części jamy brzusznej, biegunka, nudności
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
|
Świąd
|
Kontaktowe zapalenie skóry, rumień, wysypka,
pokrzywka
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
|
|
|
Bóle stawów, bóle pleców, skurcze mięśni, słabość mięśni,
bóle w układzie mięśniowo-szkieletowym, bóle mięśni, bóle szyi i
kończyn
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
|
|
Krwiomocz
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Reakcje w miejscu wstrzyknięcia/infuzji
|
|
Zmęczenie, ból
|
Ból w klatce piersiowej, dreszcze, uczucie zimna,
hipotermia, choroba przypominająca grypę, złe samopoczucie,
gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
|
|
Zwiększona aktywność aldolazy, zwiększona aktywność
fosfokinazy kreatynowej we krwi, zwiększona aktywność dehydrogenazy
mleczanowej we krwi, zwiększone ciśnienie krwi, podwyższona
temperatura ciała, obniżenie masy ciała
|
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
|
|
|
|
Stłuczenie
|
Oprócz wymienionych wyżej działań niepożądanych, w czasie
stosowania leku Hizentra po dopuszczeniu do obrotu obserwowano
następujące działania niepożądane:
Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje
anafilaktyczne
Zaburzenia układu nerwowego: zespół jałowego zapalenia
opon mózgowo-rdzeniowych (AMS), drżenie, uczucie
pieczenia
Zaburzenia naczyniowe: powikłania
zakrzepowo-zatorowe
Częstość występowania tych działań niepożądanych nie jest
znana (nie może być określona na podstawie dostępnych
danych).
Dzieci i młodzież
Te same działania niepożądane mogą wystąpić u dzieci i
młodzieży. Szczegółowe informacje dotyczące czynników ryzyka i
zalecenia dotyczące monitorowania znajdują się w punkcie
4.4.
Zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne
jest zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych. Umożliwia to
nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu
medycznego powinny zgłaszać wszelkie podejrzewane działania
niepożądane za pośrednictwem krajowego systemu zgłaszania
wymienionego w załączniku V.
Komentarze