Gopten 2,0

zobacz opinie o produkcie »
Cena
-
Forma
kapsułki twarde
Dawka
2 mg
Ilość
28 kaps.
Typ
Na receptę Rp
Refundacja
Nie
Producent: BGP PRODUCTS POLAND SP. Z O.O.

Gopten 2,0 - Interakcje

Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:

Zobacz wszystkie »

Pytania do farmaceuty

Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:

Gopten 2,0 - ulotka preparatu

Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.

Gopten 2,0 - opis

– Łagodne lub umiarkowane nadciśnienie tętnicze.

– Zaburzenia czynności lewej komory po zawale mięśnia sercowego.

– Objawowa niewydolność serca.

Wykazano, że trandolapryl zwiększa przeżywalność po zawale mięśnia sercowego u pacjentów z zaburzeniem czynności lewej komory (frakcja wyrzutowa ≤ 35%), z objawami niewydolności serca lub bez takich objawów i (lub) z resztkowymniedokrwieniem lub bez takiego niedokrwienia.

Długotrwałe leczenie trandolaprylem istotnie zmniejsza ogólną śmiertelność spowodowaną chorobami układu sercowo-naczyniowego. Znacznie zmniejsza ryzyko wystąpienia nagłego zgonu oraz wystąpienie ciężkiej lub opornej na leczenie niewydolności serca.

Gopten 2,0 - skład

Jedna kapsułka zawiera 2 mg trandolaprylu(Trandolaprilum).

Substancje pomocnicze biologicznie czynne: laktoza jednowodna. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.

Gopten 2,0 - dawkowanie

Dorośli

Nadciśnienie tętnicze

U dorosłych nie przyjmujących leków moczopędnych, bez zastoinowej niewydolności serca oraz bez niewydolności nerek lub wątroby, zalecana dawka początkowa wynosi od 0,5 mg do 2 mg trandolaprylu raz na dobę. Odpowiedź terapeutyczną na dawkę 0,5 mg obserwuje się jedynie u niewielkiej liczby pacjentów. U pacjentów rasy czarnej dawka początkowa wynosi zazwyczaj 2 mg. Dawkę należy stopniowo podwajać, co jeden do czterech tygodni, uwzględniając reakcję pacjenta na produkt, aż do osiągnięcia maksymalnej dawki wynoszącej od 4 mg/dobę do 8 mg/dobę.

Dawka podtrzymująca wynosi zazwyczaj od 1 mg do 4 mg raz na dobę. Jeśli reakcja pacjenta na dawkę od 4 mg do 8 mg trandolaprylu na dobę jest niezadowalająca, należy rozważyć podawanie produktu w skojarzeniu z lekami moczopędnymi i (lub) antagonistami wapnia.

Zaburzenia czynności lewej komory po zawale mięśnia sercowego

Podawanie trandolaprylu można rozpocząć już trzeciego dnia po zawale mięśnia sercowego, podając jednorazowo dawkę od 0,5 mg do 1 mg raz na dobę. Dawkę należy stopniowo zwiększać do maksymalnie 4 mg raz na dobę. W zależności od reakcji pacjenta na produkt (występowanie objawowego niedociśnienia) można czasowo zaprzestać zwiększania dawki.

W przypadku wystąpienia niedociśnienia należy, jeśli to możliwe, zmniejszyć dawki podawanych równocześnie leków rozszerzających naczynia krwionośne (w tym azotanów) i leków moczopędnych.

Dawkę trandolaprylu można zmniejszyć tylko wtedy, gdy opisane powyżej postępowanie okazało się nieskuteczne lub nie może być zastosowane.

Pacjenci w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna zmiana dawkowania.

U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek i wątroby nie ma konieczności zmniejszania dawki. Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku leczonych równocześnie diuretykami, z zastoinową niewydolnością serca lub niewydolnością nerek lub wątroby. Dawkę należy odpowiednio dobrać w zależności od wartości ciśnienia tętniczego i konieczności jego farmakologicznej kontroli.

Pacjenci stosujący leki moczopędne

U pacjentów z zagrożeniem pobudzenia układu renina-angiotensyna (np. u pacjentów odwodnionych i z niedoborem sodu), na 2-3 dni przed rozpoczęciem stosowania trandolaprylu w dawce 0,5 mg należy odstawić lek moczopędny, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia objawowego niedociśnienia. W razie konieczności można później wznowić podawanie leku moczopędnego.

