Valsartan Orion - opis
Nadciśnienie
tętnicze (tylko 40 mg)
Leczenie nadciśnienia tętniczego u dzieci i młodzieży w
wieku od 6 do 18 lat.
Nadciśnienie
tętnicze (tylko 80 mg, 160 mg i 320 mg)
Leczenie pierwotnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych
oraz nadciśnienia u dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18
lat.
Niedawno
przebyty zawał mięśnia sercowego
Leczenie pacjentów z objawową niewydolnością serca lub
bezobjawową dysfunkcją skurczową lewej komory po niedawno przebytym
(12 godzin - 10 dni) zawale mięśnia sercowego, których stan jest
stabilny klinicznie (patrz: punkty 4.4 i 5.1).
Niewydolność
serca
Leczenie objawowej niewydolności serca w przypadku, gdy
stosowanie inhibitorów enzymu konwertującego angiotensynę (ACE)
jest przeciwwskazane lub jako terapia dodana do leczenia
inhibitorami ACE w przypadku, gdy nie można zastosować
beta-blokerów (patrz: punkty 4.4 i 5.1).
Valsartan Orion - skład
Jedna tabletka powlekana Valsartan Orion 40 mg zawiera:
Walsartan 40 mg
Substancja pomocnicza: Laktoza jednowodna 14,25 mg co
odpowiada 13,54 mg laktozy.
Jedna tabletka powlekana Valsartan Orion 80 mg zawiera:
Walsartan 80 mg
Substancja pomocnicza: Laktoza jednowodna 28,5 mg co
odpowiada 27,08 mg laktozy.
Jedna tabletka powlekana Valsartan Orion 160 mg zawiera:
Walsartan 160 mg
Substancja pomocnicza: Laktoza jednowodna 57
mg
co odpowiada 54,15 mg laktozy.
Jedna tabletka powlekana Valsartan Orion 320 mg zawiera:
Walsartan 320 mg
Substancja pomocnicza: Laktoza jednowodna 114 mg co
odpowiada 108,30 mg laktozy.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt
6.1.
Valsartan Orion - dawkowanie
Dawkowanie
Stosowanie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym (tylko
80 mg, 160 mg i 320 mg)
Zalecana dawka produktu Valsartan Orion w tabletkach
wynosi 80 mg raz na dobę. Działanie przeciwnadciśnieniowe jest
wyraźnie zauważalne po 2 tygodniach, a najlepsze działanie uzyskuje
się w ciągu 4 tygodni. U niektórych pacjentów z niedostatecznie
kontrolowanym ciśnieniem tętniczym krwi można zwiększyć dawkę do
160 mg lub maksymalnie do 320 mg.
Produkt Valsartan Orion w tabletkach może być również
podawany w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi.
Dodatkowe zastosowanie leku moczopędnego, takiego jak
hydrochlorotiazyd, spowoduje większe obniżenie ciśnienia tętniczego
krwi w tej populacji pacjentów.
Stosowanie u pacjentów po niedawno przebytym zawale
mięśnia sercowego (tylko 40 mg, 80 mg i 160 mg)
U pacjentów, których stan jest stabilny klinicznie,
terapię można rozpocząć już 12 godzin po zawale mięśnia sercowego.
Po podaniu początkowej dawki wynoszącej 20 mg dwa razy na dobę,
dawkę produktu Valsartan Orion należy zwiększać stopniowo do 40 mg,
80 mg i 160 mg dwa razy na dobę w ciągu następnych kilku tygodni.
Dawkę początkową można uzyskać, przełamując podzielną tabletkę 40
mg.
Docelowa maksymalna dawka produktu wynosi 160 mg dwa razy
na dobę. Ogółem, zaleca się osiągnięcie dawki wynoszącej 80 mg dwa
razy na dobę w ciągu 2 tygodni od rozpoczęcia leczenia, natomiast
docelowej maksymalnej dawki wynoszącej 160 mg dwa razy na dobę -
przed upływem 3 miesięcy leczenia, w zależności od tolerancji leku
przez pacjenta. W przypadku wystąpienia objawowego niedociśnienia
tętniczego lub zaburzenia czynności nerek, należy rozważyć
zmniejszenie dawki.
