Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Witam, Z powodu ZUM mam przyjmować poniższe leki Xyvelam, urofuraginum, olfen, defur, furoxin, fefrotabs czy obniżają one działanie tabletek antykoncepcyjnych? Jeśli tak to które?
Witam serdecznie, od 25.09.2015 mam założony cewnik DJ z powodu kamicy nerkowej ( podczas zabiegu kamień z moczowodu cofnął się do nerki ). Od tego czasu bardzo boli mnie nerka, ból jest tak silny, że nie potrafię go nawet opisać. Czytałam na ten temat i dowiedziałam się, że ból pojawiać może się pod koniec oddawania moczu. U mnie jest odwrotnie ,pierwsze krople powodują straszny...
Lek. Tomasz Budlewski
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Defur jest wskazany w objawowym leczeniu nietrzymania moczu z parcia naglącego i (lub) częstego oddawania moczu i parcia naglącego jakie mogą występować u osób z zespoleni pęcherza nadreaktywnego.
Jedna kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera 4mg tolterodyny winianu, co odpowiada 2,74 mg tolterodyny.
Każda kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda 4 mg zawiera 65,41-68,99 mg laktozy
jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku)
Zalecana dawka to 4 mg raz na dobę z wyjątkiem pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (GFR < 30ml/min), u których zalecana dawka wynosi 2 mg raz na dobę (patrz punkty 4.4 i 5.2). W przypadku wystąpienia dokuczliwych działań niepożądanych dawkę można zmniejszyć z 4 mg do 2 mg raz na dobę.
Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde mogą być przyjmowane niezależnie od posiłków i należy je połykać w całości.
Efekt leczenia należy oceniać po 2-3 miesiącach od rozpoczęcia terapii (patrz punkt 5.1). Dzieci i młodzież
Skuteczność produktu Defur u dzieci nie została określona (patrz punkt 5.1). Z tego względu nie zaleca się stosowania produktu Defur u dzieci i młodzieży.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów:
- ze znaczną niedrożnością dróg moczowych i ryzykiem zatrzymania moczu,
- z zaburzeniami powodującymi zmniejszenie drożności przewodu pokarmowego, np. zwężeniem odźwiernika,
- z zaburzeniem czynności nerek (patrz punkty 4.2 i 5.2),
- z chorobami wątroby (patrz punkt 4.2 i 5.2),
- z neuropatią autonomiczną,
- z przepukliną rozworu przełykowego,
- z ryzykiem zmniejszonej motoryki układu pokarmowego.
Wykazano, że wielokrotne doustne stosowanie tolterodyny o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitych dawkach dobowych wynoszących 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8 mg (dawka większa od terapeutycznej) prowadzi do wydłużenia odstępu QTc (patrz punkt 5.1) Znaczenie kliniczne tych obserwacji nie jest jasne i zależy od indywidualnych czynników ryzyka oraz wrażliwości pacjentów.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania tolterodyny u pacjentów z czynnikami ryzyka wydłużenia odcinka QT, w tym:
- z wrodzonym lub udokumentowanym nabytym wydłużeniem odcinka QT,
- z zaburzeniami elektrolitowymi, takimi jak hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia,
- z bradykardią,
- z istotnymi, wcześniej zdiagnozowanymi chorobami serca (takimi jak kardiomiopatia, niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia rytmu serca, zastoinowa niewydolność serca),
- u pacjentów stosujących jednocześnie produkty lecznicze, które wydłużają odcinek QT, w tym leki przeciwarytmiczne klasy IA (np. chinidyna, prokainamid) i klasy III (np. amiodaron, sotalol).
Szczególnie dotyczy to silnych inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 5.1).
Należy unikać równoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4 (patrz punkt 4.5.
Podobnie jak w przypadku każdego leczenia objawów parcia naglącego i nietrzymania moczu z parcia naglącego, przed rozpoczęciem leczenia należy rozważyć przyczyny organiczne parcia naglącego i częstości oddawania moczu.
Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Największa pojedyncza dawka tolterodyny wodorowinianu podana ochotnikom wynosiła 12,8 mg w postaci o natychmiastowym uwalnianiu. Najcięższymi obserwowanymi działaniami niepożądanymi były zaburzenia akomodacji i trudności w oddawaniu moczu.
