Ten lek zażywany jednocześnie z innymi lekami może mieć negatywny wpływ na twoje zdrowie. Najczęściej wykryto interakcje z preparatami:
Zobacz wszystkie »
Mimo dużej zawartości cennej witaminy C, cytrusy nie powinny być spożywane jednocześnie z przyjmowaniem leków, zawierają bowiem furanokumaryny. Szczególnie bogaty w nie jest grejpfrut oraz czerwone gorzkie pomarańcze, z których przygotowuje się dżemy. Dowiedz się więcej na temat interakcji leków z cytrusami.
Nikt nie zadał jeszcze żadnych pytań dotyczących tego preparatu. Możesz zadać bezpłatne pytanie farmaceucie. Napisz własne pytanie lub wybierz jedno z poniższych:
Szczegółowe informacje dotyczącego tego leku mogą zostać wyświetlone tylko dla osób zawodowo związanych z farmacją lub medycyną.
Thromboreductin jest wskazany w leczeniu nadpłytkowości samoistnej. Decyzja o leczeniu powinna być podejmowana indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od liczby krwinek płytkowych, wieku pacjenta, objawów klinicznych i danych z wywiadu, od szybkości narastania liczby płytek po postawieniu rozpoznania, współistniejących chorób i czynników ryzyka zakrzepów, oraz od obecnie stosowanego leczenia, np. hydroksymocznikiem lub interferonem .
Jedna kapsułka zawiera 0,5 mg anagrelidu (Anagrelidum) w postaci chlorowodorku anagrelidu - 0,57 mg.
Substancje pomocnicze, patrz punkt 6.1
Leczenie anagrelidem powinni rozpoczynać lekarze posiadający doświadczenie w leczeniu nadpłytkowości samoistnej.
Thromboreductin dawkuje się indywidualnie dla każdego pacjenta. Leczenie należy rozpocząć od dawki 0,5 mg na dobę przez pierwszy tydzień, a następnie dawkę należy zwiększać co tydzień o 0,5 mg na dobę, aż do osiągnięcia pożądanej odpowiedzi na leczenie. Zwykle odpowiedź na leczenie występuje w ciągu 2 tygodni stosowania dawek od 1 do 3 mg na dobę. Całkowitą dawkę dobową należy podawać w dwóch (co 12 godzin) lub trzech (co 8 godzin) dawkach podzielonych.
Całkowita dawka dobowa nie może być większa niż 5 mg.
Należy systematycznie kontrolować wyniki leczenia. Podczas rozpoczynania leczenia, należy co tydzień kontrolować liczbę płytek, aż do czasu osiągnięcia optymalnej odpowiedzi (normalizacji liczby płytek lub jej zmniejszenia do < 600 000/µl, lub też zmniejszenia o 50 %); następnie liczbę płytek należy kontrolować w regularnych odstępach czasu.
Zamianę wcześniej stosowanych leków (np. hydroksymocznika lub interferonu ) na anagrelid lub leczenie skojarzone z anagrelidem należy przeprowadzić w taki sposób, aby podawanie nowego leku (leków) rozpocząć przed zakończeniem podawania leków stosowanych wcześniej.
Anagrelid jest przeznaczony do długotrwałego stosowania. Po odstawieniu leku, w ciągu kilku dni liczba płytek osiąga wartość sprzed leczenia.
W przypadku oporności na leczenie anagrelidem, należy rozważyć inne metody leczenia. Podczas leczenia należy systematycznie kontrolować liczbę płytek krwi.
U pacjentów z chorobami układu krążenia zaleca się ostrożność (patrz punkt 4.3.i 4.4.). Mało jest dostępnych danych, dotyczących pacjentów z chorobami nerek i wątroby, dlatego anagrelid należy stosować u takich pacjentów tylko po dokładnej analizie stosunku ryzyka do korzyści.
Stosowanie u osób w podeszłym wieku: anagrelidem leczono niewielką liczbę pacjentów w podeszłym wieku. Podczas leczenia pacjentów w podeszłym wieku z chorobami układu krążenia zalecana jest ostrożność.
Stosowanie u dzieci: anagrelidem leczono niewielką liczbę dzieci w wieku poniżej 16 lat. Wydaje się, że nie ma większych różnic dawkowania w porównaniu z leczeniem osób dorosłych.
