Cisatracurium Hospira

Cisatracurium Hospira - dawkowanie

Cisatracurium Hospira może być podawany wyłącznie przez, lub pod nadzorem anestezjologa lub innego lekarza z doświadczeniem w stosowaniu i działaniu leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Musi być dostępny sprzęt umożliwiający wykonanie intubacji dotchawiczej, zastosowanie wentylacji kontrolowanej i zapewniający prawidłowe wysycenie krwi tętniczej tlenem. Nie należy mieszać Cisatracurium Hospira w tej samej strzykawce lub podawać przez tę samą igłę co emulsję do wstrzykiwań zawierającą propofol lub roztworami o odczynie zasadowym, jak sodu tiopental (patrz punkt 6.2).

Ten produkt leczniczy nie zawiera środków konserwujących i jest przeznaczony do jednorazowego użycia.

Zalecenia dotyczące monitorowania

Podobnie jak w przypadku innych leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, podczas podawania cisatrakurium zaleca się monitorowanie przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, w celu indywidualnego dostosowania dawki.

Podawanie we wstrzyknięciu dożylnym (bolus)

Dawkowanie u dorosłych

Intubacja dotchawicza: zalecana dawka cisatrakurium do przeprowadzenia intubacji tchawicy u dorosłych pacjentów wynosi 0,15 mg/kg mc. Ta dawka zapewnia dobre lub doskonałe warunki do przeprowadzenia intubacji dotchawiczej po upływie 120 sekund od podania cisatrakurium po indukcji znieczulenia propofolem.

Większe dawki skracają czas do wystąpienia bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Poniższa tabela podsumowuje dane farmakodynamiczne cisatrakurium podawanego w dawkach od

0,1 do 0,4 mg/kg mc. zdrowym, dorosłym pacjentom podczas znieczulenia złożonego z zastosowaniem opioidu (tiopental/fentanyl/midazolam) lub propofolu.

*T1Pojedyncza odpowiedź skurczowa oraz pierwsza składowa odpowiedzi mięśnia przywodziciela kciuka na ciąg czterech bodźców (train-of-four), wywołana supramaksymalną stymulacją elektryczną nerwu łokciowego.

Znieczulenie enfluranem lub izofluranem może wydłużyć czas skutecznego klinicznie działania początkowej dawki cisatrakurium o 15%.

Podtrzymanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego: blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego można przedłużyć podając dawki podtrzymujące cisatrakurium. Dawka 0,03 mg/kg mc. podana podczas znieczulenia opioidami lub propofolem przedłuża skuteczny klinicznie blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego o około 20 minut.

Podanie kolejnych dawek podtrzymujących nie powoduje postępującego przedłużenia bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Samoistne ustępowanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego: jeśli blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego ustępuje samoistnie, szybkość ustępowania bloku jest niezależna od podanej dawki cisatrakurium. Podczas znieczulenia opioidami lub propofolem, średni czas ustępowania bloku od 25 do 75% i od 5 do 95% wynosi odpowiednio około 13 i 30 minut.

Odwracanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego: blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego można łatwo odwrócić, podając standardowe dawki inhibitorów acetylocholinoesterazy. Po podaniu leku powodującego odwrócenie bloku w momencie powrotu średnio 10% odpowiedzi T1, średni czas ustępowania od 25 do 75% bloku oraz do pełnego ustąpienia klinicznych objawów bloku (współczynnik T4: T1≥ 0,7) wynosi odpowiednio 4 i 9 minut.

Dawkowanie u dzieci i młodzieży

Intubacja dotchawicza (pacjenci pediatryczni od 1 miesiąca życia do 12 lat): podobnie jak u dorosłych, zalecana dawka cisatrakurium do przeprowadzenia intubacji dotchawiczej wynosi 0,15 mg/kg mc., podawana w szybkim wstrzyknięciu trwającym 5 do 10 sekund. Dawka ta zapewnia doskonałe warunki do przeprowadzenia intubacji dotchawiczej po upływie 120 sekund od podania cisatrakurium. Dane farmakodynamiczne dotyczące podawania tej dawki są podane w tabelach poniżej.

Nie badano zastosowania cisatrakurium do intubacji dzieci w klasie ASA III-IV. Dane dotyczące stosowania cisatrakurium u dzieci w wieku poniżej 2 lat poddawanych długotrwałym lub rozległym zabiegom chirurgicznym są ograniczone.

