Apo-Clodin - dawkowanie
By zmniejszyć nasilenie i częstość występowania działań
niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego oraz zwiększyć
wchłanianie tyklopidyny, należy zalecać zażywanie tabletek z
posiłkiem lub krótko po posiłkach. Należy poinformować pacjenta, że
tabletki przyjmuje się bez rozgryzania.
Dorośli : zwykle stosuje się 250 mg chlorowodorku
tyklopidyny (1 tabletka) dwa razy na dobę.
Dzieci, niemowlęta, noworodki : nie stosuje się
tyklopidyny.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku: chociaż
farmakokinetyka tyklopidyny u pacjentów w podeszłym wieku jest
zmieniona, wiek pacjenta nie ma wpływu na skuteczność leczenia,
jeśli produkt jest stosowany w dawce 500 mg (2 tabletki) na
dobę.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby :
z uwagi na metabolizm wątrobowy, należy zachować szczególną
ostrożność. Jeśli wystąpi zapalenie wątroby lub żółtaczka,
tyklopidynę należy odstawić.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek:
należy zachować ostrożność. Jeśli wystąpią zaburzenia krzepnięcia
lub krwiotworzenia, należy zmniejszyć dawkę lub odstawić
tyklopidynę.
Apo-Clodin - środki ostrożności
Rzadko, stosowanie tyklopidyny wiąże się z ryzykiem wystąpienia
plamicy zakrzepowej małopłytkowej (TTP), ostrej neutropenii lub
agranulocytozy.
Neutropenia/agranulocytoza: W badaniach klinicznych,
które przeprowadzono u 2048 pacjentów, odnotowano 50 przypadków
(2,4%) neutropenii (mniej niż 1200 granulocytów
obojętnochłonnych/mm 3 ). U 17 pacjentów (0,8%) liczba
granulocytów obojętnochłonnych wynosiła mniej niż 450/mm
3 .
TTP: W badaniach klinicznych tyklopidyny nie stwierdzono
przypadków występowania plamicy zakrzepowej małopłytkowej. W USA,
pomiędzy 1992 a 1997 rokiem lekarze zgłosili około 100 przypadków
występowania TTP. Biorąc pod uwagę liczbę pacjentów stosujących
tyklopidynę (2 – 4 miliony rocznie) oraz przyjmując, że tylko
około 10% przypadków jest zgłaszane, szacuje się, że
prawdopodobieństwo wystąpienia TTP wynosi 1 przypadek na 2000 do
4000 pacjentów.
Działania niepożądane mogą wystąpić w okresie kilku dni od
rozpoczęcia stosowania produktu. TTP występuje najczęściej pomiędzy
3. a 4. tygodniem leczenia, neutropenia pomiędzy 4. a 6. tygodniem.
Po tym okresie liczba przypadków TTP i neutropenii szybko zmniejsza
się. Odnotowano tylko kilka takich przypadków po trzech miesiącach
stosowania tyklopidyny.
Nie można przewidzieć działań niepożądanych ze strony układu
krwiotwórczego. Nie stwierdzono jakichkolwiek zależności
demograficznych czy klinicznych. Dlatego też w okresie pierwszych
trzech miesięcy stosowania tyklopidyny należy każdemu pacjentowi
zalecać wykonywanie odpowiednich badań morfologicznych krwi. Jeśli
wystąpią objawy TTP lub neutropenii, stosowanie tyklopidyny należy
przerwać.
Neutropenia
Może wystąpić nagle. Należy uprzedzić pacjenta, że jeśli
wystąpią objawy zakażenia (gorączka, dreszcze, ból gardła), należy
natychmiast zgłosić się do lekarza. Może być konieczne
natychmiastowe oznaczenie liczby białych krwinek, a nawet
przerwanie stosowania tyklopidyny. Po odstawieniu produktu, liczba
granulocytów obojętnochłonnych zwiększa się do ponad 1200/mm
3 w okresie od 1 do 3 tygodni.
Małopłytkowość
Występuje rzadko. Może wystąpić jako osobne działanie
niepożądane lub jednocześnie z neutropenią.
Plamica zakrzepowa małopłytkowa
Może wystąpić nagle. Obserwuje się następujące objawy:
małopłytkowość, mikroangiopatyczna niedokrwistość hemolityczna,
zaburzenia czynności nerek, zaburzenia neurologiczne, gorączka.
Objawy kliniczne mogą wystąpić kilka godzin lub dni wcześniej, niż
daje się to ustalić na podstawie badań laboratoryjnych. Zaleca się
uprzedzić pacjenta, że należy natychmiast zgłosić się do lekarza,
jeśli wystąpią następujące objawy: żółte zabarwienie skóry i oczu,
swędząca wysypka, bladość skóry, gorączka, osłabienie, ciemny kolor
moczu. Tyklopidynę należy natychmiast odstawić. Jeśli jest to
konieczne, można zalecić plazmaferezę. Jeśli plamica zakrzepowa
małopłytkowa jest wykryta odpowiednio wcześnie, 70 – 80% pacjentów
ma szansę przeżyć bez ciężkich powikłań. Z uwagi na zagrożenie
zakrzepicą, u pacjentów z TTP, o ile jest to możliwe, należy unikać
przetaczania masy płytkowej.