Niewydolność serca

U pacjentów z występującym jednocześnie nadciśnieniem i zastoinową niewydolnością serca, ze współistniejącą niewydolnością nerek lub bez, po leczeniu inhibitorami konwertazy angiotensyny obserwowano objawowe niedociśnienie. U pacjentów tych leczenie należy rozpocząć od podawania trandolaprylu w dawce 0,5 mg do 1 mg raz na dobę, pod ścisłą kontrolą lekarza.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z klirensem kreatyniny od 30 do 70 ml/min zaleca się stosowanie zalecanych dawek dla dorosłych i osób w podeszłym wieku.

U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min zaleca się podawanie zmniejszonej dawki początkowej trandolaprylu (tzn. dawka początkowa 0,5 mg), a następnie stopniowe zwiększanie dawki aż do osiągnięcia pożądanej skuteczności. U tych pacjentów leczenie należy prowadzić pod ścisłą kontrolą lekarza.

U pacjentów z klirensem kreatyniny powyżej 30 ml/min nie ma konieczności zmniejszenia dawki początkowej.

Pacjenci dializowani

Nie wiadomo na pewno, czy trandolapryl lub trandolaprylat są usuwane podczas dializy. Można przypuszczać, że w czasie dializy trandolaprylat zostanie usunięty z krwiobiegu, co może spowodować utratę farmakologicznej kontroli ciśnienia tętniczego. Dlatego u pacjentów dializowanych należy dokładnie monitorować ciśnienie tętnicze i w razie potrzeby odpowiednio dobrać dawkę trandolaprylu.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby, zmniejszenie klirensu metabolicznego trandolaprylu (związku macierzystego) i trandolaprylatu (czynnego metabolitu) powoduje duże zwiększenie stężenia trandolaprylu w osoczu oraz w mniejszym stopniu – zwiększenie stężenia trandolaprylatu.

Podawanie trandolaprylu należy zatem rozpocząć od dawki 0,5 mg raz na dobę pod ścisłą kontrolą lekarską.

Dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność działania trandolaprylu u dzieci nie były badane i dlatego nie zaleca się jego stosowania.

Gopten 2,0 - środki ostrożności

Trandolaprylu nie należy stosować u pacjentów ze zwężeniem tętnicy głównej lub zwężeniem drogi odpływu.

Reakcje rzekomoanafilaktyczne i o możliwym związku z anafilaksją

Odczulanie

U pacjentów otrzymujących inhibitory konwertazy angiotensyny i jednocześnie poddawanych leczeniu odczulającemu na jady zwierzęce (np. owadów) mogą wystąpić reakcje

rzekomoanafilaktyczne (w niektórych przypadkach zagrażające życiu). Przed rozpoczęciem leczenia odczulającego należy rozważyć tymczasowe odstawienie leku zawierającego inhibitor ACE.

Afereza lipoprotein o małej gęstości (LDL)

U pacjentów otrzymujących inhibitory konwertazy angiotensyny i jednocześnie poddawanych aferezie lipoprotein o małej gęstości obserwowano zagrażające życiu reakcje rzekomoanafilaktyczne.

Zaburzenia czynności wątroby

Trandolapryl jest prolekiem metabolizowanym w wątrobie do czynnego metabolitu. U pacjentów z niewydolnością wątroby należy zachować szczególną ostrożność. Pacjenci powinni pozostawać pod stałą kontrolą lekarską.

Zaburzenia czynności nerek

U pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min może być konieczne zmniejszenie dawki trandolaprylu oraz dokładne monitorowanie czynności nerek.

U pacjentów z niewydolnością nerek, zastoinową niewydolnością serca lub z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej, zwężeniem tętnicy nerkowej jedynej czynnej nerki oraz po przeszczepieniu nerki, istnieje ryzyko nasilenia się zaburzeń czynności nerek. U niektórych pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, bez istniejącej wcześniej choroby nerek, wystąpić może niewielkie i zazwyczaj przemijające zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi oraz kreatyniny w surowicy, gdy trandolapryl podawany jest w skojarzeniu z lekiem moczopędnym. Może wystąpić białkomocz.

Objawowe niedociśnienie

U pacjentów z niepowikłanym nadciśnieniem tętniczym w rzadkich przypadkach obserwowano objawowe niedociśnienie po podaniu dawki początkowej trandolaprylu oraz podczas zwiększania dawki produktu. Prawdopodobieństwo wystąpienia takiego działania zwiększa się u pacjentów z hipowolemią oraz niedoborem sodu w wyniku długotrwałego stosowania leków moczopędnych, diety ubogosodowej, dializy oraz biegunki lub wymiotów. U tych pacjentów przed rozpoczęciem leczenia trandolaprylem należy odstawić leki moczopędne oraz uzupełnić objętość płynów i (lub) niedobór sodu.

