Biodroxil

Biodroxil - dawkowanie

Pokarm nie wpływa na biodostępność i w konsekwencji na skuteczność chemioterapeutyczną produktu Biodroxil, dlatego można go przyjmować niezależnie od posiłków.

W leczeniu zakażeń wywołanych przez paciorkowce beta-hemolizujące Biodroxil należy stosować przez co najmniej 10 dni.

Jeśli konieczne jest zastosowanie dawek mniejszych niż 1000 mg, należy podawać Biodroxil w postaci kapsułek 500 mg lub w postaci zawiesiny doustnej.

Dawkowanie u dorosłych i u dzieci o masie ciała większej niż 40 kg

Od 500 mg do 1000 mg dwa razy na dobę co 12 godzin, w zależności od ciężkości zakażenia. W zakażeniach skóry i tkanek miękkich oraz w niepowikłanych zakażeniach układu moczowego stosuje się 1000 mg jeden raz na dobę.

Dawkowanie u dzieci w wieku powyżej 6 lat, o masie ciała mniejszej niż 40 kg 500 mg dwa razy na dobę.

U młodszych dzieci należy stosować cefadroksyl w postaci zawiesiny doustnej. Szczegółowe informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego Biodroxil w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej.

Dawkowanie u osób w podeszłym wieku

U osób w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek dostosowanie dawki lub zachowanie specjalnych środków ostrożności nie jest konieczne.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek

W celu uniknięcia kumulacji leku w organizmie dawkę produktu leczniczego dla pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy ustalać na podstawie klirensu kreatyniny. Należy również kontrolować stężenie cefadroksylu w surowicy.

U pacjentów z klirensem kreatyniny większym niż 50 ml/min zmiana dawkowania nie jest konieczna. U pacjentów z klirensem kreatyniny 50 ml/min lub mniejszym zaleca się dawkowanie na podstawie klirensu kreatyniny wyrażonego w ml/min/1,73 m² pc.

Pacjenci z niewydolnością nerek mogą otrzymywać cefadroksyl w początkowej dawce od 500 mg do 1000 mg. Kolejne dawki mogą być podawane zgodnie z następującym schematem:

Cefadroksyl można usunąć z organizmu metodą hemodializy.

Sposób podawania

Tabletki połykać w całości, popijając dużą ilością płynu.

Biodroxil - środki ostrożności

Biodroxil należy stosować ostrożnie u pacjentów z reakcją nadwrażliwości na penicylinę w wywiadzie. Istnieją dowody na częściową krzyżową reakcję nadwrażliwości między penicylinami a cefalosporynami. W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości na Biodroxil (tj. pokrzywka, wysypka, świąd, zmniejszenie ciśnienia tętniczego, przyspieszenie czynności serca, trudności w oddychaniu, omdlenie) leczenie należy przerwać i, w zależności od ciężkości reakcji, rozpocząć terapię powszechnie stosowanymi w takich przypadkach lekami (katecholaminy, kortykosteroidy i (lub) leki przeciwhistaminowe).

Ponieważ doświadczenie w stosowaniu produktu Biodroxil u wcześniaków i noworodków jest ograniczone, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z tej grupy.

Tak jak w przypadku wszystkich antybiotyków, przedłużone stosowanie produktu Biodroxil może spowodować namnożenie się opornych drobnoustrojów (np. drożdżaków).

Podobnie jak podczas stosowania innych antybiotyków o szerokim spektrum działania, obserwowano wystąpienie rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, czasami o przebiegu zagrażającym życiu. Należy o tym pamiętać, jeśli u pacjenta wystąpiła biegunka w trakcie lub po zakończeniu leczenia produktem Biodroxil. Jeśli wystąpi takie działanie niepożądane, należy natychmiast przerwać leczenie produktem leczniczym Biodroxil i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze (np. podać doustnie wankomycynę w dawce 250 mg cztery razy na dobę). Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę jelit.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność. W przypadku ciężkiej niewydolności nerek należy wydłużyć przerwy między kolejnymi dawkami (patrz punkt 4.2). Tak jak w przypadku wszystkich antybiotyków (szczególnie podczas dłuższego leczenia) należy kontrolować czynność nerek, wątroby oraz obraz krwi.

W trakcie przedłużonego leczenia produktem Biodroxil mogą wystąpić objawy niedoboru witaminy K (tj. krwawienia) lub witaminy B (tj. zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, języka, zapalenie nerwów obwodowych, zmniejszenie łaknienia).

Pacjenci z ciężkimi zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi nie powinni przyjmować cefadroksylu. Biegunka może zmniejszać wchłanianie leków i w rezultacie osłabiać ich skuteczność.

Ciężkie, zagrażające życiu zakażenia należy leczyć początkowo cefalosporynami w postaci dożylnej.

Biodroxil - przedawkowanie

Brak badań klinicznych dotyczących przedawkowania cefadroksylu. Biorąc pod uwagę dane dotyczące przedawkowania innych cefalosporyn, można spodziewać się następujących objawów związanych z przedawkowaniem: nudności, omamy, nadreaktywność, objawy pozapiramidowe, stany pomroczne lub nawet śpiączka oraz osłabienie czynności nerek.

Pierwsza pomoc po przyjęciu dawki toksycznej polega na natychmiastowym wywołaniu wymiotów lub płukaniu żołądka oraz, jeśli to konieczne, hemodializie. Należy kontrolować czynność nerek, bilans wodno-elektrolitowy i w razie konieczności podjąć działania w celu jego normalizacji.