Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Nadciśnienie tętnicze.
Przewlekła stabilna i naczynioskurczowa dławica piersiowa.
Każda tabletka zawiera 5 mg amlodypiny w postaci amlodypiny bezylanu.
Dorośli
W leczeniu nadciśnienia tętniczego i dławicy piersiowej dawka początkowa wynosi 5 mg, podawana raz na dobę. W przypadku nieuzyskania pożądanego działania terapeutycznego w ciągu 2 do 4 tygodni, dawkę można zwiększyć do dawki maksymalnej 10 mg na dobę (podawanej w dawce pojedynczej), w zależności od indywidualnej reakcji na leczenie. Amlodypinę można stosować w monoterapii lub w skojarzeniu z lekiem przeciwdławicowym u pacjentów z dławicą piersiową.
Dzieci w wieku od 6 do 17 lat z nadciśnieniem tętniczym
Zalecana doustna dawka początkowa u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat wynosi 2,5 mg raz na dobę. Dawka może zostać zwiększona do 5 mg raz na dobę, jeśli po 4. tygodniach stosowania nie uzyskano pożądanego ciśnienia tętniczego. Dawki większe niż 5 mg nie były badane u dzieci i młodzieży. Wpływ amlodypiny na ciśnienie tętnicze u pacjentów w wieku poniżej 6. lat nie jest znany.
Nie można uzyskać dawki 2,5 mg amlodypiny za pomocą tabletek Amlodipine Accord o mocy 5 mg, ponieważ tabletki są produkowane w sposób uniemożliwiający przełamanie na połowy.
Pacjenci w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku stosuje się zwykle zalecane dawki, jednak należy zachować ostrożność podczas zwiększania dawki.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Zaleca się zwykle stosowane dawkowanie. Amlodypina nie ulega dializie.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie ustalono schematu dawkowania dla pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, dlatego też amlodypinę należy stosować ostrożnie w tej grupie pacjentów.
Sposób podawania
Tabletki należy przyjmować popijając szklanką wody, niezależnie od posiłków.
Nie badano bezpieczeństwa i skuteczności stosowania amlodypiny w przełomie nadciśnieniowym.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością krążenia
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z niewydolnością serca. W długookresowym badaniu klinicznym kontrolowanym placebo, w którym stosowano amlodypinę u pacjentów z zaawansowaną niewydolnością serca (klasa III i IV w skali NYHA) zaobserwowano zwiększone ryzyko wystąpienia obrzęku płuc pomimo braku różnic w występowaniu zaostrzenia niewydolności serca w porównaniu z grupa otrzymującą placebo.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności w ątroby
Okres półtrwania amlodypiny jest przedłużony u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Nie opracowano dotychczas zaleceń dotyczących dawkowania amlodypiny w tej grupie pacjentów, stosowanie leku wymaga zatem zachowania ostrożności.
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek amlodypina może być stosowana w zalecanych dawkach. Stopień niewydolności nerek nie wpływa na zmianę stężenia amlodypiny w osoczu. Amlodypina nie podlega dializie. U pacjentów poddawanych dializie amlodypinę należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Stosowanie u pacjentów w podeszłym wieku
Zwiększanie dawki leku u pacjentów w podeszłym wieku wymaga zachowania ostrożności.
U ludzi doświadczenie z zamierzonym przedawkowaniem jest ograniczone.
Objawy
Dostępne dane wskazują, że duże przedawkowanie może prowadzić do znacznego rozszerzenia naczyń obwodowych oraz możliwej odruchowej tachykardii. Donoszono o znacznym i prawdopodobnie długotrwałym zmniejszeniu ciśnienia tętniczego, prowadzącym do wstrząsu włącznie z wystąpieniem zgonu.
Leczenie
Klinicznie znamienne niedociśnienie spowodowane przedawkowaniem amlodypiny wymaga aktywnego podtrzymywania czynności układu sercowo-naczyniowego, w tym częstego monitorowania czynności serca i układu oddechowego, uniesienia kończyn i kontrolowania objętości krążących płynów i ilości wydalanego moczu.
Podanie keku zwężającego naczynia krwionośne może być pomocne w przywracaniu napięcia ścian naczyń i ciśnienia tętniczego, pod warunkiem, że nie ma przeciwwskazań do jego zastosowania. Dożylne podanie glukonianu wapnia może być korzystne w celu przeciwdziałania blokadzie kanałów wapniowych. W niektórych przypadkach można wykonać płukanie żołądka. Wykazano, że u zdrowych ochotników podanie węgla aktywowanego w czasie do 2 godzin po podaniu amlodypiny w dawce 10 mg zmniejszało stopień wchłaniania amlodypiny. Ponieważ amlodypina silnie wiąże się z białkami, dializa najprawdopodobniej nie przyniesie spodziewanych korzyści.
