Tadroxil

Tadroxil - dawkowanie

Wielkość dawki zależy od ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustroju wywołującego zakażenie, stanu pacjenta, wieku i masy ciała.

Produkt leczniczy Tadroxil jest dostępny również w postaci proszku do sporządzania zawiesiny doustnej o mocy 250 mg/5 ml i 500 mg/5 ml oraz w postaci kapsułek o mocy 500 mg.

Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 40 kg

Zwykle podaje się 500 mg do 1 g dwa razy na dobę, w zależności od ciężkości zakażenia.

W tej grupie wiekowej produkt Tadroxil można podawać w postaci kapsułek 500 mg.

Dzieci o masie ciała poniżej 40 kg

Zwykle podaje się 25 do 50 mg/kg mc. na dobę w dwóch równo podzielonych dawkach (podawanych co 12 godzin).

Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek

Zalecana jest modyfikacja dawkowania z uwzględnieniem klirensu kreatyniny.

Pacjentom z klirensem kreatyniny 50 ml/min lub niższym należy podawać cefadroksyl według poniższego schematu:

Pacjentów, u których klirens kreatyniny wynosi powyżej 50 ml/min/1,73 m² pc., można leczyć jak pacjentów z prawidłową czynnością nerek.

U pięciu chorych z bezmoczem wykazano, że ok. 63% dawki 1 g podanej doustnie wydala się z organizmu podczas 6-8 godzinnej hemodializy.

Pacjenci w podeszłym wieku

Zmiana dawkowania nie jest konieczna.

Czas leczenia

Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia.

Po ustąpieniu objawów klinicznych lek należy podawać jeszcze przez 2 do 3 dni.

W leczeniu zakażeń wywołanych szczepami paciorkowców ß-hemolizujących grupy A cefadroksyl należy podawać przez co najmniej 10 dni.

W ciężkich zakażeniach (np. szpiku) może być konieczne podawanie produktu przez co najmniej 4 do 6 tygodni.

Sposób podawania

Produkt można podawać niezależnie od posiłku.

Przygotowaną zawiesinę podaje się doustnie łyżeczką miarową lub dozownikiem strzykawkowym, dołączonymi do opakowania.

Do opakowania produktu Tadroxil dołączona jest łyżeczka miarowa z podziałką, umożliwiającą aplikację 1,25 ml, 2,5 ml i 5 ml zawiesiny oraz dozownik strzykawkowy, umożliwiający aplikację do 5 ml zawiesiny z dokładnością do 0,1 ml.

Dawki inne niż 2,5 ml i 5 ml zaleca się odmierzać wyłącznie za pomocą dołączonego dozownika strzykawkowego.

Przed każdym pobraniem butelkę z zawiesiną należy energicznie wstrząsnąć.

Sposób przygotowania zawiesiny podany jest w punkcie 6.6.

Tadroxil - środki ostrożności

Przed podaniem pacjentowi cefadroksylu należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący występowania reakcji nadwrażliwości na cefalosporyny, penicyliny lub inne alergeny.

Pacjent uczulony na penicyliny może być również uczulony na cefalosporyny (częściowa alergia krzyżowa).

Bardzo rzadko w czasie leczenia cefadroksylem mogą wystąpić ciężkie objawy nadwrażliwości w postaci reakcji anafilaktycznej. Większe prawdopodobieństwo takiej reakcji występuje po podaniu antybiotyku drogą parenteralną. Prawdopodobieństwo reakcji nadwrażliwości jest większe u osób ze skłonnością do reakcji alergicznych na wiele różnych substancji. Jeśli po podaniu cefadroksylu wystąpią ostre postaci reakcji alergicznych, lek należy natychmiast odstawić i podawać leki przeciwhistaminowe, kortykosteroidy oraz - w przypadku wstrząsu anafilaktycznego i obrzęku naczynioruchowego o ciężkim przebiegu - epinefrynę. Należy również monitorować podstawowe czynności życiowe (oddech, tętno, ciśnienie krwi).

Jeśli u pacjenta leczonego cefadroksylem wystąpi wysypka, należy zmienić antybiotyk.

Cefadroksyl należy ostrożnie podawać pacjentom ze stwierdzonymi w wywiadzie chorobami przewodu pokarmowego, szczególnie zapaleniem okrężnicy.

U pacjentów z niewydolnością nerek podczas ustalania dawkowania należy uwzględnić klirens kreatyniny (patrz punkt 4.2).

Długotrwałe podawanie antybiotyków może być przyczyną nadmiernego rozwoju niewrażliwych bakterii lub grzybów. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń grzybiczych lub bakteryjnych podczas leczenia cefadroksylem, lek należy natychmiast odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie.

Jeśli wystąpi ciężka, uporczywa biegunka, należy wziąć pod uwagę możliwość rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy (w większości przypadków wywołanego przez Clostridium difficile). Należy wówczas przerwać stosowanie cefadroksylu i rozpocząć odpowiednie leczenie. Podawanie środków hamujących perystaltykę jest przeciwwskazane.

Ze względu na zawartość sacharozy, produktu nie powinni stosować pacjenci z rzadkimi, dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.

Tadroxil - przedawkowanie

Z danych uzyskanych od dzieci poniżej 6. roku życia po przypadkowym spożyciu penicyliny lub pochodnych cefalosporyn w dawce do 250 mg/kg mc. (tj. 5-10-krotnie więcej niż zalecana dawka) wiadomo, że nie powoduje to objawów przedawkowania i nie wymaga specyficznego leczenia. Zaleca się prowadzenie obserwacji. W ciągu 72-godzinnej obserwacji u większości dzieci nie rozwijały się żadne objawy. U niektórych dzieci występowały zaburzenia żołądkowo-jelitowe i wysypka. W przypadku przyjęcia dawek większych niż 250 mg/kg mc. zaleca się opróżnienie żołądka (wywołanie wymiotów lub płukanie) i leczenie objawowe.

Cefadroksyl może być usunięty z organizmu podczas hemodializy (patrz punkt 4.2).