Co-Diovan - dawkowanie
Dawkowanie
Zalecana dawka produktu leczniczego Co-Diovan 160 mg + 25 mg to
jedna tabletka powlekana raz na dobę. Zaleca się indywidualne
dostosowanie poszczególnych składników produktu. W każdym przypadku
przy dostosowaniu/zwiększaniu dawki poszczególnych składników
należy uwzględniać ryzyko wystąpienia niedociśnienia i innych
działań niepożądanych.
Jeśli istnieje kliniczne uzasadnienie, można rozważyć
bezpośrednią zmianę z monoterapii na leczenie produktem złożonym o
ustalonej dawce u pacjentów, których ciśnienie krwi nie jest
wystarczająco kontrolowane za pomocą monoterapii walsartanem lub
hydrochlorotiazydem, pod warunkiem, że produkt ten podaje się w
dawce, która została wcześniej dobrana dla każdego składnika
indywidualnie.
Po rozpoczęciu terapii należy ocenić odpowiedź kliniczną na
leczenie produktem leczniczym CoDiovan, a jeśli ciśnienia krwi nie
udaje się kontrolować, dawkę leku można zwiększyć poprzez
zwiększenie dawki każdego ze składników do uzyskania dawki
maksymalnej 320 mg + 25 mg produktu Co-Diovan.
Działanie przeciwnadciśnieniowe jest wyraźnie zauważalne w ciągu
2 tygodni.
U większości pacjentów maksymalny efekt jest obserwowany w ciągu
4 tygodni. Jednakże, u niektórych pacjentów wymagane jest od 4 do 8
tygodni leczenia. Należy wziąć to pod uwagę przy dostosowaniu
dawki.
Sposób podawania
Co-Diovan może być przyjmowany niezależnie od posiłków; powinien
być podawany wraz z wodą.
Szczególne populacje
Zaburzenie czynności nerek
Nie ma konieczności dostosowywania dawkowania u pacjentów z
łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek (klirens
kreatyniny ≥ 30 ml/min). Ze względu na składnik produktu,
hydrochlorotiazyd, Co-Diovan jest przeciwwskazany u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (patrz punkty 4.3, 4.4 i
5.2).
Zaburzenie czynności wątroby
U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności
wątroby przebiegającym bez cholestazy nie należy stosować dawek
większych niż 80 mg walsartanu na dobę (patrz punkt 4.4).
Stosowanie produktu Co-Diovan jest przeciwwskazane u pacjentów z
ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.3, 4.4 i
5.2).
Stosowanie u osób w podeszłym wieku
Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób w podeszłym
wieku.
Stosowanie u dzieci i młodzieży
Z uwagi na brak danych na temat bezpieczeństwa i skuteczności,
nie zaleca się stosowania produktu Co-Diovan u dzieci i młodzieży w
wieku poniżej 18 lat.
Co-Diovan - środki ostrożności
Zmiany stężenia elektrolitów w surowicy
Walsartan
Produkt nie jest zalecany w przypadku jednoczesnego stosowania
suplementów potasu, leków moczopędnych oszczędzających potas,
zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków,
które mogą powodować zwiększenie stężenia potasu (heparyna itp.).
Nalezy zapewnić odpowiednie kontrolowanie stężenia potasu.
Hydrochlorotiazyd
Opisywano przypadki hipokaliemii podczas stosowania tiazydowych
leków moczopędnych, w tym hydrochlorotiazydu. Zaleca się częste
monitorowanie stężenia potasu w surowicy.
Leczenie tiazydowymi lekami moczopędnymi, w tym
hydrochlorotiazydem, było związane z występowaniem hiponatremii i
zasadowicy hipochloremicznej. Tiazydy, w tym hydrochlorotiazyd,
nasilają wydalanie magnezu z moczem, co może prowadzić do
hipomagnezemii. Tiazydowe leki moczopędne zmniejszają wydalanie
wapnia, co może być przyczyną hiperkalcemii.
U wszystkich pacjentów przyjmujących leki moczopędne należy
oznaczać stężenie elektrolitów w surowicy w odpowiednich odstępach
czasu.
