Zinbryta

Zinbryta - dawkowanie

Leczenie powinno być rozpoczynane pod nadzorem lekarza, mającego doświadczenie w leczeniu stwardnienia rozsianego.

Dawkowanie

Zalecana dawka produktu Zinbryta wynosi 150 mg we wstrzyknięciu podskórnym, raz w miesiącu.

W przypadku pominięcia dawki, jeżeli od pominięcia dawki nie minęły 2 tygodnie, pacjentom należy zalecić niezwłoczne przyjęcie pominiętej dawki i kontynuowanie leczenia zgodnie z dotychczasowym harmonogramem dawkowania. 

W przypadku pominięcia dawki, jeżeli od pominięcia dawki minęły ponad 2 tygodnie, pacjentom należy zalecić nieprzyjmowanie pominiętej dawki, odczekanie do następnej dawki zgodnie z harmonogramem i kontynuowanie leczenia zgodnie z pierwotnym harmonogramem. 

W przypadku pominięcia dawki nie należy podawać dwóch dawek jednocześnie. 

Populacje szczególne

Osoby w podeszłym wieku

Stopień ekspozycji pacjentów powyżej 55 lat w badaniach klinicznych z zastosowaniem daklizumabu był ograniczony. Nie ustalono, czy odpowiedź na leczenie u takich osób jest inna niż w przypadku młodszych pacjentów.

Zaburzenia czynności nerek

Daklizumabu nie badano u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Wydalanie przez nerki nie stanowi głównej drogi eliminacji, dlatego dostosowywania dawki nie uważa się za konieczne.

Zaburzenia czynności wątroby

Daklizumabu nie badano u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Produkt Zinbryta nie jest metabolizowany w wątrobie, dlatego dostosowywania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie uważa się za konieczne. Nie zaleca się rozpoczynania leczenia u pacjentów z aktywnością aminotransferazy alaninowej (AlAT) lub asparaginianowej (AspAT) > 2-krotnie wyższą niż górna granica normy (ang . Upper Limit Normal, ULN ). W przypadku pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek dostosowywanie dawki nie jest konieczne. Produkt Zinbryta nie jest odpowiedni dla pacjentów z wcześniejszym ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klasa C wg skali Childa-Pugha).

Dzieci i młodzież

Nie określono dotychczas bezpieczeństwa ani skuteczności produktu Zinbryta w leczeniu stwardnienia rozsianego u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.

Sposób podawania

Produkt Zinbryta przeznaczony jest do podawania podskórnego.

Zaleca się przeszkolenie pacjenta w zakresie prawidłowej techniki wykonywania wstrzyknięć podskórnych za pomocą ampułko-strzykawki lub wstrzykiwacza półautomatycznego napełnionego . Wstrzyknięcia podskórne zwykle wykonuje się w udo, brzuch lub tylną część ramienia. 

Produkt Zinbryta dostarczany jest z przymocowaną igłą. Ampułko-strzykawki lub  wstrzykiwacze półautomatyczne napełnione zawierają tylko jedną dawkę i po użyciu należy je wyrzucić.

Środki ostrożności, które należy podjąć przed użyciem lub podaniem produktu leczniczego 

Po wyjęciu z lodówki należy, przed wstrzyknięciem, pozostawić produkt Zinbryta do ogrzania się do temperatury pokojowej (20°C-30°C) przez około 30 minut. Nie należy stosować zewnętrznych źródeł ciepła, takich jak gorąca woda, w celu ogrzania produktu Zinbryta.

Tego produktu leczniczego nie należy używać, jeżeli:

• ampułko-strzykawka jest pęknięta lub złamana lub wstrzykiwacz jest pęknięty lub złamany

• roztwór jest mętny lub widoczne są pływające cząstki

• roztwór jest koloru innego niż bezbarwny do żółtawego

• wstrzykiwacz upuszczono lub jest uszkodzony w widoczny sposób.

Zinbryta - środki ostrożności

Uszkodzenie wątroby

Podczas leczenia produktem Zinbryta obserwowano zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych w surowicy oraz ciężkie uszkodzenie wątroby.

