Titlodine - opis
Produkt leczniczy Titlodine wskazany jest w leczeniu objawowym
nietrzymania moczu z nagłym parciem i (lub) zwiększonej
częstotliwości oddawania moczu oraz nagłych parć mogących wystąpić
u pacjentów z zespołem pęcherza nadreaktywnego.
Titlodine - skład
Jedna kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera 2 mg
tolterodyny winianu, co odpowiada 1,370 mg tolterodyny.
Jedna kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera 4 mg
tolterodyny winianu, co odpowiada 2,740 mg tolterodyny.
Każda 2 mg kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera
32,704 - 34,496 mg laktozy jednowodnej.
Każda 4 mg kapsułka o przedłużonym uwalnianiu, twarda zawiera
65,408 - 68,992 mg laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Titlodine - dawkowanie
Dawkowanie
Dorośli (w tym osoby w podeszłym wieku)
Zalecana dawka wynosi 4 mg raz na dobę, za wyjątkiem pacjentów z
zaburzeniami czynności wątroby lub ciężkimi zaburzeniami czynności
nerek (GFR ≤ 30 ml/min), dla których zalecana dawka wynosi 2 mg raz
na dobę (patrz punkt 4.4 i 5.2). W przypadku wystąpienia
uciążliwych działań niepożądanych dawka może zostać zmniejszona z 4
mg do 2 mg raz na dobę.
Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu, twarde mogą być przyjmowane
z pokarmem lub bez i muszą być połknięte w całości.
Wyniki leczenia należy poddać ocenie po 2-3 miesiącach (patrz
punkt 5.1).
Dzieci i młodzież
Skuteczność stosowania produktu leczniczego Titlodine u dzieci
nie została wykazana (patrz punkt 5.1). W związku z tym stosowanie
produktu leczniczego Titlodine u dzieci nie j est wskazane.
Titlodine - środki ostrożności
Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów, u
których występuje:
- istotna przeszkoda podpęcherzowa z ryzykiem zatrzymania
moczu;
- choroby przebiegające z niedrożnością przewodu pokarmowego,
np. zwężenie odźwiernika;
- niewydolność nerek (patrz punkt 4.2 i 5.2);
- choroby wątroby (patrz punkt 4.2 i 5.2);
- neuropatia autonomiczna;
- przepuklina rozworu przełykowego;
- ryzyko wystąpienia osłabionej motoryki przewodu
pokarmowego.
Wykazano, że wielokrotne dobowe dawki tolterodyny o
natychmiastowym uwalnianiu wynoszące 4 mg (dawka terapeutyczna) i 8
mg (dawka większa od terapeutycznej) wydłużają odstęp QTc (patrz
punkt 5.1). Kliniczne znaczenie tych obserwacji nie jest jasne i
zależy od indywidualnych czynników ryzyka i podatności
pacjenta.
Należy zachować ostrożność stosując tolterodynę u pacjentów z
czynnikami ryzyka wydłużenia odstępu QT obejmującymi:
- wrodzone lub udokumentowane nabyte wydłużenie odcinka QT;
- zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia,
hipomagnezemia, hipokalcemia;
- bradykardia;
- istotne, obecne wcześniej choroby serca (np. kardiomiopatia,
niedokrwienie mięśnia sercowego, niemiarowość rytmu, zastoinowa
niewydolność serca);
- jednoczesne stosowanie leków powodujących wydłużenie odstępu
QT, w tym leki przeciwarytmiczne z klasy IA (np. chinidyna,
prokainamid) i z klasy III (np. amiodaron, sotalol).
Jest to szczególnie istotne w przypadku przyjmowania silnych
inhibitorów CYP3A4 (patrz punkt 5.1).
Należy unikać jednoczesnego leczenia silnymi inhibitorami CYP3A4
(patrz punkt 4.5. Interakcje).
Podobnie, jak w przypadku każdego leczenia objawów parć
naglących i nietrzymania moczu, przed rozpoczęciem leczenia należy
rozważyć organiczne przyczyny występowania parcia i
częstomoczu.
Ten produkt leczniczy zawiera około 67,2 mg laktozy (33,6 mg
glukozy i 33,6 mg galaktozy) w jednej dawce. Należy wziąć to pod
uwagę u pacjentów z cukrzycą. Pacjenci z rzadką dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem
złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować tego
produktu.
Ten produkt leczniczy zawiera 0,00404 mmol (lub 0,092988 mg)
sodu w jednej dawce. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów
wymagających stosowania diety z kontrolowaną ilością sodu.
Titlodine - przedawkowanie
Największą dawką winianu tolterodyny podaną ochotnikom była
dawka 12,8 mg podana jako dawka pojedyncza w postaci o
natychmiastowym uwalnianiu. Najcięższymi zaobserwowanymi
działaniami niepożądanymi były zaburzenia akomodacji oraz trudności
w oddawaniu moczu.