U dzieci w wieku od 1 miesiąca życia do 12 lat, w porównaniu do osób dorosłych w podobnych warunkach znieczulenia ogólnego, cisatrakurium ma krótszy czas skutecznego zwiotczenia klinicznego oraz szybsze spontaniczne ustępowanie bloku przewodnictwa. U dzieci w wieku od 1 do

11 miesięcy oraz od 1 roku do 12 lat zostały zaobserwowane niewielkie różnice w profilu farmakodynamicznym, które są podsumowane w tabelach poniżej.

Dzieci w wieku od 1 miesiąca życia do 11 miesięcy

Dzieci w wieku od 1 roku do 12 lat

Jeśli cisatrakurium nie jest wymagane do intubacji: można zastosować dawkę mniejszą niż

0,15 mg/kg mc. W tabeli poniżej podano dane dotyczące dawek 0,08 i 0,1 mg/kg mc. u dzieci w wieku od 2 do 12 lat:

Nie badano u dzieci podawania cisatrakurium po suksametonium (patrz punkt 4.5).

Podczas stosowaniu halotanu można oczekiwać przedłużenia działania dawki cisatrakurium skutecznej klinicznie do 20%. Brak danych dotyczących stosowania cisatrakurium u dzieci podczas znieczulenia innymi lekami z grupy chlorowcowanych węglowodorów, ale można się spodziewać, że te leki będą powodowały wydłużenie skutecznego klinicznie działania dawki cisatrakurium.

Podtrzymanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (dzieci wieku od 2 do 12 lat): blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego można przedłużyć stosując dawki podtrzymujące cisatrakurium. U dzieci w wieku od 2 do 12 lat, dawka 0,02 mg/kg mc. podana podczas znieczulenia halotanem przedłuża klinicznie skuteczny blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego o około 9 minut. Podanie kolejnych dawek podtrzymujących nie powoduje postępującego przedłużenia bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Brak wystarczających danych, aby można było zalecić specyficzne dawkowanie do podtrzymania bloku u dzieci w wieku poniżej 2 lat. Jednakże, ograniczone dane z badań klinicznych u dzieci w wieku poniżej 2 lat sugerują, że podczas znieczulenia z zastosowaniem opioidów, dawka podtrzymująca 0,03 mg/kg mc. może wydłużyć klinicznie skuteczny blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego do 25 minut.

Samoistne ustępowanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego: jeśli blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego ustępuje samoistnie, szybkość ustępowania bloku jest niezależna od podanej dawki cisatrakurium. Podczas znieczulenia opioidami lub halotanem, średni czas ustępowania bloku od 25 do 75% i od 5 do 95% wynosi odpowiednio około 11 i 28 minut.

Odwracanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego: blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego można łatwo odwrócić, podając standardowe dawki inhibitorów acetylocholinoesterazy. Po podaniu środka powodującego odwrócenie bloku w momencie powrotu średnio 13% odpowiedzi T1, średni czas ustępowania od 25 do 75% bloku oraz do pełnego ustąpienia klinicznych objawów bloku (współczynnik T4: T1≥ 0,7) wynosi odpowiednio 2 i 5 minut.

Podawanie w infuzji dożylnej

Dawkowanie u dorosłych oraz u dzieci w wieku od 2 do 12 lat

Blok przewodnictwa nerwowo-mięśniowego można podtrzymywać za pomocą cisatrakurium podawanego w infuzji. Po wystąpieniu objawów samoistnego ustępowania bloku, zalecana początkowa szybkość infuzji 3 ?g/kg mc/min (0,18 mg/kg mc./godz.) pozwala przywrócić zahamowanie od 89 do 98% odpowiedzi T1. Po początkowym okresie stabilizacji bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, szybkość infuzji od 1 do 2 ?g/kg mc/min (0,06 do 0,12 mg/kg mc./godz) powinna być wystarczająca do utrzymania w tym zakresie bloku przewodnictwa u większości pacjentów.

Zmniejszenie szybkości infuzji nawet o 40% może być konieczne, jeśli cisatrakurium jest podawane podczas znieczulenia izofluranem lub enfluranem (patrz punkt 4.5).

Szybkość infuzji zależy od stężenia cisatrakurium w roztworze do infuzji, wymaganego stopnia bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego oraz masy ciała pacjenta. Tabela poniżej podaje zalecenia dotyczące szybkości infuzji nierozcieńczonego roztworu cisatrakurium.

