Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Należy unikać spożywania alkoholu przy jednoczesnym przyjmowaniu leków. W czasie kuracji krótkotrwałych należy unikać picia w ogóle, zaś w przypadku stałego zażywania – niekiedy można pić umiarkowanie, ale tylko po konsultacji z lekarzem. Nie należy też nigdy popijać leków napojami alkoholowymi. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z alkoholem.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Leczenie bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego.
1 ml preparatu zawiera 100 mg tramadolu chlorowodorku (Tramadoli hydrochloridum).
Substancje pomocnicze: etanol ~ 500 mg/ml.
Pełny wykaz substancji pomocniczych patrz punkt 6.1.
Preparat stosuje się doustnie.
Dorośli i dzieci w wieku powyżej 14 lat: dawka pojedyncza 20 kropli (50 mg) doustnie, na łyżeczkę cukru lub w wodzie, soku owocowym. Jeżeli działanie przeciwbólowe po 30 do 60 minutach od przyjęcia jednorazowej dawki jest niewystarczające, dawkę można powtórzyć. Średnia dawka dobowa: 20 kropli, co 6 godzin (4 razy 20 kropli, czyli 200 mg). Zalecana maksymalna dawka dobowa wynosi 400 mg (8 razy 20 kropli).
Dawkę należy dostosować do nasilenia bólu i indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie.
Należy podawać najmniejszą dawkę skutecznie uśmierzającą ból.
W leczeniu bólu przewlekłego i nowotworowego lekarz może zalecić inny sposób dawkowania.
Pacjenci w podeszłym wieku
Dostosowanie dawki nie jest zwykle konieczne u pacjentów w wieku do 75 lat bez klinicznych oznak niewydolności nerek lub wątroby. U pacjentów w wieku powyżej 75 lat eliminacja produktu z organizmu może być opóźniona. Dlatego u tych pacjentów należy wydłużyć odstęp czasowy pomiędzy kolejnymi dawkami w zależności od potrzeb pacjenta.
Pacjenci z niewydolnością nerek, dializowani lub z niewydolnością wątroby
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek i (lub) wątroby eliminacja tramadolu jest opóźniona. W takich przypadkach należy wnikliwie rozważyć wydłużenie odstępów czasowych pomiędzy kolejnymi dawkami, w zależności od potrzeb pacjenta.
Tramadol należy stosować z wyjątkową ostrożnością w przypadkach uzależnienia od opioidów, po urazie głowy, we wstrząsie, w zaburzeniach świadomości niejasnego pochodzenia, w przypadku zaburzeń oddechowych lub zaburzeń czynności ośrodka oddechowego oraz w razie podwyższonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u pacjentów ze zwiększoną wrażliwością na leki opioidowe.
U pacjentów leczonych tramadolem w zalecanych dawkach opisywano przypadki występowania drgawek. Ryzyko to może być większe, jeśli dawka dobowa leku przekracza zalecaną maksymalną dawkę dobową (400 mg). Ponadto tramadol może zwiększać ryzyko wystąpienia drgawek u pacjentów przyjmujących równocześnie inne leki obniżające próg drgawkowy (patrz: punkt 4.5). Pacjenci z padaczką w wywiadzie oraz osoby podatne na występowanie drgawek pochodzenia mózgowego powinny być leczone tramadolem tylko wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne.
Tramadol rzadko może powodować uzależnienie. Podczas długotrwałego stosowania może rozwinąć się tolerancja, uzależnienie psychiczne i fizyczne. U pacjentów z tendencją do nadużywania leków lub występowania uzależnień leczenie powinno być krótkotrwałe i pod ścisłym nadzorem lekarza.
Tramadolu nie należy stosować w terapii zastępczej u pacjentów uzależnionych od opioidów, gdyż mimo że tramadol jest agonistą receptorów opioidowych, nie znosi objawów odstawiennych morfiny.
Nie należy pić alkoholu podczas leczenia tramadolem.
Objawy zatrucia
Objawy zatrucia tramadolem są podobne do objawów zatrucia innymi ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi (opioidami). Należą do nich szczególnie: zwężenie źrenic, wymioty, zapaść sercowo-naczyniowa, zaburzenia świadomości aż do śpiączki, drgawki, zahamowanie oddychania aż do zatrzymania oddechu.
Leczenie objawów zatrucia
Chorego należy umieścić w oddziale intensywnej opieki medycznej.
Należy zapewnić drożność dróg oddechowych (aby zapobiec aspiracji treści żołądkowej) oraz w zależności od objawów, podtrzymywać oddychanie i pracę serca. Odtrutką w przypadku zahamowania oddychania jest nalokson. W badaniach na zwierzętach nie wykazano wpływu naloksonu na występowanie drgawek. W przypadku ich wystąpienia należy podać dożylnie diazepam.
