Możliwość jedzenia grejpfruta przy antybiotyku Ceclor MR
Witam . Czy mogę jeść grapefruity przy braniu antybiotyku o nazwie CECLOR MR. Pozdrawiam
Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Witam . Czy mogę jeść grapefruity przy braniu antybiotyku o nazwie CECLOR MR. Pozdrawiam
Dobry Wieczór. U mojej pięciomiesięcznej córki po pięciu dniach przyjmowania antybiotyku Ceclor pojawiła się wysypka. Czy może to być spowodowane przyjmowaniem tego leku ?
Witam! Czy jeżeli w poniedziałek wieczorem syn dostał pierwszą dawkę antybiotyku ceclor a w czwartek wieczorem podczas badania krwi CRP było w normie to znaczy że żadnej infekcji nie było, czy antybiotyk już sobie z nią zdążył poradzić. Dodam że w czwartek miał wysoką gorączkę 39,3 st. Oprócz tego kaszel i katar ropny.
Witam serdecznie. Wykryto u mnie bakterie helicobacter i mam takie pytanie czy mój lekarz zapisał mi dobre antybiotyki? A mianowicie Amoksiklav i Ceclor? Pozdrawiam
zarzyłem trzy rodzaje antybiotyków na rzeżączkę UNIDOX SOLUTAB,CECLOR,oraz MAKROMAX nic nie działa co robic czy zestaw z internetu pomorze SUPRAX CEFIKSYN,AZITROMYCIN
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Cefaklor jest wskazany do stosowania w następujących zakażeniach spowodowanych przez wrażliwe szczepy wymienionych bakterii:
Zakażenia górnych dróg oddechowych
w tym zapalenie gardła i migdałków wywołane przez Streptococcus pyogenes (paciorkowce (3-hemolizujące grupy A) i Moraxella catarrhalis.
Zapalenie ucha środkowego i zatok:
spowodowane przez Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, gronkowce, Sti-eptococcus pyogenes (paciorkowce P-hemolizujące grupy A) i Moraxella catarrhalis.
Zakażenia dolnych dróg oddechowych
w tym zapalenie płuc, wywołane przez Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Streptococcus pyogenes (paciorkowce P-hemolizujące grupy A) i Moraxella catarrhalis. Uwaga
Lekiem z wyboru w leczeniu i profilaktyce zakażeń paciorkowcowych, w tym w zapobieganiu gorączce reumatycznej, jest penicylina.
Zazwyczaj cefaklor jest skuteczny w zwalczaniu paciorkowców w nosogardzieli, ale brak danych dotyczących skuteczności w zapobieganiu następstwom zakażeń paciorkowcowych, czyli chorobie reumatycznej i zapaleniu wsierdzia.
Zakażenia dróg moczowych
w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie pęcherza wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis, Klebsiella spp. i gronkowce koagulazo-ujemne. Wykazano, że cefaklor jest skuteczny zarówno w ostrych jak i przewlekłych zakażeniach np. w rzeżączkowym zapaleniu cewki moczowej.
Zakażenie skóry i tkanek miękkich
wywołane przez Staphylococcus aureus i Sti-eptococcus pyogenes.
Przed rozpoczęciem leczenia należy wykonać odpowiednie badania w celu wykazania wrażliwości drobnoustrojów na cefaklor.
Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania produktów przeciwb akteryjnych.
Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej 125 mg/5 ml 5 ml zawiesiny, zawiera 125 mg cefakloru (Cefaclorum).
Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej 250 mg/5 ml 5 ml zawiesiny, zawiera 250 mg cefakloru (Cefaclorum).
Granulat do sporządzania zawiesiny doustnej 375 mg/5 ml 5 ml zawiesiny, zawiera 375 mg cefakloru (Cefaclorum).
Substancje pomocnicze biologicznie czynne: sacharoza. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Ceclor jest lekiem stosowanym doustnie.
Zalecana zwykle stosowana dawka u dzieci wynosi 20 mg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych podawanych co 8 godzin. W przypadku zapalenia oskrzeli i zapalenia płuc należy stosować dawkę 20 mg/kg mc. na dobę w 3 dawkach podzielonych. W przypadku cięższych zakażeń, zapalenia ucha środkowego i zakażeń wywołanych przez mniej wrażliwe bakterie zaleca się stosowanie dawki 40 mg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych. Maksymalna dawka dobowa wynosi 1 g.