Pacjenci z niedoborem sodu lub odwodnieni
Pacjenci otrzymujący tiazydowe leki moczopędne, w tym
hydrochlorotiazyd, powinni być obserwowani pod kątem objawów
świadczących o zaburzeniach równowagi wodno-elektrolitowej.
W rzadkich przypadkach na początku leczenia produktem Co-Diovan
u pacjentów ze znacznym niedoborem sodu i (lub) odwodnionych, np. z
powodu przyjmowania dużych dawek leków moczopędnych, może wystąpić
objawowe niedociśnienie tętnicze. Przed rozpoczęciem leczenia
produktem Co-Diovan należy wyrównać niedobór sodu i (lub) objętość
krwi krążącej.
Pacjenci z ciężką, przewlekłą niewydolnością serca lub innymi
stanami związanymi ze stymulacją układu
renina-angiotensyna-aldosteron
U pacjentów, u których czynność nerek może zależeć od aktywności
układu renina-angiotensynaaldosteron (np. pacjentów z ciężką
zastoinową niewydolnością serca), leczenie inhibitorami konwertazy
angiotensyny związane było z oligurią i (lub) postępującą azotemią
oraz, w rzadkich przypadkach, z ostrą niewydolnością nerek.
Stosowanie produktu Co-Diovan u pacjentów z ciężką przewlekłą
niewydolnością serca nie zostało ustalone.
Dlatego nie można wykluczyć, że również stosowanie produktu
Co-Diovan może być związane z zaburzeniami czynności nerek z uwagi
na hamowanie układu renina-angiotensyna-aldosteron. Nie należy
stosować produktu Co-Diovanu tych pacjentów.
Zwężenie tętnicy nerkowej
Produktu Co-Diovan nie należy stosować w leczeniu nadciśnienia u
pacjentów z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnicy
nerkowej, bądź zwężeniem tętnicy zaopatrującej jedyną nerkę,
ponieważ stężenie mocznika we krwi i stężenie kreatyniny w surowicy
może być podwyższone u tych pacjentów.
Hiperaldosteronizm pierwotny
Produktu Co-Diovan nie należy stosować u pacjentów z pierwotnym
hiperaldosteronizmem z uwagi na zahamowanie aktywności układu
renina-angiotensyna u tych osób.
Zwężenie zastawki aorty i zastawki dwudzielnej,
kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z
lewej komory
Podobnie jak w przypadku innych leków rozszerzających naczynia
wskazana jest szczególna ostrożność u pacjentów, u których
występuje zwężenie zastawki aortalnej lub zastawki dwudzielnej lub
kardiomiopatia przerostowa ze zwężeniem drogi odpływu z lewej
komory (HOCM).
Zaburzenia czynności nerek
Nie ma konieczności odmiennego dawkowania u pacjentów z
zaburzeniami czynności nerek z klirensem kreatyniny ≥ 30 ml/min
(patrz punkt 4.2). U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
przyjmujących Co-Diovan zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia
potasu, kreatyniny i kwasu moczowego w surowicy.
Przeszczep nerki
Dotychczas brak doświadczeń w zakresie bezpieczeństwa stosowania
produktu Co-Diovan u pacjentów, którym niedawno przeszczepiono
nerkę.
Zaburzenia czynności wątroby
Produkt Co-Diovan należy stosować ostrożnie u pacjentów z
łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności wątroby
przebiegającymi bez cholestazy (patrz punkty 4.2 i 5.2).
Toczeń rumieniowaty układowy
Zgłaszano przypadki nasilenia lub uaktywnienia tocznia
rumieniowatego pod wpływem tiazydowych leków moczopędnych, w tym
hydrochlorotiazydu.
Inne zaburzenia metaboliczne
Tiazydowe leki moczopędne, w tym hydrochlorotiazyd, mogą
zmieniać tolerancję glukozy oraz zwiększać stężenie cholesterolu,
trójglicerydów i kwasu moczowego w surowicy krwi. Pacjenci z
cukrzycą mogą wymagać dostosowania dawki insuliny lub doustnych
leków przeciwcukrzycowych. Tiazydy mogą zmniejszać wydalanie wapnia
z moczem oraz powodować nieznaczne, przemijające podwyższenie
stężenia wapnia w surowicy przy braku znanych zaburzeń metabolizmu
wapnia. Znaczna hiperkalcemia może świadczyć o współistniejącej
nadczynności przytarczyc. Przed wykonaniem badań oceniających
czynność przytarczyc należy przerwać stosowanie tiazydowych leków
moczopędnych.
