Donesyn

Donesyn - dawkowanie

Dorośli/osoby w podeszłym wieku

Leczenie jest rozpoczynane od dawki 5 mg na dobę (dawkowanie raz na dobę). Tabletki chlorowodorku donepezylu powinny być przyjmowane doustnie, wieczorem, tuż przed położeniem się spać. Dawka 5 mg na dobę powinna być utrzymywana przez co najmniej miesiąc w celu umożliwienia oceny najwcześniejszej odpowiedzi klinicznej na leczenie i umożliwienia osiągnięcia stężeń chlorowodorku donepezylu w stanie stacjonarnym. Po dokonaniu klinicznej oceny leczenia w dawce 5 mg na dobę po miesiącu, dawka chlorowodorku donepezylu może być zwiększona do 10 mg na

dobę (dawkowanie raz na dobę). Maksymalna zalecana dawka dobowa wynosi 10 mg. Dawki większe od 10 mg/dobę nie były badane w badaniach klinicznych.

W przypadku dawek, które nie mogą być zrealizowane/nie są praktyczne przy użyciu tej mocy tabletki, dostępne są inne moce tego produktu leczniczego.

Leczenie powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza posiadającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu otępienia w chorobie Alzheimera. Diagnoza powinna być stawiana zgodnie z przyjętymi wytycznymi (np. DSM IV, ICD 10). Leczenie chlorowodorkiem donepezylu powinno być rozpoczynane jedynie wtedy, gdy dostępny jest opiekun, który będzie regularnie nadzorował przyjmowanie produktu leczniczego przez pacjenta. Leczenie podtrzymujące może być kontynuowane tak długo, jak długo istnieje korzyść terapeutyczna dla pacjenta. Dlatego korzyść kliniczna stosowania chlorowodorku donepezylu powinna być regularnie weryfikowana. W przypadku braku dowodów na dalsze działanie terapeutyczne leku należy rozważyć jego odstawienie. Nie można przewidzieć indywidualnej odpowiedzi na chlorowodorek donepezylu.

W czasie odstawiania leku widoczne jest stopniowe zanikanie korzystnego działania chlorowodorku donepezylu.

Niewydolność nerek i wątroby

Podobny shemat dawkowania może być zastosowany u pacjentów z niewydolnością nerek, ponieważ ten stan chorobowy nie wpływa na klirens chlorowodorku donepezylu.

Z uwagi na możliwe większe stężenia w przypadku łagodnej do umiarkowanej niewydolności wątroby (patrz punkt 5.2), zwiększanie dawki powinno się odbywać zgodnie z indywidualną tolerancją. Nie ma danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Dzieci i młodzież

Chlorowodorek donepezylu nie jest zalecany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Donesyn - środki ostrożności

Stosowanie chlorowodorku donepezylu u pacjentów z ciężką postacią otępienia w chorobie Alzheimera, innymi typami otępienia lub innymi typami zaburzeń pamięci (np. związane z wiekiem pogorszenie funkcji poznawczych) nie było badane.

Znieczulenie

Chlorowodorek donepezylu, jako inhibitor cholinoesterazy, może nasilać zwiotczenie mięśni wywołane przez pochodne sukcynylocholiny w czasie znieczulenia.

Choroby układu krążenia

Z uwagi na swoje działanie farmakologiczne, inhibitory cholinoesterazy mogą wywierać działanie wagotoniczne na częstość akcji serca (np. bradykardia). Możliwość takiego działania może być szczególnie ważna w przypadku pacjentów z zespołem chorego węzła zatokowego lub innymi nadkomorowymi zaburzeniami przewodnictwa, takimi jak blok zatokowo-przedsionkowy lub blok przedsionkowo-komorowy.

Istnieją doniesienia na temat występowania omdlenia i drgawek. W wypadku badania takich pacjentów, należy brać pod uwagę możliwość bloku serca lub długich pauz wynikających z zahamowania zatokowego.

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe

Pacjenci ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia wrzodów, np. pacjenci z chorobą wrzodową w wywiadzie lub pacjenci otrzymujący jednocześnie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), powinni być monitorowani odnośnie wystąpienia objawów. Jednakże badania kliniczne z zastosowaniem chlorowodorku donepezylu nie wykazały zwiększenia częstości występowania choroby wrzodowej ani krwawienia żołądkowo-jelitowego w porównaniu do placebo.

Układ moczowo-płciowy

Cholinomimetyki mogą powodować zablokowanie odpływu moczu z pęcherza, chociaż nie obserwowano tego w badaniach klinicznych z chlorowodorkiem donepezylu.

Zaburzenia neurologiczne

Drgawki: uważa się, że cholinomimetyki mają pewien potencjał wywoływania drgawek uogólnionych. Jednakże aktywność drgawkowa może być także objawem choroby Alzheimera.

Cholinomimetyki mogą mieć potencjał nasilania lub indukowania objawów pozapiramidowych.