Monitorowanie działań niepożądanych ze strony układu
krwiotwórczego
Przed rozpoczęciem leczenia tyklopidyną oraz w okresie
stosowania produktu należy koniecznie zalecić kontrolowanie liczby
krwinek wraz z rozmazem, oraz liczby płytek krwi (co 2 tygodnie
przez 3 pierwsze miesiące leczenia). Częste badania po upływie 3
miesięcy stosowania produktu należy zalecać wyłącznie u pacjentów z
infekcją lub zmniejszoną liczbą granulocytów obojętnochłonnych
(mniej niż 70% wartości fizjologicznej), zmniejszonym hematokrytem
lub zmniejszoną liczbą płytek krwi.
Jeśli podawanie tyklopidyny przerwano w okresie 3 pierwszych
miesięcy stosowania, badanie krwi należy wykonać po 2 tygodniach od
odstawienia produktu.
Zaleca się odstawienie tyklopidyny w przypadku zmniejszenia
liczby granulocytów obojętnochłonnych do mniej niż 2,0 x 10
9 /l (2 000/mm 3 ) lub zmniejszenia liczby
płytek krwi do mniej niż 80 x 10 9 /l (80 000/mm
3 ).
Rzadko może wystąpić agranulocytoza lub niedokrwistość
aplastyczna. Należy zachować szczególną ostrożność. Wszelkie
działania niepożądane ze strony układu krwiotwórczego mogą zagrażać
życiu pacjenta.
Tyklopidyna jest metabolizowana głównie w wątrobie. Należy
spytać pacjenta o choroby wątroby występujące obecnie lub przebyte
w przeszłości. U pacjentów z niewydolnością wątroby tyklopidynę
stosuje się ze szczególną ostrożnością. Stężenie tyklopidyny w
surowicy krwi może się zwiększyć. Długotrwałe stosowanie
tyklopidyny może zwiększyć aktywność fosfatazy zasadowej,
aminotransferaz oraz stężenie cholesterolu i triglicerydów we krwi.
Zwiększone stężenie cholesterolu całkowitego o 8 – 10% występuje
zwykle po mniej-więcej 4 tygodniach i może utrzymywać się przez
cały okres stosowania produktu. Należy badać czynność wątroby
(zwłaszcza w okresie 4 pierwszych miesięcy stosowania
produktu).
Rzadko, może wystąpić zapalenie wątroby lub żółtaczka
cholestatyczna. Należy poinformować pacjenta, że jeśli wystąpi
żółte zabarwienie skóry lub białkówek oka, odbarwiony stolec lub
zbyt ciemne zabarwienie moczu, należy niezwłocznie porozumieć się z
lekarzem.
Stosowanie tyklopidyny jednocześnie z lekami
przeciwzakrzepowymi
Brak danych odnośnie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania
tyklopidyny z heparyną, doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi lub
środkami fibrynolitycznymi. Przed zastosowaniem tyklopidyny należy
zakończyć leczenie innymi lekami przeciwzakrzepowymi.
Należy zachować ostrożność stosując tyklopidynę u pacjentów ze
skłonnością do krwawień (np. z przewodu pokarmowego), z chorobami
hematologicznymi, zaburzeniami czynności nerek, przygotowywanych do
nakłucia lędźwiowego lub zabiegu chirurgicznego. U pacjentów
przyjmujących tyklopidynę, czas krzepnięcia krwi może być wydłużony
do 30 minut jeszcze przez 5 - 10 dni po zaprzestaniu stosowania
produktu. Zaleca się uprzedzić pacjenta, że jeśli konieczne jest
dokonanie zabiegu chirurgicznego (nawet tak niewielkiego jak
ekstrakcja zęba), należy powiadomić lekarza o zażywaniu
tyklopidyny. Zaleca się odstawienie tyklopidyny na 10 - 14 dni
przed planowanym zabiegiem chirurgicznym. Jeśli wystąpi nagła
konieczność wykonania zabiegu chirurgicznego, należy podać 20 mg
metyloprednizolonu (normalizacja czasu krwawienia po mniej-więcej 2
godzinach) lub przetoczyć masę płytkową. Z uwagi na zagrożenie
zakrzepicą u pacjentów z TTP, o ile jest to możliwe, przetaczania
masy płytkowej należy unikać.
Należy spytać pacjenta o choroby nerek występujące obecnie lub
przebyte w przeszłości. Tyklopidynę można stosować u pacjentów z
umiarkowaną niewydolnością nerek. U pacjentów z ciężką
niewydolnością nerek dawkę produktu należy zmniejszyć.