Nadwrażliwość na światło
Po zastosowaniu tiazydowych leków moczopędnych zgłaszano
przypadki nadwrażliwości na światło (patrz punkt 4.8). Jeśli
podczas leczenia wystąpi reakcja nadwrażliwości na światło, zaleca
się przerwanie leczenia. Jeśli konieczne jest wznowienie terapii
lekiem moczopędnym, zaleca się ochronę narażonej powierzchni ciała
przed działaniem promieni słonecznych lub przed sztucznym
promieniowaniem UVA.
Ciąża
W trakcie ciąży nie należy rozpoczynać leczenia antagonistami
receptora angiotensyny II (AIIRA). Jeśli dalsze leczenie AIIRA nie
jest nieodzowne, u pacjentek planujących ciążę należy przejść na
alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ustalonym profilu
bezpieczeństwa stosowania w trakcie ciąży. W przypadku stwierdzenia
ciąży leczenie AIIRA należy natychmiast przerwać i, jeśli to
właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie (patrz punkty 4.3 i
4.6).
Ogólne
Należy zachować ostrożność u pacjentów, którzy już wcześniej
doświadczyli reakcji nadwrażliwości na innych antagonistów
receptora angiotensyny II. Wystąpienie reakcji nadwrażliwości na
hydrochlorotiazyd jest bardziej prawdopodobne u pacjentów z alergią
i astmą.
Co-Diovan - przedawkowanie
Objawy
Przedawkowanie walsartanu może spowodować znaczne niedociśnienie
tętnicze, co może doprowadzić do zaburzeń świadomości, zapaści
krążeniowej i (lub) wstrząsu. Ponadto, na skutek przedawkowania
hydrochlorotiazydu mogą wystąpić takie objawy przedmiotowe i
podmiotowe jak: nudności, senność, hipowolemia i zaburzenia
elektrolitowe związane z zaburzeniami rytmu serca i skurczami
mięśni.
Leczenie
Postępowanie po przedawkowaniu zależy od czasu przyjęcia leku i
rodzaju oraz ciężkości objawów; najistotniejsze jest
ustabilizowanie krążenia.
W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego pacjenta
należy ułożyć w pozycji na plecach, a następnie szybko uzupełnić
sole i płyny.
Usunięcie walsartanu z krążenia za pomocą hemodializy nie jest
możliwe z uwagi na silne wiązanie z białkami osocza, natomiast
hydrochlorotiazyd może być usuwany tą drogą.
Co-Diovan - przeciwwskazania
– Nadwrażliwość na walsartan, hydrochlorotiazyd, inne leki
będące pochodnymi sulfonoamidów lub na którąkolwiek z substancji
pomocniczych.
– Drugi i trzeci trymestr ciąży (patrz punkty 4.4 i
4.6).
– Ciężkie zaburzenie czynności wątroby, marskość żółciowa
wątroby i cholestaza.
– Ciężkie zaburzenie czynności nerek (klirens kreatyniny
< 30 ml/min), bezmocz.
– Oporna na leczenie hipokaliemia, hiponatremia,
hiperkalcemia i objawowa hiperurykemia.
Co-Diovan - działania niepożądane
Działania niepożądane zgłaszane w badaniach klinicznych i
laboratoryjnych występujące częściej po walsartanie z
hydrochlorotiazydem niż po podaniu placebo oraz pojedyncze
zgłoszenia po wprowadzeniu produktu do obrotu zostały przedstawione
niżej z uwzględnieniem klasyfikacji układów i narządów. Podczas
leczenia skojarzonego walsartanem i hydrochlorotiazydem mogą
wystąpić działania niepożądane związane z każdym ze składników
podanych w monoterapii, których nie obserwowano w badaniach
klinicznych.