Agranulocytoza i działanie hamujące na szpik kostny

U pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny rzadko obserwowano agranulocytozę i działanie hamujące na szpik kostny. Występują one częściej u pacjentów z niewydolnością nerek, zwłaszcza ze współistniejącymi kolagenozami. U pacjentów z kolagenozami (np. toczniem rumieniowatym i twardziną układową), zwłaszcza z towarzyszącą im niewydolnością nerek oraz w przypadku równoczesnego stosowania kortykosteroidów i antymetabolitów, należy regularnie kontrolować liczbę białych krwinek i stężenie białka w moczu.

Obrzęk naczynioruchowy

Trandolapryl może powodować obrzęk naczynioruchowy twarzy, kończyn, języka, głośni i (lub) krtani.

Wykazano, że obrzęk naczynioruchowy w wyniku stosowania inhibitorów konwertazy angiotensyny występuje częściej u pacjentów rasy czarnej niż u innych ras.

Informowano również o występowaniu obrzęku naczynioruchowego jelit u pacjentów leczonych inhibitorami konwertazy angiotensyny. Należy to brać pod uwagę u pacjentów leczonych trandolaprylem zgłaszających się z bólem brzucha (z nudnościami lub wymiotami albo bez).

Hiperkaliemia

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym obserwowano zwiększenie stężenia potasu w surowicy.

Zabiegi chirurgiczne, znieczulenie

U pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym lub podczas znieczulenia środkami powodującymi obniżenie ciśnienia tętniczego, trandolapryl może blokować wytwarzanie angiotensyny II wtórnie do kompensacyjnego uwalniania reniny.

Kaszel

U pacjentów poddawanych leczeniu inhibitorami konwertazy angiotensyny może wystąpić suchy kaszel bez odkrztuszania, po przerwaniu leczenia objaw ten ustępuje.

Ciąża

Nie należy rozpoczynać podawania inhibitorów ACE podczas ciąży. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia inhibitorem ACE, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie inhibitorów ACE i, jeśli jest wskazane, należy rozpocząć leczenie alternatywne (patrz punkty 4.3 i 4.6).

Stosowanie u dzieci

Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania trandolaprylu u dzieci nie były badane.

Zawartość laktozy

Jedna kapsułka produktu Gopten 2,0 zawiera 54,5 mg laktozy jednowodnej i dlatego produkt ten nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Gopten 2,0 - przedawkowanie

W przypadku przedawkowania inhibitorów konwertazy angiotensyny wystąpić mogą następujące objawy: ciężka hipotonia (niedociśnienie tętnicze), wstrząs, osłupienie (stupor), rzadkoskurcz, zaburzenia elektrolitowe i niewydolność nerek.

W przypadku przedawkowania, jeśli od momentu przyjęcia leku nie upłynął zbyt długi czas, należy rozważyć usunięcie treści żołądkowej. Należy monitorować ciśnienie tętnicze i w razie wystąpienia niedociśnienia, rozważyć zastosowanie środków zwiększających objętość krwi.

Gopten 2,0 - przeciwwskazania

– Nadwrażliwość na trandolapryl lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

– Obrzęk naczynioruchowy po podaniu inhibitora konwertazy angiotensyny w wywiadzie.

– Dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy. – Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i 4.6).

Gopten 2,0 - działania niepożądane

Działania niepożądane obserwowane podczas badań klinicznych

W tabeli poniżej przedstawiono działania niepożądane, które obserwowano podczas badań klinicznych trandolaprylu u pacjentów z łagodnym i umiarkowanym nadciśnieniem tętniczym (n=2520), w czasie długookresowych badań klinicznych stosowania trandolaprylu w nadciśnieniu tętniczym (n=1049) oraz w czasie badania klinicznego trandolaprylu TRACE (n=876) u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca po zawale mięśnia sercowego. Reakcje, których związek ze stosowaniem trandolaprylu uznano za co najmniej możliwy, podzielono według klasyfikacji układów i narządów i częstości występowania, przyjmując następującą konwencję: często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000).

