Atorvastatin Genoptim - dawkowanie
Dawkowanie
Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym
Atorvastatin Genoptim, pacjent powinien stosować standardową dietę
ubogocholesterolową, którą należy utrzymywać podczas leczenia
produktem leczniczym Atorvastatin Genoptim.
Dawki należy dostosowywać indywidualnie w zależności od
stężenia cholesterolu-LDL-C przed rozpoczęciem leczenia, założonego
celu terapeutycznego i reakcji pacjenta na leczenie.
Zwykle stosowana dawka początkowa to 10 mg raz na dobę.
Modyfikacji dawek należy dokonywać, co 4 tygodnie lub
rzadziej. Dawka maksymalna wynosi 80 mg raz na
dobę.
Pierwotna
hipercholesterolemia i mieszana hiperlipidemia
U większości pacjentów wystarcza dawka 10 mg produktu
leczniczego Atorvastatin Genoptim raz na dobę. Skuteczność
terapeutyczną obserwuje się w ciągu 2 tygodni, a maksymalną
odpowiedź osiąga się zazwyczaj w ciągu 4 tygodni. Utrzymuje się ona
podczas długotrwałego leczenia.
Heterozygotyczna
hipercholesterolemia rodzinna
Zalecana początkowa dawka produktu leczniczego
Atorvastatin Genoptim wynosi 10 mg na dobę. Dawki należy ustalać
indywidualnie, a zmiany dawki należy dokonywać co 4 tygodnie, do
osiągnięcia dawki 40 mg na dobę. Następnie można albo zwiększyć
dawkę do maksymalnej dawki 80 mg na dobę albo podawać
atorwastatynę w dawce 40 mg na dobę w skojarzeniu z lekami
wiążącymi kwasy żółciowe.
Homozygotyczna
hipercholesterolemia rodzinna
Dostępne są jedynie ograniczone
dane.
Dawka atorwastatyny u pacjentów z homozygotyczną postacią
hipercholesterolemii rodzinnej wynosi od 10 mg do 80
mg na dobę. Atorwastatynę należy stosować u tych pacjentów jako
leczenie wspomagające inne sposoby terapii hipolipemizującej (np.
aferezę LDL-C), lub wtedy, gdy takie sposoby leczenia są
niedostępne.
Zapobieganie chorobom
sercowo-naczyniowym
W badaniach nad prewencją pierwotną dawka podawanej
atorwastatyny wynosiła 10 mg/dobę. Aby uzyskać stężenie LDL-C,
odpowiadające aktualnym wytycznym konieczne może być stosowanie
większych dawek leku.
Pacjenci z niewydolnością
nerek
Nie jest konieczna modyfikacja dawki.
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Atorvastatin Genoptim powinien być stosowany ostrożnie u
pacjentów z niewydolnością wątroby. Atorvastatin Genoptim jest
przeciwwskazany u pacjentów z aktywną chorobą wątroby.
Stosowanie u osób w
podeszłym wieku
Bezpieczeństwo stosowania i skuteczność zalecanych dawek u
pacjentów powyżej 70 lat są podobne do występujących w
populacji ogólnej.
Dzieci i młodzież
Hipercholesterolemia:
Stosowanie leku u dzieci
powinno odbywać się pod kontrolą lekarzy
specjalistów doświadczonych w leczeniu hiperlipidemii
u dzieci. Należy regularnie dokonywać oceny stanu
zdrowia.
Dla pacjentów w wieku 10
lat lub starszych, zalecana dawka
początkowa atorwastatyny wynosi 10 mg
na dobę. Dawka może być zwiększona do
20 mg na dobę w zależności od reakcji na
leczenie i tolerancji leku u dzieci. Dane
dotyczące bezpieczeństwa stosowania u dzieci
przyjmujących dawki wyższe niż 20 mg, co odpowiada 0,5 mg/kg,
są ograniczone.
Dane dotyczące stosowania produktu leczniczego u dzieci w
wieku 6-10 lat są ograniczone. Stosowanie atorwastatyny u dzieci w
wieku poniżej 10 lat nie jest wskazane.
Stosowanie innych postaci/mocy tego produktu leczniczego
może być bardziej odpowiednie w tej grupie
pacjentów.
