Victrelis - dawkowanie
Leczenie produktem leczniczym Victrelis powinno być rozpoczynane
i kontrolowane przez lekarza mającego doświadczenie w leczeniu
pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C.
Dawkowanie
Victrelis musi być podawany w skojarzeniu z peginterferonem alfa
i rybawiryną. Przed rozpoczęciem leczenia produktem leczniczym
Victrelis należy zapoznać się z Charakterystyką Produktu
Leczniczego peginterferonu alfa i rybawiryny (PR).
Zalecana dawka produktu leczniczego Victrelis wynosi 800 mg,
podawany jest doustnie trzy razy na dobę (TID) z jedzeniem
(posiłkiem lub lekką przekąską).
Maksymalna dawka dobowa produktu leczniczego Victrelis wynosi
2400 mg. W przypadku przyjmowania produktu leczniczego bez posiłku
można spodziewać się zmniejszenia skuteczności końcowej w wyniku
suboptymalnej ekspozycji ustrojowej.
Pacjenci bez marskości wątroby, wcześniej nieleczeni lub u
których wcześniejsze leczenie zakończyło się
niepowodzeniem
Podane poniżej zalecenia dotyczące dawkowania różnią się w
niektórych podgrupach pacjentów od schematów dawkowania ocenianych
w badaniach 3. fazy (patrz punkt 5.1).
Tabela 1
Czas trwania leczenia na podstawie terapii zależnej od
odpowiedzi (RGT, ang. Response-Guided
Therapy ) u pacjentów bez marskości wątroby,
wcześniej nieleczonych lub u których wcześniejsze leczenie
interferonem i rybawiryną zakończyło się niepowodzeniem
|
OCENA*
(wyniki oznaczania HCV RNA † )
|
DZIAŁANIE
|
W 8. tygodniu leczenia
|
W 24. tygodniu leczenia
|
Niewykrywalne
|
Niewykrywalne
|
Czas trwania leczenia =
28 tygodni
1. Podawanie peginterferonu alfa i
rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie
2.
Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi
(peginterferon alfa i rybawiryna [PR] +
Victrelis)
|
Pacjenci wcześniej nieleczeni
|
|
|
i zakończenie w 28. tygodniu leczenia (28 TL).
|
Wykrywalne
|
Niewykrywalne
|
Czas trwania leczenia =
48 tygodni ‡
1. Podawanie peginterferonu alfa i
rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie
2.
Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi (PR +
Victrelis) i zakończenie w 36 TL, a następnie
3. Podawanie
peginterferonu alfa i rybawiryny i zakończenie w 48
TL.
|
Pacjenci, u których wcześniejsze leczenie nie powiodło
się
|
Niewykrywalne
|
Niewykrywalne
|
Czas trwania leczenia =
48 tygodni
1. Podawanie peginterferonu alfa i
rybawiryny przez 4 tygodnie, a następnie
2.
Kontynuacja leczenia wszystkimi trzema produktami leczniczymi (PR
+Victrelis) i zakończenie w 36 TL, a następnie
3. Podawanie
peginterferonu alfa i rybawiryny i zakończenie w 48
TL.
|
Wykrywalne
|
Niewykrywalne
|
* Zasady przerwania leczenia
Jeśli w 12. tygodniu leczenia u pacjenta stwierdza się wynik
pomiaru kwasu rybonukleinowego wirusowego zapalenia wątroby typu C
(HCV RNA) wynoszący co najmniej 100 j.m./ml, należy w 12. tygodniu
leczenia przerwać stosowanie trzylekowego schematu leczenia.
Jeśli w 24. tygodniu leczenia u pacjenta potwierdzono wykrywalny
pomiar HCV RNA, należy w 24. tygodniu przerwać stosowanie
trzylekowego schematu leczenia.
