Akineton - opis
Lek Akineton stosowany
jest:
-w leczeniu sztywności mięśniowej, drżenia i
spowolnienia ruchowego w chorobie Parkinsona,
-w leczeniu zaburzeń ruchowych (objawów
pozapiramidowych), spowodowanych działaniem pewnych leków
neurologicznych (neuroleptyków lub innych leków o podobnym
działaniu), takich
jak: skurcze języka, skurcze mięśni gardła i napady przymusowego
patrzenia ze zwrotem gałek ocznych w górę (dyskinezy wczesne);
pobudzenie ruchowe, przymus bycia w ciągłym ruchu (akatyzja) oraz
dolegliwości podobne do choroby Parkinsona (objawy
parkinsoidalne).
-w leczeniu innych pozapiramidowych zaburzeń
ruchowych np. ruchów mimowolnych powodujących skręcanie i wyginanie
różnych części ciała, przez co chory przybiera często nienaturalną
postawę, mogących obejmować całe ciało (dystonia uogólniona) lub
pojedyncze części ciała (dystonia odcinkowa), w szczególności
zaburzenia ruchowe w obrębie głowy (zespół Meige"a), kurcz powiek
(Blepharospasmus) lub spastyczny kręcz karku (Torticollis
spasmodicus).
Akineton - skład
1 tabletka zawiera 2 mg biperydenu chlorowodorku,
co odpowiada 1,8 mg biperydenu .
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza
jednowodna.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
Akineton - dawkowanie
Lek należy zawsze stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W
przypadku wątpliwości należy ponownie skontaktować się z lekarzem
lub farmaceutą.
Dawkowanie leku powinno być ustalone indywidualnie.
Czas stosowania leku zależy od rodzaju i przebiegu choroby: od
krótkotrwałej terapii, np.
w przypadku objawów pozapiramidowych wywołanych innymi lekami
(szczególnie u dzieci) do długotrwałego leczenia (np. w przypadku
choroby Parkinsona).
Leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej skutecznej dawki, a
następnie zawieszać ją stopniowo do uzyskania dawki
najkorzystniejszej dla pacjenta, w zależności od efektu
terapeutycznego i działań niepożądanych.
Zazwyczaj stosowana dawka leku Akineton to:
Choroba Parkinsona
Zalecana dawka początkowa w leczeniu choroby Parkinsona wynosi 2
razy 14 tabletki na dobę (2 mg biperydenu chlorowodorku na dobę).
Dawka może być zwiększana o 2 mg na dobę. Dawka podtrzymująca
wynosi 14-2 tabletki, stosowana 3-4 razy na dobę (co odpowiada 3-16
mg biperydenu chlorowodorku na dobę). Maksymalna dawka dobowa
wynosi 16 mg biperydenu chlorowodorku (co odpowiada 8 tabletkom na
dobę).
Objawy pozapiramidowe wywołane przez inne leki
W leczeniu objawów pozapiramidowych spowodowanych innymi lekami,
w terapii skojarzonej z neuroleptykami, stosuje się 14-2 tabletki,
od I do 4 razy na dobę (co odpowiada 1-16 mg biperydenu
chlorowodorku na dobę) w zależności od nasilenia objawów.
Inne pozapiramidowe zaburzenia ruchowe
Dostosowanie dawki powinno odbywać się powoli, poprzez
stopniowe, w odstępach tygodniowych, zwiększanie dawki początkowej
2 mg, aż do osiągnięcia maksymalnej tolerowanej dawki dobowej,
która może być wielokrotnie większa od maksymalnych dawek dobowych,
stosowanych w innych wskazaniach.
Dzieci: (od 3 do 15 lat)
W leczeniu objawów pozapiramidowych wywołanych innymi lekami, w
leczeniu skojarzonym z neuroleptykami, podaje się od 1 do 3 razy na
dobę 14-1 tabletki (co odpowiada 1-6 mg biperydenu chlorowodorku na
dobę).
Uwaga:
W sytuacji, gdy konieczne jest szybkie działanie leku, należy
zastosować postać w iniekcji.