W przypadku zatrucia postaciami doustnymi należy spowodować wymioty (jeśli pacjent jest przytomny) lub wykonać płukanie żołądka z węglem aktywowanym w czasie do 2 godzin po spożyciu tramadolu. Opróżnienie żołądka po upływie 2 godzin może być uzasadnione w przypadku zatrucia wyjatkowo dużymi dawkami lub postaciami o przedłużonym uwalnianiu.
Tramadol jedynie w niewielkim stopniu jest eliminowany z krwi poprzez hemodializę lub hemofiltrację. Dlatego też metody te nie są odpowiednie jako jedyne leczenie w przypadkach ostrych zatruć tą substancją.
• nadwrażliwość na tramadol, inne opiodowe leki przeciwbólowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą (patrz punkt 6.1.),
• ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi, w tym opiodami lub lekami psychotropowymi,
• u pacjentów, którzy zażywają lub w ciągu 14 dni poprzedzających leczenie zażywali inhibitory MAO (patrz punkt 4.5.),
• padaczka nie poddająca się leczeniu,
• leczenie uzależnienia od opioidów.
Najczęstszymi działaniami niepożądanymi, zgłaszanymi przez ponad 10% pacjentów były: nudności i zawroty głowy.
Określenia częstości występowania działań niepożądanych podano jak niżej: bardzo często (≥1/10) często (≥1/100 do 1/10) niezbyt często (≥1/1000 do < 1/100) rzadko (≥1/10000 do < 1/1000) bardzo rzadko (< 1/10 000)
nieznana: częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych
Zaburzenia serca i naczyniowe:
Niezbyt często: zaburzenia czynności układu krążenia (kołatanie serca, tachykardia, hipotonia ortostatyczna, zapaść sercowo-naczyniowa).
Tego rodzaju działania niepożądane mogą wystąpić zwłaszcza podczas dożylnego podawania leku oraz u pacjentów po wysiłku fizycznym. rzadko: bradykardia, zwiększenie ciśnienia tętniczego.
Zaburzenia układu nerwowego: bardzo często: zawroty głowy, często: bóle głowy, senność, rzadko:zmiany apetytu, parestezje, drżenia, zahamowanie oddychania, drgawki typu padaczki, mimowolne skurcze mięsni, zaburzenia koordynacji, omdlenia.
W razie zastosowania dawek znacząco większych niż zalecane i jednoczesnego zastosowania innych substancji hamujących ośrodkowy układ nerwowy (patrz punkt 4.5) może wystąpić zahamowanie oddychania.
Drgawki typu padaczki występują głównie po zastosowaniu dużych dawek tramadolu oraz jednocześnie leków obniżających próg drgawkowy (patrz punkty 4.4. i 4.5.) częstość nieznana:zaburzenia mowy.
Zaburzenia psychiczne:
rzadko: omamy, dezorientacja, zaburzenia snu, niepokój i koszmary senne.
Po zastosowaniu tramadolu mogą wystąpić różnego rodzaju zaburzenia psychiczne, zmienne pod względem nasilenia i objawów; zależnie od osobowości pacjenta i czasu trwania leczenia. Mogą to być zaburzenia nastroju (zazwyczaj podniecenie, niekiedy dysforia), zmiany aktywności (zazwyczaj zmniejszenie, niekiedy zwiększenie) oraz zmiany w zdolności odczuwania i rozpoznawania (np. podejmowania decyzji, zaburzenia postrzegania). Lek może wywołać uzależnienie.
Zaburzenia oka: rzadko:nieostre widzenie, częstość nieznana: rozszerzenie źrenic.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: rzadko: duszność.
Opisywano nasilenie astmy oskrzelowej w czasie leczenia tramadolem, jakkolwiek nie został ustalony związek przyczynowy między tymi faktami.
Zaburzenia żołądka i jelit: bardzo często: nudności,
często:zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wymioty, niezbyt często: odruchy wymiotne, podrażnienie żołądka i jelit (uczucie ucisku w żołądku, wzdęcie), biegunka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: często:nadmierne pocenie, niezbyt często:odczyny skórne (świąd, wysypka, pokrzywka).
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: rzadko:osłabienie mięśni szkieletowych.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych:
W kilku pojedynczych przypadkach zaobserwowano wzrost aktywności enzymów wątrobowych po zastosowaniu tramadolu.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: rzadko: zaburzenia oddawania moczu (trudności w oddawaniu moczu, objawy dyzuryczne i zatrzymanie moczu).
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: często:uczucie zmęczenia, rzadko: reakcje alergiczne (np. duszność, skurcz oskrzeli, sapanie, obrzęk naczyniowo-nerwowy) i anafilaksja; reakcje odstawienne, podobne do obserwowanych po odstawieniu opioidów, jak: pobudzenie, lęk, nerwowość, bezsenność, hiperkinezja, drżenia i objawy żołądkowo-jelitowe.
Do innych bardzo rzadko opisywanych objawów odstawiennych należą: napady paniki, nasilony lęk, omamy, parestezje, szumy uszne i nietypowe zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (dezorientacja, urojenia, depersonalizacja, utrata poczucia realności, paranoja).