W przypadku przedawkowania tolterodyny, należy zastosować
płukanie żołądka i podać węgiel aktywowany. Objawy należy leczyć
następująco:
- ciężkie, ośrodkowe działania przeciwcholinergiczne (np.
halucynacje, silne pobudzenie): leczenie fizostygminą;
- drgawki i wyraźne pobudzenie: leczenie benzodiazepinami;
- niewydolność oddechowa: leczenie poprzez sztuczne
oddychanie;
- tachykardia: leczenie beta-blokerami;
- zatrzymanie moczu: leczenie poprzez cewnikowanie;
- rozszerzenie źrenic: leczenie kroplami do oczu z pilokarpiną i
(lub) umieszczenie pacjenta w ciemnym pomieszczeniu.
Wydłużenie odstępu QT zaobserwowano w wyniku podawania
tolterodyny w postaci o natychmiastowym uwalnianiu w całkowitej
dawce dobowej 8 mg (dwukrotność zalecanej dawki dobowej tolterodyny
o natychmiastowym uwalnianiu oraz równowartość trzykrotnego
maksymalnego stężenia po podaniu w postaci kapsułki o przedłużonym
uwalnianiu) przez 4 dni. W przypadku przedawkowania tolterodyny
należy zastosować standardowe leczenie podtrzymujące wskazane przy
wydłużeniu odstępu QT.
Titlodine - przeciwwskazania
Tolterodyna jest przeciwwskazana u pacjentów, u których
występuje:
- nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą wymienioną w punkcie 6.1;
- zatrzymanie moczu;
- niewyrównana jaskra z wąskim kątem przesączania;
- miastenia rzekomoporaźna;
- ciężkie wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
- toksyczne rozszerzenie okrężnicy.
Titlodine - działania niepożądane
Ze względu na właściwości farmakologiczne tolterodyny, może ona
powodować łagodne lub umiarkowane objawy przeciwmuskarynowe, takie
jak suchość w jamie ustnej, niestrawność i suchość oczu.
Działania niepożądane zostały przedstawione poniżej według
klasyfikacji układów i narządów oraz częstości występowania.
Częstość została zdefiniowana jako: bardzo często (≥ 1/10), często
(≥ 1 /100 do < 1/10), niezbyt często (≥ 1/1000 do < 1/100),
rzadko (≥ 1/10000 do < 1/1000), bardzo rzadko (< 1/10000) i
nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych). Tabela poniżej przedstawia dane uzyskane podczas badań
klinicznych tolterodyny i po wprowadzeniu produktu na rynek.
Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była suchość w jamie
ustnej, która wystąpiła u 23,4% pacjentów leczonych tolterodyną SR
i u 7,7% pacjentów otrzymujących placebo.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Bardzo często (≥ 1/10)
|
Często
(≥ 1/100 do < 1/10)
|
Niezbyt często
(≥ 1/1000 do < 1/100)
|
Nieznana
(częstość nie może być określona na podstawie dostępnych
danych)
|
Zakażenia i
zarażenia
pasożytnicze
|
|
Zapalenie zatok
|
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
|
|
Bliżej
nieokreślona nadwrażliwość
|
Reakcje
anafilaktoidalne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
Nerwowość
|
Splątanie, omamy, dezorientacja
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
|
Zawroty głowy, senność, ból głowy
|
Parestezje, zaburzenia pamięci
|
|
Zaburzenia oka
|
|
Suchość oczu, zaburzenia widzenia (w tym
|
|
|
|
|
zaburzenia akomodacji)
|
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy
|
|
Zaburzenia serca
|
|
|
Palpitacje, niewydolność serca, arytmia
|
Tachykardia
|
Zaburzenia naczyniowe
|
|
|
|
Zaczerwienienie skóry
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Suchość w jamie ustnej
|
Niestrawność, zaparcie, ból brzucha, wzdęcie, biegunka
|
|
Refluks żoładkowo-przełykowy, wymioty
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
|
|
Obrzęk
naczynioruchowy, suchość skóry
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Bezmocz
|
Zatrzymanie moczu
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
Zmęczenie,
obrzęki
obwodowe
|
Ból w klatce piersiowej
|
|
U pacjentów leczonych inhibitorami cholinoesterazy z powodu
demencji po rozpoczęciu leczenia tolterodyną odnotowano przypadki
nasilenia objawów demencji (np. splątanie, dezorientacja,
omamy).
Dzieci i młodzież
W dwóch, randomizowanych badaniach klinicznych III fazy,
kontrolowanych placebo, z podwójnie ślepą próbą, prowadzonych przez
ponad 12 tygodni z udziałem 710 pacjentów pediatrycznych, odsetek
pacjentów z zakażeniami układu moczowego, biegunkami i zaburzeniami
zachowania był wyższy u pacjentów leczonych tolterodyną w
porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo (zakażenia układu
moczowego: tolterodyna 6,8%, placebo 3,6%; biegunka: tolterodyna
3,3%, placebo 0,9%); zaburzenia zachowania: tolterodyna 1,6%,
placebo 0,4%) (patrz punkt 5.1).
Komentarze