†
W badaniach klinicznych stężenie HCV RNA w osoczu oznaczano za
pomocą analizy Roche COBAS TaqMan 2,0 z granicą wykrywalności
wynoszącą 9,3 j.m./ml i limitem kwantyfikacji rzędu 25 j.m./ml. ‡
Powyższy schemat leczenia oceniano jedynie u pacjentów, u których
wcześniejsze leczenie nie powiodło się i wykazujących późną
odpowiedź na leczenie (patrz punkt 5.1).
|
Wszyscy pacjenci z marskością wątroby i pacjenci
niereagujący na leczenie (null responders):
- Zalecany czas trwania leczenia wynosi 48 tygodni: 4 tygodnie
terapii dwulekowej w schemacie peginterferon alfa+ rybawiryna, a
następnie 44 tygodnie terapii trójlekowej w schemacie peginterferon
alfa + rybawiryna + Victrelis. (Informacje na temat zasad
przerwania leczenia dotyczących wszystkich pacjentów podano w
Tabeli 1).
o Czas trwania terapii trójlekowej wdrażanej po pierwszych
4 tygodniach terapii dwulekowej nie powinien być krótszy niż 32
tygodnie. Ze względu na narastające ryzyko wystąpienia działań
niepożądanych podczas leczenia produktem leczniczym Victrelis
(zwłaszcza niedokrwistości), jeżeli pacjent źle toleruje leczenie,
należy rozważyć możliwość zastąpienia schematu leczenia
trójlekowego w 12 ostatnich tygodniach cyklu leczenia schematem
dwulekowym (patrz punkty 4.8 i 5.1).
Pominięcie dawki
W przypadku pominięcia przez pacjenta dawki produktu
leczniczego, jeśli do następnej dawki pozostało mniej niż 2
godziny, należy opuścić pominiętą dawkę.
W przypadku pominięcia przez pacjenta dawki produktu
leczniczego, jeśli do następnej dawki pozostało 2 godziny lub
więcej, należy przyjąć pominiętą dawkę z posiłkiem, a następnie
przyjąć kolejną dawkę o zwykłej porze.
Zmniejszanie dawki
Zmniejszanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest
zalecane.
W przypadku wystąpienia ciężkiej reakcji niepożądanej,
potencjalnie związanej z przyjmowaniem peginterferonu alfa i (lub)
rybawiryny, należy zmniejszyć dawkę peginterferonu alfa i (lub)
rybawiryny. Dodatkowe informacje o sposobie zmniejszania dawki i
(lub) przerywaniu leczenia peginterferonem alfa i (lub) rybawiryną
znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu
alfa i (lub) rybawiryny. Produktu leczniczego Victrelis nie wolno
podawać bez peginterferonu alfa oraz rybawiryny.
Szczególne populacje pacjentów
Zaburzenia czynności nerek
Dostosowanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest
konieczne u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, bez względu
na stopień niewydolności (patrz punkt 5.2).
Zaburzenia czynności wątroby
Dostosowanie dawki produktu leczniczego Victrelis nie jest
konieczne u pacjentów z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi
zaburzeniami czynności wątroby. Nie przeprowadzono badań
dotyczących stosowania produktu leczniczego Victrelis u pacjentów z
niewyrównaną marskością wątroby (patrz punkt 5.2).
Dzieci i młodzież
Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności produktu leczniczego Victrelis u dzieci w wieku
poniżej 18 lat. Brak dostępnych danych.
Pacjenci w podeszłym wieku
Badania kliniczne produktu leczniczego Victrelis nie
objęły wystarczająco dużej liczby osób w wieku 65 lat i powyżej, w
celu określenia, czy reakcje na produkt leczniczy różnią się od
reakcji u młodszych pacjentów. Dotychczasowe doświadczenie
kliniczne nie wskazuje na różnice pod względem odpowiedzi pomiędzy
pacjentami w podeszłym wieku a pacjentami młodszymi (patrz punkt
5.2).
Sposób podawania
Aby wyjąć twardą kapsułkę z blistra, należy oderwać folię
ochronną. Produkt leczniczy Victrelis należy przyjmować doustnie z
jedzeniem (posiłkiem lub lekką przekąską).
Victrelis - środki ostrożności
Niedokrwistość
W związku z leczeniem peginterferonem alfa i rybawiryną
opisywano przypadki wystąpienia niedokrwistości w okresie do 4.
tygodnia leczenia. Dodanie produktu leczniczego Victrelis do
peginterferonu alfa oraz rybawiryny wiąże się z dodatkowym
zmniejszeniem stężenia hemoglobiny o około 1 g/dl w okresie do 8.
tygodnia leczenia w porównaniu z optymalnym leczeniem podstawowym
(patrz punkt 4.8). Przed rozpoczęciem leczenia oraz w 4. i 8.
tygodniu leczenia należy wykonać badanie morfologii krwi, a
następne - w razie potrzeby klinicznej. W przypadku, gdy stężenie
hemoglobiny wynosi < 10 g/dl (lub < 6,2 mmol/l), leczenie
niedokrwistości może być uzasadnione (patrz punkt 4.8).