W badaniach na zwierzętach obserwowano wpływ tramadolu stosowanego w bardzo dużych dawkach na rozwój narządów, kostnienie i śmiertelność noworodków. Nie obserwowano działania teratogennego. Tramadol przenika przez barierę łożyska. Bezpieczeństwo stosowania tramadolu w ciąży nie zostało ustalone. Z tego powodu tramadolu nie należy stosować u kobiet w ciąży.
Podawany w okresie przed- i okołoporodowym tramadol nie zaburza czynności skurczowej macicy.
U noworodków może wywoływać zmiany częstości oddechów, które jednak zazwyczaj nie mają klinicznego znaczenia. Stosowanie przewlekłe w czasie ciąży może prowadzić do wystąpienia zespołu odstawiennego u noworodka.
W okresie karmienia piersią około 0,1% dawki przyjętej przez matkę przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Z tego względu nie zaleca się stosować tramadolu w okresie karmienia piersią.
Przerwanie karmienia piersią nie jest konieczne w przypadku jednorazowego podania leku.
Nawet w zalecanych dawkach tramadol może powodować objawy jak senność i zawroty głowy, i tym samym zaburzać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu. Dotyczy to szczególnie przypadków jednoczesnego stosowania z alkoholem lub innymi substancjami psychotropowymi.
W czasie stosowania leku nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych i obsługiwać urządzeń mechanicznych.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Substancja, która jest agonistą receptorów µ, δ i κ. Jest opioidowym lekiem przeciwbólowym, który zwiększa uwalnianie serotoniny i hamuje wychwyt zwrotny noradrenaliny. Stosowana jest w leczeniu bólu o nasileniu od umiarkowanego do ciężkiego. Należy ostrożnie stosować ją w uzależnieniu z opioidami, przy urazach głowy, zaburzeniach oddechowych. Może rozwijać się tolerancja, uzależnienie psychiczne i fizyczne.
Diklofenak to popularny składnik leków o właściwościach przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Jest dostępny w postaci tabletek, zastrzyków, żelu do smarowania ciała i plastrów. Najczęściej stosowany jest przez osoby zmagające się z zapaleniem stawów i zmianami...
IPP to lek stosowany w gastroenterologi, który występuje w formie tabletek dojelitowych. Lek IPP można kupić tylko w aptekach, wyłącznie na receptę. Na rynku dostępny jest lek IPP 20 oraz IPP 40. Jedno opakowanie leku może zawierać 28 lub 56 sztuk tabletek....
Brintellix jest lekiem przeciwdepresyjnym, zawierającym substancję czynną o nazwie wortioksetyna. Wskazaniem do stosowania tego preparatu jest depresja oraz ciężkie epizody depresji. W jednej tabletce Brintellixu występuje 10 mg substancji czynnej, czyli...
"Mamo, podano mi lek śmierci" - 15 czerwca Konrad wysłał do rodziców takiego smsa. To lek ratujący życie. Gdyby go nie dostał, umarłby w ciągu miesiąca. Dlaczego więc „lek śmierci"? Bo umrze również wtedy, gdy nie dostanie następnej dawki. A takiej nie...
Ibum jest lekiem, który należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Ibum jest także lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym. Ibum jest dostępny bez recepty. Charakterystyka leku Ibum Substancją czynną leku Ibum jest ibuprofen. Ibum...
Aclexa to lek zaliczany do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wykazuje działanie przeciwbólowe i najczęściej stosowany jest w reumatologii. To lek wydawany na receptę, dlatego jego stosowanie musi być zlecone i kontrolowane przez lekarza. Należy...
Tramadol to środek przeciwbólowy stosowany w przypadku dolegliwości bólowych o silnym i przewlekłym charakterze. Tramadol redukuje uczucie bólu poprzez oddziaływanie na ośrodkowy układ nerwowy. Lek ten jest wydawany wyłącznie po okazaniu recepty. Co...
Mdłości, bóle brzucha i złe samopoczucie to najłagodniejsze z konsekwencji przyjmowania zbyt wielu leków oraz interakcji między nimi. Wielu pacjentów o tym nie wie - to osoby z wielochorobowością, które podczas wędrówki od specjalisty do specjalisty zbierają...
Debretin to lek w tabletkach przepisywany na receptę. Wskazaniami do stosowania leku debretin są problemy z pracą jelit i przewodu pokarmowego. Kiedy należy stosować debretin? Jaka jest dzienna dawka leku debretin? Dla kogo jest przeznaczony lek debretin? Debretin...
Worykonazol to substancja przeciwgrzybicza z grupy triazoli o szerokim spektrum działania. Stosuje się ją w leczeniu poważnych zakażeń grzybiczych. Wskazaniem jest również profilaktyka inwazyjnych zakażeń grzybiczych u pacjentów wysokiego ryzyka po przeszczepieniu...
Komentarze