Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Białaczka włochatokomórkowa w każdym stadium choroby.
Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości w przypadkach pierwotnie lub wtórnie opornych na leczenie innymi cytostatykami.
Fiolka zawiera 10 mg substancji czynnej – kladrybiny (Cladribinum) w roztworze o stężeniu 1 mg/ml.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Dorośli
Białaczka włochatokomórkowa
Zaleca się dawkę 0,09 mg/kg mc./dobę (3,6 mg/m2/dobę) w 24-godzinnym ciągłym wlewie przez 7 dni. Nie należy modyfikować dawkowania.
W przypadku wystąpienia objawów neurotoksyczności lub nefrotoksyczności należy okresowo wstrzymać lub całkowicie zaprzestać podawania leku.
Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości
Zaleca się dawkę 0,12 mg/kg mc/dobę (4,8 mg/m2/dobę) w 2-godzinnym wlewie przez 5 kolejnych dni, w kolejnych cyklach co 28 dni. Zwykle wystarczą dwa kursy, maksymalnie 6 kursów.
Jeśli po dwóch kursach nie ma żadnej poprawy, leczenie należy przerwać.
W przypadku zmniejszenia liczby limfocytów o 50 % lub więcej należy zastosować następne 2 kursy i ponownie ocenić efekt leczenia i podjąć decyzję o zastosowaniu następnych 2 kursów.
Niewydolność nerek i wątroby
U pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć możliwość zmniejszenia dawki.
Dzieci
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania kladrybiny u dzieci nie zostały określone.
Kladrybinę należy stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w chemioterapii chorób nowotworowych w warunkach umożliwiających właściwą interwencję terapeutyczną w przypadku wystąpienia działań niepożądanych.
Przed każdym podaniem kladrybiny należy ocenić stan ogólny pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji, skazy krwotocznej, neuropatii obwodowej; należy sprawdzić morfologię krwi i skład leukocytów oraz czynność nerek i wątroby.
Podczas stosowania leku, szczególnie podczas pierwszego kursu, należy właściwie nawodnić pacjenta, utrzymać dużą diurezę, w razie potrzeby stosować dożylnie płyny i (lub) diuretyki.
W przypadku ciężkich zaburzeń czynności szpiku - neutropenia (liczba granulocytów < 1,0 G/l) lub trombocytopenia (liczba płytek < 50 G/l), objawów neurotoksyczności, zwłaszcza o dużym nasileniu, zakażeń miejscowych lub uogólnionych, niewydolności nerek, należy zachować szczególną ostrożność, odpowiednio zmniejszyć dawkowanie lub całkowicie przerwać leczenie.
Nie jest wskazane podawanie leku pacjentom w bardzo ciężkim stanie ogólnym. Wpływ kladrybiny na nerki i wątrobę nie został jednoznacznie określony.
W trakcie stosowania leku mogą wystąpić groźne dla życia działania niepożądane wymagające szybkiej interwencji terapeutycznej:
• Zahamowanie czynności szpiku i cytopenia wymagająca transfuzji płytek i (lub) masy erytrocytarnej.
• Zakażenia oportunistyczne: wirusowe, bakteryjne lub grzybicze (infekcje, które występują jako działanie niepożądane po poprzednim kursie); wymaga to wstrzymania podawania kladrybiny i zastosowania odpowiedniego intensywnego leczenia.
U pacjentów z granulocytopenią (liczba granulocytów < 1,0 G/l) i trombocytopenią (liczba płytek < 50 G/l) należy rozważyć celowość profilaktycznego stosowania leków przeciw zakażeniom tydzień przed i po zakończeniu stosowania kladrybiny.
• Zespół rozpadu nowotworu, szczególnie u pacjentów z leukocytozą przed rozpoczęciem leczenia większą niż 100 G/l i przy dużym obciążenia ustroju komórkami nowotworowymi. Podczas stosowania kladrybiny i dwa dni po zakończeniu kursu należy podawać doustnie allopurinol w dawkach 300 mg raz lub dwa razy na dobę jako profilaktykę zespołu rozpadu nowotworu.
• Neuropatia obwodowa o znacznym nasileniu, może mieć charakter nieodwracalny.
