Zytiga - dawkowanie
Dawkowanie
Zalecana dawka wynosi 1000 mg (cztery tabletki 250 mg) podawana
jednorazowo raz na dobę. Produktu leczniczego nie wolno przyjmować
razem z pokarmem (patrz informacja o sposobie podawania).
Przyjmowanie produktu leczniczego z pokarmem zwiększa całkowite
narażenie organizmu na abirateron (patrz punkty 4.5 i 5.2).
Produkt leczniczy ZYTIGA należy przyjmować w skojarzeniu z małą
dawką prednizonu lub prednizolonu. Zalecana dawka prednizonu lub
prednizolonu wynosi 10 mg na dobę.
U pacjentów niekastrowanych chirurgicznie należy w trakcie
leczenia kontynuować farmakologiczną kastrację analogami LHRH.
Należy oceniać aktywność aminotransferaz przed rozpoczęciem
leczenia, co dwa tygodnie przez pierwsze trzy miesiące leczenia a
następnie co miesiąc. Ciśnienie tętnicze krwi, stężenie potasu w
surowicy i zastój płynów należy oceniać co miesiąc. Jednakże,
pacjentów z istotnym ryzykiem zastoinowej niewydolności serca
należy badać co 2 tygodnie przez pierwsze 3 miesiące terapii a
następnie co miesiąc (patrz punkt 4.4).
U pacjentów z występującą wcześniej hipokaliemią lub z
hipokaliemią, która rozwinęła się w trakcie leczenia produktem
ZYTIGA należy utrzymywać stężenie potasu na poziomie ≥ 4,0 mM.
U pacjentów, u których wystąpią objawy toksyczności stopnia ≥ 3.
w tym nadciśnienie, hipokaliemia, obrzęk i inne działania
niezwiązane z mineralokortykosteroidami, należy wstrzymać leczenie
i wdrożyć odpowiednie postępowanie. Nie należy wznawiać leczenia
produktem Zytiga, aż nasilenie objawów zmniejszy się do stopnia 1.
lub wartości wyjściowych.
W przypadku pominięcia dawki dobowej zarówno produktu
leczniczego ZYTIGA, jak prednizonu lub prednizolonu należy wznowić
leczenie zwykle zalecaną dawką dobową następnego dnia.
Hepatotoksyczność
U pacjentów, u których wystąpi działanie hepatotoksyczne podczas
leczenia (zwiększy się aktywność aminotransferazy alaninowej [AlAT]
lub zwiększy się aktywność aminotransferazy asparaginianowej
[AspAT] ponad pięciokrotnie powyżej górnej granicy normy [GGN] ),
należy natychmiast wstrzymać leczenie (patrz punkt 4.4). Wznowienie
leczenia po powrocie testów czynnościowych wątroby do wartości
wyjściowych może być kontynuowane w zmniejszonej dawce dobowej 500
mg (dwie tabletki) raz na dobę. U pacjentów, u których wznowiono
leczenie należy badać aktywność aminotransferaz w surowicy co dwa
tygodnie przez trzy miesiące a następnie co miesiąc. W razie
nawrotu hepatotoksyczności podczas stosowania zmniejszonej dawki
500 mg na dobę, należy przerwać leczenie.
W przypadku wystąpienia ciężkiej hepatotoksyczności (aktywność
AlAT lub AspAT zwiększona ponad 20 razy powyżej górnej granicy
normy) kiedykolwiek podczas terapii, należy przerwać stosowanie
produktu leczniczego ZYTIGA i nie rozpoczynać go ponownie.
Zaburzenia czynności wątroby
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z
występującymi wcześniej łagodnymi zaburzeniami czynności wątroby,
Klasa A wg Child-Pugh.
U pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby
(Klasa B wg Child-Pugh) wykazano około 4-krotne zwiększenie
całkowitego wpływu abirateronu na organizm po jednorazowej dawce
doustnej 1000 mg octanu abirateronu (patrz punkt 5.2). Brak danych
dotyczących bezpieczeństwa klinicznego i skuteczności wielokrotnych
dawek octanu abirateronu podawanych pacjentom z umiarkowanymi lub
ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (Klasa B lub C wg
Child-Pugh). Nie można określić zaleceń dotyczących dostosowania
dawki. Zastosowanie produktu ZYTIGA należy rozważnie ocenić u
pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby, u których
korzyści powinny jasno przeważać nad możliwym ryzykiem (patrz
punkty 4.2 i 5.2). Nie należy stosować produktu Zytiga u pacjentów
z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (patrz punkty 4.2, 4.4 i
5.2).
Zaburzenia czynności nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek (patrz punkt 5.2). Brak danych klinicznych u
pacjentów z rakiem gruczołu krokowego i ciężkimi zaburzeniami
czynności nerek. Należy zachować ostrożność u tych pacjentów (patrz
punkt 4.4).
Dzieci i młodzież
Nie istnieje odpowiednie zastosowanie produktu leczniczego w tej
populacji, gdyż rak gruczołu krokowego nie występuje u dzieci i
młodzieży.
Sposób podawania
Produkt leczniczy ZYTIGA należy przyjmować co najmniej dwie
godziny po posiłku oraz nie należy jeść przez co najmniej jedną
godzinę po przyjęciu produktu. Tabletki należy połykać w całości
popijając wodą.
Zytiga - środki ostrożności
Nadciśnienie, hipokaliemia, zastój płynów i niewydolność
serca wynikające z nadmiaru mineralokortykosteroidów
ZYTIGA może powodować nadciśnienie, hipokaliemię i zastój płynów
(patrz punkt 4.8) jako następstwa zwiększenia steżeń
mineralokortykosteroidów wynikającego z hamowania CYP17 (patrz
punkt 5.1). Jednoczesne podawanie kortykosteroidu hamuje
wydzielanie hormonu adrenokortykotropowego (ACTH), co skutkuje
zmniejszeniem częstości i nasilenia tych działań niepożądanych.
Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów, u których
stan schorzeń współistniejących może ulec pogorszeniu w wyniku
zwiększenia ciśnienia tętniczego, hipokaliemii (np. u stosujących
glikozydy nasercowe) lub zastoju płynów (np. u pacjentów z
niewydolnością serca), ciężkiej lub niestabilnej dławicy
piersiowej, niedawno przebytego zawału serca lub arytmii komorowej
oraz u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.
Produkt ZYTIGA należy stosować z ostrożnością u pacjentów z
chorobami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie. Badania fazy 3 produktu
leczniczego ZYTIGA nie obejmowały pacjentów z niepoddającym się
leczeniu nadciśnieniem tętniczym, istotną klinicznie chorobą serca
potwierdzoną zawałem mięśnia sercowego lub tętniczymi zdarzeniami
zakrzepowymi w okresie ostatnich 6 miesięcy, z ciężką lub
niestabilną dusznicą bolesną lub niewydolnością serca klasy III lub
IV wg NYHA (ang. New York Heart Association ) (badanie 301)
lub niewydolnością serca klasy II do IV (badanie 302) lub pacjentów
z frakcją wyrzutową serca < 50%. Z badania 302 wykluczono
pacjentów z migotaniem przedsionków lub innymi arytmiami komorowymi
wymagającymi leczenia. Nie określono bezpieczeństwa u pacjentów z
frakcją wyrzutową lewej komory (LVEF) < 50% lub z niewydolnością
serca klasy III lub IV wg NYHA (w badaniu 301) lub niewydolnością
serca klasy II do IV (w badaniu 302) (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Przed rozpoczęciem leczenia u pacjentów z istotnym ryzykiem
zastoinowej niewydolności serca (np. niewydolność serca w
wywiadzie, nieopanowane nadciśnienie lub zdarzenia sercowe takie
jak choroba niedokrwienna serca) należy rozważyć wykonanie badań
oceniających czynność serca (np.
echokardiografię). Przed rozpoczęciem leczenia produktem ZYTIGA
należy leczyć niewydolność serca i zoptymalizować czynność serca.