Działania niepożądane zostały pogrupowane wegług częstości ich
występowania, poczynając od najczęstszych, zgodnie z następującą
konwencją: bardzo często (≥ 1/10); często (≥1/100 do < 1/10);
niezbyt często (≥ 1/1 000 do < 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do
< 1/1 000); bardzo rzadko (< 1/10 000); nieznana (częstość
nie może być określona na podstawie dostępnych danych). W obrębie
każdej grupy o określonej częstości występowania objawy niepożądane
są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się nasileniem.
Tabela 1. Częstość występowania działań niepożądanych
związanych z walsartanem / hydrochlorotiazydem
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Niezbyt często
Zaburzenia układu nerwowego
|
Odwodnienie
|
Bardzo rzadko
|
Zawroty głowy
|
Niezbyt często
|
Perestezje
|
Nieznana
Zaburzenia oka
|
Omdlenie
|
Niezbyt często
|
Nieostre widzenie
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
Niezbyt często
Zaburzenia naczyniowe
|
Szum w uszach
|
Niezbyt często
|
Niedociśnienie
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Niezbyt często Kaszel
Nieznana Niekardiogenny obrzęk płuc
Zaburzenia żołądka i jelit
Bardzo rzadko Biegunka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Niezbyt często Bóle mięśni
Bardzo rzadko Bóle stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Nieznana Zaburzona czynność nerek
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Niezbyt często
|
Uczucie zmęczenia
|
Badania diagnostyczne
|
|
Nieznana
|
Zwiększenie stężenia kwasu moczowego w surowicy,
|
zwiększenie stężenia bilirubiny i kreatyniny w surowicy,
hipokaliemia, hiponatremia, zwiększenie stężenia azotu mocznikowego
we krwi, neutropenia
Dodatkowa informacja o poszczególnych składnikach
leku
Działania niepożądane zgłaszane wcześniej po zastosowaniu
każdego ze składników leku, mogą być potencjalnymi działaniami
niepożądanymi produktu Co-Diovan, nawet jeśli nie były obserwowane
w badaniach klinicznych leku lub po wprowadzeniu leku do
obrotu.
Tabela 2. Częstość występowania działań niepożądanych
związanych z walsartanem
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Nieznana
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie hematokrytu,
małopłytkowość
|
Nieznana
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Inne reakcje nadwrażliwości/reakcje alergiczne, w tym choroba
posurowicza
|
Nieznana
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Zwiększenie stężenia potasu w surowicy, hiponatremia
|
Niezbyt często
Zaburzenia naczyniowe
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
Nieznana
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Zapalenie naczyń
|
Niezbyt często
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Ból brzucha
|
Nieznana
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
|
Nieznana
|
Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
|
Nieznana
|
Niewydolność nerek
|
Tabela 3. Częstość występowania działań niepożądanych
związanych z hydrochlorotiazydem
Hydrochlorotiazyd jest lekiem często przepisywanym od wielu lat,
nierzadko w dawkach większych niż podawane w produkcie Co-Diovan. U
pacjentów leczonych tiazydowymi lekami moczopędnymi, w tym
hydrochlorotiazydem, w monoterapii zgłaszano następujące działania
niepożądane:
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko Małopłytkowość, niekiedy z plamicą
Bardzo rzadko Agranulocytoza, leukopenia, niedokrwistość
hemolityczna, zahamowanie czynności szpiku kostnego
Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko Reakcje nadwrażliwości
Zaburzenia psychiczne
Rzadko Depresja, zaburzenia snu
Zaburzenia układu nerwowego
Rzadko Ból głowy
Zaburzenia serca
Rzadko Zaburzenia rytmu serca
Zaburzenia naczyniowe
Często Niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
Bardzo rzadko Niewydolność oddechowa z zapaleniem i
obrzękiem płuc
Zaburzenia żołądka i jelit
Często Utrata apetytu, łagodne nudności i wymioty
Rzadko Zaparcie, uczucie dyskomfortu w przewodzie
pokarmowym
Bardzo rzadko Zapalenie trzustki
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko Cholestaza wewnątrzwątrobowa lub żółtaczka
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często
|
Pokrzywka i inne postacie wysypki
|
Rzadko
|
Uczulenie na światło
|
Bardzo rzadko
|
Martwicze zapalenie naczyń i toksyczna
|
nekroliza naskórka, skórne reakcje toczniopodobne, uaktywnienie
skórnej postaci tocznia
rumieniowatego
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Często Impotencja
Co-Diovan - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Walsartan
Nie zaleca się stosowania leków z grupy antagonistów receptora
angiotensyny II (AIIRA) w trakcie pierwszego trymestru ciąży (patrz
punkt 4.4). Stosowanie leków AIIRA jest przeciwwskazane w trakcie
drugiego i trzeciego trymestru ciąży (patrz punkty 4.3 i 4.4).