Przed rozpoczęciem leczenia produktem Zinbryta należy zmierzyć aktywność aminotransferaz (AlAT i AspAT) w surowicy oraz stężenie bilirubiny. Aktywność aminotransferaz w surowicy należy monitorować co miesiąc w trakcie badania i przez okres do 4 miesięcy od podania ostatniej dawki produktu Zinbryta. 

Do badań klinicznych nie włączano pacjentów z aktywnością AlAT lub AspAT > 2-krotnie wyższą niż górna granica normy (ang. ULN - upper limit of normal) przed rozpoczęciem leczenia; nie zaleca się w związku z tym rozpoczynania leczenia u pacjentów z aktywnością AlAT lub AspAT > 2-krotnie wyższą niż ULN. Pacjentów z istniejącym łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby należy w trakcie leczenia produktem Zinbryta monitorować pod kątem objawów przedmiotowych i podmiotowych zaburzenia czynności wątroby. Produkt Zinbryta nie jest odpowiedni dla pacjentów z wcześniejszym ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klasa C wg skali Childa-Pugha). W przypadku jednoczesnego stosowania produktu Zinbryta z innymi produktami leczniczymi o działaniu hepatotoksycznym, pacjentów należy monitorować pod kątem objawów przedmiotowych i podmiotowych zaburzenia czynności wątroby.

W Tabeli 1 poniżej przedstawione jest postępowanie wymagane w przypadku uzyskania określonych wyników testów czynnościowych wątroby w trakcie badania.

Tabela 1: Postępowanie wymagane w zależności od wyników testów czynnościowych wątroby

* Można rozważyć wznowienie leczenia, jeżeli stwierdzona zostanie inna przyczyna zwiększenia aktywności lub stężenia, wartości powrócą do normy, a korzyści dla pacjenta związane ze wznowieniem terapii przewyższają ryzyko.

W przypadku wystąpienia u pacjenta objawów przedmiotowych lub podmiotowych sugerujących zaburzenia czynności wątroby (np. niewyjaśnione nudności, wymioty, ból brzucha, zmęczenie, brak łaknienia lub żółtaczka i (lub) ciemny mocz) zaleca się natychmiastowy pomiar aktywności aminotransferaz w surowicy i odpowiednio, czasowe odstawienie lub przerwanie leczenia produktem Zinbryta. 

W przypadku pacjentów z utrzymującą się zwiększoną aktywnością aminotransferaz w surowicy zasadne jest dokonanie oceny pod kątem innych możliwych przyczyn takiego zwiększenia, takich jak zakażenie, może być wymagane skierowanie do specjalisty. W badaniach klinicznych zgłaszano przypadki autoimmunologicznego zapalenia wątroby (bez obecności autoprzeciwciał). Konieczne może być wdrożenie leczenia układowymi kortykosteroidami.

W części „Informacje dla lekarzy i pacjentów” poniżej znajdują się informacje na temat wytycznych dla lekarzy oraz Karty Pacjenta, których użycie zaleca się w przypadku przepisywania tego produktu leczniczego.

Informacje dla lekarzy i pacjentów

Wszyscy lekarze, którzy zamierzają przepisywać produkt Zinbryta muszą zapoznać się z treścią wytycznych dla lekarzy dotyczących tego produktu. 

Lekarz powinien omówić z pacjentami ryzyko uszkodzenia wątroby i udostępnić im Kartę Pacjenta. Karta zawiera informacje na temat ryzyka ciężkiego uszkodzenia wątroby oraz jego możliwych objawów, tak aby pacjenci wiedzieli, kiedy powinni skontaktować się z lekarzem. W Karcie wyjaśniono także, dlaczego konieczne jest monitorowanie czynności wątroby oraz dlaczego ważne jest zgłaszanie się na comiesięczne badania krwi.