Informacje dotyczące zmniejszania dawki i (lub) przerwania
leczenia lub odstawienia rybawiryny, znajdują się w Charakterystyce
Produktu Leczniczego rybawiryny.
Neutropenia
Włączenie produktu leczniczego Victrelis do leczenia w
schemacie: peginterferon alfa-2b i rybawiryna, wiązało się ze
wzrostem częstości występowania neutropenii oraz neutropenii
stopnia 3.- 4. w porównaniu z leczeniem w schemacie: peginterferon
alfa-2b i rybawiryna (patrz punkt 4.8).
Częstość występowania ciężkich, a nawet zagrażających życiu
zakażeń jest większa u pacjentów z grup przyjmujących produkt
leczniczy Victrelis niż u osób z grupy kontrolnej. Z tego względu
przed rozpoczęciem leczenia należy u pacjenta oznaczyć liczbę
neutrofilów i regularnie powtarzać to badanie w trakcie terapii.
Zaleca się szybką ocenę i leczenie zakażeń.
Leczenie skojarzone z zastosowaniem peginterferonu alfa-2a w
porównaniu z peginterferonem alfa-2b:
W porównaniu z leczeniem skojarzonym w schemacie: Victrelis,
peginterferon alfa-2b i rybawiryna, leczenie skojarzone produktem
leczniczym Victrelis z peginterferonem alfa-2a i rybawiryną wiązało
się z większą częstością neutropenii (w tym neutropenii stopnia 4.)
i zwiększoną podatnością na infekcje.
Informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego
peginterferonu alfa.
Leki zawierające drospirenon
Należy zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących leki
zawierające drospirenon z chorobami predysponującymi do
hiperkaliemii lub u pacjentów przyjmujących leki moczopędne
oszczędzające potas. Należy rozważyć stosowanie alternatywnych
produktów antykoncepcyjnych (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u osób wcześniej niereagujących na
leczenie
Wyniki retrospektywnej analizy oceniającej wpływ zmiany schematu
leczenia podejmowanej na podstawie porównania odpowiedzi
wirusologicznej po 4 tygodniach leczenia (z zastosowaniem
peginterferonu alfa/rybawiryny w tym czasie) i przed rozpoczęciem
leczenia wykazują, że u osób niereagujących na leczenie dołączenie
produktu leczniczegoVictrelis do schematu leczenia dwulekowego może
przynieść pewne korzyści. Wspomniana analiza retrospektywna nie
pozwala jednak na rzetelny ilościowy opis tych zależności. Ponadto
nie ustalono jeszcze zasad optymalnego postępowania w przypadku
osób niereagujących na leczenie. W przyszłości leczenie takich
pacjentów może wymagać stosowania kombinacji leków
antywirusowych.
Monoterapia inhibitorami proteazy HCV
Na podstawie wyników badań klinicznych, produktu leczniczego
Victrelis nie wolno używać w monoterapii ze względu na wysokie
prawdopodobieństwo występowania zwiększonej oporności w przypadku
braku leczenia skojarzonego przeciwko HCV (patrz punkt 5.1).
Nie wiadomo, jaki wpływ będzie miało leczenie produktem
leczniczym Victrelis na działanie podawanych w późniejszym okresie
inhibitorów proteazy HCV, w tym na ponowne leczenie produktem
leczniczym Victrelis.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem
HIV
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z
peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego
wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u pacjentów z
jednoczesnym zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV)
oraz HCV. Aktualnie trwają badania kliniczne, w których uczestniczą
pacjenci stosujący skojarzoną terapię antyretrowirusową (w tym
leczenie skojarzone z inhibitorami proteazy HIV), które dostarczą
danych na temat skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u tych
pacjentów, a także umożliwią określenie istotności klinicznej
interakcji farmakokinetycznych boceprewiru z lekami
antyretrowirusowymi. Dane dotyczące interakcji lekowych z lekami
antyretrowirusowymi u osób zdrowych zostały przedstawione w punkcie
4.5.
