Clopidogrel STADA - opis
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy
Klopidogrel wskazany jest u:
• Dorosłych pacjentów z zawałem mięśnia sercowego (od kilku
dni do mniej niż 35 dni), z udarem niedokrwiennym (od 7 dni do
mniej niż 6 miesięcy) oraz z rozpoznaną chorobą tętnic
obwodowych.
• Dorosłych pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:
- bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub
zawał mięśnia sercowego bez załamka Q), w tym pacjentów, którym
wszczepia się stent w czasie zabiegu przezskórnej angioplastyki
wieńcowej, w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym (ang. ASA). -
z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST, w
skojarzeniu z ASA, u pacjentów leczonych zachowawczo
kwalifikujących się do leczenia trombolitycznego.
Profilaktyka powikłań zakrzepowych w miażdżycy i
zakrzepowo-zatorowych w migotaniu przedsionków
U dorosłych pacjentów z migotaniem przedsionków i przynajmniej
jednym czynnikiem ryzyka powikłań naczyniowych, u których leczenie
antagonistami witaminy K nie może być zastosowane, a ryzyko
krwawienia jest niewielkie, klopidogrel w skojarzeniu z kwasem
acetylosalicylowym stosuje się w celu profilaktyki powikłań
zakrzepowych w miażdżycy i powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym
udaru.
W celu uzyskania dodatkowych informacji, patrz punkt 5.1.
Clopidogrel STADA - skład
Każda tabletka powlekana zawiera 75 mg klopidogrelu ( w postaci
klopidogrelu bezylanu).
Substancje pomocnicze: każda tabletka powlekana zawiera 2,8 mg
laktozy jednowodnej.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Clopidogrel STADA - dawkowanie
Dawkowanie
• Dorośli i osoby w podeszłym wieku
Klopidogrel należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg na
dobę.
U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym:
- bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa
lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): leczenie klopidogrelem
należy rozpocząć od pojedynczej dawki nasycającej 300 mg i
następnie kontynuować dawką 75 mg raz na dobę (z kwasem
acetylosalicylowym (ASA) 75 mg do 325 mg na dobę). Ponieważ większe
dawki ASA były związane z większym ryzykiem krwawienia, zaleca się
żeby dawka ASA nie była większa niż 100 mg. Optymalny czas trwania
leczenia nie został wyraźnie ustalony. Dane z badań klinicznych
potwierdzają stosowanie do 12 miesięcy, a maksymalnie korzystny
efekt obserwowano po 3 miesiącach (patrz punkt 5.1).
- z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka
ST: leczenie klopidogrelem należy rozpocząć od dawki nasycającej
300 mg, a następnie podawać dawkę 75 mg raz na dobę w skojarzeniu z
ASA i lekami trombolitycznymi lub bez leków trombolitycznych. U
pacjentów powyżej 75. roku życia leczenie klopidogrelem należy
rozpocząć bez podawania dawki nasycającej. Leczenie skojarzone
należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i
kontynuować przez co najmniej 4 tygodnie. Nie badano korzyści z
jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4
tygodni w tym modelu leczenia (patrz punkt 5.1).
U pacjentów z migotaniem przedsionków, klopidogrel należy
podawać w postaci pojedynczej dawki dobowej 75 mg. Równocześnie
należy rozpocząć i kontynuować stosowanie kwasu acetylosalicylowego
(75-100 mg na dobę) (patrz punkt 5.1).
W razie pominięcia dawki:
- Gdy upłynęło mniej, niż 12 godzin od zaplanowanego czasu
przyjęcia dawki: pacjenci powinni przyjąć dawkę niezwłocznie, a
następnie przyjąć kolejną dawkę zgodnie z zaplanowanym schematem
dawkowania.
- Po upływie więcej, niż 12 godzin: pacjenci powinni
przyjąć kolejną dawkę zgodnie z zaplanowanym schematem dawkowania.
Nie należy stosować podwójnej dawki.
• Dzieci i młodzież
Nie ustalono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i skuteczności
klopidogrelu u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
• Zaburzenie czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z zaburzeniem czynności
nerek jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
• Zaburzenie czynności wątroby
Doświadczenie terapeutyczne u pacjentów z umiarkowanie
nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonności do
krwawień jest ograniczone (patrz punkt 4.4).