Należy wyrównać i kontrolować nadciśnienie, hipokaliemię i zastój
płynów. Podczas leczenia należy co 2 tygodnie przez 3 miesiące, a
następnie co miesiąc monitorować ciśnienie krwi, stężenie potasu w
osoczu, zastój płynów (przyrost masy ciała, obrzęki obwodowe) i
inne objawy przedmiotowe i podmiotowe zastoinowej niewydolności
serca i korygować nieprawidłowości. Należy oceniać czynność serca
zgodnie ze wskazaniami klinicznymi, ustalić właściwe postępowanie i
rozważyć odstawienie leczenia produktem ZYTIGA, gdy nastąpi znaczne
pogorszenie czynności serca (patrz punkt 4.2).
Hepatotoksyczność i zaburzenia czynności wątroby
W kontrolowanych badaniach klinicznych stwierdzono znaczne
zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych prowadzące do przerwania
leczenia lub zmiany dawki (patrz punkt 4.8). Należy oceniać
aktywność aminotransferaz w surowicy przed rozpoczęciem leczenia,
co dwa tygodnie przez pierwsze trzy miesiące leczenia a następnie
co miesiąc. Jeśli kliniczne objawy podmiotowe i przedmiotowe
wskazują na hepatotoksyczność, należy natychmiast dokonać pomiaru
aktywności aminotransferaz w surowicy. Jeśli kiedykolwiek aktywność
AlAT lub AspAT zwiększy się ponad 5 krotnie powyżej górnej granicy
normy należy natychmiast przerwać leczenie i szczegółowo
monitorować czynność wątroby. Wznowić leczenie w zmniejszonej dawce
można tylko po powrocie testów czynnościowych wątroby do wartości
wyjściowych (patrz punkt 4.2).
W przypadku wystąpienia ciężkiej hepatotoksyczności (aktywność
AlAT lub AspAT zwiększona ponad 20 razy powyżej górnej granicy
normy) kiedykolwiek podczas terapii, należy przerwać leczenie i nie
rozpoczynać ponownie terapii.
Pacjentów z czynnym lub objawowym wirusowym zapaleniem wątroby
nie włączono do badań klinicznych; dlatego nie ma danych
potwierdzających celowość zastosowania produktu leczniczego ZYTIGA
w tej populacji.
Brak danych dotyczących bezpieczeństwa klinicznego i
skuteczności wielokrotnych dawek octanu abirateronu stosowanego u
pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności
wątroby (Klasa B lub C wg Child-Pugh). Zastosowanie produktu ZYTIGA
należy rozważnie ocenić u pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami
czynności wątroby, u których korzyści powinny jasno przeważać nad
możliwym ryzykiem (patrz punkty 4.2 i 5.2). Nie należy stosować
produktu Zytiga u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności
wątroby (patrz punkty 4.2, 4.3 i 5.2).
Odstawianie kortykosteroidów i zabezpieczenie sytuacji
stresogennych
Zaleca się zachowanie ostrożności i obserwację w kierunku
występowania objawów niewydolności nadnerczy, gdy pacjentom
odstawia się prednizon lub prednizolon. Jeśli stosowanie produktu
leczniczego ZYTIGA jest kontynuowane po odstawieniu
kortykosteroidów, pacjentów należy obserwować w kierunku
występowania objawów nadmiaru mineralokortyksteroidów (patrz
informacja powyżej).
Jeśli pacjenci stosujący prednizon lub prednizolon mogą być
narażeni na wyjątkowy stres, może być wskazane zwiększenie dawki
kortykosteroidów przed, w trakcie i po sytuacji stresogennej.
Gęstość kości
U mężczyzn z zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego z
przerzutami (rak gruczołu krokowego oporny na kastrację) może
wystąpić zmniejszenie gęstości kości. Stosowanie produktu
leczniczego ZYTIGA w skojarzeniu z glikokortykosteroidami może
nasilić to działanie.
Wcześniejsze stosowanie ketokonazolu
U pacjentów, którzy stosowali wcześniej ketokonazol w leczeniu
raka gruczołu krokowego można spodziewać się słabszej odpowiedzi na
leczenie.
Hiperglikemia
Stosowanie glikokortykosteroidów może nasilać hiperglikemię,
dlatego należy często badać stężenie glukozy we krwi u pacjentów z
cukrzycą.