Stosowanie u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusem
HBV
Nie przeprowadzono badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i
skuteczności produktu leczniczego Victrelis stosowanego w
monoterapii lub w skojarzeniu z peginterferonem alfa oraz
rybawiryną w leczeniu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby
typu C genotypu 1 u pacjentów jednocześnie zakażonych wirusowym
zapaleniem wątroby typu B (HBV) oraz HCV.
Stosowanie u pacjentów po przeszczepie narządowym
Nie badano bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z
peginterferonem alfa oraz rybawiryną w leczeniu przewlekłego
wirusowego zapalenia wątroby typu C genotypu 1 u biorców
przeszczepu wątroby lub innych narządów (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów zakażonych HCV o genotypie innym niż
1
Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z
peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia
wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż
genotyp 1.
Pacjenci, u których wcześniejsze leczenie inhibitorem
proteazy HCV zakończyło się niepowodzeniem Nie przeprowadzono
badań dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności produktu
leczniczego Victrelis stosowanego w monoterapii lub w skojarzeniu z
peginterferonem alfa i rybawiryną w leczeniu przewlekłego zakażenia
wirusem zapalenia wątroby typu C należącym do genotypu innego niż
genotyp 1 u pacjentów, u których nie powiodła się wcześniejsza
terapia produktem leczniczym Victrelis lub innymi inhibitorami
proteazy HCV.
Silne induktory CYP3A4
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu leczniczego
Victrelis z silnymi induktorami CYP3A4 (ryfampicyna, karbamazepina,
fenobarbital, fenytoina) (patrz punkt 4.5).
Stosowanie u pacjentów z rzadko występującymi chorobami
wrodzonymi
Victrelis zawiera laktozę. Lek nie powinien być stosowany u
pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy,
niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy.
Działanie proarytmiczne
Na podstawie dostępnych danych (patrz punkt 5.3) należy zalecać
ostrożność w stosowaniu produktu leczniczego u pacjentów
obciążonych ryzykiem wydłużenia odstępu QT (wrodzony długi odstęp
QT, hipokaliemia).
Victrelis - przedawkowanie
Dawki dobowe w wysokości 3600 mg były przyjmowane doustnie przez
zdrowych ochotników przez 5 dni bez jakichkolwiek
nieprzewidywalnych działań.
Brak swoistego antidotum na przedawkowanie produktu leczniczego
Victrelis. Leczenie przedawkowania produktu leczniczego Victrelis
powinno polegać na ogólnym leczeniu podtrzymującym, w tym
monitorowaniu funkcji życiowych oraz obserwacji stanu klinicznego
pacjenta.
Victrelis - przeciwwskazania
Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa i rybawiryną jest
przeciwwskazany:
U pacjentów z nadwrażliwością na
substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
wymienioną w punkcie 6.1.
U pacjentów z
autoimmunologicznym zapaleniem wątroby.
W przypadku
jednoczesnego podawania z produktami leczniczymi, których
metabolizm w wysokim stopniu zależy od CYP3A4/5 oraz których
podwyższone stężenia osoczowe są związane z ciężkimi i (lub)
zagrażającymi życiu zdarzeniami, np. doustnie podawany midazolam i
triazolam, beprydyl, pimozyd, lumefantryna, halofantryna,
inhibitory kinazy tyrozynowej, symwastatyna, lowastatyna oraz
pochodne sporyszu (dihydroergotamina, ergonowina, ergotamina,
metyloergonowina) (patrz punkt 4.5).
W przypadku
ciąży (patrz punkt 4.6).
Dodatkowe informacje znajdują się w
Charakterystyce Produktu Leczniczego peginterferonu alfa oraz
rybawiryny.
Victrelis - działania niepożądane
Profil bezpieczeństwa reprezentowany przez około 1500 pacjentów
dla skojarzenia produktu leczniczego Victrelis z peginterferonem
alfa-2b oraz rybawiryną był oparty na połączonych danych
dotyczących bezpieczeństwa stosowania opracowanych na podstawie
dwóch badań klinicznych: jednego z udziałem wcześniej nieleczonych
pacjentów oraz jednego z udziałem pacjentów po niepowodzeniu
wcześniejszego leczenia (patrz punkt 5.1).