Sposób podawania:
Podanie doustne.
Produkt może być podawany z jedzeniem lub bez jedzenia.
Clopidogrel STADA - środki ostrożności
Krwawienia i zaburzenia hematologiczne
Z powodu ryzyka krwawienia i hematologicznych działań
niepożądanych należy niezwłocznie rozważyć oznaczenie morfologii
krwi i (lub) inne odpowiednie badania, kiedy tylko objawy kliniczne
sugerujące wystąpienie krwawienia pojawią się podczas przebiegu
leczenia (patrz punkt 4.8). Podobnie, jak w przypadku innych leków
przeciwpłytkowych, należy zachować ostrożność stosując klopidogrel
u pacjentów, którzy mogą być obciążeni ryzykiem wystąpienia
większego krwawienia z powodu urazu, zabiegu chirurgicznego lub
innych stanów patologicznych, i u pacjentów otrzymujących ASA,
heparynę, inhibitory glikoprotein IIb/IIIa oraz niesteroidowe leki
przeciwzapalne, w tym inhibitory Cox-2. Pacjentów należy dokładnie
obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów krwawienia,
włącznie z krwawieniem utajonym, zwłaszcza podczas pierwszych
tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych
lub po zabiegu chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie klopidogrelu i
doustnych leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ
może to zwiększać intensywność krwawień (patrz punkt 4.5).
Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu,
a działanie przeciwpłytkowe jest tymczasowo niepożądane, leczenie
klopidogrelem należy przerwać na 7 dni przed zabiegiem
chirurgicznym. Pacjenci powinni informować lekarzy i
lekarzy-stomatologów o przyjmowaniu klopidogrelu przed
zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed
zastosowaniem każdego nowego produktu leczniczego. Klopidogrel
wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u
pacjentów ze zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień
(zwłaszcza z przewodu pokarmowego i wewnątrzgałkowych).
Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może
trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują klopidogrel (sam lub w
skojarzeniu z ASA), i że powinni informować lekarza o każdym
niecodziennym krwawieniu (miejsce oraz czas trwania).
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP)
Bardzo rzadko donoszono o występowaniu zakrzepowej plamicy
małopłytkowej (ang. Thrombotic Thrombocytopenic Purpura-TTP)
po leczeniu klopidogrelem, czasami po krótkiej ekspozycji.
Charakteryzuje się ona wystąpieniem trombocytopenii i
mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, skojarzonej albo
ze zmianami neurologicznymi, albo z zaburzeniami czynności nerek,
lub też z gorączką. TTP jest potencjalnie śmiertelnym stanem
wymagającym natychmiastowego leczenia, włącznie z plazmaferezą.
Świeży udar niedokrwienny
Ze względu na brak danych, stosowanie klopidogrelu nie jest
zalecane podczas pierwszych 7 dni po ostrym udarze
niedokrwiennym.
Cytochrom P 450 2C19 (CYP2C19)
Farmakogenetyka: U pacjentów ze słabo metabolizującym izoenzymem
CYP2C19 po podaniu klopidogrelu w zalecanych dawkach występuje
mniejsza produkcja aktywnego metabolitu klopidogrelu oraz słabszy
wpływ na czynność płytek krwi. Dostępne są badania do określenia
genotypu CYP2C19 pacjenta.
Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu
częściowo przez izoenzym
CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność tego
enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu.
Znaczenie kliniczne tej interakcji nie jest potwierdzone. Nie
zaleca się jednoczesnego podawania inhibitorów silnie lub
umiarkowanie hamujących działanie CYP2C19 (wykaz inhibitorów
hamujących działanie CYP2C19 patrz punkt 4.5, patrz także punkt
5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Doświadczenie terapeutyczne w stosowaniu klopidogrelu u
pacjentów z zaburzeniem czynności nerek jest ograniczone. Dlatego
należy zachować ostrożność w przypadku stosowania klopidogrelu u
tych pacjentów (patrz punkt 4.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Doświadczenie ze stosowaniem klopidogrelu u pacjentów z
umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć
skłonności do krwawień, jest ograniczone. Dlatego klopidogrel
należy stosować ostrożnie w tej populacji (patrz punkt 4.2).