Ogólne
Terapia anagrelidem wymaga ścisłej kontroli klinicznej pacjenta obejmującej pełną morfologię krwi (hemoglobina, liczba leukocytów i liczba płytek krwi), ocenę czynności wątroby (GPT/ALAT i GOT/AspAT) oraz badania czynności nerek (stężenie kreatyniny).
Wpływ na układ krążenia:
Podczas leczenia anagrelidem zgłaszano przypadki kardiomegalii oraz niewydolności krążenia (patrz punkt 4.8. Działania niepożądane). U pacjentów, u których stwierdzono lub podejrzewa się choroby serca, anagrelid należy stosować ostrożnie niezależnie od wieku pacjenta i tylko po uzyskaniu dodatniego stosunku korzyści do ryzyka.
Anagrelid jest inhibitorem fosfodiesterazy III cyklicznego adenozynomonofosforanu i ze względu na jego dodatnie działanie inotropowe zaleca się przeprowadzenie badań oceniających układ krążenia (łącznie z badaniem echokardiograficznym i elektrokardiograficznym) przed rozpoczęciem leczenia. W trakcie leczenia pacjentów należy kontrolować w celu stwierdzenia objawów ze strony układu krążenia, które mogą wymagać dalszych badań serca i naczyń.
Kołatanie serca i ból głowy zgłaszano często zwłaszcza na początku terapii (patrz punkt 4.8.). Aby zminimalizować takie działania niepożądane, należy stopniowo zwiększać dawkę dobową od początkującej wynoszącej 0,5 mg aż do dawki 1 mg. Zgłaszane działania niepożądane zwykle przemijają po kilku tygodniach.
Zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 4.2. i 4.3.):
U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy przeprowadzać częste badania mające na celu ich ocenę, zwłaszcza na początku terapii.
Zaburzenia czynności nerek (patrz punkt 4.2. i 4.3.):
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy przeprowadzać częste badania mające na celu ich ocenę, zwłaszcza na początku terapii.
Substancje pomocnicze:
Produkt leczniczy Thromboreductin zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Produkt Thromboreductin w dawkach większych niż zalecane powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, co może wywołać niedociśnienie tętnicze i tachykardię. Pojedyncza dawka 5 mg anagrelidu może doprowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, któremu zwykle towarzyszą zawroty głowy.
Otrzymano niewielką liczbę raportów dotyczących przedawkowania anagrelidu. Zgłaszane objawy obejmowały częstoskurcz zatokowy i wymioty. Objawy ustępowały podczas leczenia zachowawczego.
Nie ma swoiste antidotum dla anagrelidu.
W razie przedawkowania wymagana jest ścisła obserwacja pacjenta, która obejmuje kontrolowanie ilości płytek krwi w celu stwierdzenia małopłytkowości. Dawkę należy zmniejszyć lub odstawić lek, w zależności od sytuacji, aż ilość płytek krwi powróci do prawidłowej wartości.
- Nadwrażliwość na anagrelid lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych wymienioną w punkcie 6.1.
- Choroby układu krążenia stopnia 3. z ujemnym stosunkiem korzyści do ryzyka lub stopnia
4. (kryteria toksyczności South West Oncology Group)
- Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny < 30ml/min)
- Umiarkowana lub ciężka niewydolność wątroby
Najczęściej zgłaszane działania niepożądane związane z lekiem, które miały niewielkie nasilenie i zmniejszały się w trakcie leczenia obejmowały: ból głowy, kołatanie serca, obrzęki, nudności oraz biegunkę.
Takich reakcji niepożądanych spodziewano się w oparciu o właściwości farmakologiczne anagrelidu (inhibicja PDE III; patrz punkt 5.1. Właściwości farmakodynamiczne). Stopniowe dostosowywanie dawki od dawki początkowej wynoszącej 0,5 do 1 mg na dobę może ograniczyć opisywane działanie.