Szybkość infuzji Cisatracurium Hospira, 2 mg/ml

Ciągła infuzja cisatrakurium o stałej szybkości nie wiąże się z postępującym nasileniem lub zmniejszeniem bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego.

Po przerwaniu infuzji cisatrakurium występuje samoistne ustępowanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego z szybkością porównywalną do tej, jaka występuję po podaniu pojedynczego wstrzyknięcia.

Dawkowanie u noworodków (wiek poniżej 1 miesiąca życia)

Nie zaleca się stosowania cisatrakurium u noworodków, ponieważ nie badano podawania środka w tej populacji.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku nie jest konieczne dostosowanie dawkowania. U tych pacjentów profil farmakodynamiczny cisatrakurium jest podobny jak u osób młodszych, ale podobnie jak w przypadku innych leków zwiotczających mięśnie, początek działania produktu może wystąpić nieco później.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczne dostosowanie dawkowania. U tych pacjentów profil farmakodynamiczny cisatrakurium jest podobny jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, ale początek działania produktu może wystąpić nieco później.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby

U pacjentów z chorobą wątroby w schyłkowym stadium nie jest konieczne dostosowanie dawkowania. U tych pacjentów profil farmakodynamiczny cisatrakurium jest podobny jak u pacjentów z prawidłową czynnością wątroby, ale początek działania produktu może wystąpić nieco wcześniej.

Dawkowanie u pacjentów z chorobami układu krążenia

Podawanie cisatrakurium w szybkim pojedynczym wstrzyknięciu (bolus przez 5 do 10 sekund) dorosłym pacjentom z ciężką chorobą układu krążenia (New York Heart Association klasa I-III) podczas zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych (CABG, ang. Coronary Artery Bypass Graft), nie było powiązane ze znaczącym klinicznie działaniem na serce i naczynia, niezależnie od badanej dawki (do 0,4 mg/kg mc. (8 x ED95)). Niemniej jednak, w tej populacji pacjentów dane dotyczące podawania dawek większych niż 0,3 mg/kg mc. są ograniczone.

Nie badano cisatrakurium u dzieci poddawanych zabiegowi kardiochirurgicznemu.

Dawkowanie u pacjentów w Oddziałach Intensywnej Terapii (OIT)

Dorosłym pacjentom w Oddziałach Intensywnej Opieki Medycznej cisatrakurium można podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym (bolus) i (lub) w postaci infuzji.

U dorosłych pacjentów hospitalizowanych w OIT, zalecana dawka początkowa infuzji wynosi 3 ?g/kg mc./min (0,18 mg/kg mc./godz.). Może występować duża zmienność międzyosobnicza w wielkości koniecznej dawki i mogą one ulegać zmniejszeniu lub zwiększeniu w miarę upływu czasu. Szybkość infuzji w badaniach klinicznych wynosiła średnio 3 ?g/kg mc./min [zakres od 0,5 do 10,2 ?g/kg mc./min (od 0,03 do 0,6 mg/kg mc./godz.)].

Po długotrwałym podawaniu (do 6 dni) infuzji cisatrakurium pacjentom w OI T, średni czas do całkowitego, samoistnego powrotu przewodnictwa nerwowo-mięśniowego wynosił około 50 minut.

Szybkość infuzji Cisatracurium Hospira, 5 mg/ml

Samoistne ustępowanie bloku przewodnictwa nerwowo-mięśniowego po infuzji cisatrakurium jest niezależne od czasu trwania infuzji.

Cisatracurium Hospira - środki ostrożności

Cisatrakurium poraża mięśnie oddechowe oraz inne mięśnie szkieletowe, ale według aktualnego stanu wiedzy nie wpływa na stan świadomości lub próg bólowy. Cisatrakurium powinno być podawane wyłącznie przez anestezjologa, pod nadzorem anestezjologa lub przez lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu i działaniu leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. Musi być dostępny sprzęt umożliwiający wykonanie intubacji dotchawiczej, zastosowanie wentylacji kontrolowanej i zapewniający prawidłowe wysycenie krwi tętniczej tlenem.