Substancje pomocnicze
Clopidogrel STADA zawiera laktozę. Nie powinien być stosowany u
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy.
Clopidogrel STADA - przedawkowanie
Przedawkowanie w następstwie podawania klopidogrelu może
prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia i wynikających z tego
powikłań w postaci krwawień. W przypadku zaobserwowania krwawień
należy rozważyć zastosowanie odpowiedniego leczenia.
Nie znaleziono antidotum dla farmakologicznego działania
klopidogrelu. Jeśli wymagana jest szybka korekcja wydłużonego czasu
krwawienia, to przetoczenie masy płytkowej może odwrócić działania
klopidogrelu.
Clopidogrel STADA - przeciwwskazania
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek
substancję pomocniczą.
• Ciężkie zaburzenie czynności wątroby.
• Czynne patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny
lub krwotok wewnątrzczaszkowy.
Clopidogrel STADA - działania niepożądane
Klopidogrel był oceniany ze względu na bezpieczeństwo stosowania
u ponad 44 000 pacjentów, którzy brali udział w badaniach
klinicznych, w tym ponad 12 000 pacjentów leczonych przez 1 rok lub
dłużej. W sumie w badaniu CAPRIE klopidogrel w dawce 75 mg/dobę był
porównywalny z ASA w dawce 325 mg/dobę, bez względu na wiek, płeć i
rasę. Klinicznie istotne niepożądane reakcje obserwowane w
badaniach CAPRIE, CURE, CLARITY, COMMIT i ACTIVE-A omówiono
poniżej. W uzupełnieniu do doświadczeń z badań klinicznych,
niepożądane reakcje były zgłaszane spontanicznie.
Krwawienie jest najczęstszą reakcją zgłaszaną zarówno w
badaniach klinicznych, jaki i po wprowadzeniu do lecznictwa, gdzie
było przeważnie zgłaszane podczas pierwszego miesiąca leczenia.
W CAPRIE, u pacjentów leczonych albo klopidogrelem albo ASA,
całkowita częstość występowania jakiegokolwiek krwawienia wynosiła
9,3%. Częstość występowania ciężkich przypadków była podobna dla
klopidogrelu i dla ASA.
W badaniu CURE nie występowało więcej dużych krwawień po
klopidogrelu podawanym z ASA w ciągu 7 dni po operacji wieńcowego
przeszczepu omijającego u pacjentów, u których zaprzestano leczenia
wcześniej niż pięć dni przed operacją. U pacjentów, którzy
pozostawali na leczeniu w ciągu pięciu dni do operacji przeszczepu
omijającego, częstość przypadków wynosiła 9,6% dla klopidogrelu z
ASA i 6,3% dla placebo z ASA.
W badaniu CLARITY wystąpiło ogólne zwiększenie liczby krwawień w
grupie leczonej klopidogrelem z ASA w porównaniu do grupy
otrzymującej placebo z ASA. Częstość występowania dużych krwawień
była podobna w obu grupach. Istniała zgodność pomiędzy podgrupami
pacjentów, określona przez charakterystykę wyjściową oraz typ
leczenia fibrynolitycznego lub stosowanej heparyny.
W badaniu COMMIT ogólny odsetek dużych krwawień pozamózgowych
oraz krwawień mózgowych był mały i zbliżony w obu grupach
W badaniu ACTIVE-A, częstość występowania poważnego krwawienia
była większa w grupie otrzymującej klopidogrel z kwasem
acetylosalicylowym niż placebo z kwasem acetylosalicylowym
(6,7% vs 4,3%). W obu grupach poważne krwawienie
dotyczyło najczęściej lokalizacji pozaczaszkowej (5,3% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym; 3,5% w grupie
placebo z kwasem acetylosalicylowym), głównie przewodu pokarmowego
(3,5% vs 1,8%). Liczba przypadków krwawień
wewnątrzczaszkowych była większa po podaniu skojarzonym
klopidogrelu z kwasem acetylosalicylowym niż w przypadku placebo z
kwasem acetylosalicylowym (odpowiednio 1,4% vs 0,8%). Nie
stwierdzono znamiennej statystycznie różnicy między grupami w
częstości występowania krwawień zakończonych zgonem (1,1% w grupie
otrzymującej klopidogrel z kwasem acetylosalicylowym i 0,7% w
grupie placebo z kwasem acetylosalicylowym) i udaru krwotocznego
(odpowiednio 0,8% i 0,6%).