Sposób podawania
Lek Atorvastatin Genoptim przeznaczony jest do podawania
doustnego. Dawkę dobową atorwastatyny podaje się jednorazowo, o
dowolnej porze dnia, niezależnie od posiłków.
Atorvastatin Genoptim - środki ostrożności
Wpływ na wątrobę
Przed rozpoczęciem leczenia, jak również okresowo podczas
podawania leku, należy wykonywać badanie kontrolne czynności
wątroby. Pacjenci, u których wystąpią objawy przedmiotowe i
podmiotowe uszkodzenia wątroby powinni być poddani badaniom
czynności wątroby. Pacjenci, u których stwierdzono zwiększenie
aktywności aminotransferaz powinni być monitorowani aż do
ustąpienia zaburzeń. W przypadku utrzymującego się zwiększenia
aktywności aminotransferaz, większego niż trzykrotna wartość GGN
zalecane jest zmniejszenie dawki lub odstawienie produktu
leczniczego Atorvastatin Genoptim.
Należy zachować ostrożność podczas podawania Atorvastatin
Genoptim pacjentom spożywającym znaczne ilości alkoholu i (lub) z
chorobami wątroby w wywiadzie.
Profilaktyka udaru mózgu przez znaczne obniżenie
stężenia cholesterolu (SPARCL)
W analizie post- hoc podtypów udaru mózgu u
pacjentów bez choroby wieńcowej (ang.
coronary heart disease CHD) z niedawno
przebytym udarem mózgu lub u których wystąpiło
przemijające niedokrwienie mózgu ( TIA) odnotowano
większą częstość występowania udaru krwotocznego u pacjentów u
których dawką początkową było 80 mg atorwastatyny, w
porównaniu do placebo. Zwiększone ryzyko było szczególnie widoczne
u pacjentów z udarem krwotocznym lub zawałem lakunarnym w wywiadzie
przed rozpoczęciem badań. U pacjentów z udarem krwotocznym lub
zawałem lakunarnym przed rozpoczęciem badań, bilans ryzyka do
korzyści przyjmowania atorwastatyny w dawce 80 mg nie jest znany, a
potencjalne ryzyko udaru krwotocznego, należy dokładnie rozważyć
przed rozpoczęciem leczenia.
Immunozależna miopatia martwicza (ang. Immune-mediated
necrotizing myopathy, IMNM)
Zgłoszono bardzo rzadkie przypadki wystąpienia
immunozależnej miopatii martwiczej (ang. Immune-mediated
necrotizing myopathy, IMNM) w trakcie leczenia statynami lub po
jego zakończeniu. Cechy kliniczne IMNM to utrzymujące się
osłabienie mięśni proksymalnych oraz zwiększona aktywność kinazy
kreatynowej w surowicy, utrzymująca się mimo przerwania leczenia
statynami.
Wpływ na mięśnie szkieletowe
Atorwastatyna, podobnie jak inne inhibitory reduktazy
HMG-CoA, może w rzadkich przypadkach wpływać na
mięśnie szkieletowe i powodować bóle mięśniowe, zapalenie mięśni i
miopatię, która może prowadzić do rabdomiolizy, stanu
potencjalnie zagrażającego życiu. Charakteryzuje się on
znacznym zwiększeniem aktywności kinazy kreatynowej CK (>
10 razy GGN), mioglobinemią i mioglobinurią, które
mogą prowadzić do niewydolności nerek.
Przed leczeniem
Atorwastatyna powinna być przepisywana z ostrożnością
pacjentom, u których występują czynniki predysponujące do
rabdomiolizy. Przed włączeniem leczenia statynami należy zbadać
aktywność CK w następujących przypadkach:
- zaburzenia czynności nerek
- niedoczynność tarczycy
- choroby mięśni lub występowanie dziedzicznych
chorób mięśni w wywiadzie rodzinnym
- wcześniejsze wystąpienie działania uszkadzającego
mięśnie po stosowaniu statyn lub fibratów
- choroby wątroby w wywiadzie i (lub) spożywanie
dużych ilości alkoholu
- u osób w podeszłym wieku (powyżej 70 lat)
konieczność wykonania takich badań powinna być rozpatrywana w
kontekście innych czynników ryzyka predysponujących do wystąpienia
rabdomiolizy.