W przypadku przedawkowania tolterodyny należy zastosować płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany. Objawy przedawkowania należy leczyć w następujący sposób:
- Ciężkie ośrodkowe działania antycholinergiczne (np. omamy, znaczne pobudzenie): stosować fizostygminę.
- Drgawki lub znaczne pobudzenie: stosować benzodiazepiny.
- Niewydolność oddechowa: stosować sztuczne oddychanie.
- Tachykardia: stosować P-adrenolityki.
- Zatrzymanie moczu: cewnikować pęcherz moczowy. ''
- Rozszerzenie źrenic: stosować krople do oczu z pilokarpiną i (lub) umieścić pacjenta w zaciemnionym pomieszczeniu.
Po podawaniu tolterodyny w postaci tabletek o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitej dawce dobowej 8 mg (dwukrotność zalecanej dawki dobowej w postaci o natychmiastowym uwalnianiu, odpowiadająca trzykrotności największej ekspozycji w przypadku stosowania kapsułek o przedłużonym uwalnianiu) przez cztery dni, zaobserwowano wydłużenie odstępu QT. W przypadku przedawkowania tolterodyny, należy wdrożyć standardowe postępowanie w leczeniu wydłużonego odstępu QT.
Tolterodyna jest przeciwwskazana u pacjentów z:
- stwierdzoną nadwrażliwością na tolterodynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1,
- zatrzymaniem moczu,
- niekontrolowaną jaskrą z wąskim kątem przesączania,
- miastenią (myasthenia gravis),
- ciężką postacią wrzodziejąeego zapalenia jelita grubego,
- toksycznym rozszerzeniem okrężnicy.
Ze względu na swoje działanie farmakologiczne tolterodyna może powodować łagodne do umiarkowanych działania przeciwmuskarynowe, takie jak suchość w jamie ustnej, niestrawność i suchość spojówek.
Działania niepożądane opisano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA: bardzo często (> =1/10), często (> =1/100 do < 1/10), niezbyt często (> =1/1000 do < 1/100), rzadko (> =1/10 000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10 000), nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych).
Poniższa tabela zawiera dane uzyskane w badaniach klinicznych oraz zebrane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była suchość w jamie ustnej, która występowała u 23,4 % pacjentów leczonych tolterodyną SR i u 7,7% pacjentów otrzymujących placebo.
|
Klasyfikacja układów i narządów MedDRA |
Bardzo często (> =1/10) |
Często (> =1/100 do < 1/10) |
Niezbyt często (> = 1/1000 do < 1/100) |
Nieznana (nie może być określona na podstawie dostępnych danych) |
|
Zakażenia i |
zapalenie zatok |
|||
|
zarażenia |
||||
|
pasożytnicze |
|
Zaburzenia układu immunologicznego |
bliżej nieokreślona nadwrażliwość |
reakcje anafilaktoidalne |
|
|
Zaburzenia psychiczne |
nerwowość |
splątanie, omamy, dezorientacja |
|
|
Zaburzenia układu nerwowego |
zawroty głowy, senność, bóle głowy |
parestezje, zaburzenia pamięci |
|
|
Zaburzenia oka |
suchość spojówek, zaburzenia widzenia, w tym zaburzenia akomodacji |
||
|
Zaburzenia ucha i błędnika |
zawroty głowy pochodzenia błędnikowego |
||
|
Zaburzenia serca |
kołatanie serca, niewydolność serca, zaburzenia rytmu serca |
tachykardia |
|
|
Zaburzenia naczyniowe |
nagłe zaczerwienienie twarzy |
||
|
Zaburzenia żołądka i jelit |
suchość w jamie ustnej |
niestrawność, zaparcia, ból brzucha, wzdęcia, biegunka |
refluks żolądkowo-jelitowy, wymioty |
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej |
obrzęk naczynioruchowy, suchość skóry |
||
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych |
bolesne lub utrudnione oddawanie moczu |
zatrzymanie moczu |
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania |
zmęczenie, obrzęk obwodowy |
ból w klatce piersiowej |
Zgłaszano przypadki nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja, urojenia) po rozpoczęciu leczenia tolterodyną u pacjentów otrzymujących inhibitory cholinoesterazy w leczeniu demencji.