Stosowanie podczas chemioterapii
Nie określono bezpieczeństwa ani skuteczności produktu ZYTIGA
jednocześnie stosowanego z cytotoksyczną chemioterapią (patrz punkt
5.1).
Nietolerancja substancji pomocniczych
Ten produkt leczniczy zawiera laktozę. Lek nie powinien być
stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną
nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub
zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ten produkt leczniczy
zawiera również ponad 1 mmol (lub 27,2 mg) sodu w dawce czterech
tabletek. Należy to wziąć pod uwagę u pacjentów stosujących dietę
niskosodową.
Ryzyko związane ze stosowaniem
U mężczyzn z opornym na kastrację rakiem gruczołu z przerzutami,
w tym u pacjentów przyjmujących produkt ZYTIGA, mogą wystąpić
niedokrwistość i zaburzenia czynności seksualnych.
Wpływ na mięśnie szkieletowe
U pacjentów leczonych produktem Zytiga zgłaszano przypadki
miopatii. U niektórych pacjentów wystąpiła rabdomioliza z
niewydolnością nerek. Większość przypadków wystąpiła w ciągu
pierwszego miesiąca leczenia a po odstawieniu produktu ZYTIGA
rabdomioliza ustąpiła. Należy zachować ostrożność u pacjentów
leczonych jednocześnie lekami związanymi z występowaniem
miopatii/rabdomiolizy.
Zytiga - przedawkowanie
Nie zgłoszono żadnego przypadku przedawkowania podczas badań
klinicznych.
Nie ma swoistego antidotum. W razie przedawkowania, leczenie
należy przerwać i zastosować ogólne leczenie podtrzymujące, w tym
obserwację czynności serca pod kątem niemiarowości, hipokaliemii i
objawów przedmiotowych i podmiotowych zastoju płynów. Należy
również ocenić czynność wątroby.
Zytiga - przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję
czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną w punkcie
6.1.);
- Kobiety
które są lub mogą prawdopodobnie być w ciąży (patrz punkt
4.6)
- Ciężkie
zaburzenia czynności wątroby [Klasa C wg Child-Pugh (patrz punkty
4.2, 4.4 i 5.2)].
Zytiga - działania niepożądane
Charakterystyka profilu bezpieczeństwa
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi były: obrzęk obwodowy,
hipokaliemia, nadciśnienie i infekcje dróg moczowych.
Inne ważne działania niepożądane to: choroby serca,
hepatotoksyczność i złamania.
ZYTIGA może wywoływać nadciśnienie, hipokaliemię i zastój płynów
w następstwie swojego mechanizmu działania. W badaniach klinicznych
oczekiwane działania niepożądane mineralokortykosteroidowe
stwierdzano częściej u pacjentów leczonych produktem leczniczym
ZYTIGA niż u pacjentów otrzymujących placebo odpowiednio:
hipokaliemia 21% versus 11%, nadciśnienie 16% versus 11% i zastój
płynów (obrzęk obwodowy) 26% versus 20%. U pacjentów leczonych
produktem leczniczym ZYTIGA, stwierdzano hipokaliemię stopni 3. i
4. wg CTCAE (wersja 3.0) (ang. Common Terminology Criteria for
Adverse Events ) oraz nadciśnienie stopni 3. i 4. wg CTCAE
(wersja 3.0) u odpowiednio 4% i 2% pacjentów. Reakcje
mineralokortykosteroidowe zwykle można było skutecznie leczyć.
Jednoczesne zastosowanie kortykosteroidów zmniejszało częstość i
nasilenie tych działań niepożądanych (patrz punkt 4.4).
Tabelaryczne zestawienie działań niepożądanych
W badaniach klinicznych pacjentom z zaawansowanym rakiem
gruczołu krokowego z przerzutami, którzy stosowali analogi
luliberyny (hormon uwalniający hormon luteinizujący, LHRH) lub byli
wcześniej leczeni za pomocą orchidektomii, podawano produkt
leczniczy ZYTIGA w dawce 1000 mg na dobę w skojarzeniu z małą dawką
prednizonu lub prednizolonu (10 mg na dobę).