Stosowanie amlodypiny jest przeciwwskazane u pacjentów z:
- nadwrażliwością na pochodne dihydropirydyny, amlodypinę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
- nasilonym nadciśnieniem,
- we wstrząsie (w tym wstrząsie kardiogennym),
- ze zwężeniem drogi odpływu z komory lewej (np. stenoza aortalna dużego stopnia),
- hemodynamicznie niestabilną niewydolnością serca po przebytym ostrym zawale serca.
Częstość występowania działań niepożądanych obserwowanych i zgłoszonych w związku ze stosowaniem amlodypiny uszeregowano według następujących kryteriów:
Bardzo często (≥ 1/10),
Często (≥ 1/100 do < 1/10),
Niezbyt często (≥ 1/1, 000 do < 1/100),
Rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1, 000),
Bardzo rzadko (< 1/10 000).
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: leukocytopenia, małopłytkowość
Zaburzenia układu immunologicznego
Bardzo rzadko: reakcje alergiczne
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
Bardzo rzadko: hiperglikemia
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: bezsenność, zmiany w nastroju (w tym lęk), depresja
Rzadko: dezorientacja
Zaburzenia układu nerwowego
Często: Senność, zawroty głowy, bóle głowy (zwłaszcza w początkowym okresie leczenia)
Niezbyt często: drżenie, zaburzenia smaku, omdlenia, hipoestezja (niedoczulica), parestezja (przeczulica)
Bardzo rzadko: wzmożone napięcie, neuropatia obwodowa
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaburzenia widzenia (w tym widzenie podwójne)
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: szum w uszach
Zaburzenia serca
Niezbyt często: kołatanie serca
Bardzo rzadko: zawał serca, zaburzenia rytmu serca (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy i migotanie przedsionków)
Zaburzenia naczyniowe
Często: nagłe zaczerwienienie twarzy
Niezbyt często: niedociśnienie
Bardzo rzadko: zapalenie naczyń
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Niezbyt często: duszność, nieżyt nosa
Bardzo rzadko: kaszel
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: ból brzucha nudności
Niezbyt często: wymioty, niestrawność, zmiana rytmu wypróżnień ( w tym biegunka i zaparcia), suchość w ustach
Bardzo rzadko: nieżyt żołądka, zapalenie trzustki, przerost dziąseł
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, żółtaczka, zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych*
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Niezbyt często: wysypka, świąd, łysienie, plamica, zmiana koloru skóry, wzmożona potliwość
Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka, złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk Quinckego, nadwrażliwość na światło
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
Często: obrzęk kostek
Niezbyt często: skurcze mięśni, ból pleców, bóle mięśni, bóle stawów
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: zaburzenia mikcji, moczenie nocne, częstomocz
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
Niezbyt często: impotencja, ginekomastia
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: obrzęki, zmęczenie
Niezbyt często: ból w klatce piersiowej, osłabienie, ból, złe samopoczucie
Badania diagnostyczne
Niezbyt często: zwiększenie masy ciała, zmniejszenie masy ciała
*w większości przypadków odpowiadające cholestazie
Ciąża
Bezpieczeństwo stosowania amlodypiny u kobiet w ciąży nie zostało ustalone.
W badaniach na zwierzętach amlodypina w dawkach przekraczających 50-krotnie dawkę zalecaną u człowieka nie wykazywała toksycznego wpływu na reprodukcję , poza przedłużaniem i opóźnianiem porodu u szczurów.
Stosowanie amlodypiny w ciąży jest dopuszczalne tylko w przypadkach, gdy nie jest możliwe zastosowanie innego, bezpieczniejszego produktu oraz gdy choroba jest związana z ryzykiem dla matki i płodu większym niż ewentualne działania niepożądane leku.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy amlodypina jest wydzielana do mleka matki.
Decyzję o kontynuowaniu/zaprzestaniu karmienia piersią i kontynuowaniu/zaprzestaniu lecznia amlodypiną należy podejmować po rozważeniu korzyści wynikających z karmienia piersią dla dziecka oraz leczenia amlodypiną dla matki.
Płodność
Dane z badań na zwierzętach nie wskazują na wpływ leczenia monoazotanem izosorbidu na płodność samców i samic. Brak badań dotyczących wpływu na płodność u ludzi.
Amlodypina wywiera niewielki lub umiarkowany wpływa na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn. Zdolność reagowania może ulec osłabieniu, jeśli pacjent przyjmujący amlodypinę odczuwa zawroty głowy, bóle głowy, zmęczenie lub nudności.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja o działaniu obniżającym ciśnienie tętnicze krwi. Blokuje napływ jonów wapnia do komórek mięśni gładkich naczyń krwionośnych i mięśnia sercowego, zmniejszając napięcie wspomnianych mięśni, dzięki czemu dochodzi do obniżenia ciśnienia krwi. Stosowana jest w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych i dzieci od 6. roku życia, a także w leczeniu dławicy naczynioskurczowej, tzw. dławicy Prinzmetala (odmiana choroby niedokrwiennej serca).
Komentarze