W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku
Akineton
Objawy przedawkowania to: rozszerzone, „leniwe" źrenice, suchość
błon śluzowych, zaczerwienienie twarzy, przyspieszona czynność
serca, atonia jelitowo-pęcherzowa, zwiększenie temperatury
ciała,
szczególnie u dzieci, podniecenie, majaczenie, dezorientacja,
zaburzenia świadomości i (lub) halucynacje. W przypadku ciężkiego
zatrucia istnieje ryzyko zapaści krążeniowej i zatrzymania
oddychania.
Postępowanie w przypadku przedawkowania
Jako antidotum zalecane są inhibitory acetylocholinoesterazy, a
w wyjątkowych przypadkach fizostygmina, która przenika do płynu
mózgowo-rdzeniowego i zmniejsza objawy ośrodkowe (np. salicylan
fizostygminy w przypadku dodatniego testu na fizostygminę). W
zależności od ciężkości objawów może być konieczne wspomaganie
krążenia i oddychania (tlenoterapia), obniżenie temperatury ciała w
przypadku gorączki i cewnikowanie pęcherza moczowego.
W przypadku zażycia dawki leku większej, niż zalecana, należy
niezwłocznie powiadomić lekarza lub farmaceutę lub udać się do
najbliższego szpitala. Należy zabrać ze sobą ulotkę oraz
opakowanie leku Akineton.
W przypadku pominięcia dawki leku Akineton
Lek należy zawsze zażywać codziennie o tej samej porze (tych
samych porach) zgodnie z zaleceniem lekarza, co pomaga w regularnym
jego stosowaniu. W przypadku pominięcia dawki leku należy przyjąć
kolejną dawkę o normalnej porze. Nie należy stosować dawki
podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki.
Przerwanie stosowania Icku Akineton
Należy zawsze stosować się do zaleceń lekarza, który powie jak
długo należy zażywać lek. W przypadku nagłego przerwania leczenia
biperydenem może dojść do nawrotu wcześniejszych, występujących
przed rozpoczęciem leczenia, dolegliwości. Dlatego nie należy
gwałtownie przerywać leczenia. Dawka powinna być zmniejszana
stopniowo przez lekarza.
W razie wątpliwości związanych ze stosowaniem leku należy
zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Akineton - środki ostrożności
Na początku leczenia oraz gdy dawkę zwiększa się zbyt szybko,
występują działania niepożądane.
Szczególną ostrożność zaleca się podczas stosowania u pacjentów
w podeszłym wieku, zwłaszcza z organicznymi uszkodzeniami
ośrodkowego układu nerwowego pochodzenia naczyniowego lub z powodu
zwyrodnienia, ze względu na częstą, nadmierną wrażliwość nawet na
terapeutyczne dawki produktu leczniczego w tych grupach
pacjentów.
Oprócz przypadków zagrożenia życia, należy unikać nagłego
odstawienia produktu leczniczego, ze względu na ryzyko nawrotu
choroby.
Leki przeciwcholinergiczne działające ośrodkowo,
jak biperyden , mogą powodować zwiększone ryzyko
występowania napadów drgawkowych. U pacjentów ze zwiększoną
predyspozycją do występowania zaburzeń układu nerwowego
biperyden należy stosować ostrożnie (patrz punkt
4.8).
W pojedynczych przypadkach, szczególnie u pacjentów z przerostem
gruczołu krokowego, biperyden może powodować
zaburzenia układu moczowego, najczęściej zatrzymanie moczu.
Pacjenci z zatrzymaniem moczu powinni przed każdym zastosowaniem
produktu leczniczego opróżnić pęcherz moczowy.
Należy zachować szczególną ostrożność stosując
biperyden w przypadku gruczolaka gruczołu krokowego z
resztkowym zaleganiem moczu, zatrzymania moczu, miastenii, w
przypadku schorzeń mogących prowadzić do ciężkiej tachykardii oraz
u kobiet w ciąży (patrz punkt 4.6).
Należy regularnie sprawdzać ciśnienie
wewnątrzgałkowe (patrz punkt 4.8)
Obserwowano przypadki nadużywania produktu leczniczego
Akineton . Zjawisko to może być spowodowane przez
sporadycznie obserwowane działanie polegające na podnoszeniu
nastroju i wywoływaniu przejściowej euforii.
Jeżeli wystąpi nadmierna suchość w jamie ustnej, można ją
złagodzić popijając często niewielkie ilości płynu lub żując gumę
do żucia bez cukru.