Układ/narząd

Działanie niepożądane

Częstość występowania

Zakażenia i zarażenia pasożytnicze

Zakażenie górnych dróg

oddechowych

Zakażenie dróg moczowych, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardła

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Leukopenia, niedokrwistość, zaburzenia dotyczące płytek krwi, zaburzenia dotyczące białych krwinek

Rzadko

Zaburzenia układu immunologicznego

Nadwrażliwość

Rzadko

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania

Hiperglikemia, hiponatremia, hipercholesterolemia, hiperlipidemia, hiperurykemia, dna, brak łaknienia, zwiększone łaknienie, nieprawidłowa aktywność enzymów

Rzadko

Zaburzenia psychiczne

Bezsenność, zmniejszenie

libido

Omamy, depresja, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie, apatia

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia układu nerwowego

Ból głowy, zawroty głowy

Senność

Mózgowy incydent naczyniowy, omdlenie, drgawki kloniczne mięśni, parestezje, migrena, migrena bez aury, zaburzenie smaku

Często

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia oka

Zapalenie powiek, obrzęk spojówek, zaburzenia widzenia, zaburzenie oka

Rzadko

Zaburzenia ucha i błędnika

Obwodowe zawroty głowy

Szumy uszne

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia serca

Kołatanie serca

Zawał mięśnia sercowego, niedokrwienie mięśnia sercowego, dławica piersiowa, niewydolność serca, częstoskurcz komorowy, częstoskurcz, rzadkoskurcz

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia naczyniowe

Niedociśnienie tętnicze

Zaczerwienie skóry z uczuciem gorąca

Nadciśnienie tętnicze,

Często1

Niezbyt często

Rzadko

 

angiopatia, niedociśnienie ortostatyczne, zaburzenia naczyń obwodowych, żylaki

 

Zaburzenia układu

oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Kaszel

Zapalenie górnych dróg oddechowych, przekrwienie

górnych dróg oddechowych

Duszność, krwawienie z nosa, zapalenie gardła, ból gardła i krtani, kaszel z odkrztuszaniem, zaburzenie oddychania

Często

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia żołądka i jelit

Nudności, biegunka, ból żołądkowo-jelitowy, zaparcia,

zaburzenie żołądkowo-jelitowe

Krwawe wymioty, zapalenie żołądka, ból brzucha, wymioty, niestrawność, suchość w jamie ustnej, wzdęcie z oddawaniem wiatrów

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Zapalenie wątroby, hiperbilirubinemia

Rzadko

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Świąd, wysypka

Obrzęk naczynioruchowy, łuszczyca, nadmierne pocenie się, wyprysk, trądzik, suchość skóry, zaburzenia skóry

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej

Ból pleców, skurcze

mięśniowe, ból w kończynie

Ból stawowy, ból kostny, zapalenie kostno-stawowe

Niezbyt często

Rzadko

Zaburzenia nerek i dróg moczowych

Niewydolność nerek, azotemia, wielomocz, częstomocz

Rzadko

Zaburzenia układu rozrodczego i piersi

Zaburzenia wzwodu

Niezbyt często

Wady wrodzone, choroby rodzinne i genetyczne

Wrodzona wada rozwojowa

tętnic, rybia łuska

Rzadko

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Astenia

Złe samopoczucie, ból w klatce piersiowej, obrzęki obwodowe, odczuwanie nieprawidłowego stanu

Obrzęk, uczucie zmęczenia

Często

Niezbyt często

Rzadko

Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach

Uraz

Rzadko

1

W badaniu klinicznym u pacjentów z zaburzeniami czynności lewej komory serca po zawale mięśnia sercowego. W pozostałych badaniach klinicznych niezbyt często.

Działania niepożądane stwierdzone po wprowadzeniu do obrotu lub w badaniach klinicznych fazy IV

Dodatkowe istotne działania niepożądane obserwowane u pacjentów stosujących trandolapryl podano poniżej według klasyfikacji układów narządowych.

Układ/narząd

Działania niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Agranulocytoza

Pancytopenia

Zaburzenia endokrynologiczne

Hiperkaliemia

Zaburzenia układu nerwowego

Przemijający napad niedokrwienny

Krwotok śródmózgowy

Zaburzenia równowagi

Zaburzenia serca

Blok przedsionkowo-komorowy

Zatrzymanie akcji serca

Zaburzenia rytmu serca

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Skurcz oskrzeli

Zaburzenia żołądka i jelit

Niedrożność jelita

Zapalenie trzustki

Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych

Żółtaczka

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Łysienie

Pokrzywka

Zespół Stevensa-Johnsona

Martwica toksyczno-rozpływna naskórka

Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i kości

Bóle mięśni

Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania

Gorączka

Badania diagnostyczne

Zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi

Zwiększenie aktywności fosfatazy zasadowej we krwi Zwiększenie stężenia mocznika we krwi

Zwiększenie aktywności dehydrogenazy mleczanowej we krwi

Nieprawidłowy zapis EKG

Nieprawidłowe wyniki badań laboratoryjnych Nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby

Zmniejszenie liczby płytek krwi

Zwiększenie aktywności transaminaz

Zmniejszenie stężenia hemoglobiny

Zmniejszenie wartości hematokrytu

Informowano o następujących działaniach niepożądanych związanych ze stosowaniem inhibitorów konwertazy angiotensyny jako kategorii produktów leczniczych.

