Bicastad

Bicastad - dawkowanie

Dorośli mężczyźni, w tym osoby w podeszłym wieku

Zaawansowany rak gruczołu krokowego Jedna tabletka 50 mg raz na dobę.

Sposób podawania: doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając ją płynem.

Leczenie preparatem Bicastad należy rozpoczynać 3 doby wcześniej, niż leczenie analogiem LHRH

lub w tym samym czasie co kastrację chirurgiczną.

Miejscowo zaawansowany rak gruczołu krokowego Trzy tabletki 50 mg (150 mg) raz na dobę.

Sposób podawania: doustnie. Tabletkę należy połykać w całości, popijając ją płynem. Preparat Bicastad należy stosować w sposób ciągły przez co najmniej 2 lata lub do wystąpienia progresji.

Dzieci i młodzież

Bikalutamid nie jest wskazany do stosowania u dzieci i młodzieży.

Zaburzenia czynności nerek

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.) (patrz punkt 4.4).

Zaburzenia czynności wątroby

Nie ma konieczności dostosowania dawki u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby może występować kumulacja preparatu (patrz punkt 4.4).

Bicastad - środki ostrożności

Początek leczenia należy rozpoczynać pod bezpośrednim nadzorem lekarza specjalisty, następie pacjenta należy poddawać regularnym badaniom.

Bikalutamid jest metabolizowany w wątrobie. Z badań naukowych wynika, że eliminacja bikalutamidu może być wolniejsza u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, co może powodować zwiększoną kumulację bikalutamidu. W związku z powyższym, bikalutamid należy stosować z ostrożnością u pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby.

Rzadko, po stosowaniu bikalutamidu obserwowano ciężkie uszkodzenia wątroby (patrz punkt 4.8). Jeśli zmiany są ciężkie, należy przerwać leczenie bikalutamidem.

Należy okresowo wykonywać badania czynnościowe wątroby, w celu wykrycia możliwych zmian wątrobowych. Wystąpienie większości zmian jest spodziewane w ciągu pierwszych 6 miesięcy leczenia bikalutamidem.

Ponieważ nie ma doświadczenia ze stosowaniem bikalutamidu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny < 30 ml/min.), u tych pacjentów bikalutamid należy stosować z ostrożnością.

U pacjentów z chorobą serca zaleca się okresowe monitorowanie czynności serca.

Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Bicastad - przedawkowanie

Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania u ludzi.

Ponieważ bikalutamid należy do związków anilidowych istnieje teoretyczne ryzyko wystąpienia methemoglobinemii. U zwierząt methemoglobinemia występowała po przedawkowaniu. W związku z tym, pacjent z ostrym zatruciem może mieć sinicę. Ponieważ nie istnieje specyficzne antidotum, leczenie powinno być objawowe.

Nie wydaje się, aby dializa była skuteczna, ponieważ bikalutamid jest silnie wiązany z białkami osocza i w moczu nie stwierdza się obecności niezmienionego bikalutamidu. Wskazane jest ogólne leczenie podtrzymujące, w tym częste monitorowanie czynności życiowych.