Furaginum Adamed - dawkowanie
Furaginum Adamed należy przyjmować doustnie podczas posiłków
zawierających białko, które powodują zwiększenie dostępności
biologicznej pochodnych nitrofuranu.
Leczenie zakażeń Dorośli:
Pierwszy dzień leczenia: 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę,
następne dni 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę.
Dzieci powyżej 2 roku życia do 14 roku życia:
5 do 7 mg/kg mc./dobę w 2-3 dawkach podzielonych (tabletkę można
rozkruszyć i wymieszać z mlekiem).
Lek stosuje się przez 7-8 dni. Gdy zachodzi konieczność, kuracja
może być powtórzona po 1015 dniach.
U dzieci poniżej 2 roku życia należy ustalić dawkę bezpośrednio
z lekarzem.
Furaginum Adamed - środki ostrożności
Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z
niewydolnością nerek, niedokrwistością, niedoborem witamin z grupy
B i kwasu foliowego oraz chorobami płuc.
Należy zachować szczególną ostrożność u małych dzieci ze względu
na możliwość zadławienia tabletką.
Chorzy na cukrzycę powinni zachować ostrożność, gdyż furagina
może spowodować rozwój polineuropatii. Badania kliniczne wykazały,
że pochodne nitrofuranu mają negatywny wpływ na czynność jąder.
Mogą powodować zmniejszenie ruchliwości plemników, zmniejszać
wydzielanie spermy oraz prowadzić do patologicznych zmian w
morfologii plemników.
Podczas długotrwałego stosowania preparatu należy kontrolować
morfologię krwi (leukocytoza) oraz biochemiczne parametry czynności
nerek i wątroby.
Substancje pomocnicze biologicznie czynne
Produkt leczniczy Furaginum Adamed zawiera sacharozę. Pacjenci z
rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją
fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub
niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu
leczniczego.
Furaginum Adamed - przedawkowanie
Pochodne nitrofuranu są mało toksyczne. Z uwagi na wydalanie
leku z organizmu przez nerki, u pacjentów z zaburzeniem czynności
nerek mogą wystąpić objawy przedawkowania, takie jak: bóle głowy,
zawroty głowy, reakcje alergiczne, nudności, niedokrwistość.
W przypadku przedawkowania zaleca się płukanie żołądka oraz
dożylne podanie płynów fizjologicznych. W ciężkich przypadkach
należy przeprowadzić hemodializę.
Furaginum Adamed - przeciwwskazania
■ Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1, lub na pochodne
nitrofuranu, ■ I trymestr ciąży,
■ ciężka niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), ■ rozpoznana
polineuropatia, np. cukrzycowa,
■ niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej.
Furaginum Adamed - działania niepożądane
Zdecydowana większość pacjentów bardzo dobrze toleruje pochodne
nitrofuranu.
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów
niepożądanych, najprawdopodobniej związanych ze stosowaniem leku,
najczęstsze były: nudności (8%), bóle głowy (6%) i nadmierne
oddawanie gazów (1,5%). Pozostałe, niżej wymienione objawy
występowały u nie więcej niż 1% pacjentów i są wymienione z
uwzględnieniem układów, których dotyczyły.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego: sinica wskutek
methemoglobinemii. U osób z niedoborem dehydrogenazy
glukozo-6-fosforanowej stosowanie furaginy może doprowadzić do
powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.
Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, senność,
zaburzenia widzenia, neuropatia obwodowa, także o ostrym lub
nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie
predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca,
zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B).
Zaburzenia układu oddechowego:
ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na
pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u chorych
przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Ostre reakcje z
nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką,
dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy
opłucnowej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po
odstawieniu leku.
Zaburzenia żołądka i jelit: zaparcia, biegunka, objawy
dyspeptyczne, bóle brzucha, wymioty, zapalenie ślinianek, zapalenie
trzustki, rzekomobłoniaste zapalenie jelit.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Łysienie, złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy,
zespół Stevensa-Johnsona.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: gorączka,
dreszcze, złe samopoczucie, zakażenia drobnoustrojami opornymi na
pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z grupy
Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.
Zaburzenia układu immunologicznego:
świąd, pokrzywka, anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy,
wysypka.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: objawy polekowego
zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica miąższu
wątroby.
Komentarze