Układ/narząd

Działania niepożądane

Zaburzenia krwi i układu chłonnego

Niedokrwistość hemolityczna

Zaburzenia układu nerwowego

Splątanie

Zaburzenia oka

Niewyraźne widzenie

Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia

Zapalenie zatok

Zapalenie śluzówki nosa

Zapalenie języka

Zaburzenia żołądka i jelit

Obrzęk naczynioruchowy jelit

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej

Rumień wielopostaciowy

Łuszczycopodobne zapalenie skóry

Gopten 2,0 - ciąża i karmienie piersią

Ciąża

Nie zaleca się stosowania inhibitorów ACE podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz punkt 4.4). Stosowanie inhibitorów ACE jest przeciwwskazane w drugim i trzecim trymestrze ciąży (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Dane epidemiologiczne odnoszące się do ryzyka działania teratogennego w przypadku narażenia na inhibitory ACE podczas pierwszego trymestru ciąży nie są rozstrzygające; jednakże nie można wykluczyć niewielkiego zwiększenia ryzyka. Z wyjątkiem konieczności kontynuowania leczenia inhibitorem ACE, u pacjentek planujących ciążę należy zastosować alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania w ciąży. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie inhibitorów ACE i, jeśli to wskazane, rozpocząć leczenie alternatywne.

Narażenie na inhibitory ACE w drugim i trzecim trymestrze ciąży powoduje toksyczne działanie na ludzki płód (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze, hiperkaliemia). (Patrz także punkt 5.3). Jeśli narażenie na trandolapryl wystąpiło od drugiego trymestru ciąży, zaleca się badanie ultrasonograficzne czynności nerek oraz czaszki. Noworodki, których matki przyjmowały inhibitory ACE należy ściśle obserwować ze względu na możliwość wystąpienia niedociśnienia (patrz punkty 4.3 i 4.4).

Karmienie piersią

Ze względu na brak danych odnośnie stosowania trandolaprylu podczas karmienia piersią, nie zaleca się stosowania produktu Gopten 2,0, zwłaszcza w przypadku karmienia piersią noworodka lub wcześniaka. Zaleca się podawanie innych preparatów, o ustalonym profilu bezpieczeństwa stosowania podczas karmienia piersią.

Gopten 2,0 - prowadzenie pojazdów

Biorąc pod uwagę właściwości farmakologiczne trandolaprylu nie jest spodziewany szczególny wpływ na sprawność psychofizyczną. Jednak u niektórych osób inhibitory konwertazy angiotensyny mogą wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu, zwłaszcza w początkowym okresie leczenia, w sytuacji zamiany dotychczas stosowanego leku na inny oraz w przypadku równoczesnego spożycia alkoholu. Nie jest zatem wskazane prowadzenie pojazdów, ani obsługiwanie urządzeń mechanicznych w ruchu w ciągu kilku godzin po przyjęciu pierwszej dawki lub po zwiększeniu dawki leku.

Kategorie preparatu

Ten preparat należy do kategorii:

Gopten 2,0 - Zamienniki

Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:

Komentarze

Wysyłając opinię akceptujesz regulamin zamieszczania opinii w serwisie. Grupa Wirtualna Polska Media SA z siedzibą w Warszawie jest administratorem twoich danych osobowych dla celów związanych z korzystaniem z serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania.
    Podziel się na Facebooku
    Zapytaj o lek

    za darmo

    • Odpowiedź w 24 godziny
    • Bez żadnych opłat
    • Wykwalifikowani farmaceuci

    farmaceutów jest teraz online

    0/500
    Uzupełnij treść pytania o ewentualne dodatkowe szczegóły i kliknij "Wyślij pytanie".

    Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.

    Substancja czynna

    Trandolaprilum

    Substancja, która jest inhibitorem ACE. Jest prolekiem z aktywnym metabolitem – trandolaprylatem. Jest to lek hipotensyjny, którego mechanizm działania polega na hamowaniu powstawania angiotensyny II, przez co zmniejsza działanie kurczące mięśnie gładkie tętniczek, zmniejsza opór obwodowy i zwiększa pojemność minutową serca. Stosowany jest w leczeniu pierwotnego nadciśnienia tętniczego w monoterapii i leczeniu skojarzonym.

    Dostępne opakowania
    Gopten 2,0

    Gopten 2,0

    kapsułki twarde - 28 kaps. - 2 mg
    BGP PRODUCTS POLAND SP. Z O.O.