Następujące działania niepożądane wymieniono według klasyfikacji układów i narządów oraz częstości ich występowania: Bardzo często ( 1/10)
Często (1/100 do 1/10)
Niezbyt często ( 1/1000 do < 1/100)
Rzadko ( 1/10 000 do < 1/1000)
Bardzo rzadko (< 1/10 000)
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Często: niedokrwistość, wybroczyny
Niezbyt często: małopłytkowość, krwotok, wylewy podskórne
Zaburzenia metabolizmu i odżywiania Często: obrzęk
Niezbyt często: zwiększenie masy ciała
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: ból głowy
Często: zawroty głowy, parestezje, bezsenność
Niezbyt często: depresja, nerwowość, suchość błony śluzowej jamy ustnej, migrena
Zaburzenia oka
Niezbyt często: zaburzenia widzenia, zapalenie spojówek
Zaburzenia ucha i błędnika
Niezbyt często: szumy uszne
Zaburzenia serca
Często: kołatanie serca, częstoskurcz, nadciśnienie tętnicze Niezbyt często: niewydolność serca, arytmia,
częstoskurcz nadkomorowy, częstoskurcz komorowy, omdlenie Rzadko: migotanie przedsionków, dławica piersiowa, zawał serca, niedociśnienie ortostatyczne
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Często: krwawienie z nosa
Niezbyt często: duszność, zapalenie dróg oddechowych
Rzadko: wysięk opłucnowy, zapalenie płuc, astma
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, biegunka, dyspepsja
Niezbyt często: wymioty, wzdęcia, zaparcie, ból brzucha
Rzadko: zapalenie błony śluzowej żołądka, brak łaknienia
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: wyprysk
Niezbyt często: łysienie, świąd
Rzadko: wysypka
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej Często: ból pleców
Niezbyt często: bóle mięśniowe, bóle stawowe
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Niezbyt często: niewydolność nerek, zakażenie układu moczowego
Rzadko: oddawanie moczu w nocy
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: zmęczenie
Niezbyt często: ból, osłabienie
Rzadko: objawy grypopodobne, dreszcze, złe samopoczucie
Następujących działań niepożądanych wymienianych w literaturze nie zaobserwowano dotychczas podczas przyjmowania produktu Thromboreductin:
Pancytopenia, retencja płynów, zmniejszenie masy ciała, dezorientacja, niepamięć, senność, nieprawidłowa koordynacja, dyzartria, diplopia, kardiomegalia, kardiomiopatia, wysięk osierdziowy, rozszerzenie naczyń, wysięk opłucnowy, nadciśnienie płucne, nacieki w płucach, alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych, anoreksja, zapalenie trzustki, krwotok z przewodu pokarmowego, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, zapalenie okrężnicy, krwawienie z dziąseł, suchość skóry, zwiększone stężenie kreatyniny we krwi, ból w klatce piersiowej, gorączka, astenia, impotencja
Ciąża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania anagrelidu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach, którym podawano bardzo duże dawki leku, wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję (patrz punkt 5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie). Nie zaleca się więc stosowania produktu Thromboreductin w okresie ciąży. Jeśli Thromboreductin jest stosowany w okresie ciąży lub jeśli w trakcie stosowania produktu leczniczego zostanie stwierdzona ciąża, pacjentkę należy poinformować o potencjalnym zagrożeniu dla płodu.
Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczne metody antykoncepcji w trakcie stosowania produktu leczniczego Thromboreductin.
Laktacja
Nie wiadomo, czy anagrelid przenika do mleka kobiecego. Mając na uwadze fakt, że wiele produktów leczniczych przenika do mleka kobiecego, oraz możliwość wystapienia działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, pacjentki powinny przerwać karmienie piersią podczas stosowania produktu Thromboreductin.
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
Podczas badań klinicznych często odnotowywano zawroty głowy.
Należy poinformować pacjentów, aby nie prowadzili pojazdów mechanicznych ani nie obsługiwali maszyn, jeśli podczas stosowania produktu Thromboreductin wystąpią u nich zawroty głowy.
Ten preparat należy do kategorii:
Dla tego produktu znaleziono preparaty, które możesz stosować zamiennie w terapii:
za darmo
farmaceutów jest teraz online
maść oczna - 3,5 g - (1mg+3500j.m.+6000j.m.)/g
roztwór do podania w wodzie do picia - 1 l (butelka) - 0,05 g/ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
zawiesina doustna - 100 ml (butelka) - (0,2g+0,04g)/5ml
Informacje dostępne dzięki www.osoz.pl. Dane o produkcie pobrane zostały z bazy KS-BLOZ i nie mogą być kopiowane, rozpowszechniane ani wykorzystywane bez zgody producenta bazy KS-BLOZ, firmy KAMSOFT S.A.
Komentarze