Produkt Valsartan Orion może być stosowany u pacjentów
leczonych za pomocą innych terapii pozawałowych, np. leków
trombolitycznych, kwasu acetylosalicylowego, beta-blokerów, statyn
i leków moczopędnych. Nie zaleca się stosowania produktu w
skojarzeniu z inhibitorami ACE (patrz: punkty 4.4 i
5.1).
Ocena stanu zdrowia pacjentów po przebytym zawale mięśnia
sercowego powinna zawsze obejmować ocenę czynności
nerek.
Stosowanie u pacjentów z niewydolnością serca (tylko 40
mg, 80 mg i 160 mg)
Zalecana początkowa dawka produktu Valsartan Orion w
tabletkach wynosi 40 mg dwa razy na dobę. Dawkę należy zwiększać do
poziomu 80 mg i 160 mg dwa razy na dobę w odstępach czasu
wynoszących co najmniej dwa tygodnie do momentu uzyskania
najwyższej dawki, w zależności od tolerancji leku przez pacjenta.
Należy wziąć pod uwagę zmniejszenie dawki jednocześnie stosowanych
leków moczopędnych. Maksymalna dawka dobowa podawana w badaniach
klinicznych wynosi 320 mg w dzielonych dawkach.
Produkt Valsartan Orion można podawać w skojarzeniu z
innymi produktami stosowanymi w leczeniu niewydolności serca.
Jednakże nie zaleca się stosowania leczenia potrójnie skojarzonego
za pomocą inhibitora ACE, beta-blokera i produktu Valsartan Orion
(patrz: punkty 4.4 i 5.1).
Ocena stanu zdrowia pacjentów z niewydolnością serca
powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek.
Dodatkowe
informacje dotyczące szczególnych populacji
Pacjenci w podeszłym wieku
Nie jest konieczne dostosowanie dawki w przypadku
pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci z upośledzeniem czynności
nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawki w przypadku
pacjentów z klirensem kreatyniny > 10 ml/min (patrz: punkty 4.4
i 5.2).
Pacjenci z upośledzeniem czynności
wątroby
U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym upośledzeniem
czynności wątroby bez cholestazy dawka produktu Valsartan Orion nie
powinna przekraczać 80 mg. Stosowanie produktu Valsartan Orion w
tabletkach jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężką niewydolnością
wątroby oraz u pacjentów z cholestazą (patrz: punkty 4.3, 4.4 i
5.2).
Dzieci i
młodzież
Dzieci i
młodzież w wieku od 6 do 18 lat
Dawka początkowa u dzieci o wadze poniżej 35 kg wynosi 40
mg raz dziennie, natomiast u dzieci o wadze powyżej 35 kg dawka
początkowa wynosi 80 mg raz dziennie. Dawka powinna być dostosowana
w oparciu o reakcję organizmu na zmiany ciśnienia. W celu uzyskania
informacji dotyczących maksymalnych dawek badanych w testach
klinicznych patrz tabela poniżej. Dawki wyższe od podanych nie
zostały poddane badaniom i dlatego nie zaleca się ich
stosowania.
Waga
|
Maksymalne dawki badane w testach klinicznych
|
> = 18 kg do < 35 kg
|
80 mg
|
> = 35 kg do < 80 kg
|
160 mg
|
> = 80 kg do < 160 kg
|
320 mg
|
Dzieci poniżej 6
lat
Dostępne dane zostały opisane w punkcie 4.8, 5.1 oraz 5.2.
Niemniej jednak bezpieczeństwo i skuteczność stosowania produktu
Valsartan Orion u dzieci w wieku od 1 do 6 lat nie zostało
ustalone.