- sytuacje, w których może dojść do
zwiększenia stężeń w osoczu, takie jak działania niepożądane i
specjalne grupy pacjentów, w tym subpopulacje genetyczne
W takich sytuacjach należy rozważyć ryzyko rozpoczęcia
leczenia względem możliwych korzyści, zaleca się także
kontrolowanie objawów klinicznych.
Jeśli aktywność CK jest w oznaczeniu początkowym istotnie
podwyższona (> 5 razy GGN) nie należy rozpoczynać
leczenia.
Pomiar aktywności kinazy kreatynowej
Aktywności kinazy (CK) nie należy oznaczać po ciężkim
wysiłku fizycznym oraz w przypadku występowania innych przyczyn
zwiększających jej aktywność, ponieważ wówczas właściwa
interpretacja wyników jest bardzo trudna. Jeśli podczas pierwszego
oznaczania aktywność CK jest istotnie podwyższona (> 5 razy
GGN), pomiaru należy dokonać ponownie po 5-7 dniach w celu
potwierdzenia wyników.
Podczas leczenia
- Należy nakazać pacjentom niezwłoczne zgłaszanie
wystąpienia bólów mięśniowych, kurczów lub osłabienia mięśni
zwłaszcza, jeśli towarzyszy temu ogólne złe samopoczucie lub
gorączka.
- Jeśli objawy te wystąpią u pacjenta przyjmującego
atorwastatynę, należy oznaczyć aktywność CK. Jeśli jest ona
istotnie podwyższona (> 5 razy GGN), lek należy
odstawić.
- Jeśli objawy ze strony mięśni są znacznie nasilone
i na co dzień wywołują dyskomfort u pacjenta, to wówczas nawet gdy
aktywność CK jest ≤ 5 razy GGN, należy rozważyć przerwanie
terapii.
- Jeśli objawy kliniczne ustąpią, a aktywność CK
powróci do normy, można rozważyć ponowne włączenie atorwastatyny
lub innej statyny w najmniejszej dawce i przy ścisłej kontroli
klinicznej.
- Leczenie atorwastatyną musi być przerwane, jeśli
wystąpi istotne podwyższenie aktywności CK (> 10 razy GGN) lub
gdy wystąpi, bądź podejrzewa się wystąpienie
rabdomiolizy.
Równoczesne stosowanie z innymi produktami
leczniczymi
Ryzyko wystąpienia rabdomiolizy wzrasta podczas stosowania
atorwastatyny jednocześnie z niektórymi lekami, które mogą
zwiększać stężenie atorwastatyny w osoczu, takimi jak silne
inhibitory enzymu CYP3A4 lub białka transportowe (np. cyklosporyna,
telitromycyna, klarytromycyna, delawirdyna, styrypentol,
ketokonazol, worykonazol, itrakonazol, pozakonazol oraz inhibitory
proteazy HIV w tym rytonawir, lopinawir, atazanawir,
indynawir, darunawir, itp.) . Ryzyko
miopatii może również wzrosnąć przy
jednoczesnym stosowaniu gemfibrozylu i innych
pochodnych kwasu fibrynowego, erytromycyny, niacyny i
ezetymibu. O ile to możliwe, należy zamiast tych leków
stosować alternatywne terapie nie wywołujące interakcji z tymi
produktami leczniczymi
W przypadku, gdy jednoczesne stosowanie tych leków z
atorwastatyną jest konieczne, należy dokładnie rozważyć korzyści i
ryzyko jednoczesnego leczenia. Niższa dawka początkowa
atorwastatyny jest zalecana u pacjentów otrzymujących inne leki,
które mogą zwiększać stężenie atorwastatyny. W przypadkach, gdy
jednoczesne podawanie powyższych leków z atorwastatyną jest
konieczne należy dokładnie rozważyć stosunek ryzyka i korzyści
wynikających z równoczesnego leczenia. U p
acjentów otrzymujących inne leki
zwiększające stężenie atorwastatyny w osoczu, zaleca się
zastosowanie mniejszej dawki maksymalnej atorwastatyny. Ponadto, w
przypadku silnych inhibitorów CYP3A4 należy rozważyć zastosowanie
mniejszej początkowej dawki atorwastatyny i zaleca się odpowiednią
obserwację kliniczną pacjenta.
Jednoczesne stosowanie atorwastatyny i kwasu fusydowego
nie jest zalecane. W związku z tym należy
rozważyć czasowe odstawienie atorwastatyny w trakcie leczenia
kwasem fusydowym.