Działania niepożądane stwierdzone podczas badań klinicznych
przedstawiono poniżej wg kategorii częstości występowania.
Kategorie częstości zdefiniowano następująco: bardzo często
(≥ 1/10), często (≥ 1/100 do < 1/10), niezbyt
często (≥ 1/1 000 do < 1/100), rzadko (≥1/10 000 do
< 1/1000); bardzo rzadko (< 1/10 000).
W obrębie każdej kategorii o określonej częstości występowania
działania niepożądane są wymienione zgodnie ze zmniejszającym się
nasileniem.
Tabela 1: Działania niepożądane stwierdzone podczas badań
klinicznych
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
bardzo często: infekcja dróg moczowych
|
Zaburzenia endokrynologiczne
|
niezbyt często: niewydolność nadnerczy
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
bardzo często: hipokaliemia często: hipertriglicerydemia
|
Zaburzenia serca
|
często: niewydolność serca*, dusznica bolesna, niemiarowość,
migotanie przedsionków, częstoskurcz
|
Zaburzenia naczyniowe
|
bardzo często: nadciśnienie tętnicze krwi
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
bardzo często: biegunka często: niestrawność
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
często: zwiększenie aktywności aminotransferazy alaninowej,
zwiększenie aktywności aminotransferazy asparaginianowej
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
często: wysypka
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
niezbyt często: miopatia, rabdomioliza
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
często: krwiomocz
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
bardzo często: obrzęk obwodowy
|
Urazy, zatrucia i powikłania po zabiegach
|
często: złamania**
|
* Niewydolność serca obejmuje także: zastoinową niewydolność
serca, dysfunkcję lewej komory i zmniejszenie frakcji
wyrzutowej
** Złamania obejmują wszystkie złamania poza złamaniami
patologicznymi
Następujące działania niepożądane stopnia 3. wg CTCAE (wersja
3.0) wystąpiły u pacjentów leczonych produktem leczniczym ZYTIGA:
hipokaliemia u 3%; infekcje dróg moczowych, zwiększenie aktywności
AlAT, nadciśnienie tętnicze, zwiększenie AspAT, złamania u 2%; oraz
następujące u 1% pacjentów: obrzęk obwodowy, niewydolność serca i
migotanie przedsionków. Hipertriglicerydemia stopnia 3. wg CTCAE
(wersja 3.0) i dusznica bolesna wystąpiły u < 1% pacjentów.
Obrzęk obwodowy, hipokaliemia, infekcje dróg moczowych,
niewydolność serca i złamania stopnia 4. wg CTCAE (wersja 3.0)
wystąpiły u < 1% pacjentów.
Opis wybranych działań niepożądanych
Sercowo-naczyniowe działania niepożądane
Obydwa badania przeprowadzono z wyłączeniem pacjentów z
niepoddającym się leczeniu nadciśnieniem tętniczym, istotną
klinicznie chorobą serca potwierdzoną zawałem mięśnia sercowego lub
tętniczymi zdarzeniami zakrzepowymi w okresie ostatnich 6 miesięcy,
z ciężką lub niestabilną dusznicą bolesną lub niewydolnością serca
klasy III lub IV (badanie 301) lub niewydolnością serca klasy II do
IV (badanie 302) wg NYHA lub frakcją wyrzutową serca wynoszącą <
50%. Wszyscy włączeni pacjenci (zarówno w grupie czynnie leczonej
oraz w grupie placebo) otrzymywali jednocześnie supresję
androgenową, głównie z zastosowaniem analogów LHRH, których
stosowanie wiązało się z wystąpieniem cukrzycy, zawału mięśnia
sercowego, incydentów mózgowonaczyniowych i nagłego zgonu z
przyczyn kardiologicznych. Częstość sercowo-naczyniowych działań
niepożądanych w badaniach 3 fazy u pacjentów stosujących produkt
ZYTIGA w porównaniu z pacjentami przyjmującymi placebo była
następująca: nadciśnienie tętnicze 14,5% vs 10,5%, migotanie
przedsionków 3,4% vs. 3,4%, tachykardia 2,8% vs. 1,7%, dławica
piersiowa 1,9% vs. 0,9%, niewydolność serca 1,9% vs. 0,6%, i
arytmia 1,1% vs. 0,4%.