Stosowanie u
dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat z niewydolnością
nerek Stosowanie u pacjentów pediatrycznych z
klirensem kreatyniny < 30 ml/min oraz u pacjentów pediatrycznych
poddawanych dializoterapii nie zostało zbadane. Dlatego też w tej
grupie chorych nie zaleca się podawania walsartanu. U pacjentów
pediatrycznych z klirensem kreatyniny > 30 ml/min nie ma
konieczności zmiany dawkowania. Należy starannie kontrolować
czynność nerek i stężenie potasu w surowicy (patrz punkty 4.4 i
5.2).
Stosowanie u
dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 lat z niewydolnością
wątroby Jak w przypadku dorosłych, Valsartan
Orion jest przeciwwskazany u dzieci i młodzieży z ostrą
niewydolnością wątroby, marskością żółciową oraz u pacjentów z
cholestazą (patrz punkty 4.3, 4.4 i 5.2). Istnieją ograniczone dane
kliniczne dotyczące stosowania produktu Valsartan Orion u dzieci i
młodzieży z łagodną i umiarkowaną niewydolnością wątroby. Dawka
walsartanu u tych pacjentów nie powinna przekraczać 80
mg.
Niewydolność
serca i stan po świeżo przebytym zawale mięśnia sercowego u dzieci
i młodzieży Stosowanie produktu Valsartan Orion
nie jest zalecane w leczeniu niewydolności serca lub świeżo
przebytego zawału mięśnia sercowego u dzieci i młodzieży poniżej 18
roku życia, ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i
skuteczności.
Sposób podawania
Produkt Valsartan Orion w tabletkach można przyjmować
niezależnie od posiłków. Produkt powinien być podawany z
wodą.
Valsartan Orion - środki ostrożności
Hiperkaliemia
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu z
suplementami potasu, lekami moczopędnymi oszczędzającymi potas,
substytutami soli zawierającymi potas oraz innymi lekami, które
mogą zwiększać stężenie potasu (heparyna itp.). Należy odpowiednio
monitorować stężenie potasu.
Pacjenci z niedoborem sodu i/lub
odwodnieni
U pacjentów z ciężkim niedoborem sodu i/lub płynów
wewnątrznaczyniowych, np. u pacjentów otrzymujących wysokie dawki
leków moczopędnych, w rzadkich przypadkach może wystąpić objawowe
niedociśnienie tętnicze po włączeniu terapii produktem Valsartan
Orion w tabletkach. Niedobór sodu i/lub płynów wewnątrznaczyniowych
należy wyrównać przed rozpoczęciem leczenia produktem Valsartan
Orion w tabletkach, np. poprzez zredukowanie dawki leków
moczopędnych.
Zwężenie tętnicy nerkowej
U pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub
zwężeniem tętnicy jedynej czynnej nerki nie ustalono bezpieczeństwa
stosowania produktu Valsartan Orion w tabletkach.
Krótkoterminowe podawanie produktu Valsartan Orion w
tabletkach dwunastu pacjentom z wtórnym nadciśnieniem
naczyniowo-nerkowym spowodowanym jednostronnym zwężeniem tętnicy
nerkowej nie wywołało żadnych znaczących zmian w zakresie
hemodynamiki nerek, stężenia kreatyniny w surowicy, ani azotu
mocznikowego we krwi (BUN). Jednakże inne leki wpływające na układ
renina-angiotensyna mogą zwiększać stężenie mocznika we krwi oraz
poziom kreatyniny w surowicy u pacjentów z jednostronnym zwężeniem
tętnicy nerkowej, dlatego też podczas leczenia produktem Valsartan
Orion zaleca się monitorowanie czynności nerek
pacjentów.
Przeszczep nerki
Obecnie brak jest doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa
stosowania produktu Valsartan Orion w tabletkach u pacjentów po
niedawno przebytym przeszczepie nerki.
Pierwotny hiperaldosteronizm
Pacjenci z pierwotnym hiperaldosteronizmem nie powinni być
leczeni produktem Valsartan Orion w tabletkach, gdyż układ
renina-angiotensyna u tych pacjentów nie jest
aktywowany.