Zaleca się uprzedzić pacjenta, że w okresie stosowania
tyklopidyny należy informować lekarza o wszelkich działaniach
niepożądanych ze strony nerek. Może być konieczne odstawienie
produktu.
Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania tyklopidyny u dzieci nie
zostały w pełni potwierdzone.
Nie stwierdzono różnic w skuteczności i bezpieczeństwie
stosowania produktu u pacjentów w podeszłym wieku i młodszych.
Zaleca się zachować ostrożność.
Apo-Clodin - przedawkowanie
Opisano nieliczne przypadki przedawkowania tyklopidyny, np.:
38-letni mężczyzna zażył 6 g chlorowodorku tyklopidyny (24 tabletki
po 250 mg). Stwierdzono wydłużenie czasu krzepnięcia krwi oraz
zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej we krwi. Objawy
przedawkowania minęły samoistnie.
Apo-Clodin - przeciwwskazania
- nadwrażliwość na tyklopidynę lub na którąkolwiek substancję
pomocniczą;
- zaburzenia ze strony układu krwiotwórczego w wywiadzie
(neutropenia, agranulocytoza, małopłytkowość, plamica zakrzepowa
małopłytkowa);
- skazy krwotoczne;
- choroby przebiegające z wydłużeniem czasu krzepnięcia
krwi;
- uszkodzenia narządowe ze skłonnością do krwawień;
- krwotoczny udar mózgu;
- czynna choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy;
- ciężka niewydolność wątroby.
Apo-Clodin - działania niepożądane
W badaniach klinicznych z tyklopidyną, działania niepożądane
występowały stosunkowo często. Stwierdzono przynajmniej jedno
działanie niepożądane u około 50% badanych pacjentów. Około 30 –
40% zgłoszonych działań niepożądanych dotyczyło zaburzeń żołądka i
jelit. W większości przypadków przebieg był łagodny. U około 21%
pacjentów odstawiono tyklopidynę z uwagi na biegunkę, nudności,
wysypkę, wymioty, ból żołądka i jelit, neutropenię. Większość
działań niepożądanych występowała w początkowym okresie stosowania
produktu. Działania niepożądane mogą wystąpić też po kilku
miesiącach leczenia. Najcięższymi są zmiany w składzie krwi na
skutek zaburzenia czynności szpiku takie jak: małopłytkowość,
neutropenia, agranulocytoza, które występują zwykle w okresie
pierwszych trzech miesięcy stosowania produktu i mogą być groźne
dla życia.
U około 2,4% pacjentów występuje neutropenia (u około 0,8%
pacjentów ostra neutropenia, mniej niż 450 granulocytów
obojętnochłonnych/mm 3 ) lub ciężka agranulocytoza
(mniej niż 300 granulocytów obojętnochłonnych/mm 3
).
Rzadko występuje zahamowanie czynności szpiku kostnego,
pancytopenia oraz małopłytkowość (0,4%) i plamica zakrzepowa
małopłytkowa.
Mogą wystąpić zaburzenia czasu krzepnięcia krwi (8,3%) z
objawami takimi jak: wybroczyny, krwawienie z nosa, krwiomocz,
krwawienie z przewodu pokarmowego lub nadmierne krwawienie po
zabiegu chirurgicznym.
Zaburzenia żołądka i jelit (biegunka: 12,5%, nudności: 7%, ból
brzucha, wzdęcia, wymioty itp.) występują zwykle w okresie
pierwszych trzech miesięcy stosowania tyklopidyny. Na ogół
przemijają samoistnie po 1 - 2 tygodniach i rzadko są przyczyną
odstawienia produktu. Jeśli wystąpi biegunka z zapaleniem
okrężnicy, tyklopidynę należy odstawić.
Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości (wysypka: 5%, świąd,
pokrzywka), również w okresie trzech pierwszych miesięcy stosowania
produktu. Przemijają po kilku dniach od odstawienia
tyklopidyny.
Bardzo rzadko mogą wystąpić inne reakcje alergiczne, takie jak
obrzęk naczynioruchowy, zapalenie naczyń oraz reakcje
autoimmunologiczne: zespół toczniopodobny, nefropatia.
W okresie pierwszych trzech miesięcy stosowania tyklopidyny,
rzadko mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby (zapalenie
wątroby, żółtaczka cholestatyczna). Rzadko występują też zawroty
głowy, szumy uszne, uczucie osłabienia, zwiększenie stężenia
cholesterolu i triglicerydów w surowicy, zwiększenie aktywności
enzymów wątrobowych.
Należy uprzedzić pacjenta, że jeśli wystąpią jakiekolwiek inne
działania niepożądane, należy zasięgnąć porady lekarza lub
farmaceuty.
Komentarze