Należy zachować ostrożność podczas podawania tego produktu leczniczego pacjentom, u których wystąpiła nadwrażliwość na inne środki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, ponieważ istnieją doniesienia o wysokim współczynniku występowania nadwrażliwości krzyżowej (powyżej 50%) pomiędzy lekami blokującymi przewodnictwo nerwowo-mięśniowe (patrz punkt 4.3).

Cisatrakurium nie wykazuje istotnych właściwości wagolitycznych lub blokujących zwoje nerwowe. Z tego powodu cisartakurium nie ma znaczącego klinicznie działanie na częstość akcji serca i nie przeciwdziała bradykardii wywoływanej przez wiele leków stosowanych podczas znieczulenia lub przez pobudzenie nerwu błędnego podczas zabiegu chirurgicznego.

Pacjenci z miastenią i innymi postaciami zaburzeń nerwowo-mięśniowych wykazują zwiększoną wrażliwość na działanie leków wywołujących blok niedepolaryzacyjny. U tych pacjentów zalecana dawka początkowa nie powinna być większa niż 0,02 mg/kg mc.

Ciężkie zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej i (lub) elektrolitowej mogą zwiększać lub zmniejszać wrażliwość pacjentów na działanie leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe.

Brak informacji dotyczących stosowania tego produktu leczniczego u noworodków w wieku poniżej 1 miesiąca życia, ponieważ nie był on badany w tej populacji.

Nie badano działania cisatrakurium u pacjentów z hipertermią złośliwą w wywiadzie. Badania przeprowadzone u świń z predyspozycją do występowania hipertermii złośliwej wykazują, że cisatrakurium nie wywołuje tego zespołu.

Nie badano podawania cisatrakurium u pacjentów poddawanych zabiegom chirurgicznym w indukowanej hipotermii (od 25 do 280C). Podobnie jak w przypadku innych leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, można się spodziewać, że szybkość infuzji niezbędna do podtrzymania odpowiedniego zwiotczenia chirurgicznego będzie w tych warunkach znacząco zmniejszona.

Nie badano działania cisatrakurium u pacjentów z oparzeniami; niemniej jednak, podobnie jak w przypadku innych niedepolaryzujących leków blokujących przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, podczas podawania iniekcji cisatrakurium tym pacjentom, należy rozważyć zastosowanie większych dawek oraz pamiętać o możliwości skrócenia czasu działania produktu.

Cisatrakurium jest roztworem hipotonicznym i nie wolno go podawać przez tę samą linię infuzyjną co przetaczaną krew.

Pacjenci w Oddziałach Intensywnej Terapii (OIT)

Podawanie zwierzętom laboratoryjnym laudanozyny w dużych dawkach, która jest metabolitem cisatrakurium i atrakurium, było powiązane z przejściowym niedociśnieniem tętniczym, a u niektórych gatunków ? z pobudzeniem mózgu. U najbardziej wrażliwych gatunków zwierząt takie działanie występowało po stężeniach laudanozyny w osoczu, podobnych jakie występują u niektórych pacjentów leczonych w OIT otrzymujących atrakurium w infuzji przez długi czas.

Zgodnie ze zmniejszoną szybkością infuzji zalecaną w przypadku cisatrakurium, stężenie laudanozyny wynosi około 1/3 stężeń obserwowanych po podaniu atrakurium.

Rzadko zgłaszano występowanie drgawek u pacjentów leczonych w OIT, którzy otrzymywali atrakurium i inne leki. Pacjenci ci mieli jedno lub więcej schorzeń predysponujących do drgawek (np. uraz czaszki, encefalopatię w przebiegu hipoksji, obrzęk mózgu, wirusowe zapalenie mózgu, mocznicę). Nie ustalono związku przyczynowo-skutkowego tych obserwacji z laudanozyną.

Cisatracurium Hospira - przedawkowanie

Głównymi objawami przedawkowania tego produktu leczniczego jest przedłużone zwiotczenie mięśni i jego następstwa.

Postępowanie

Do chwili powrotu samoistnej, wydolnej czynności oddechowej niezbędne jest utrzymanie wentylacji płuc i właściwego wysycenia krwi tętniczej tlenem. Ponieważ ten produkt leczniczy nie powoduje zniesienia świadomości, konieczne jest zastosowanie u pacjenta pełnej sedacji. Po wystąpieniu objawów samoistnego powrotu przewodnictwa nerwowo-mięśniowego, podanie inhibitorów cholinesterazy może przyspieszyć powrót przewodnictwa.