Zwężenie zastawki aortalnej i dwudzielnej, zaporowa
kardiomiopatia przerostowa
Tak jak w przypadku wszystkich innych leków
rozszerzających naczynia krwionośne, należy zachować szczególną
ostrożność w przypadku pacjentów ze zwężeniem zastawki aortalnej
lub dwudzielnej bądź z zaporową kardiomiopatią przerostową
(HOCM).
Upośledzenie czynności nerek
Nie jest konieczne dostosowanie dawki w przypadku
pacjentów z klirensem kreatyniny > 10 ml/min. Obecnie brak jest
doświadczeń dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu u
pacjentów z klirensem kreatyniny < 10 ml/min oraz u pacjentów
poddawanych dializie, dlatego też należy zachować ostrożność
stosując walsartan w tej populacji pacjentów (patrz: punkty 4.2 i
5.2).
Upośledzenie czynności wątroby
Należy zachować ostrożność, stosując produkt Valsartan
Orion w tabletkach u pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym
upośledzeniem czynności wątroby, bez cholestazy (patrz: punkty 4.2
i 5.2).
Ciąża
Nie należy włączać leków z grupy antagonistów receptora
angiotensyny II (AIIRA) w trakcie ciąży. Pacjentki planujące
zajście w ciążę należy przestawić na alternatywną metodę leczenia
przeciwnadciśnieniowego o potwierdzonym profilu bezpieczeństwa w
przypadku ciąży, chyba że kontynuowanie terapii za pomocą leków z
grupy AIIRA zostało uznane za konieczne. W przypadku stwierdzenia
ciąży, należy bezzwłocznie odstawić leki z grupy AIIRA, a w
stosownych przypadkach rozpocząć leczenie innymi możliwymi
produktami (patrz: punkty 4.3 i 4.6).
Niedawno przebyty zawał mięśnia sercowego (tylko 40 mg,
80 mg i 160 mg)
Nie wykazano żadnych dodatkowych korzyści klinicznych z
leczenia skojarzonego za pomocą kaptoprylu i walsartanu, natomiast
stwierdzono wzrost ryzyka zdarzeń niepożądanych w porównaniu z
leczeniem poszczególnymi produktami w monoterapii (patrz: punkty
4.2 i 5.1). Dlatego też, nie zaleca się stosowania walsartanu w
skojarzeniu z inhibitorem ACE.
Należy zachować ostrożność, rozpoczynając leczenie u
pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego. Ocena stanu
zdrowia pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego powinna
zawsze obejmować ocenę czynności nerek (patrz: punkt
4.2).
Stosowanie produktu Valsartan Orion w tabletkach u
pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego prowadzi zazwyczaj
do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, ale przerwanie terapii z
powodu utrzymującego się objawowego niedociśnienia tętniczego nie
jest zazwyczaj wymagane, o ile przestrzegane są instrukcje
dotyczące dawkowania (patrz: punkt 4.2).
Niewydolność serca (tylko 40 mg, 80 mg i 160
mg)
U pacjentów z niewydolnością serca leczenie potrójnie
skojarzone za pomocą inhibitora ACE, beta-blokera i produktu
Valsartan Orion w tabletkach nie wykazało żadnych korzyści
klinicznych (patrz: punkt 5.1). Takie leczenie skojarzone
najwyraźniej zwiększa ryzyko wystąpienia zdarzeń niepożądanych i w
konsekwencji nie jest zalecane.
Należy zachować ostrożność, rozpoczynając leczenie u
pacjentów z niewydolnością serca. Ocena stanu zdrowia pacjentów z
niewydolnością serca powinna zawsze obejmować ocenę czynności nerek
(patrz: punkt 4.2).
Stosowanie produktu Valsartan Orion w tabletkach u
pacjentów z niewydolnością serca prowadzi zazwyczaj do obniżenia
ciśnienia tętniczego krwi, ale przerwanie terapii z powodu
utrzymującego się objawowego niedociśnienia tętniczego nie jest
zazwyczaj wymagane, o ile przestrzegane są instrukcje dotyczące
dawkowania (patrz: punkt 4.2).