Śródmiąższowa choroba płuc
W rzadkich przypadkach, głównie podczas
długotrwałego leczenia, opisywano przypadki śródmiąższowego
zapalenia płuc po zastosowaniu niektórych statyn. Objawami
towarzyszącymi mogą być duszność, kaszel bez odkrztuszania i
pogorszenie się ogólnego stanu zdrowia (zmęczenie, zmniejszenie
masy ciała i gorączka). Jeśli podejrzewa się, że u pacjenta
występuje śródmiąższowa choroba płuc, należy przerwać leczenie
statyną.
Cukrzyca
Niektóre dane wskazują, że wszystkie leki z grupy statyn
zwiększają stężenie glukozy we krwi i u niektórych pacjentów z
wysokim ryzykiem wystąpienia cukrzycy w przyszłości, mogą powodować
hiperglikemię o nasileniu wymagającym odpowiedniej opieki
diabetologicznej. Nad tym ryzykiem przeważa jednak korzyść w
postaci zmniejszenia ryzyka rozwoju chorób naczyniowych, a zatem
nie powinno się z tego powodu przerywać leczenia statynami.
Pacjentów z grupy ryzyka (pacjentów, u których stężenie glukozy na
czczo wynosi od 5,6 do 6,9 mmol/l, BMI > 30 kg/m2 ,
ze zwiększonym stężeniem trójglicerydów, z nadciśnieniem tętniczym)
należy poddać kontroli klinicznej i biochemicznej zgodnie z
wytycznymi.
Dzieci i
młodzież
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu leku na rozwój
dzieci.
Atorvastatin Genoptim - przedawkowanie
Nie jest określone specyficzne leczenie w przypadku
przedawkowania produktu leczniczego Atorvastatin
Genoptim.
W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie
objawowe i jeśli zachodzi konieczność zastosować
środki podtrzymujące czynności życiowe. Należy monitorować czynność
wątroby i aktywność kinazy kreatynowej (CK).
Hemodializa nie zwiększy w znaczącym stopniu klirensu
atorwastatyny, gdyż lek wiąże się w dużym stopniu z białkami
osocza.
Atorvastatin Genoptim - przeciwwskazania
Atorvastatin Genoptim jest przeciwwskazany u
pacjentów:
- z nadwrażliwością na substancję czynną lub na
którąkolwiek substancję pomocniczą,
- z czynną chorobą wątroby lub niewyjaśnioną, trwale
zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy przekraczającą
3-krotnie górną granicę normy (GGN)
- w ciąży, podczas karmienia piersią oraz u kobiet w
wieku rozrodczym nie stosujących skutecznych metod zapobiegania
ciąży.
Atorvastatin Genoptim - działania niepożądane
W bazie kontrolowanych placebo badań klinicznych
dotyczących atorwastatyny spośród 16 066 pacjentów leczonych przez
średnio 53 tygodnie (8755 Lipitor vs. 7311 placebo), 5,2% pacjentów
w grupie leczonej atorwastatyną w porównaniu do 4,0% w grupie
placebo przerwało leczenie z powodu działań
niepożądanych.
W oparciu o dane z badań klinicznych i
licznych doświadczeń po wprowadzeniu leku na rynek poniżej
przedstawiono profil działań niepożądanych dla
produktu leczniczego Atorvastatin Genoptim
.
Częstość występowania działań niepożądanych ustalono
zgodnie z następującą konwencją: częste (≥1/100, <
1/10); niezbyt częste (≥1/1000, < 1/100); rzadkie
(≥1/10 000, < 1/1000); bardzo rzadkie (≤1/10 000);
częstość nieznana (nie może być ustalona na podstawie dostępnych
danych).