Do najczęściej zgłaszanych działań niepożądanych należały:
zmęczenie, niedokrwistość (patrz punkt 4.4), nudności, ból głowy
oraz zaburzenia smaku.
Najczęstszą przyczyną zmniejszenia dawki była niedokrwistość,
która częściej występowała u pacjentów przyjmujących produkt
leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz
rybawiryną, niż u pacjentów przyjmujących wyłącznie peginterferon
alfa-2b oraz rybawirynę.
Działania niepożądane zostały wymienione według klasyfikacji
układowo-narządowych (patrz Tabela 3). W ramach każdej klasyfikacji
układowo-narządowej działania niepożądane wymieniono zgodnie z
następującą klasyfikacją częstości występowania: bardzo często (≥
1/10); często (≥ 1/100 do < 1/10); niezbyt często (≥ 1/1000 do
< 1/100); rzadko (≥ 1/10 000 do < 1/1000).
Tabela 3
Działania niepożądane związane z przyjmowaniem produktu
leczniczego Victrelis z peginterferonem
alfa-2b oraz rybawiryną zgłaszane podczas badań
klinicznych † oraz ‡
Klasyfikacja układowo-narządowa
|
Działania niepożądane
|
Zakażenia i zarażenia pasożytnicze
|
Często:
|
Zapalenie oskrzeli*, zapalenie tkanki łącznej*, opryszczka,
grypa, zakażenia grzybicze jamy ustnej, zapalenie zatok
|
Niezbyt często:
|
Zapalenie żołądka i jelit*, zapalenie płuc*, zakażenie
gronkowcami*, zakażenie drożdżakowe, zakażenia ucha, zakażenia
grzybicze skóry, zapalenie nosogardzieli, grzybica paznokci,
zapalenie gardła, zakażenia dróg oddechowych, nieżyt nosa, infekcje
skórne, zakażenia układu moczowego
|
Rzadko:
|
Zapalenie nagłośni*, zapalenie ucha środkowego, posocznica
|
Nowotwory łagodne, złośliwe i nieokreślone (w tym torbiele i
polipy)
|
Rzadko:
|
Nowotwór tarczycy (guzki)
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Bardzo często:
|
Niedokrwistość*, neutropenia*
|
Często:
|
Leukopenia*, małopłytkowość*
|
Niezbyt często:
|
Skaza krwotoczna, limfadenopatia, limfopenia
|
Rzadko:
|
Hemoliza
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Rzadko:
|
Sarkoidoza*, porfiria nieostra
|
Zaburzenia endokrynologiczne
|
Często:
|
Wole, niedoczynność tarczycy
|
Niezbyt często:
|
Nadczynność tarczycy
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Bardzo często:
|
Zmniejszony apetyt*
|
Często:
|
Odwodnienie*, hiperglikemia*, hipertriglicerydemia,
hiperurykemia
|
Niezbyt często:
|
Hipokaliemia*, zaburzenia apetytu, cukrzyca, dna moczanowa,
hiperkalcemia
|
Zaburzenia psychiczne
|
Bardzo często:
|
Niepokój*, depresja*, bezsenność, drażliwość
|
Często:
|
Niestabilność emocjonalna, pobudzenie, zaburzenia libido, zmiany
nastroju, zaburzenia snu
|
Niezbyt często:
|
Agresja*, wyobrażenia zachowań zagrażających życiu ludzi*,
napady paniki*, paranoja*, nadużywanie leków*, myśli samobójcze*,
zaburzenia zachowania, gniew, apatia, stany splątania, zmiany stanu
psychicznego, niepokój ruchowy
|
Rzadko:
|
Zaburzenia afektywne dwubiegunowe*, samobójstwo*, próby
samobójcze*, omamy słuchowe, omamy wzrokowe, dekompensacja
psychiczna
|
Klasyfikacja układowo-narządowa
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Bardzo często:
|
Zawroty głowy*, ból głowy*
|
Często:
|
Hipoestezja*, parestezje*, omdlenia*, amnezja, zaburzenia uwagi,
zaburzenia pamięci, migrena, parosmia, drżenie, zawroty głowy
|
Niezbyt często:
|