U pacjentów, u których czynność nerek może być zależna od
aktywności układu renina-angiotensyna (np. u pacjentów z ciężką
zastoinową niewydolnością serca), leczenie inhibitorami enzymu
konwertującego angiotensynę związane było z oligurią i/lub
postępującą azotemią oraz, w rzadkich przypadkach, z ostrą
niewydolnością nerek i/lub zgonem. Ponieważ walsartan jest
antagonistą receptora angiotensyny II, nie można wykluczyć, że
stosowanie produktu Valsartan Orion w tabletkach może być związane
z upośledzeniem czynności nerek.
Valsartan Orion - przedawkowanie
Objawy
Przedawkowanie produktu Valsartan Orion w tabletkach może
spowodować znaczne niedociśnienie tętnicze, które może prowadzić do
obniżenia poziomu świadomości, zapaści naczyniowej i/lub
wstrząsu.
Leczenie
Metody terapeutyczne zależą od czasu zażycia leku oraz
rodzaju i stopnia ciężkości objawów, przy czym podstawowe znaczenie
ma stabilizacja krążenia.
W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego pacjenta
należy ułożyć w pozycji na plecach, a następnie podać płyny
uzupełniające objętość krwi krążącej.
Prawdopodobieństwo eliminacji produktu Valsartan Orion w
wyniku hemodializy jest niewielkie.
Valsartan Orion - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek
substancję pomocniczą. Ciężka niewydolność wątroby, marskość
żółciowa wątroby i cholestaza. Drugi i trzeci trymestr ciąży
(patrz: punkty 4.4 i 4.6).
Valsartan Orion - działania niepożądane
Nadciśnienie
tętnicze
W kontrolowanych badaniach klinicznych prowadzonych z
udziałem pacjentów z nadciśnieniem tętniczym stwierdzono, że ogólna
częstość występowania działań niepożądanych na lek (ADR) była
porównywalna z placebo i zgodna z parametrami farmakologicznymi
walsartanu. Częstość występowania działań niepożądanych na lek
wydawała się być niezależna od wielkości dawki lub czasu trwania
leczenia i nie wykazywała związku z płcią, wiekiem i rasą
pacjenta.
Poniżej wymieniono działania niepożądane na lek zgłaszane
w wyniku badań klinicznych, doświadczeń porejestracyjnych i badań
laboratoryjnych, według klasyfikacji układów i narządów.
Działania niepożądane sklasyfikowano w zależności od
częstości ich występowania, począwszy od najczęściej występujących,
według następującego podziału: bardzo często (> = 1/10), często
(od > = 1/100 do < 1/10), niezbyt często (> = 1/1000 do
< 1/100), rzadko (> = 1/10 000 do < 1/1000) i bardzo
rzadko (< 1/10 000), w tym pojedyncze przypadki. W
poszczególnych grupach częstości występowania, działania
niepożądane uporządkowano według malejącego stopnia
ciężkości.
W przypadku wszystkich działań niepożądanych zgłaszanych
na podstawie doświadczeń porejestracyjnych i badań laboratoryjnych
nie można zastosować żadnej z wymienionych częstości występowania
ADR, dlatego też wymieniono je w tabeli z określeniem ?nieznana
częstość występowania".
Bardzo często
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Nieznana
częstość
występowania
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Spadek stężenia
hemoglobiny,
spadek stężenia
hematokrytu,
neutropenia,
trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Nadwrażliwość, w tym choroba posurowicza
|
Zaburzenia metabolizmu
|
Wzrost stężenia potasu w
|
Bardzo często
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Nieznana
częstość
występowania
|
i odżywiania
|
surowicy
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Zawroty głowy
|
Zaburzenia naczyń
|
Zapalenie naczyń
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
|
Bóle w
jamie
brzusznej
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Podwyższone wyniki badania czynności wątroby, w tym wzrost
stężenia bilirubiny w surowicy
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Obrzęk
naczynioruchowy, wysypka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
Bóle mięśni
|
Zaburzenia nerek i układu moczowego
|
Niewydolność nerek
i upośledzenie czynności nerek, wzrost stężenia kreatyniny
w surowicy
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Zmęczenie
|
Dzieci i
młodzież
Nadciśnienie
Działanie przeciwnadciśnieniowe walsartanu zostało zbadane
w dwóch randomizowanych badaniach klinicznych z podwójnie ślepą
próbą, przeprowadzonych na 561 pacjentach pediatrycznych w wieku od
6 do 18 roku życia. Z wyjątkiem odosobnionych zaburzeń
żołądkowo-jelitowych (takich jak ból brzucha, nudności i wymioty)
oraz zawrotów głowy, nie stwierdzono żadnych istotnych różnic w
typie, częstotliwości i ciężkości działań niepożądanych między
profilem bezpieczeństwa u pacjentów pediatrycznych w wieku od 6 do
18 roku życia a tym, którego występowanie u dorosłych pacjentów
zostało wcześniej zgłoszone.