Dawki kladrybiny większe niż zalecane mogą powodować ciężkie objawy neurotoksyczności (w tym nieodwracalne niedowłady kończyn), ostrą nefrotoksyczność i ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego prowadzące do neutropenii, niedokrwistości i trombocytopenii (Patrz 4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności).
Nie jest znane specyficzne antidotum. Nie ma danych dotyczących skuteczności stosowania dializy i hemodializy. W przypadku przedawkowania należy zaprzestać dalszego podawania leku i zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące.
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Ciąża i laktacja.
Działania niepożądane zostały uporządkowane z uwzględnieniem częstości występowania zgodnie z poniższą konwencją: Bardzo często (≥1/10)
Często (≥1 /100 do < 1/10)
Niezbyt często (≥1/1 000 do < 1/100)
Rzadko (≥1/10 000 do < 1/1 000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000), nie znana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych)
Wymienione działania niepożądane występują zazwyczaj w pierwszych 14 dniach leczenia lub w pierwszym miesiącu leczenia.
Białaczka włochatokomórkowa − Zaburzenia serca:
Często: przyspieszona czynność serca, szmeryw sercu.
− Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Bardzo często: neutropenia, ciężka niedokrwistość i trombocytopenia; limfopenia CD4; długotrwała pancytopenia (nie wiadomo, czy zmniejszenie liczby komórek szpiku jest spowodowane zwłóknieniem szpiku czy toksycznością kladrybiny).
Często: plamica, wybroczyny.
− Zaburzenia układu nerwowego:
Często: ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, niepokój.
− Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Często: nieprawidłowe szmery oddechowe, kaszel, duszność.
− Zaburzenia żołądka i jelit:
Bardzo często: nudności.
Często: wymioty, zaparcia, biegunki, bóle brzucha, wzdęcia.
− Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej:
Często: bóle mięśniowe, bóle stawów.
− Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Bardzo często: wysypka.
Często: świąd, ból, rumień.
− Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Często: zakażenia oportunistyczne - zakażenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze; ciężkie infekcje (posocznica, zapalenie płuc).
− Zaburzenia naczyniowe:
Często: obrzęki.
− Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Bardzo często: gorączka, zmniejszenie apetytu, uczucie zmęczenia.
Często: dreszcze, osłabienie, obfite pocenie, złe samopoczucie, bóle tułowia; odczyny w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, obrzęk, ból, zakrzepica i zapalenie żyły związane raczej z infuzją i (lub) wymianą cewnika, a nie z samym lekiem.
Przewlekła białaczka limfatyczna
− Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Bardzo często: neutropenia, ciężka niedokrwistość i trombocytopenia (zwłaszcza w 2. kursie leczenia); plamica.
Często: zaburzenia krzepnięcia. − Zaburzenia układu nerwowego:
Bardzo często: ból głowy.
− Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia:
Bardzo często: kaszel,
Często: nieprawidłowe szmery oddechowe.
− Zaburzenia żołądka i jelit:
Często: biegunka, nudności.
− Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Często: zapalenie tkanki łącznej, bolesność skóry.
− Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Często: zapalenie płuc, zakażenia bakteryjne np. skóry, wirusowe zakażenia skóry, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia lub zapalenia jelit, kandydoza jamy ustnej, zakażenia układu moczowego
− Zaburzenia naczyniowe:
Często: zapalenie żyły.
− Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Bardzo często: miejscowe reakcje skórne w miejscu iniekcji, gorączka, uczucie zmęczenia, obrzęki.
Często: obfite pocenie.
Chłoniaki nieziarnicze
− Zaburzenia krwi i układu chłonnego:
Bardzo często: neutropenia, niedokrwistość, trombocytopenia.
− Zaburzenia żołądka i jelit:
Niezbyt często: nudności, wymioty.
− Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Często: rumień, pokrzywka.
− Zakażenia i zarażenia pasożytnicze:
Bardzo często: zakażenia bakteryjne.
Często: zakażenia wirusowe, grzybicze.
Niezbyt często: ciężkie infekcje (posocznica, gruźlica, zapalenie płuc).
− Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania:
Często: gorączka.
Inne zaburzenia krwi i układu chłonnego obserwowane u niektórych chorych leczonych kladrybiną, obejmują niedokrwistość czystoczerwonokrwinkową (PRCA) oraz niedokrwistość autoimmunohemolityczną
Przypuszcza się, że kladrybina stosowana w okresie ciąży może wywoływać ciężkie wady wrodzone.