Masa ciała |
125 mg/5 ml |
250 mg/5 ml |
375 mg/5 ml |
20 mg/kg mc./dobę |
|||
9 kg |
3x1/2 łyżeczki miarowej |
- |
- |
18 kg |
3x1 łyżeczka |
3x1/2 łyżeczki |
2x1/2 łyżeczki |
miarowa |
miarowej |
miarowej |
|
40 mg/kg mc./dobę |
|||
9 kg |
3x1 łyżeczka |
3x1/2 łyżeczki |
2x1/2 łyżeczki |
miarowa |
miarowej |
miarowej |
|
18 kg |
- |
3x1 łyżeczka miarowa |
2x1 łyżeczka miarowa |
W leczeniu zapalenia ucha środkowego i zapalenia gardła dobową dawkę można podawać w 2 dawkach podzielonych co 12 godzin. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności leku u dzieci w wieku poniżej 1. miesiąca życia.
Leczenie zakażeń wywoływanych przez paciorkowce P-hemolizujące powinno trwać co najmniej 10 dni. Zazwyczaj nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z umiarkowaną i ciężką niewydolnością nerek.
Przed rozpoczęciem stosowania cefakloru należy upewnić się, czy u pacjenta nie występowały w przeszłości objawy nadwrażliwości na cefaklor, cefalosporyny, penicyliny lub inne leki. U pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny należy stosować cefaklor ze szczególną ostrożnością, ponieważ została udokumentowana możliwość wystąpienia krzyżowej reakcji alergicznej na antybiotyki P-laktamowe, ze wstrząsem anafilaktycznym włącznie.
W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej na cefaklor należy przerwać stosowanie leku i podjąć odpowiednie środki.
Praktycznie wszystkie antybiotyki o szerokim zakresie działania (w tym makrolidy, półsyntetyczne penicyliny i cefalosporyny) mogą być przyczyną rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Dlatego ważne jest, aby rozpoznanie to brać pod uwagę, jeśli podczas stosowania antybiotyku u pacjenta wystąpi biegunka. Rzekomobłoniaste zapalenie jelit może mieć różny przebieg, od lekkiego po zagrażający życiu. W przypadku lekkiego przebiegu zwykle wystarczy przerwać stosowanie leku. W przypadku umiarkowanego lub ciężkiego przebiegu konieczne jest podjęcie odpowiedniego leczenia. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit.
Cefaklor należy stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością nerek. Okres półtrwania cefakloru u pacjentów z bezmoczem wynosi 2,3-2,8 h (u pacjentów z prawidłową czynnością nerek 0,6-0,9 h). Zazwyczaj nie jest konieczna modyfikacja dawki u pacjentów z umiarkowaną a nawet ciężką niewydolnością nerek. Doświadczenie kliniczne ze stosowaniem cefakloru u tych osób jest niewielkie, dlatego konieczna jest dokładna obserwacja kliniczna pacjenta i wykonywanie kontrolnych badań laboratoryjnych.
Należy zachować ostrożność zalecając stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania pacjentom, u których występują lub występowały choroby przewodu pokarmowego, zwłaszcza zapalenie okrężnicy.
Długotrwałe stosowanie cefakloru może prowadzić do namnażania drobnoustrojów opornych. Jeśli podczas leczenia wystąpi nadkażenie, należy podjąć odpowiednie postępowanie.
Ze względu na zawartość sacharozy, pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować produktu leczniczego. Zawartość sacharozy należy uwzględnić również podając produkt chorym na cukrzycę lub osobom na diecie niskokalorycznej.
Objawami przedawkowania cefakloru są: nudności, wymioty, zaburzenia żołądkowo-jelitowe i biegunka.
Leczenie:
W przypadku zażycia dawki nie większej niż pięciokrotna dawka lecznicza nie jest konieczne przeprowadzenie płukania przewodu pokarmowego. Podanie węgla aktywowanego hamuje wchłanianie leku z przewodu pokarmowego.
Ogólnym zaleceniem w przypadku przedawkowania jest zastosowanie leczenia podtrzymującego.
Nadwrażliwość na substancję czynną (lub inne cefalosporyny) lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Zaburzenia żołądka i jelit
Najczęściej występującym działaniem niepożądanym była biegunka. Rzadko była na tyle ciężka, by konieczne było przerwanie stosowania leku. Zgłaszano przypadki zapalenia jelita grubego, w tym sporadycznie rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego. Występowały również nudności i wymioty.