Dzieci i młodzież
W dwóch randomizowanych, kontrolowanych placebo badaniach III fazy, z podwójnie ślepą próbą prowadzonych przez ponad 12 tygodni, z udziałem 710 dzieci i młodzieży, odsetek pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunką i zaburzeniami zachowania był większy w przypadku pacjentów leczonych tolterodyną w porównaniu do otrzymujących placebo (zakażenia układu moczowego: tolterodyna 6,8%, placebo 3,6%; biegunka: tolterodyna 3,3%, placebo 0,9%; zaburzenia w zachowaniu: tolterodyna 1,6%, placebo 0,4%) (patrz punkt 5.1).
Ciąża
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania tolterodyny u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3). Potencjalne ryzyko dla ludzi nie jest znane.
Z tego względu, stosowanie tolterodyny w okresie ciąży nie jest zalecane. Karmienie piersią
Brak danych dotyczących przenikania tolterodyny do mleka ludzkiego. Należy unikać stosowania tolterodyny w okresie karmienia piersią.
Płodność
Brak dostępnych danych z badań płodności.
Ponieważ produkt może powodować zaburzenia akomodacji i wpływać na czas reakcji, to może mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja ta jest silnym antagonistą kompetycyjnym muskarynowych receptorów cholinergicznych. Działa, hamując skurcze mięśni wypieracza pęcherza moczowego. Stosuje się ją w przypadku niestabilnego wypieracza pęcherza moczowego z występującym parciem naglącym, a także w częstomoczu lub nietrzymaniu moczu wynikającym z parcia.
Zapalenie pęcherza u mężczyzn to najczęstsza infekcja w obrębie dróg moczowych. Do zakażenia dochodzi zwykle przez cewkę moczową, zaś najbardziej typową przyczyną choroby jest zakażenie bakteryjne. Objawy przypadłości są dokuczliwe i charakterystyczne....
Nietrzymanie moczu jest to stan mimowolnego wyciekania moczu, który może być obiektywnie stwierdzony i stanowi problem socjologiczny i higieniczny. W okresie menopauzy nawet do 60% kobiet cierpi na tę przypadłość, może jednak pojawić się u osób w każdym...
Przypadłość nietrzymania moczu Osoba cierpiąca na przypadłość nietrzymania moczu, powinna czym prędzej zdiagnozować swoją przypadłość. Nie tylko ze względu na psychiczne i społeczne aspekty problemu - wstyd, problemy z funkcjonowaniem na co dzień, poczucie...
Badanie urodynamiczne z pomiarem przepływu moczu ma na celu sprawdzenie, jak skutecznie pęcherz moczowy gromadzi mocz i się go pozbywa. Dzięki temu badaniu możliwe jest znalezienie przyczyny problemów z pęcherzem, na przykład nietrzymania moczu. Nietrzymanie...
Leczenie w przypadku nietrzymania moczu Niezależny od woli wypływ moczu przez cewkę moczową o takiej częstości i w takiej ilości, że problem ten utrudnia życie prywatne i zawodowe określa się terminem nietrzymania moczu. Jest to jedna z bardziej wstydliwych...
Nietrzymanie moczu (inaczej inkontynencja), to powszechny problem, z którym zmaga się nawet 10-12% społeczeństwa. Wyróżnia się kilka rodzajów tego schorzenia, przy czym najczęstsze jest lekkie wysiłkowe nietrzymanie moczu. Mimo iż niekontrolowane oddawanie...
Problem sporadycznego nietrzymania moczu Badania wykazują, że problem nietrzymania moczu dotyczy aż 10 proc. kobiet w grupie wiekowej 15-25 lat. Przypadłość taka może pojawić się w takich przypadkach jak: choroby nowotworowe, urazy, dolegliwości ginekologiczne,...
Zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego występują dosyć często i w większości przypadków związane są zakażeniem bakteryjnym. Infekcje cewki moczowej i pęcherza moczowego należą do bardzo nieprzyjemnych, a zarazem krępujących dolegliwości. Dolegliwości...
Nietrzymanie moczu to dolegliwość wstydliwa, utrudniająca codzienne funkcjonowanie. Nowatorska metoda stosowana przez specjalistów z Krakowa daje nadzieje dla pacjentów z uszkodzeniami rdzenia. Neuromodulator usprawnia pracę pęcherza i wypróżnianie Nietrzymanie...
Zespół nadreaktywnego pęcherza (OAB, nazywany potocznie pęcherzem nadreaktywnym) objawia się częstym, niekontrolowanym oddawaniem moczu. Jest to powszechna, choć wstydliwa dolegliwość. Według badań, jedna na sześć dorosłych osób miewa symptomy zespołu...
Komentarze