Neuropatia obwodowa*, zaburzenia poznawcze, hiperestezja,
letarg, utrata przytomności, upośledzenie umysłowe, neuralgia, stan
przedomdleniowy
|
Rzadko:
|
Niedokrwienie naczyniowo-mózgowe*, encefalopatia
|
Zaburzenia oka
|
Często:
|
Suche oko, wysięk podsiatkówkowy, niewyraźne widzenie,
zaburzenia widzenia
|
Niezbyt często:
|
Niedokrwienie siatkówki*, retinopatia*, nieprawidłowe czucie w
oku, krwotok spojówkowy, zapalenie spojówki, ból oka, świąd oka,
opuchlizna oka, obrzęk powiek, zwiększone łzawienie, przekrwienie
oka, światłowstręt
|
Rzadko:
|
Tarcza zastoinowa
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Często:
|
Szumy uszne
|
Niezbyt często:
|
Głuchota* , ból ucha, upośledzenie słuchu
|
Zaburzenia serca
|
Często:
|
Kołatanie
|
Niezbyt często:
|
Tachykardia*, arytmia, zaburzenia sercowo-naczyniowe
|
Rzadko:
|
Ostry zawał mięśnia sercowego*, migotanie przedsionków*, choroba
wieńcowa*, zapalenie osierdzia*, wysięk osierdziowy
|
Zaburzenia naczyniowe
|
Często:
|
Niedociśnienie tętnicze*, nadciśnienie tętnicze
|
Niezbyt często:
|
Zakrzepica żył głębokich*, uderzenia gorąca, bladość, odczucie
chłodu na obwodowych częściach ciała
|
Rzadko:
|
Zakrzepica żylna
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Bardzo często:
|
Kaszel*, duszność*
|
Często:
|
Krwawienie z nosa, zatkanie nosa, ból jamy ustnej i gardła,
przekrwienie dróg oddechowych, przekrwienie zatok, sapanie
|
Niezbyt często:
|
Ból opłucnej*, zator tętnicy płucnej*, suchość gardła, dysfonia,
zwiększenie wydzieliny z górnych dróg oddechowych, powstawanie
pryszczy w jamie ustnej i gardle
|
Rzadko:
|
Zwłóknienie opłucnej*, duszność zmuszająca do zajęcia pozycji
siedzącej, niewydolność oddechowa
|
Klasyfikacja układowo-narządowa
|
Działania niepożądane
|
Zaburzenia żołądka i jelit
|
Bardzo często:
|
Biegunka*, nudności*, wymioty*, suchość błon śluzowych w jamie
ustnej, zaburzenia smaku
|
Często:
|
Ból brzucha*, ból nadbrzusza*, zaparcia*, choroba refluksowa
przełyku*, guzki krwawnicze *, dyskomfort w jamie brzusznej,
wzdęcia brzucha, dyskomfort odbytowo-odbytniczy, aftowe zapalenie
jamy ustnej, zapalenie warg, niestrawność, wzdęcia, ból języka,
owrzodzenie jamy ustnej, ból w obrębie jamy ustnej, zapalenie jamy
ustnej, zaburzenia dotyczące zębów
|
Niezbyt często:
|
Ból podbrzusza*, zapalenie żołądka*, zapalenie trzustki*, świąd
odbytu, zapalenie okrężnicy, dysfagia, przebarwienie stolca, częste
oddawanie stolca, krwawienie dziąseł, ból dziąseł, zapalenie
dziąseł, zapalenie języka, suche usta, bolesne przełykanie, ból
odbytu, krwotok odbytniczy, nadmierne wydzielanie śliny,
nadwrażliwość zębów, przebarwienie języka, owrzodzenie języka
|
Rzadko:
|
Niewydolność trzustki
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Niezbyt często:
|
Hiperbilirubinemia
|
Rzadko:
|
Zapalenie pęcherzyka żółciowego*
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Bardzo często:
|
Łysienie, sucha skóra, świąd, wysypka
|
Często:
|
Zapalenie skóry, wyprysk, rumień, nadmierne pocenie, nocne poty,
obrzęk obwodowy, łuszczyca, wysypka rumieniowata, wysypka plamkowa,
wysypka grudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa, wysypka świądowa,
zmiany skórne
|
Niezbyt często:
|
Reakcje nadwrażliwości na światło, owrzodzenie skóry,