Dzieci i młodzież
Doświadczenia w stosowaniu biperydenu u dzieci są
niewielkie, dotyczą przede wszystkim krótkotrwałego zastosowania w
przypadku zaburzeń ruchowych spowodowanych innymi lekami, np.
neuroleptykami, metoklopramidem lub lekami o podobnym
działaniu.
Lek nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą
dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu
Lapp ) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy.
Akineton - przedawkowanie
Objawy:
Obwodowe objawy antycholinergiczne (rozszerzone,
„leniwe” źrenice; suchość błon śluzowych, zaczerwienienie twarzy,
przyspieszona czynność serca, atonia jelitowo-pęcherzowa,
zwiększenie temperatury ciała, szczególnie u dzieci), zaburzenia
układu nerwowego (podniecenie, majaczenie, splątanie, zaburzenia
świadomości i (lub) halucynacje). W przypadku ciężkiego zatrucia
istnieje ryzyko zapaści krążeniowej i zatrzymania oddychania.
Postępowanie w przypadku przedawkowania
Jako antidotum zalecane są inhibitory acetylocholinoesterazy, w
tym w wyjątkowych przypadkach fizostygmina, która zmniejsza objawy
ośrodkowe (np. salicylan fizostygminy w przypadku dodatniego testu
na fizostygminę). W zależności od ciężkości objawów może być
konieczne wspomaganie krążenia i oddychania (tlenoterapia),
obniżenie temperatury ciała w przypadku gorączki i cewnikowanie
pęcherza moczowego.
Akineton - przeciwwskazania
-Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek z
substancji pomocniczych. - Jaskra z wąskim kątem
przesączania.
-Mechaniczne zwężenia w obrębie przewodu pokarmowego.
- Przerost okrężnicy ( megacolon ).
-Niedrożność jelit.
Akineton - działania niepożądane
Jak każdy lek, Akineton może powodować działania niepożądane,
chociaż nie u każdego one wystąpią.
Działania niepożądane występują zazwyczaj na początku leczenia i
w przypadku zbyt szybkiego zwiększania dawek.
Ośrodkowe działania niepożądane (dotyczące układu
nerwowego):
uczucie zmęczenia, zawroty głowy, senność,w przypadku większych
dawek: uczucie niepokoju, lęk, pobudzenie, euforia,
splątanie.niekiedy zaburzenia pamięci.rzadko majaczenia,
halucynacje, nerwowość, bóle głowy, bezsenność.przejściowe
skrócenie snu REM (faza snu, w której występują szybkie ruchy gałek
ocznych), polegające na wydłużeniu czasu do momentu osiągnięcia tej
fazy i procentowym zmniejszeniu udziału tej fazy w całym śnie.w
pojedynczych przypadkach dyskinezy, ataksję (niezborność ruchów),
kurcze mięśniowe i zaburzenia mowy.
Pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego jest częstsze u
pacjentów z zaburzeniami czynności mózgu i może wymagać
zmniejszenia dawki.
Obwodowe działania niepożądane:
zaburzenia w oddawaniu moczu, szczególnie u pacjentów z
powiększeniem gruczołu krokowego (zaleca się wtedy zmniejszenie
dawki), rzadziej zatrzymanie moczu.
" zaburzenia akomodacji, rozszerzenie źrenic
(mydriasis) ze zwiększoną wrażliwością na światło.
Ze względu na możliwość wystąpienia jaskry z zamkniętym kątem
przesączania, należy regularnie kontrolować ciśnienie
wewnątrzgałkowe.przyspieszenie czynności serca (tachykardia),
bardzo rzadko również zwolnienie czynności serca (bradykardia).Po
podaniu leku w postaci roztworu, domięśniowo lub dożylnie, może
wystąpić obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
" Zaparcia, zaburzenia żołądkowe, nudności.
" Suchość błony śluzowej jamy ustnej, czasem z zapaleniem
ślinianek przyusznych (parotitis), obrzęk gruczołów
ślinowych, zmniejszenie wydzielania potu.
W pojedynczych przypadkach nadużywanie i uzależnienie od
biperydenu, co ma związek z działaniem biperydenu, poprawiającym
nastrój i wywołującym euforię.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub
wystąpią jakiekolwiek objawy niepożądane niewymienione w ulotce,
należy powiadomić lekarza lub farmaceutę.
Komentarze