Hepatotoksyczność
U pacjentów stosujących produkt leczniczy ZYTIGA stwierdzano
hepatotoksyczność ze zwiększoną aktywnością AlAT, AspAT i stężenia
całkowitego bilirubiny. We wszystkich badaniach klinicznych,
stwierdzano zwiększenie wyników testów czynnościowych wątroby (AlAT
lub AspAT zwiększone o > 5 x powyżej górnej granicy normy [GGN]
lub bilirubina zwiększona o > 1,5 x GGN) u około 4% pacjentów
którzy otrzymywali produkt leczniczy ZYTIGA, zwykle podczas
pierwszych 3 miesięcy od rozpoczęcia terapii. W badaniu klinicznym
301, pacjenci u których wyjściowe wartości AlAT lub AspAT były
podwyższone, częściej doświadczali zwiększenia testów
czynnościowych wątroby, niż pacjenci rozpoczynający leczenie z
prawidłowymi wartościami. Gdy stwierdzano zwiększenie AlAT lub
AspAT o > 5 x GGN lub zwiększenie bilirubiny o > 3 x GGN,
stosowanie produktu leczniczego ZYTIGA było wstrzymywane lub
przerywane. W dwóch przypadkach wystąpiło znaczne zwiększenie
wyników testów czynnościowych wątroby (patrz punkt 4.4). Tych dwóch
pacjentów z prawidłową wyjściową czynnością wątroby doświadczyło
zwiększenia AlAT lub AspAT od 15 do 40 x GGN i zwiększenia
bilirubiny od 2 do 6 x GGN. Po odstawieniu produktu leczniczego
ZYTIGA u obu pacjentów testy czynnościowe wątroby powróciły do
normy a u jednego pacjenta wznowiono leczenie bez ponownego
zwiększania się wyników testów. W badaniu 302 stwierdzono
zwiększenie AlAT lub AspAT stopnia 3. lub 4. u 35 (6,5%) pacjentów
przyjmujących produkt ZYTIGA. Zwiększenie aktywności
aminotransferaz ustąpiło u wszystkich z wyjątkiem 3 pacjentów (u 2
z nowymi przerzutami do wątroby a u 1 ze zwiększeniem AspAT po
około 3 tygodniach od podania ostatniej dawki produktu ZYTIGA).
Rezygnacje z leczenia z powodu zwiększenia AlAT i AspAT stwierdzono
odpowiednio u 1,7% i 1,3% pacjentów leczonych produktem ZYTIGA i u
0,2% i 0% pacjentów otrzymujących placebo. Nie było przypadków
zgonów z powodu hepatotoksyczności.
Ryzyko wystąpienia hepatotoksyczności było w badaniach
klinicznych zaniżone w skutek wyłączenia pacjentów z wyjściowym
zapaleniem wątroby lub znaczącymi odstępstwami od normy testów
czynnościowych wątroby. Z badania 301 wykluczano pacjentów z
wyjściowymi wartościami AlAT i AspaT ≥ 2,5 x GGN w przypadku braku
przerzutów do wątroby i > 5 x GGN w razie obecności przerzutów
do wątroby. Z badania 302 wykluczano pacjentów z przerzutami do
wątroby oraz z wyjściowymi wartościami AlAT i AspAT ≥2,5 x GGN.
Ujawnienie się nieprawidłowych wyników testów czynnościowych
wątroby u pacjentów uczestniczących w badaniach klinicznych
skutkowało zdecydowanym postępowaniem wymagającym przerwania
leczenia i zezwoleniem na wznowienie terapii dopiero po powrocie
wyników testów czynnościowych wątroby do wartości wyjściowych
(patrz punkt 4.2). Pacjentów ze zwiększeniem AlAT lub AspAT o
> 20 x GGN nie leczono ponownie. Nieznane jest bezpieczeństwo
ponownego rozpoczęcia terapii u tych pacjentów. Mechanizm
hepatotoksyczności nie jest poznany.
Komentarze