Tachyben

Tachyben - dawkowanie

Stany nagłe w przebiegu nadciśnienia tętniczego, np. przełom nadciśnieniowy, ciężkie i bardzo ciężkie postacie nadciśnienia tętniczego, nadciśnienie oporne na leczenie farmakologiczne.

Wstrzyknięcie dożylne

10-50 mg urapidylu należy powoli podawać dożylnie, monitorując jednocześnie ciśnienie krwi. Obniżenie ciśnienia występuje zwykle w ciągu 5 minut po wstrzyknięciu. W zależności od reakcji ciśnienia krwi można powtórzyć podanie 10-50 mg urapidylu.

Infuzja dożylna lub wlew z użyciem pompy infuzyjnej są wykorzystywane w celu utrzymania

ciśnienia uzyskanego po pojedynczym wstrzyknięciu produktu.

Instrukcja rozcieńczenia produktu leczniczego przed podaniem, patrz punkt 6.6.

Maksymalna ilość urapidylu wynosi 4 mg na ml roztworu do infuzji.

Szybkość podawania: Szybkość wlewu zależy od indywidualnych wartości ciśnienia pacjenta. Zalecana początkowa maksymalna szybkość podawania wynosi 2 mg/min.

Dawka podtrzymująca: Średnio 9 mg/godz.: dotyczy to 250 mg urapidylu dodanego do 500 ml roztworu do infuzji co odpowiada 1 mg = 44 krople = 2,2 ml.

Kontrolowane obniżanie ciśnienia tętniczego w przypadku zwiększenia ciśnienia w trakcie i (lub) po zabiegu operacyjnym.

Infuzja dożylna lub wlew z użyciem pompy infuzyjnej są wykorzystywane w celu utrzymania ciśnienia uzyskanego po pojedynczym wstrzyknięciu produktu.

Schemat dawkowania

(SCHEMAT DOSTĘPNY W ORYGINALNYM CHPL'u)

Uwaga

Produkt Tachyben jest podawany dożylnie i.v. jako wstrzyknięcie lub infuzja, pacjent powinien być w pozycji leżącej. Dawkę podaje się w postaci jednego lub kilku wstrzyknięć lub wolnej infuzji. Wstrzyknięcia mogą być łączone następnie z wolnym wlewem.

Osoby w podeszłym wieku

U pacjentów w podeszłym wieku leki przeciw nadciśnieniowe muszą być podawane ze szczególną ostrożnością, początkowo w małych dawkach, ze względu na zmienioną wrażliwość tych pacjentów na leki z tej grupy.

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby może być konieczne zmniejszenie dawki urapidylu.

Dzieci i młodzież

Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwa stosowania urapidylu podawanego dożylnie u dzieci i młodzieży w wieku od 0-18 lat. Brak zaleceń dotyczących dawkowania.

Czas leczenia

Stwierdzono, że ze względu na bezpieczeństwo toksykologiczne okres leczenia do 7 dni jest

bezpieczny. Ogólnie, leków podawanych parenteralnie nie powinno się podawać dłużej. Leczenie

pozajelitowe może być powtórzone w przypadku ponownego wzrostu ciśnienia krwi.

Możliwe jest równoległe zastosowanie leku doustnego o działaniu hipotensyjnym w trakcie leczenia

pozajelitowego.

Tachyben - środki ostrożności

Specjalne ostrzeżenia

- u pacjentów z niewydolnością serca spowodowaną zaburzeniami czynności hemodynamicznej np. zwężenie zastawki aortalnej lub mitralnej, zatorowość tętnicy płucnej lub zaburzona czynność serca z powodu choroby osierdzia;

- u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby;

- u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek;

- u pacjentów w podeszłym wieku;

- u pacjentów leczonych równocześnie cymetydyną (patrz punkt 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji)

Jeśli podano wcześniej inny lek zmniejszający ciśnienie tętnicze, przed podaniem urapidylu należy czekać na uwidocznienie wpływu podanego produktu na wartość ciśnienia. Dawkę urapidylu należy odpowiednio zmniejszyć.

Nadmiernie szybkie zmniejszenie ciśnienia krwi może prowadzić do bradykardii lub zatrzymania akcji serca.

Ze względu na obecność glikolu propylenowego, po podaniu produktu Tachyben mogą wystąpić objawy zbliżone do obserwowanych po zastosowaniu alkoholu.

Ten produkt leczniczy zawiera mniej niż 1 mmol jonów sodu (23 mg) na dawkę tj. jest zasadniczo wolny od sodu.

Tachyben - przedawkowanie

Objawy

Objawami przedawkowania są zawroty głowy, ortostatyczne zmniejszenie ciśnienia krwi i omdlenie, a także zmęczenie i zmniejszona szybkość reakcji.

Leczenie przedawkowania

Nadmiernemu obniżeniu ciśnienia krwi można przeciwdziałać poprzez ułożenie chorego z wysoko uniesionymi nogami i uzupełnienie objętości płynów ustrojowych. Jeżeli te środki będą niewystarczające, można powoli wstrzyknąć dożylnie, przy jednoczesnym monitorowaniu ciśnienia krwi, lek zwężający naczynia krwionośne. W bardzo rzadko występujących przypadkach może być konieczne dożylne podanie katecholamin (np. adrenaliny, 0,5-1,0 mg uzupełnione do 10 ml izotonicznym roztworem chlorku sodu).