Neurokognitywna i rozwojowa ocena pacjentów pediatrycznych
w wieku od 6 do 16 roku życia nie wykazała żadnego klinicznie
istotnego niepożądanego działania na skutek stosowania produktu
Valsartan Orion przez okres do jednego roku.
W randomizowanym badaniu z podwójnie ślepą próbą
przeprowadzonym na 90 dzieciach w wieku od 1 do 6 roku życia, po
którym nastąpił roczny okres przedłużenia otwartych badań
klinicznych, odnotowano dwa zgony oraz odosobnione przypadki
znacznego wzrostu poziomu transaminaz wątrobowych. Przypadki te
wystąpiły w populacji, w której występowały poważne schorzenia
współistniejące. Związek przyczynowy z produktem Valsartan Orion
nie został jednak ustalony. W drugim badaniu, w którym
randomizowano 75 dzieci w wieku od 1 do 6 roku życia, podczas
leczenia walsartanem nie stwierdzono żadnego istotnego zwiększenia
poziomu transaminazy wątrobowej i nie odnotowano zgonów.
Występowanie hiperkaliemii odnotowano znacznie częściej u
dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 18 roku życia z pierwotną
chroniczną chorobą nerek.
Profil bezpieczeństwa zaobserwowany w kontrolowanych
badaniach klinicznych na pacjentach dorosłych po zawale mięśnia
sercowego i/lub z niewydolnością serca różni się od ogólnego
profilu bezpieczeństwa zaobserwowanego u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym. Może być to związane z pierwotną chorobą występującą u
tych pacjentów. Niepożądane działania leku, które wystąpiły u
dorosłych pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego i/lub z
niewydolnością serca zostały podane poniżej.
Pacjenci po
przebytym zawale mięśnia sercowego i/lub z niewydolnością serca
(badane wyłącznie u dorosłych pacjentów)
Profil bezpieczeństwa odnotowany w kontrolowanych
badaniach klinicznych u pacjentów po przebytym zawale mięśnia
sercowego i/lub z niewydolnością serca różni się od ogólnego
profilu bezpieczeństwa obserwowanego u pacjentów z nadciśnieniem
tętniczym. Może to być związane z chorobą zasadniczą u pacjentów.
Poniżej wymieniono działania niepożądane, które wystąpiły u
pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego i/lub z
niewydolnością serca.