Częstość
Układy narządów
|
częste (≥1/100 do < 1/10)
|
niezbyt częste (≥1/1000 do < 1/100)
|
rzadkie (≥1/10 000 do <
1/1000)
|
bardzo rzadkie (≤1/10 000)
|
Częstość nieznana (nie może być ustalona na podstawie
dostępnych danych)
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
zapalenie nosogardzieli
|
|
|
|
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
|
|
małopłytkowość
|
|
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
reakcje alergiczne
|
|
|
anafilaksja
|
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
hiperglikemia,
|
hipoglikemia,
przyrost masy ciała, jadłowstręt
|
|
|
|
Zaburzenia psychiczne
|
|
koszmary senne , bezsenność
|
|
|
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
ból głowy
|
zawroty głowy, parestezje, niedoczulica, zaburzenia smaku,
amnezja
|
neuropatia obwodowa
|
|
|
Zaburzenia oka
|
|
nieostre widzenie
|
zaburzenia widzenia
|
|
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
|
szumy uszne
|
|
utrata słuchu
|
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki
piersiowej i śródpiersia
|
bóle gardła i krtani, krwawienie z nosa
|
|
|
|
|
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
|
zaparcia, wzdęcia, dyspepsja, nudności,
biegunka.
|
wymioty, bóle nadbrzuszu i podbrzuszu,
odbijanie się,
zapalenie trzustki
|
|
|
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
|
zapalenie wątroby
|
cholestaza
|
niewydolność wątroby
|
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
|
pokrzywka, wysypka, świąd łysienie
|
obrzęk naczynioruchowy, wysypka pęcherzowa (w tym rumień
wielopostaciowy), zespół Stevensa-Johnsona i martwica
toksyczno-rozpływna naskórka
|
|
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe, tkanki łącznej i
kości
|
bóle mięśni, bóle stawów, bóle kończyn,
skurcze mięśni, obrzęk stawów, ból pleców
|
ból szyi, zmęczenie mięśni
|
miopatia, zapalenie mięśni, rabdomioliza,
choroby ścięgien, czasem powikłane zerwaniem
ścięgna
|
|
Immunozależna miopatia martwicza (patrz punkt
4.4.)
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
|
|
|
ginekomastia
|
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
|
złe samopoczucie, osłabienie, ból w klatce piersiowej,
obrzęki obwodowe, zmęczenie, gorączka.
|
|
|
|
Badania
|
nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, zwiększenie
stężenia kinazy kreatynowej we krwi
|
obecność białych krwinek w moczu
|
|
|
|
Badania diagnostyczne
Tak jak w przypadku innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA w
trakcie stosowania atorwastatyny obserwowano podwyższenie
aktywności aminotransferaz w surowicy. Zmiany te były przeważnie
łagodnie nasilone, przemijające i niewymagające przerwania terapii.
Istotne klinicznie (> 3 razy GGN) zwiększenie aktywności
aminotransferaz w surowicy wystąpiło u 0,8% pacjentów przyjmujących
atorwastatynę. Było ono zależne od wielkości dawki leku i
odwracalne u wszystkich pacjentów.
Zwiększenie aktywności kinazy kreatynowej (CK) w surowicy
(> 3 razy GGN) zanotowano u 2,5% pacjentów przyjmujących
atorwastatynę. Wyniki te są podobne do otrzymanych w innych
badaniach klinicznych dla innych inhibitorów reduktazy HMG-CoA.
Zwiększenie aktywności CK (> 10 razy GGN) wystąpiło u 0,4%
pacjentów otrzymujących atorwastatynę.
Dzieci i młodzież
Baza danych bezpieczeństwa klinicznego zawiera dane
dotyczące 249 dzieci leczonych atorwastatyną, spośród których
7 pacjentów było w wieku < 6 lat,
14 pacjentów w wieku 6 - 9 lat, a 228 pacjentów w wieku
10-17 lat.
Zaburzenia układu nerwowego
Częste: ból głowy
Zaburzenia żołądka i jelit
Częste: ból brzucha
Badania diagnostyczne
Częste: zwiększenie aktywności aminotransferazy
alaninowej, zwiększenie aktywności fosfokinazy kreatynowej we
krwi
Na podstawie dostępnych danych, należy się spodziewać, że
częstość, rodzaj i nasilenie działań niepożądanych u dzieci będą
takie same jak u pacjentów dorosłych. Dane dotyczące
długoterminowego bezpieczeństwa u dzieci są ograniczone.
Działania niepożądane
raportowane dla niektórych statyn:
- zaburzenia
seksualne
- depresja
- wyjątkowo przypadki
śródmiąższowej choroby płuc szczególnie podczas długotrwałego
leczenia
- cukrzyca: częstość zależy od obecności lub braku
czynników ryzyka (glikemia od ≥ 5,6 mmol/L, BMI > 30 kg/m
2 , wzrost stężenia triglicerydów,
nadciśnienie).
Komentarze