pokrzywka
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej
|
Bardzo często:
|
Ból stawów, ból mięśni
|
Często:
|
Ból pleców*, ból kończyn*, skurcze mięśni, osłabienie mięśni,
ból szyi
|
Niezbyt często:
|
Bóle mięśniowo-szkieletowe w klatce piersiowej*, zapalenie
stawów, obrzęk stawów, bóle mięśniowo-szkieletowe
|
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
|
Często:
|
Częstomocz
|
Niezbyt często:
|
Dyzuria, oddawanie moczu w nocy
|
Zaburzenia układu rozrodczego i piersi
|
Często:
|
Zaburzenia erekcji
|
Niezbyt często:
|
Brak miesiączki, krwotok miesiączkowy, krwawienie maciczne
|
Rzadko:
|
Aspermia
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Bardzo często:
|
Astenia*, dreszcze, zmęczenie*, gorączka*, choroba
grypopodobna
|
Często:
|
Dyskomfort w klatce piersiowej*, ból w klatce piersiowej*, złe
samopoczucie*, uczucie zmiany temperatury ciała, suchość śluzówek,
ból
|
Niezbyt często:
|
Nieprawidłowe czucie, upośledzone gojenie, ból w klatce
piersiowej pochodzenia pozasercowego
|
Klasyfikacja układowo-narządowa
|
Działania niepożądane
|
Badania diagnostyczne
|
Bardzo często:
|
Zmniejszenie masy ciała
|
Niezbyt często:
|
Szmer sercowy, przyspieszone tętno
|
* W tym działania niepożądane, które mogą być ciężkie według
oceny badacza u pacjentów w badaniu klinicznym.
† Ponieważ produkt leczniczy
Victrelis jest przepisywany łącznie z peginterferonem alfa oraz
rybawiryną, należy zapoznać się z odpowiednimi Charakterystykami
Produktu Leczniczego peginterferonu alfa oraz
rybawiryny.
‡ Nie
uwzględniono reakcji w miejscu wstrzyknięcia, ponieważ produkt
leczniczy Victrelis jest podawany doustnie.
|
Opis wybranych działań niepożądanych
Niedokrwistość (patrz punkt 4.4)
Niedokrwistość obserwowano u 49% pacjentów przyjmujących produkt
leczniczy Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz
rybawiryną, w porównaniu do 29% pacjentów przyjmujących tylko
peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę. Produkt leczniczy Victrelis
był związany z dodatkowym obniżeniem stężenia hemoglobiny o około 1
g/dl (patrz punkt 4.4). Średnie obniżenie stężeń hemoglobiny w
porównaniu do stanu wyjściowego było większe u wcześniej leczonych
pacjentów w porównaniu do nieleczonych pacjentów. Modyfikacje dawki
z powodu niedokrwistości/niedokrwistości hemolitycznej występowały
dwukrotnie częściej u pacjentów przyjmujących produkt leczniczy
Victrelis w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b oraz
rybawiryną
(26%) w porównaniu do pacjentów przyjmujących tylko
peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę (13%).
W badaniach klinicznych odsetek pacjentów, którym podano
erytropoetynę z powodu niedokrwistości, wyniósł 43% (667/1548) w
ramieniu badania z produktem leczniczym Victrelis w porównaniu z
24% (131/547) wśród pacjentów przyjmujących tylko peginterferon
alfa-2b i rybawirynę. Większość pacjentów z niedokrwistością
otrzymała erytropoetynę, kiedy stężenie hemoglobiny wyniosło ≤ 10
g/dl (lub 6,2 mmol/l). Odsetek pacjentów, u których wykonano
transfuzję z powodu niedokrwistości, wynosił 3% pacjentów w grupie
otrzymującej produkt leczniczy Victrelis, w porównaniu do < 1%
pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz
rybawirynę.
