Grepid - opis
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy
Klopidogrel wskazany jest u:
• Dorosłych pacjentów z
zawałem mięśnia sercowego (od kilku dni do mniej niż 35 dni), z
udarem niedokrwiennym (od 7 dni do mniej niż 6 miesięcy) oraz z
rozpoznaną chorobą tętnic obwodowych.
• Dorosłych pacjentów z
ostrym zespołem wieńcowym:
- bez uniesienia odcinka ST
(niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez
załamka Q), w tym pacjentów, którym wszczepia się stent w czasie
zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej, w skojarzeniu z
kwasem acetylosalicylowym (ang. ASA).
- z ostrym zawałem mięśnia
sercowego z uniesieniem odcinka ST, w skojarzeniu z ASA, u
pacjentów leczonych zachowawczo kwalifikujących się do leczenia
trombolitycznego.
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy i
zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków
U dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i
przynajmniej jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u
których leczenie antagonistami witaminy K nie może być zastosowane,
a ryzyko krwawienia jest niewielkie, klopidogrel w skojarzeniu z
kwasem acetylosalicylowym stosuje się w celu profilaktyki powikłań
zakrzepowych w miażdżycy i powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym
udaru.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt
5.1.
Grepid - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci
bezylanu).
Substancje pomocnicze: każda tabletka powlekana zawiera 2,6 mg
laktozy. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Grepid - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli i osoby w podeszłym
wieku
Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg na
dobę, Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg na
dobę.
U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:
- bez uniesienia odcinka ST
(niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez
załamka Q): leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od pojedynczej
dawki nasycającej 300 mg i następnie kontynuować dawką 75 mg raz na
dobę (z kwasem acetylosalicylowym (ASA) 75 mg do 325 mg na dobę).
Ponieważ większe dawki ASA były związane z większym ryzykiem
krwawienia, zaleca się żeby dawka ASA nie była większa niż 100 mg.
Optymalny czas trwania leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane
z badań klinicznych potwierdzają stosowanie do 12 miesięcy, a
maksymalnie korzystny efekt obserwowano po 3 miesiącach (patrz
punkt 5.1).
- z ostrym zawałem mięśnia
sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie klopidogrelem należy
rozpocząć od dawki nasycającej 300 mg, a następnie podawać dawkę 75
mg raz na dobę w skojarzeniu z ASA i lekami trombolitycznymi lub
bez leków trombolitycznych. U pacjentów powyżej 75. roku życia
leczenie klopidogrelem należy rozpocząć bez podawania dawki
nasycającej. Leczenie skojarzone należy rozpocząć jak najszybciej
po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co najmniej 4 tygodnie.
Nie badano korzyści z jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w
okresie powyżej 4 tygodni w tym modelu leczenia (patrz punkt
5.1).
U pacjentów z migotaniem przedsionków, klopidogrel należy
podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie
należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu acetylosalicylowego
(75-100 mg na dobę) (patrz punkt 5.1).
W razie pominięcia dawki:
- Przed upływem 12 godzin od
przewidzianego czasu przyjęcia dawki: pacjent powinien niezwłocznie
przyjąć pominiętą dawkę i przyjąć następną dawkę w przewidzianym
czasie.
- Po upływie 12 godzin:
pacjent powinien przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie i
nie przyjmować podwójnej dawki.
• Dzieci i
młodzież:
Klopidogrelu nie należy stosować u dzieci, ze względu na
wątpliwości dotyczące jego skuteczności (patrz punkt
5.1).
• Zaburzenia czynności
nerek;
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
• Zaburzenia czynności
wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanie
nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonność do
krwawień, jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania
Do podawania doustnego
Produkt może być przyjmowany jednocześnie z posiłkiem lub
niezależnie od niego.
Grepid - środki ostrożności
Krwawienia i zaburzenia hematologiczne
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko podczas
przebiegu leczenia wystąpią objawy kliniczne sugerujące wystąpienie
krwawienia (patrz punkt 4.8). Podobnie jak w przypadku innych leków
przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel
u pacjentów, którzy mogą być obciążeni ryzykiem wystąpienia
większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub
innych stanów patologicznych, i u pacjentów otrzymujących ASA,
heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa oraz niesteroidowe leki
przeciwzapalne (NSAIDs), w tym inhibitory Cox-2. Pacjentów należy
dokładnie obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów
krwawienia, włącznie z krwawieniem utajonym, zwłaszcza podczas
pierwszych tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach
kardiologicznych lub po zabiegu chirurgicznym. Jednoczesne
stosowanie klopidogrelu i doustnych leków przeciwzakrzepowych nie
jest zalecane, ponieważ może to zwiększać intensywność krwawień
(patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed
zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed
zastosowaniem każdego nowego produktu leczniczego. Klopidogrel
wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u
pacjentów ze zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień
(zwłaszcza z przewodu pokarmowego i wewnątrzgałkowych).
Pacjenci powinni zostać poinformowani, że w przypadku
przyjmowania klopidogrelu (samego lub w skojarzeniu z ASA),
tamowanie krwawienia może trwać dłużej niż zazwyczaj i że powinni
informować lekarza o każdym niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz
czas trwania).
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura-TTP
) po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej ekspozycji.
Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Świeży udar niedokrwienny
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze
niedokrwiennym.
Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)
Farmakogenetyka: U pacjentów ze słabym metabolizmem przez
CYP2C19 klopidogrel podawany w zalecanych dawkach tworzy mniej
czynnego metabolitu klopidogrelu i wywiera słabsze działanie na
czynność płytek. Dostępne są testy określające genotyp CYP2C19
pacjenta.
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu
częściowo przez izoenzym
CYP2C19 , jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego
enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu.
Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie
zaleca się jednoczesnego podawania silnych i umiarkowanych
inhibitorów CYP2C19 (wykaz inhibitorów hamujących działanie CYP2C19
patrz punkt 4.4, patrz także punkt 5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne w stosowaniu klopidogrelu u
pacjentów z zaburzeniami czynności nerek jest ograniczone. Dlatego
należy zachować ostrożność w przypadku stosowania klopidogrelu u
tych pacjentów (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Doświadczenie u pacjentów z umiarkowanie nasilonymi chorobami
wątroby, którzy mogą mieć skłonność do krwawień, jest ograniczone.
Dlatego klopidogrel należy stosować ostrożnie w tej populacji
(patrz punkt 4.2).
Substancje pomocnicze
Grepid zawiera laktozę. Nie należy go stosować u pacjentów z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem
laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy –
galaktozy.
Grepid - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Nie znaleziono antidotum dla farmakologicznego działania
klopidogrelu. Jeśli wymagana jest szybka korekcja wydłużonego czasu
krwawienia, działania klopidogrelu może odwrócić przetoczenie masy
płytkowej.
Grepid - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję
czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie
zaburzenia czynności wątroby.
• Czynne patologiczne
krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub krwotok
wewnątrzczaszkowy.
Grepid - działania niepożądane
Klopidogrel oceniano pod kątem bezpieczeństwa u ponad 44 000
pacjentów, którzy brali udział w badaniach klinicznych, w tym ponad
12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub dłużej. W sumie w
badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był porównywalny z
ASA w dawce 325 mg/dobę bez względu na wiek, płeć i rasę.
Klinicznie istotne niepożądane reakcje obserwowane w badaniach
CAPRIE, CURE, CLARITY, COMMIT and ACTIVE-A omówiono poniżej W
uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych, reakcje
niepożądane były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszą reakcją zgłaszaną zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do obrotu, a reakcję
tę zgłaszano przeważnie podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W CAPRIE, u pacjentów leczonych albo klopidogrelem albo ASA,
całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła
9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była podobna dla
klopidogrelu i ASA.
W badaniu CURE nie stwierdzono zwiększenia częstości poważnych
krwawień przy stosowaniu klopidogrelu w połączeniu z ASA przez
siedem dni po zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych u pacjentów,
którzy przerwali leczenie ponad pięć dni przed zabiegiem. U
pacjentów, którzy stosowali leczenie w ciągu pięciu dni po zabiegu
pomostowania tętnic wieńcowych, częstość zdarzeń wynosiła 9,6% w
grupie klopidogrelu plus ASA wobec 6,3% w grupie placebo plus
ASA.
W badaniu CLARITY stwierdzono wzrost ogólnej częstości krwawień
w grupie klopidogrelu plus ASA w porównaniu do grupy placebo plus
ASA. Częstość występowania poważnych krwawień była podobna w obu
grupach. Obserwacja ta występowała we wszystkich podgrupach
pacjentów określonych w zależności od charakterystyki wyjściowej
oraz typu leczenia fibrynolitycznego lub leczenia heparyną.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach.
W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia
była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem
acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym
(6,7% vs 4,3%). W obu grupach poważne krwawienie
dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5% w grupie
placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu pokarmowego
(3,5% vs 1,8%). Liczba przypadków krwawień
wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym
klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z
kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie
stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w
częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego
(odpowiednio 0,8% i 0,6%).
Reakcje niepożądane, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane przedstawiono w
tabeli poniżej. Ich częstość jest zdefiniowana w oparciu o
następujące konwencje: często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często
(≥1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000);
bardzo rzadko (< 1/10 000). W obrębie każdej grupy układów i
narządów objawy niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym
się nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi i
układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość leukopenia,
eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka
neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (ang. TTP) (patrz punkt 4.4),
niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, agranulocytoza, ciężka
małopłytkowość, granulocytopenia, niedokrwistość
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje
rzekomoanafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy,
dezorientacja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy parestezje, zawroty głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienia do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
| |
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie naczyń,
niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego,
klatki piersiowej i śródpiersia
|
Krwawienia z nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych
(krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe
zapalenie płuc,
|
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia
żołądka i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności,
zaparcie, wzdęcie z oddawaniem wiatrów
|
Krwotok pozaotrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy
zakończony zgonem, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego
(w tym wrzodziejące oraz limfocytowe zapalenie
jelita grubego), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, nieprawidłowe
wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry (plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (martwica toksyczno-rozpływna
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy), obrzęk
naczynioruchowy, wysypka rumieniowa,
pokrzywka, wyprysk,
liszaj płaski,
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowoszkieletowego (krwawienia
dostawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi,
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili,
zmniejszenie liczby płytek
|
| |
Komentarze