Produkt BIODRIBIN jest przeciwwskazany do stosowania w ciąży.
Pacjentom w wieku rozrodczym należy zalecić unikanie ciąży i uprzedzić przed niekorzystnym wpływem kladrybiny na płód
W trakcie stosowania leku BIODRIBIN należy przerwać karmienie piersią, gdyż może to być niekorzystne dla dziecka.
Działania niepożądane leku mogą mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwanie urządzeń mechanicznych w ruchu.
Należy rozważyć, czy stan pacjenta umożliwia wykonywanie tych czynności podczas stosowania leku.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji - 1 fiol.a 1mg - 1 mg/ml
proszek do sporządzenia koncentratu roztworu do infuzji - 1 fiol.a 1mg - 1 mg
tabletki powlekane - 60 tabl. - 0,1 g
roztwór do wstrzykiwań - 1 amp. - 0,02 g
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Od 4 do 7 grudnia w Orlando na Florydzie odbywał się Zjazd Amerykańskiego Towarzystwa Hematologicznego. Wnioski ze spotkania są optymistyczne: obecnie dzięki nowoczesnym lekom oraz przeszczepom, osoby cierpiące na nowotwory krwi żyją od kilku do kilkunastu...
Serwis abczdrowie.pl nawiązał współpracę z Fundacją Onkologiczną Osób Młodych - Alivia. Fundacja działa od kwietnia 2010 roku. Wszystkie osoby pracujące w Fundacji miały styczność z chorobą nowotworową. Pomysłodawcą i założycielem Fundacji jest Bartosz...
Wprowadzony 1 stycznia 2015 roku Pakiet Onkologiczny, który miał ułatwić dostęp chorego do specjalisty i pomóc mu sprawnie przejść przez diagnostykę i leczenie choroby, będzie zmieniony. Jak zapowiada Ministerstwo Zdrowia, usprawnienia nastąpią już w...
Odkrycie duńskich naukowców może się okazać przełomem, który ocali życie milionów osób z różnymi typami nowotworów. Czy wyczekiwany lek na raka został właśnie odnaleziony? Szczęśliwy traf Jak podaje serwis ScienceDaily.com, naukowcy z Uniwersytetu...
Badania cytogenetyczne w diagnostyce białaczki to rodzaj specjalistycznych badań niezbędnych do postawienia pełnego rozpoznania choroby. Diagnostyka białaczki składa się z kilku etapów i jest dość skomplikowana. Jej celem jest stuprocentowe potwierdzenie...
Słowo remisja oznacza cofnięcie się objawów choroby. Używa się go w przypadku schorzeń przewlekłych i nawracających. Generalnie w białaczkach remisja następuje wtedy, gdy ustąpią dolegliwości związane z chorobą a obraz krwi w podstawowych badaniach hematologicznych...
Białaczka to szeroka grupa nowotworów złośliwych układu krwiotwórczego. Ich leczenie jest wieloetapowe i bardzo skomplikowane. Ponadto do każdego rodzaju białaczki dobiera się indywidualnie metody terapeutyczne. Wyróżnia się 3 podstawowe grupy białaczek:...
Nowotwory to nabyte choroby genetyczne. które dotyczą nie wszystkich komórek organizmu, ale jedynie wybranej grupy. Jeśli spojrzymy na nowotwory przez pryzmat zmian genetycznych, które stoją u podłoża ich powstania, staje się oczywiste, że genetyka odgrywa...
Mięsak Kaposiego to choroba nowotworowa spowodowana zakażeniem wirusem opryszczki HHV-8. Nowotwór zazwyczaj występuje w jamie nosowej, ustnej lub w odbycie. Objawia się pod postacią silnie ukrwionych guzków, które pojawiają się na powierzchni ciała oraz...
Międzynarodowy zespół naukowców opracował nieinwazyjne badanie krwi, które może wykryć, czy dana osoba ma predyspozycje do rozwoju jednego z pięciu powszechnych typów raka: żołądka, przełyku, jelita grubego, płuc oraz wątroby. Nowoczesna metoda jest w...
Komentarze