Potwierdzone dane epidemiologiczne dotyczące ryzyka
teratogenności po podaniu inhibitorów ACE w trakcie pierwszego
trymestru ciąży nie są rozstrzygające, niemniej nie można wykluczyć
niewielkiego zwiększenia ryzyka. Brak jest danych z kontrolowanych
badań epidemiologicznych dotyczących ryzyka stosowania antagonistów
receptora angiotensyny II (AIIRA), niemniej podobne ryzyko może
istnieć dla tej klasy leków. Jeśli dalsze leczenie AIIRA nie jest
nieodzowne, u pacjentek planujących ciążę należy przejść na
alternatywne leczenie przeciwnadciśnieniowe o ustalonym profilu
bezpieczeństwa stosowania w trakcie ciąży. W przypadku stwierdzenia
ciąży leczenie AIIRA należy natychmiast przerwać i, jeśli to
właściwe, rozpocząć alternatywne leczenie. Stwierdzono, że
ekspozycja na AIIRA w drugim i trzecim trymestrze wywiera toksyczny
wpływ na płody (pogorszenie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie
kostnienia czaszki) i noworodki ludzkie (niewydolność nerek,
hipotonia, hiperkaliemia) (patrz również punkt 5.3).
W razie ekspozycji na AIIRA począwszy od drugiego trymestru
ciąży zaleca się kontrolne badania ultrasonograficzne czynności
nerek i rozwoju czaszki.
Niemowlęta, których matki stosowały AIIRA, należy objąć ścisłą
obserwacją w kierunku niedociśnienia (patrz również punkty 4.3 i
4.4).
Hydrochlorotiazyd
Doświadczenie ze stosowaniem hydrochlorotiazydu podczas ciąży, a
zwłaszcza w pierwszym trymestrze, jest ograniczone. Brak
wystarczających badań na zwierzętach. Hydrochlorotiazyd przenika
przez łożysko. W oparciu o farmakologiczny mechanizm działania
hydrochlorotiazydu można stwierdzić, że jego stosowanie w drugim i
trzecim trymestrze ciąży może niekorzystnie wpływać na perfuzję
płodowo-łożyskową oraz może powodować takie działania u płodu i
noworodka, jak żółtaczka, zaburzenia równowagi elektrolitowej i
trombocytopenia.
Laktacja
Brak informacji dotyczących stosowania walsartanu podczas
karmienia piersią. Hydrochlorotiazyd przenika w małych ilościach do
mleka kobiet karmiących. Tiazydy w dużych dawkach powodując
intensywną diurezę, mogą hamować produkcję mleka. Z tego względu
stosowanie produktu CoDiovan w okresie karmienia piersią nie jest
zalecane. Preferuje się alternatywne leki o lepiej ustalonym
profilu bezpieczeństwa w okresie karmienia piersią, szczególnie
podczas karmienia noworodków lub wcześniaków. Jeżeli produkt
leczniczy Co-Diovan jest stosowany podczas karmienia piersią,
należy stosować najmniejsze z możliwych dawek.
Co-Diovan - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu Co-Diovan na
zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń
mechanicznych w ruchu. W trakcie prowadzenia pojazdów mechanicznych
lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu należy wziąć pod
uwagę możliwość sporadycznego występowania zawrotów głowy lub
uczucia zmęczenia.
Komentarze