Finamlox

Finamlox - dawkowanie

Podanie doustne. Tabletki należy przyjmować popijając szklanką wody, podczas posiłku lub niezależnie od posiłku. Jednoczesne spożycie grejpfruta lub soku grejpfrutowego nie ma wpływu na działanie amlodypiny.

Dorośli: Zazwyczaj stosowana dawka początkowa, zarówno w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jak i dławicy piersiowej, wynosi 5 mg amlodypiny raz na dobę; w zależności od indywidualnej reakcji pacjenta dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej, wynoszącej 10 mg.

Amlodypinę można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z lekiem przeciwdławicowym u pacjentów z dławicą piersiową.

Dzieciz nadciśnieniem tętniczym w wieku od 6 do 17 lat:

Zalecana doustna dawka w leczeniu nadciśnienia u dzieci w wieku 6-17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę w dawce początkowej, zwiększana do 5 mg raz na dobę, jeżeli docelowe ciśnienie krwi nie zostanie osiągnięte po 4 tygodniach. Stosowanie dawki powyżej 5 mg na dobę nie było badane u dzieci (patrz punkt 5.1 i punkt 5.2). Wpływ amlodypiny na ciśnienie krwi u pacjentów w wieku poniżej 6 lat nie jest znany.

Nie jest możliwe uzyskanie dawki 2,5 mg produktu Finamlox z tabletki 5 mg, ponieważ tabletki te nie są produkowane do przełamywania na dwie równe połowy.

Stosowanie u osób w podeszłym wieku:

U pacjentów w podeszłym wieku zaleca się stosowanie standardowych dawek, ale należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby:

Nie określono schematu dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego należy zachować ostrożność podczas stosowania amlodypiny (patrz punkt 4.4). Nie należy stosować amlodypiny u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkt 4.3).

Pacjenci z niewydolnością nerek:

Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania amlodypiny pacjentom dializowanym ( patrz punkt 4.4).

Finamlox - środki ostrożności

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca: W długotrwałym, kontrolowanym placebo badaniu obejmującym pacjentów z niewydolnością serca o etiologii innej niż niedokrwienna klasy NYHA III i IV podawanie amlodypiny wiązało się z częstszym występowaniem obrzęku płuc, pomimo braku istotnej różnicy pod względem częstości pogorszenia się niewydolności serca w porównaniu do placebo (patrz punkt 5.1). Należy zachować ostrożność w trakcie leczenia pacjentów z niewydolnością serca.

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby: U pacjentów z niewydolnością wątroby okres półtrwania amlodypiny wydłuża się i nie ustalono zalecanego dawkowania. W przypadku podawania amlodypiny pacjentom z niewydolnością wątroby należy zachować ostrożność. Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie powinni być leczeni amlodypiną (patrz punkt 4.3).

Stosowanie u pacjentów z niewydolnością nerek: W związku z faktem, że amlodypina jest niedializowana ze względu na silne powinowactwo z białkami osocza, należy zachować ostrożność u pacjentów przechodzących dializy.

Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku: U osób w podeszłym wieku dawkę leku należy zwiększać w sposób ostrożny (patrz punkt 5.2).

Brak jest danych potwierdzających słuszność stosowania amlodypiny w monoterapii, w trakcie zawału serca lub w ciągu jednego miesiąca od jego wystąpienia.

Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności amlodypiny w leczeniu przełomu nadciśnieniowego.

Finamlox - przedawkowanie

Dostępne dane wskazują, że przedawkowanie (> 100 mg) amlodypiny może prowadzić do ciężkiego rozszerzenia obwodowych naczyń krwionośnych z odruchową tachykardią i z nasilonym, długotrwałym niedociśnieniem tętniczym, mogącym prowadzić do wstrząsu, a nawet śmierci.

Badania wskazały, że podanie węgla aktywowanego bezpośrednio lub do 2 godzin po zażyciu 10 mg amlodypiny znacznie zmniejsza absorpcję amlodypiny. W niektórych przypadkach przydatne jest wykonanie płukania żołądka. W razie wystąpienia klinicznie istotnego obniżenia ciśnienia tętniczego na skutek przedawkowania amlodypiny konieczne jest wspomaganie czynności układu krążenia oraz monitorowanie czynności serca i czynności oddechowej; należy ułożyć pacjenta w pozycji

z uniesionymi kończynami dolnymi oraz prowadzić bilans płynów i moczu. W celu przywrócenia prawidłowej czynności naczyń i normalizacji ciśnienia tętniczego pomocne mogą być również środki obkurczające naczynia krwionośne w sytuacji, gdy ich zastosowanie nie jest przeciwwskazane. Korzystne może być dożylne podanie glukonianu wapnia w celu zahamowania działania blokującego kanał wapniowy. Dializa nie ma istotnego znaczenia, gdyż amlodypina wiąże się w dużym stopniu z białkami osocza.