Działania niepożądane dotyczące skóry

W trakcie leczenia produktem Zinbryta zgłaszano skórne działania niepożądane, w tym ciężkie (np. złuszczająca wysypka lub zapalenie skóry, toksyczne wykwity). Skórne działania niepożądane zwykle ustępowały po zastosowaniu standardowego leczenia, w tym leczenia miejscowymi lub układowymi kortykosteroidami. W przypadku wystąpienia rozsianej wysypki lub wysypki z silnym stanem zapalnym może być wymagane skierowanie do dermatologa i przerwanie podawania produktu Zinbryta.

Depresja

Produkt Zinbryta należy podawać ostrożnie pacjentom z występującymi w przeszłości lub obecnie zaburzeniami depresyjnymi. Pacjentów należy poinformować o konieczności natychmiastowego zgłoszenia lekarzowi prowadzącemu każdego nowego objawu depresji i (lub) myśli samobójczych lub nasilenia istniejących objawów. W przypadku wystąpienia ciężkiej depresji i (lub) myśli samobójczych należy rozważyć przerwanie leczenia produktem Zinbryta.

Zakażenia

W trakcie leczenia produktem Zinbryta zgłaszano zakażenia, w tym ciężkie (np. zapalenie płuc i zapalenie oskrzeli). W przypadku wystąpienia ciężkiego zakażenia może okazać się niezbędne czasowe zaprzestanie leczenia produktem Zinbryta do czasu ustąpienia infekcji. 

U pacjentów leczonych produktem Zinbryta odnotowano zakażenia prątkami gruźlicy. U pacjentów, którzy chorowali na gruźlicę lub żyjących na obszarach endemicznego występowania tej choroby, przed rozpoczęciem leczenia powinny być wykonane badania przesiewowe w kierunku czynnej gruźlicy, a pacjenci powinni być monitorowani w trakcie leczenia.

W przypadku pacjentów z ciężkim czynnym zakażeniem należy rozważyć opóźnienie w rozpoczęciu leczenia produktem Zinbryta.

Produktu Zinbryta nie badano u pacjentów z niedoborem odporności.

Zaburzenia żołądka i jelit

W trakcie leczenia produktem Zinbryta zgłaszano przypadki zapalenia jelita grubego. Objawy ustępowały po przerwaniu leczenia produktem Zinbryta i wdrożeniu standardowej terapii. W przypadku wystąpienia objawów zapalenia jelita grubego (takich jak ból brzucha, gorączka, utrzymująca się biegunka) wskazane jest skierowanie pacjenta do specjalisty.

Limfopenia

W badaniach klinicznych dotyczących produktu Zinbryta limfopenia miała na ogół charakter od łagodnego do umiarkowanego (≥500/mm ³ ). W trakcie badań klinicznych z zastosowaniem produktu Zinbryta nie obserwowano utrzymującej się ciężkiej limfopenii (< 500/mm ³ ). Ze względów ostrożności zaleca się jednak wykonywanie morfologii krwi z rozmazem co 3 miesiące.

Nie ustalono, jakie ryzyko wystąpienia postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej (ang. PML - Progressive Multifocal Leukoencephalopathy) związane jest z leczeniem produktem Zinbryta.

Ostrzeżenia związane z substancjami pomocniczymi

Jedna dawka tego produktu leczniczego zawiera 0,14 mmol sodu. Produkt ten jest zasadniczo „wolny od sodu”, więc mogą go stosować osoby na diecie niskosodowej.

Zinbryta - przedawkowanie

Doświadczenie związane z przedawkowaniem jest ograniczone. Nie oceniano bezpieczeństwa dawek powyżej 300 mg podawanych podskórnie ani dawek powyżej 400 mg podawanych dożylnie. Dawki do tej wielkości były dobrze tolerowane i nie obserwowano objawów ostrej toksyczności. Oczekuje się, że potencjalne działania niepożądane powyżej tej wielkości będą zgodne z profilem bezpieczeństwa daklizumabu w leczeniu SM.

Postępowanie

W razie przedawkowania pacjenci mogą wymagać pomocy lekarskiej i odpowiedniego leczenia wspomagającego.