Choroby płuc

Z uwagi na działania cholinomimetyczne, należy zachować ostrożność w przypadku przepisywania inhibitorów cholinoesterazy pacjentom z astmą oskrzelową lub obturacyjną chorobą płuc w wywiadzie.

Należy unikać podawania chlorowodorku donepezylu w skojarzeniu z innymi inhibitorami acetylocholinoesterazy, agonistami lub antagonistami układu cholinergicznego.

Ciężka niewydolność wątroby

Brak danych dotyczących pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby.

Śmiertelność w badaniach klinicznych nad otępieniem naczyniowym

Trzy badania kliniczne trwające 6 miesięcy zostały przeprowadzone z udziałem osób spełniających kryteria NINDS-AIREN odnośnie prawdopodobnego lub możliwego otępienia naczyniowego. Kryteria NINDS-AIREN zostały opracowane w celu identyfikacji pacjentów, u których otępienie wydaje się mieć wyłącznie przyczyny naczyniowe i wyłączenia pacjentów z chorobą Alzheimera. W pierwszym badaniu częstość zgonów wynosiła 2/198 (1,0%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 5/206 (2,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce

10 mg i 7/199 (3,5%) podczas stosowania placebo. W drugim badaniu częstość zgonów wynosiła 4/208 (1,9%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg, 3/215 (1,4%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 10 mg i 1/193 (0,5%) podczas stosowania placebo. W trzecim badaniu częstość zgonów wynosiła 11/648 (1,7%) podczas stosowania chlorowodorku donepezylu w dawce 5 mg i 0/326 (0%) podczas stosowania placebo. Częstość zgonów w trzech badaniach dotyczących otępienia naczyniowego w połączonej grupie chlorowodorku donepezylu (1,7%) była liczbowo większa niż w grupie placebo (1,1%), jednakże ta różnica nie była istotna statystycznie. Większość zgonów pacjentów przyjmujących chlorowodorek donepezylu lub placebo wydaje się wynikać z różnych przyczyn naczyniowych, których można się spodziewać w tej populacji osób w podeszłym wieku z podstawową chorobą naczyniową. Analiza wszystkich poważnych zdarzeń naczyniowych nie zakończonych i zakończonych zgonem nie wykazała różnic w częstości ich występowania w grupie chlorowodorku donepezylu w porównaniu do grupy placebo.

W zebranych badaniach dotyczących choroby Alzheimera (n=4146) i po połączeniu tych badań nad chorobą Alzheimera z innymi badaniami dotyczącymi otępienia, w tym z badaniami nad otępieniem naczyniowym (ogółem n=6888), częstość zgonów w grupach placebo liczbowo była większa niż częstość zgonów w grupach chlorowodorku donepezylu.

Substancje pomocnicze

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi problemami nietolerancji galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub złym wchłanianiem glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego leku.

Donesyn - przedawkowanie

Szacowana średnia dawka śmiertelna chlorowodorku donepezylu po podaniu pojedynczej dawki doustnej u myszy i szczurów wynosi odpowiednio 45 i 32 mg/kg mc. lub około 225 i 160 razy więcej niż maksymalna zalecana dawka u człowieka, wynosząca 10 mg na dobę. U zwierząt obserwowano związane z dawką oznaki stymulacji cholinergicznej, do których należały zmniejszenie ruchów spontanicznych, pozycja leżąca na brzuchu, chwiejny chód, łzawienie, drgawki kloniczne, depresja oddechowa, ślinienie, zwężenie źrenic, drgania pęczkowe mięśni i obniżona temperatura powłok ciała.

Przedawkowanie inhibitorów cholinoesterazy może powodować przełom cholinergiczny, charakteryzujący się nasilonymi nudnościami, wymiotami, ślinieniem, poceniem się, bradykardią, niedociśnieniem, depresją oddechową, zapaścią i drgawkami. Możliwe jest nasilone osłabienie mięśni i może to spowodować zgon, jeśli dotyczy mięśni oddechowych.

Jak w przypadku każdego przedawkowania, należy zastosować ogólne środki wspomagające. Trzeciorzędowe leki antycholinergiczne, takie jak atropina, mogą być zastosowane jako antidotum dla chlorowodorku donepezylu. Zalecane jest dożylne podawanie siarczanu atropiny w dawce dostosowanej do efektu: dawka początkowa to 1,0 do 2,0 mg i.v., kolejne dawki zależnie od odpowiedzi klinicznej. Atypowe odpowiedzi dotyczące ciśnienia krwi i częstości akcji serca opisywano w przypadku innych cholinomimetyków, gdy były podawane w skojarzeniu z czwartorzędowymi lekami antycholinergicznymi, takimi jak glikopirolan. Nie wiadomo, czy chlorowodorek donepezylu i (lub) jego metabolity mogą być usuwane drogą dializy (hemodializy, dializy otrzewnowej lub hemofiltracji).