Niepożądane reakcje, które wystąpiły albo podczas badań
klinicznych albo były spontanicznie zgłaszane są przedstawione w
tabeli poniżej. Ich częstość jest zdefiniowana stosując następujące
konwencje: często (≥1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥1/1 000
do < 1/100); rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000); bardzo rzadko
(< 1/10 000). W obrębie każdej grupy układów i narządów objawy
niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Klasyfikacja układów i narządów
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Zaburzenia krwi
i układu chłonnego
|
|
Małopłytkowość leukopenia, eozynofilia
|
Neutropenia, w tym ciężka neutropenia
|
Zakrzepowa plamica małopłytkowa (ang. TTP) (patrz punkt 4.4),
niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, agranulocytoza, ciężka
małopłytkowość, granulocytopenia, niedokrwistość
|
Zaburzenia układu
immunologicznego
|
|
|
|
Choroba posurowicza, reakcje
rzekomoanafilaktyczne
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
|
|
Omamy,
stan splątania
|
Zaburzenia układu
nerwowego
|
|
Krwawienie wewnątrzczaszkowe (zgłaszano, że niektóre przypadki
były śmiertelne), bóle głowy
parestezje, zawroty głowy
|
|
Zaburzenia smaku
|
Zaburzenia oka
|
|
Krwawienia do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe,
dosiatkówkowe)
|
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
|
Zawroty głowy pochodzenia błędnikowego
|
|
Zaburzenia
naczyniowe
|
Krwiak
|
|
|
Ciężki krwotok, krwotok z ran operacyjnych, zapalenie
|
|
|
|
|
naczyń, niedociśnienie tętnicze
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej
i śródpiersia
|
Krwawienia z nosa
|
|
|
Krwawienie z dróg oddechowych
(krwioplucie, krwotok
płucny), skurcz oskrzeli,
śródmiąższowe zapalenie płuc
|
Zaburzenia żołądka
i jelit
|
Krwotok z przewodu pokarmowego biegunka, bóle brzucha,
niestrawność
|
Wrzód żołądka i wrzód dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej
żołądka, wymioty, nudności, zaparcie, wzdęcie z oddawaniem
gazów
|
Krwotok pozaotrzewnowy
|
Krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy
zakończony zgonem, zapalenie trzustki, zapalenie jelita grubego
(w tym wrzodziejące oraz limfocytowe zapalenie jelita grubego),
zapalenie błony śluzowej jamy
ustnej
|
Zaburzenia wątroby i dróg
żółciowych
|
|
|
|
Ostra niewydolność wątroby, zapalenie wątroby, nieprawidłowe
wyniki testów czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry
i tkanki podskórnej
|
Siniak
|
Wysypka, świąd, krwawienie do skóry
(plamica)
|
|
Pęcherzowe zapalenie skóry (toksyczne, martwicze oddzielanie się
naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, rumień
wielopostaciowy), obrzęk naczynioruchowy, wysypka rumieniowa,
pokrzywka, wyprysk,
liszaj płaski,
|
Zaburzenia mięśniowoszkieletowe i tkanki łącznej
|
|
|
|
Krwawienia w obrębie układu mięśniowoszkieletowego, (krwawienia
dostawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe
|
Zaburzenia nerek
i dróg moczowych
|
|
Krwiomocz
|
|
Zapalenie kłębuszkowe nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we
krwi
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Krwawienie w miejscu wkłucia
|
|
|
Gorączka
|
Badania
diagnostyczne
|
|
Wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili,
zmniejszenie liczby płytek
|
|
|
Komentarze