Neutrofile (patrz punkt 4.4)
Odsetek pacjentów z obniżoną liczbą neutrofili był wyższy w
grupie przyjmującej produkt leczniczy Victrelis w porównaniu do
pacjentów przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz
rybawirynę. Odsetek pacjentów z neutropenią stopnia 3.– 4. (liczba
neutrofili < 0,75 x 10 9 /l) był wyższy w grupie
leczonej boceprewirem (29%) niż w grupie przyjmującej placebo (17%)
w skojarzeniu z peginterferonem alfa-2b i rybawiryną. U 7%
pacjentów przyjmujących produkt leczniczy Victrelis w skojarzeniu z
peginterferonem alfa-2b oraz rybawiryną liczba neutrofili wynosiła
< 0,5 x 10 9 /l w porównaniu do 4% pacjentów
przyjmujących tylko peginterferon alfa-2b oraz rybawirynę.
Leczenie skojarzone z zastosowaniem peginterferonu alfa-2a –
patrz odpowiednia część punktu 4.4.
Płytki krwi
U pacjentów z grup leczonych produktem leczniczym Victrelis
stwierdzono niższą liczbę płytek krwi (3%) w porównaniu z
pacjentami leczonymi jedynie peginterferonem alfa-2b w skojarzeniu
z rybawiryną (1%). W obu tych grupach, u pacjentów z marskością
wątroby stwierdzono większe prawdopodobieństwo wystąpienia
trombocytopenii stopnia 3.– 4. niż u pacjentów bez marskości
wątroby.
Inne wyniki badań laboratoryjnych
Dołączenie produktu leczniczego Victrelis do schematu leczenia:
peginterferon alfa-2b i rybawiryna, wiązało się z częstszym
wzrostem stężenia kwasu moczowego, triglicerydów i cholesterolu
całkowitego w porównaniu z leczeniem w schemacie: peginterferon
alfa-2b i rybawiryna.
Victrelis - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Victrelis w skojarzeniu z rybawiryną i peginterferonem alfa jest
przeciwwskazany u kobiet w ciąży (patrz punkt 4.3).
Nie obserwowano wpływu na rozwój płodów u szczurów i królików
(patrz punkt 5.3). Brak danych dotyczących stosowania produktu
leczniczego Victrelis u kobiet w ciąży.
Ze względu na leczenie skojarzone peginterferonem alfa i
rybawiryną należy przedsięwziąć szczególne środki ostrożności, aby
uniknąć zajścia w ciążę pacjentki lub partnerki pacjenta. Dlatego
pacjentki mogące zajść w ciążę muszą stosować skuteczne metody
antykoncepcji w trakcie leczenia i przez 4 miesiące po jego
zakończeniu. Pacjenci lub ich partnerki muszą stosować skuteczne
metody antykoncepcji w trakcie leczenia i przez 7 miesięcy po jego
zakończeniu.
Dodatkowe informacje znajdują się w Charakterystyce Produktu
Leczniczego rybawiryny oraz peginterferonu alfa.
Karmienie piersią
Boceprewir i (lub) jego metabolity przenikają do mleka u samic
szczurów (patrz punkt 5.3). Nie wiadomo, czy boceprewir przenika do
mleka ludzkiego.
Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodków/niemowląt.
Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub
przerwaniu/wstrzymaniu leczenia produktem leczniczym Victrelis,
uwzględniając korzyści z karmienia piersią dla dziecka oraz
korzyści z leczenia dla kobiety.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu produktu leczniczego Victrelis na
płodność u ludzi. Obserwowano wpływ na płodność i komórki
Sertoliego u szczurów, ale nie u myszy i małp. Na podstawie danych
klinicznych (analiza nasienia oraz stężeń inhibiny B –
[glikoproteina wytwarzana w komórkach Sertoliego – wykorzystywana
jako zastępczy marker funkcji jąder]) nie stwierdzono dowodów
wskazujących na zmianę funkcji jąder. Dostępne dane
farmakodynamiczne/toksykologiczne u zwierząt wskazują na wpływ
boceprewiru i (lub) jego metabolitów na płodność, który u samic był
odwracalny (patrz punkt 5.3).
Victrelis - prowadzenie pojazdów
Leczenie skojarzone produktem leczniczym Victrelis,
peginterferonem alfa oraz rybawiryną może u niektórych pacjentów
wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Należy poinformować pacjentów, że w związku z leczeniem opisywano
zmęczenie, zawroty głowy, omdlenia, wahania ciśnienia krwi oraz
niewyraźne widzenie (patrz punkt 4.8).
Komentarze