Zaburzenia układu immunologicznego
Obserwowano reakcje uczuleniowe takie, jak: wysypka odropodobna, świąd i pokrzywka. Objawy te zwykle mijały po odstawieniu leku. Obserwowano objawy podobne do choroby posurowiczej (rumień wielopostaciowy, wysypka i inne objawy skórne z jednoczesnym zapaleniem lub bólem stawów, z gorączką lub bez). Rzadko występowało powiększenie węzłów chłonnych i białkomocz, nie stwierdzano krążących kompleksów immunologicznych oraz typowych następstw choroby. Sporadycznie mogą wystąpić pojedyncze objawy, jednak nie są one wynikiem reakcji przypominających chorobę posurowiczą. Reakcje podobne do choroby posurowiczej są spowodowane nadwrażliwością i występują zazwyczaj podczas leczenia cefaklorem lub po powtórnym jego zastosowaniu. Częściej występują u dzieci niż u dorosłych. Objawy przedmiotowe i podmiotowe zwykle ujawniają się w kilka dni po rozpoczęciu leczenia i mijają w kilka dni po jego zakończeniu. Można je łagodzić podając preparaty antyhistaminowe i kortykosteroidy. Nie opisywano żadnych poważnych następstw tych reakcji.
Rzadko zgłaszano zespół Stevensa-Johnsona, martwicę toksyczno-rozpływną naskórka (toksyczna nekroliza naskórkowa) i anafilaksję. Anafilaksja może występować częściej u pacjentów uczulonych na penicylinę. Reakcje anafilaktoidalne mogą występować jako pojedyncze objawy, np. obrzęk naczynioruchowy, osłabienie, obrzęk (w tym obrzęk twarzy i kończyn), duszność, parestezje, omdlenie lub rozszerzenie naczyń krwionośnych.
Rzadko objawy nadwrażliwości mogą utrzymywać się przez kilka miesięcy.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego Eozynofilia, rzadko trombocytopenia.
Przemijająca limfocytoza i leukopenia, rzadko niedokrwistość hemolityczna, niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza oraz przypuszczalnie mająca znaczenie kliniczne - przemijająca neutropenia (patrz punkt 4.5).
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko zgłaszano przemijające zapalenie wątroby i żółtaczkę cholestatyczną, niewielkie zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej (AspAT) i alaninowej (A1AT) oraz fosfatazy zasadowej.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko występowało przemijające śródmiąższowe zapalenie nerek, niewielkie zwiększenie stężenia mocznika we krwi i kreatyniny w osoczu oraz nieprawidłowe wyniki badania moczu.
Zaburzenia układu nerwowego
Rzadko zgłaszano następujące działania niepożądane: przemijająca nadpobudliwość, pobudzenie, nerwowość, bezsenność, stan splątania, wzmożone napięcie, zawroty głowy, omamy, senność.
Inne
Swędzenie w okolicach narządów płciowych, kandydoza i zapalenie pochwy, dodatni wynik testu Coombsa.
W badaniach na zwierzętach nie wykazano, aby cefaklor zaburzał płodność kobiety lub działał teratogennie. Nie przeprowadzono jednak odpowiednich dobrze kontrolowanych badań z udziałem kobiet w ciąży. Z tego powodu lek może być stosowany u kobiet w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności.
W mleku kobiet, którym podano jednorazowo dawkę 500 mg cefakloru wykryto niewielkie ilości leku. Średnie stężenie wykrywane do 5 godzin po podaniu leku wynosiło 0,2 mikrogramów/ml lub mniej. Śladowe ilości leku wykrywane były po kolejnej godzinie. Nie jest znany wpływ cefakloru na
karmione piersią dziecko. Z tego powodu należy zachować szczególną ostrożność stosując lek u kobiet karmiących piersią.
Nie znany.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja ta jest antybiotykiem betalaktamowym, jest cefalosporyną II generacji o działaniu bakteriobójczym. Mechanizm działania polega na blokowaniu syntezy ściany komórkowej bakterii. Stosuje się w zapaleniu ucha środkowego i zatok wywołanym przez szczepy S. pneumoniae wrażliwe na penicylinę, H. influenzae, gronkowce, zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenie układu moczowego, w tym odmiedniczkowe zapalenie nerek i zapalenie pęcherza.
Komentarze