Bardzo często
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Nieznana
częstość
występowania
|
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
|
Trombocytopenia
|
Zaburzenia układu immunologicznego
|
Nadwrażliwość, w tym choroba posurowicza
|
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania
|
Hiperkaliemia
|
Wzrost stężenia potasu w surowicy
|
Zaburzenia układu nerwowego
|
Zawroty głowy, zawroty głowy przy
|
Omdlenia, bóle głowy
|
Bardzo często
|
Często
|
Niezbyt często
|
Rzadko
|
Bardzo rzadko
|
Nieznana
częstość
występowania
|
zmianie
położenia
ciała
|
Zaburzenia ucha i błędnika
|
Zawroty głowy
|
Zaburzenia serca
|
Niewydolność serca
|
Zaburzenia naczyń
|
Niedociśnienie tętnicze, niedociśnienie
ortostatyczne
|
Zapalenie naczyń
|
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i
śródpiersia
|
Kaszel
|
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
|
Nudności, biegunka
|
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
|
Podwyższone wyniki badania czynności wątroby
|
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
|
Obrzęk
naczynioruchowy
|
Wysypka, świąd
|
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki
łącznej
|
Bóle mięśni
|
Zaburzenia nerek i układu moczowego
|
Niewydolność nerek
i upośledzenie
czynności
nerek
|
Ostra
niewydolność nerek, wzrost stężenia kreatyniny w
surowicy
|
Wzrost stężenia azotu
mocznikowego we krwi (BUN)
|
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
|
Osłabienie,
uczucie
zmęczenia
|
Valsartan Orion - ciąża i karmienie piersią
Ciąża
Nie zaleca się stosowania antagonistów receptora
angiotensyny II (AIIRA) podczas pierwszego trymestru ciąży (patrz:
punkt 4.4). Stosowanie leków z grupy AIIRA jest przeciwwskazane w
trakcie drugiego i
trzeciego trymestru ciąży (patrz: punkty 4.3 i
4.4).
Dane epidemiologiczne dotyczące ryzyka teratogenności w
następstwie ekspozycji na działanie inhibitorów ACE podczas
pierwszego trymestru ciąży nie są rozstrzygające, jednakże nie
można wykluczyć niewielkiego wzrostu tego ryzyka. Pomimo braku
danych pochodzących z kontrolowanych badań epidemiologicznych
dotyczących ryzyka związanego ze stosowaniem leków z grupy AIIRA,
podobne ryzyko może występować w przypadku tej grupy leków.
Pacjentki planujące zajście w ciążę należy przestawić na
alternatywną metodę leczenia przeciwnadciśnieniowego o
potwierdzonym profilu bezpieczeństwa w przypadku ciąży, chyba że
kontynuowanie terapii za pomocą leków z grupy AIIRA zostało uznane
za konieczne. W przypadku stwierdzenia ciąży, należy bezzwłocznie
odstawić leki z grupy AIIRA, a w stosownych przypadkach rozpocząć
leczenie innymi możliwymi produktami.
Potwierdzono, że ekspozycja na leki z grupy AIIRA w drugim
i trzecim trymestrze ciąży powoduje toksyczne działanie na ludzki
płód (osłabienie czynności nerek, małowodzie, opóźnienie kostnienia
czaszki) i noworodka (niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze,
hiperkaliemia); patrz również: punkt 5.3, zatytułowany
?Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie".
Jeżeli ekspozycja na leki z grupy AIIRA nastąpiła od
drugiego trymestru ciąży, zaleca się wykonanie kontrolnego badania
ultrasonograficznego czynności nerek i czaszki.
Niemowlęta, których matki przyjmowały leki z grupy AIIRA,
należy uważnie monitorować pod kątem wystąpienia niedociśnienia
tętniczego (patrz również: punkty 4.3 i 4.4).
Laktacja
Z powodu braku informacji dotyczących stosowania
walsartanu podczas karmienia piersią nie zaleca się przyjmowania
produktu Valsartan Orion w tabletkach w tym okresie. W okresie
laktacji, a w szczególności w przypadku karmienia piersią noworodka
lub dziecka urodzonego przedwcześnie, preferowane jest stosowanie
innych możliwych metod leczenia z dokładniej potwierdzonym profilem
bezpieczeństwa.
Płodność
Walsartan w dawkach doustnych sięgających 200 mg/kg/dobę
nie wpływał niekorzystnie na rozród u samic i samców szczurów. Taka
dawka stanowi sześciokrotną maksymalną zalecaną dawkę u ludzi, w
przeliczeniu na mg/m2 (w obliczeniach przyjmuje się dawkę doustną
320 mg/dobę u pacjenta o wadze ciała 60 kg).
Valsartan Orion - prowadzenie pojazdów
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu na zdolność
prowadzenia pojazdów. Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania
maszyn należy pamiętać, że mogą wystąpić sporadycznie zawroty głowy
lub uczucie zmęczenia.
Komentarze